روش
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /رَوِش/
اسم
[ویرایش]روش
- طریق، طرز، رسم، نوع یا عمل حرکت، رفتن.
- خرامش.
- رُوْش: در گویش گنابادی یعنی نخ ، طناب نخی یا پارچهای.
صفت
[ویرایش]- روشن. روشنایی.
––––
برگردانها
[ویرایش]منابع
[ویرایش]٭فرهنگ لغت معین