استخر
فارسی
[ویرایش]گونه‌های دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- اوستایی
- واژه ( استخر ) واژه ای ایرانی و اوستایی است؛ ( اُست، اُستخوان، اُستوار ) با واژه یِ ( استخر ) به چمِ ( سخت، مستحکم ) از یک ریشه می باشند. پَسگَشت ها ( references ) : 1 - رویه یِ1442 از نبیگِ ( فرهنگِ واژه های اوستا ) 2 - رویه هایِ 87 و 88 از نبیگِ ( فرهنگِ ریشه هایِ هندواروپاییِ زبان فارسی )
آوایش
[ویرایش]- /اِستَخر/
اسم
[ویرایش]
استخر
- آبگیر، تالاب.
- حوض بزرگ که آب بسیار در آن جمع کنند و در آن انواع ورزش‌های آبی نمایند.
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- فرهنگِ ریشه هایِ هندواروپاییِ زبان فارسی
- فرهنگِ واژه های اوستا