پرش به محتوا

کنترل پایداری الکترونیکی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
طرح چراغ هشدار کنترل پایداری الکترونیکی در کیلومترشمار خودروها

کنترل پایداری الکترونیکی (به انگلیسی: Electronic stability control) به اختصار ESC، یا برنامه پایداری الکترونیک (ESP) یا کنترل پایداری دینامیک (DSC) یک فناوری رایانه‌ای شده[۱][۲] برای پایداری خودرو است که می‌تواند به شکل بالقوه سبب بهبود امنیت از طریق شناسایی و به حداقل رساندن لغزش‌ها شود.[۳] به‌طور کلی زمانی که این سامانه انحراف خودرو را تشخص می‌دهد، جهت کمک به راننده اقدام به ترمز گرفتن برای هدایت خودرو به مسیر مورد نظر راننده می‌کند. این ترمزها می‌تواند به صورت جداگانه بر روی هریک از چرخ‌های خودرو اعمال شود. به کارگیری این سیستم در ایران از سال ۱۴۰۲ برای تمام خودروها اجباری شد.[۴][۵]

منابع

[ویرایش]
  1. [A. T. van Zanten, "Bosch ESP Systems: 5 years of Experience", SAE 2000-01-1633]
  2. [E. K. Liebemann, K. Meder, J. Schuh and G. Nenninger, "Safety and Performance Enhancement: the Bosch Electronic Stability Control (ESP)." SAE 2004-21-0060.]
  3. «How anti-skid systems work at 50mph» (به انگلیسی). BBC News. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۱-۰۴.
  4. «"Electronic stability control could prevent nearly one-third of all fatal crashes and reduce rollover risk by as much as 80%; effect is found on single- and multiple-vehicle crashes," IIHS News release, 2006». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ مه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۷ نوامبر ۲۰۱۱.
  5. «Jennifer N. Dang, "PRELIMINARY RESULTS ANALYZING THE EFFECTIVENESS OF ELECTRONIC STABILITY CONTROL(ESC) SYSTEMS," DOT HS 809 790, 2004». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ مه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۷ نوامبر ۲۰۱۱.