پرش به محتوا

کریستین پولیسیک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کریستین پولیسیک
پولیسیک با ایالات متحده در سال ۲۰۱۹
اطلاعات شخصی
نام کامل کریستین ماتی پولیسیک[۱]
زادروز ۱۸ سپتامبر ۱۹۹۸ ‏(۲۶ سال)[۲]
زادگاه هرشی، پنسیلوانیا، ایالات متحده
قد ۵ فوت ۱۰ اینچ (۱٫۷۸ متر)[۳]
پست هافبک هجومی، وینگر
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی آ.ث. میلان
شمارهٔ پیراهن ۱۱
باشگاه‌های جوانان
۲۰۰۵–۲۰۰۶ براکلی تاون[۴]
۲۰۰۶–۲۰۰۷ میشیگان راش[۵]
۲۰۰۸–۲۰۱۵ پی‌ای کلاسیکس[۶]
۲۰۱۵–۲۰۱۶ بروسیا دورتموند
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها باشگاه‌ها بازی† (گل)†
۲۰۱۶–۲۰۱۹ بروسیا دورتموند ۸۱ (۱۰)
۲۰۱۹–۲۰۲۳ چلسی ۹۸ (۲۰)
۲۰۱۹ ← بروسیا دورتموند (قرضی) ۹ (۳)
۲۰۲۳– آ.ث. میلان ۴۹ (۱۷)
تیم ملی‡
۲۰۱۲–۲۰۱۳ زیر ۱۵ سال آمریکا ۱۰ (۲)
۲۰۱۳–۲۰۱۵ زیر ۱۷ سال آمریکا ۳۴ (۲۰)
۲۰۱۶– آمریکا ۷۶ (۳۲)
  • تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است و آمار به روز شده در تاریخ ۲ مارس ۲۰۲۴.
‡ آمار بازی‌ها و گل‌های ملی به‌روز شده در تاریخ ۱۷ اکتبر ۲۰۲۳

کریستین ماتی پولیسیک (انگلیسی: Christian Mate Pulisic؛ زادهٔ ۱۸ سپتامبر ۱۹۹۸) بازیکن فوتبال اهل آمریکا است که در پست وینگر برای باشگاه آ.ث. میلان در سری آ و تیم ملی آمریکا بازی می‌کند. وی همچنین کاپیتان تیم ملی آمریکا است.[۷][۸][۹] به‌ سبب کیفیت بالای بازی، هواداران و بازیکنان به او لقب «کاپیتان آمریکا» داده‌اند.[۱۰]

پولیسیک فوتبال حرفه‌ای خود را در باشگاه بروسیا دورتموند در بوندس‌لیگا آغاز کرد، جایی که به سرعت در آکادمی جوانان این تیم پیشرفت کرد و تنها در ۱۵ بازی توانست خودش را ثابت کند. او سپس در ژانویهٔ ۲۰۱۶ در سن ۱۷ سالگی[۱۱] به تیم بزرگسالان پیوست. او در اولین فصل حضورش در این باشگاه زیاد فرصت بازی کردن پیدا نکرد، اما مشارکت او در فصل بعد به طور چشم‌گیری افزایش یافت، جایی که او توانست به همراه باشگاه دورتموند قهرمان جام حذفی ۱۷–۲۰۱۶ آلمان شود. عملکرد پولیسیک، سبب شد او به فینال جایزه پسر طلایی ۲۰۱۷ راه پیدا کند و نایب‌قهرمان جایزه کوپا ۲۰۱۸ شود.[۱۲]

در ژانویهٔ ۲۰۱۹، پولیسیک با انتقالی به ارزش ۷۳ میلیون دلار به باشگاه لیگ برتریِ چلسی پیوست و او را به گران‌ترین بازیکن آمریکای شمالی در تمام دوران تبدیل کرد و در فصل ۲۰–۲۰۱۹ برای این باشگاه بازی کرد.[۱۳] در طول فصل بعد، او بخشِ جدایی‌ناپذیر از تیمی بود که قهرمان لیگ قهرمانان اروپا ۲۱–۲۰۲۰ شد و اولین آمریکایی شد که در فینال لیگ قهرمانان اروپا بازی کرد.[۱۴] در فصل ۲۲–۲۰۲۱، او قهرمان سوپر جام اروپا ۲۰۲۱ و جام باشگاه‌های جهان ۲۰۲۱ شد.[۱۵] او در ژوئن ۲۰۲۳ به باشگاه آ.ث. میلان پیوست و در اولین فصل خود به بهترین گلزنِ آمریکاییِ سری آ تبدیل شد.[۱۶]

پولیسیک قبل از اینکه اولین بازی خود در تیم ملی بزرگسالان را در مارس ۲۰۱۶ در سن ۱۷ سالگی انجام دهد، برای تیم ملی ایالات متحده در سطوح زیر ۱۵ و زیر ۱۷ سال بازی کرد. او جوان‌ترین بازیکنی است که تا به حال کاپیتان تیم ملی ایالات متحده در عصر مدرن شده‌است.[۱۷] او به فینال جام طلایی کونکاکاف ۲۰۱۹ رسید و در آنجا به عنوان بهترین بازیکن جوان مسابقات انتخاب شد. او در سال‌های ۲۰۲۱، ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ قهرمان لیگ ملت‌های کونکاکاف شد و جایزهٔ بهترین بازیکن مسابقات سال ۲۰۲۳ را از آن خود کرد. به طور جداگانه، او ۴ بار برندهٔ جایزهٔ بهترین بازیکن سال فوتبال ایالات متحده شده‌است و با لندون داناون در این رکورد برابر است. پولیسیک را «چهره» فوتبال آمریکا می‌نامند.[۱۸]

اوایل زندگی

[ویرایش]

پولیسیک در هرشی، پنسیلوانیا[۱۹] متولد شد، جایی که بیشتر دوران کودکی خود را گذراند. والدین او، کِلی و مارک پولیسیک، هر دو در دانشگاه جرج میسون، فوتبال سالنی بازی می‌کردند و پدرش نیز در دههٔ ۱۹۹۰ برای تیم هریسبورگ هیت بازی می‌کرد و بعداً در سطوح حرفه‌ای و جوانان مربی شد. وقتی پولیسیک بزرگ شد، الگوی فوتبالی او لوئیس فیگو بود.[۲۰][۲۱]

عملکرد باشگاهی

[ویرایش]

بروسیا دورتموند

[ویرایش]

پولیسیک قبل از تولد ۱۶ سالگی خود به آلمان نقل مکان کرد. او چون پدربزرگش کروات بود، می‌توانست پاسپورت اروپایی بگیرد و از سن ۱۶ سالگی فوتبال حرفه‌ای خود را شروع کرد.[۲۲]

در فوریهٔ ۲۰۱۵، بروسیا دورتموند با پولیسیک ۱۷ ساله قرارداد امضا کرد و او را ابتدا به تیم زیر ۱۷ سال خود، و در تابستان ۲۰۱۵ به زیر ۱۹ سال فرستاد. پس از به ثمر رساندن ۱۰ گل و ۸ پاس گل تنها در ۱۵ بازی با تیم های جوانان دورتموند،[۲۳] پولیسیک برای پیوستن به تیم اصلی در تعطیلات زمستانی فراخوانده شد.[۲۴]

۱۶–۲۰۱۵؛ فصلِ پیشرفت

[ویرایش]

در ژانویهٔ ۲۰۱۶، در حالی که با تیم اول در تعطیلات زمستانی همراه بود، پولیسیک در نیمهٔ دوم دو بازی دوستانه، یک گل و یک پاس گل به ثمر رساند.[۲۵] در ۲۴ ژانویه، پولیسیک، ۹۰ دقیقه در یک بازی دوستانه مقابل یونیون برلین بازی کرد و یک گل و یک پاس گل به ثمر رساند.[۲۶] او اولین بازی خود در بوندس‌لیگا را در پیروزی ۲–۰ مقابل اینگولشتات در ۳۰ ژانویهٔ ۲۰۱۶ انجام داد و به‌عنوان بازیکنِ تعویضی در نیمهٔ دوم به جای آدریان راموس به میدان رفت.[۲۷] در ۱۸ فوریه، پولیسیک اولین بازی خود در لیگ اروپا را به‌عنوان بازیکنِ تعویضی در نیمهٔ دوم در پیروزی ۲–۰ مقابل پورتو انجام داد.[۲۸]

پولیسیک اولین بازی خود در بوندس‌لیگا که در ترکیب اولیه حضور داشت را در ۲۱ فوریه در برابر بایر لورکوزن انجام داد و در نهایت مارکو رویس جایگزین وی شد. او دومین شروع خود در بوندس‌لیگا را در ۱۰ آوریل در برابر شالکه ۰۴ انجام داد و ۷۳ دقیقه بازی کرد و بعد جای خود را به ایلکای گوندوغان داد. توماس توخل، سرمربی تیم، در واکنش به عملکرد پولیسیک مقابل شالکه ۰۴ گفت: «او در اولین سال فوتبال حرفه‌ای خود یک نوجوان است. دو بازی اول او در برابر لورکوزن و شالکه ۰۴ بود، که کار آسانی نیست. نشان‌دهنده قدردانی ما از این است که او را به‌عنوان یک بازیکن تمام وقت در تیم خود می‌بینیم اما امروز ثابت شد که او نمی‌توانست ۹۰ دقیقه با این سرعت و شدت بازی کند.»

پولیسیک اولین گل خود در بوندس‌لیگا را برای بروسیا دورتموند در ۱۷ آوریل به ثمر رساند و در پیروزی ۳–۰ خانگی مقابل هامبورگ دروازه را باز کرد. او را با ۱۷ سال و ۲۱۲ روز جوان‌ترین بازیکن غیر آلمانی و چهارمین بازیکن جوانی تبدیل کرد که در بوندس‌لیگا گل زده‌است.[۲۹] پولیسیک با گلی که در ۲۳ آوریل مقابل اشتوتگارت به ثمر رساند، با تبدیل شدن به جوان‌ترین بازیکنی که دو گل در بوندس‌لیگا به ثمر رسانده، رکورد دیگری را شکست. در این بازی همچنین اولین کارت زرد او در بوندس‌لیگا در درگیری با امیلیانو اینسوا ثبت شد.[۳۰]

۱۹–۲۰۱۶؛ قهرمانی در جام حذفی و خروج از دورتموند

[ویرایش]
پولیسیک در جریان تمرین با بروسیا دورتموند در باد راگاتس، سوئیس

در مسابقات پیش فصل دوستانه جام بین‌المللی قهرمانان ۲۰۱۶، پولیسیک در وقت.های تلف شده مقابل منچستر سیتی گلزنی کرد تا بازی را به ضربات پنالتی بکشاند.[۳۱] پولیسیک در اولین حضور رقابتی خود در دومین سال حضورش در این باشگاه، به جوان‌ترین بازیکن دورتموند تبدیل شد که تا به حال در لیگ قهرمانان اروپا بازی کرده‌است.[۳۲] آخر هفتهٔ بعد، یک روز قبل از تولد ۱۸ سالگی خود، او اولین گل فصل خود را به ثمر رساند و دو پاس گل در پیروزی ۶–۰ مقابل دارمشتات ۹۸ به ثمر رساند.[۳۳]

در بازی مرحلهٔ گروهی لیگ قهرمانان اروپا در سپتامبر مقابل رئال مادرید، در حالی که دورتموند ۱–۲ عقب بود، پولیسیک به‌عنوان بازیکن تعویضی در نیمهٔ دوم وارد زمین شد و به ایجاد گل دیر هنگام آندره شورله و دورتموند کمک کرد تا بازی ۲–۲ مساوی شود.[۳۴] در ۲۲ اکتبر، پولیسیک به‌عنوان یک بازیکن تعویضی یک پاس گل داد و گل تساوی را در برابر اینگولشتات ۰۴ به ثمر رساند.[۳۵]

در ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۱۷، پولیسیک قرارداد جدیدی با دورتموند امضا کرد که او را تا سال ۲۰۲۰ در این باشگاه نگه می‌داشت.[۳۶] در ۸ مارس ۲۰۱۷، پولیسیک اولین گل خود در لیگ قهرمانان اروپا را در پیروزی ۴–۰ مقابل بنفیکا در مرحله یک هشتم نهایی به ثمر رساند و او را با ۱۸ سال و ۵ ماه و ۱۸ روز سن به جوان‌ترین گلزنِ تاریخ دورتموند در این رقابت ها تبدیل کرد.[۳۷] پولیسیک همچنین به یکی از گل‌های پیر امریک اوبامیانگ در این پیروزی کمک کرد و دورتموند را به مرحله یک چهارم نهایی رساند. در ۵ اوت ۲۰۱۷، پولیسیک اولین گل را در سوپر جام آلمان مقابل بایرن مونیخ به ثمر رساند.[۳۸]

چلسی

[ویرایش]

در ۲ ژانویهٔ ۲۰۱۹، پولیسیک با باشگاه لیگ برتریِ چلسی با مبلغ تخمینی ۵۸ میلیون پوند قرارداد امضا کرد. این قرارداد همچنین باعث شد که او تا پایان فصل ۱۹–۲۰۱۸ به صورت قرضی در دورتموند بماند.[۳۹] این انتقال پولیسیک را به گران‌ترین بازیکن آمریکایی تبدیل کرد و پس از عثمان دمبله، دومین فروش گران‌قیمت بروسیا دورتموند در تمام دوران شد.[۴۰] به محض ورود به تابستان، او از تمایل خود برای تکرار فرم نشان داده شده توسط ادن آزار صحبت کرد و مهاجم را به‌عنوان یک بُتِ فوتبال توصیف کرد.[۴۱][۴۲]

۲۰–۲۰۱۹؛ اولین فصل و موفقیت در لیگ برتر

[ویرایش]
پولیسیک (در کنار جیمی واردی) در جریان بازی لیگ برتر مقابل لستر سیتی در اوت ۲۰۱۹

در ۱۱ اوت ۲۰۱۹، پولیسیک اولین بازی خود را در لیگ برتر برای چلسی در شکست ۰–۴ مقابل منچستر یونایتد انجام داد.[۴۳] پولیسیک اولین گل‌های خود را برای چلسی در ۲۶ اکتبر ۲۰۱۹ به ثمر رساند و یک هت‌تریک «عالی» را در پیروزی ۴–۲ خارج از خانه مقابل برنلی انجام داد. هت‌تریک اولین بار در دوران حرفه‌ای او بود و او دومین آمریکایی بود که پس از کلینت دمپسی برای فولام در سال ۲۰۱۲ به این موفقیت در لیگ برتر دست یافت و همچنین جوان‌ترین گلزن تاریخ چلسی با ۲۱ سال و ۳۸ روز سن بود.[۴۴][۴۵] او همچنین اولین بازیکن چلسی بود که پس از دیدیه دروگبا در سال ۲۰۱۰، هت‌تریک می‌کند.[۴۶] پولیسیک در دو بازی بعدی خود در لیگ گلزنی کرد (یک پیروزی ۲–۱ خارج از خانه مقابل واتفورد و یک برد خانگی ۲–۰ مقابل کریستال پالاس[۴۷]).

در ۲۳ اکتبر ۲۰۱۹، در جریان بازی لیگ قهرمانان اروپا مقابل آژاکس، پولیسیک به.عنوان یار تعویضی بازی کرد و به گل دیرهنگام میچی باتشوایی در پیروزی ۱–۰ کمک کرد. او اولین گل خود در لیگ قهرمانان اروپا را برای چلسی در تساوی ۲–۲ خارج از خانه مقابل والنسیا در ۲۷ نوامبر به ثمر رساند.[۴۸]

هنگامی که مسابقات لیگ برتر پس از تعطیلی به دلیل دنیاگیری کووید-۱۹ از سر گرفته شد، پولیسیک از مصدومیت بهبود یافته بود و از روی نیمکت آمد و گل تساوی را در پیروزی ۲–۱ چلسی مقابل استون ویلا در ۲۱ ژوئن ۲۰۲۰ به ثمر برساند.[۴۹] در بازی بعدی، پولیسیک گل اول را در پیروزی ۲–۱ چلسی مقابل منچستر سیتی به ثمر رساند، نتیجه‌ای که سیتی را که در ردهٔ دوم قرار داشت را از رقابت‌ها حذف کرد و لیورپول را به‌عنوان قهرمان لیگ برتر تایید کرد.[۵۰] در ۲۲ ژوئیه، پولیسیک در شکست ۳–۵ به لیورپول یک گل به ثمر رساند.[۵۱]

در اول اوت، پولیسیک پس از پنج دقیقه گل اول فینال جام حذفی ۲۰۲۰ را مقابل آرسنال به ثمر رساند و اولین بازیکن آمریکایی شد که در فینال این مسابقات گلزنی می‌کند، اما در اوایل نیمهٔ دوم پس از آسیب دیدگی همسترینگ تعویض شد. آرسنال در نهایت از به پیروزی ۱–۲ رسید و چلسی نایب‌قهرمان شد.[۵۲]

در اوت ۲۰۲۰، پولیسیک در فهرستِ نهایی هشت بازیکن برای اولین جایزهٔ بهترین بازیکن جوان فصل لیگ برتر قرار گرفت،[۵۳] که در نهایت این عنوان به ترنت الکساندر-آرنولد از لیورپول اعطا شد.[۵۴]

پولیسیک فصل را با ۱۱ گل و ۱۰ پاس گل در تمامی رقابت‌ها به پایان رساند.[۵۵]

۲۱–۲۰۲۰؛ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا

[ویرایش]
پولیسیک (راست) با چلسی در دسامبر ۲۰۲۱

پولیسیک قبل از دومین فصل حضورش در چلسی، پس از اینکه ویلیان به آرسنال رفت، پیراهن شمارهٔ ۱۰ را پوشید.[۵۶] او در ۹ سپتامبر پس از آسیب دیدگی همسترینگ که در فینال جام حذفی در ماه اوت متحمل شد، به تمرین بازگشت،[۵۷] فرانک لمپارد او را از تیم برای بازی ابتدایی فصل مقابل برایتون دور نگه داشت.[۵۸]

پولیسیک اولین بازی فصل خود را در ۳ اکتبر انجام داد و در یک پیروزی ۴–۰ مقابل کریستال پالاس، به‌عنوان بازیکن تعویضی به زمین آمد.[۵۹] در ۲۸ اکتبر، پولیسیک از روی نیمکت آمد و گل دقیقهٔ ۹۰ را در برد ۴–۰ لیگ قهرمانان اروپا مقابل کراسنودار به ثمر رساند.[۶۰] پولیسیک با گل دقیقهٔ ۹۳ خود برای چلسی در برابر حریف لیدز یونایتد در ۵ دسامبر، سریع‌ترین آمریکایی شد که به ۱۰ گل در لیگ برتر می‌رسد.[۶۱]

در ۳ آوریل ۲۰۱۱، پولیسیک گل اول را در شکست ۲–۵ خانگی در لیگ خانگی مقابل وست برومویچ به ثمر رساند.[۶۲] یک هفته بعد، پولیسیک در مقابل کریستال پالاس در پیروزی ۴–۱ دو گل به ثمر رساند.[۶۳] در ۲۷ آوریل، پولیسیک تنها گل چلسی را در تساوی ۱–۱ خارج از خانه مقابل رئال مادرید در اولین بازی مرحلهٔ نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا به ثمر رساند و تبدیل به جوان‌ترین بازیکن چلسی و اولین آمریکایی شد که در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا بازی گلزنی کرده‌است.[۶۴] در بازی برگشت در پولیسیک به عنوان یار تعویضی وارد زمین شد و پاس گل دیرهنگام میسون ماونت را داد تا نتیجهٔ ۲–۰ شود و به فینال راه پیدا کند.[۶۵] در ۲۹ مه، پولیسیک اولین قهرمانی خود در لیگ قهرمانان اروپا را پس از پیروزی ۱–۰ چلسی مقابل منچستر سیتی به دست آورد و اولین آمریکایی شد که در فینال لیگ قهرمانان بازی می‌کند و دومین آمریکایی شد که قهرمان لیگ قهرمانان اروپا می‌شود.[۶۶]

۲۳–۲۰۲۱؛ قهرمانی در سوپر جام و جام باشگاه‌های جهان و خروج از چلسی

[ویرایش]
پولیسیک (وسط) در فینال جام باشگاه‌های جهان ۲۰۲۱

در ۱۱ اوت ۲۰۲۱، پولیسیک قهرمان سوپر جام یوفا ۲۰۲۱ شد و در ضربات پنالتی گلزنی کرد. سه روز بعد، او در بازی افتتاحیه چلسی در فصل ۲۲–۲۰۲۱ لیگ برتر، پیروزی ۳–۰ مقابل کریستال پالاس، گلزنی کرد.[۶۷] هفتهٔ بعد آزمایش کووید ۱۹ او مثبت شد و به دلیل آسیب دیدگی مچ پا تا نوامبر دوباره بازی نکرد.[۶۸] در ۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲، او گل تساوی ۲–۲ را در مقابل لیورپول به ثمر رساند.[۶۹] او سپس به‌عنوان بازیکن تعویضی در فینال جام باشگاه‌های جهان ۲۰۲۱ وارد زمین شد و به چلسی کمک کرد تا ۲–۱ مقابل پالمیراس به پیروزی برسد. او فینال جام اتحادیه انگلستان را در برابر لیورپول در ۲۷ فوریه آغاز کرد و چلسی پس از تساوی ۰–۰ در ضربات پنالتی شکست خورد. او در هر دو بازی مرحلهٔ یک شانزدهم نهایی لیگ قهرمانان اروپا مقابل لیل گلزنی کرد، و چلسی در مجموع با نتیجه ۴–۱ پیروز شد.[۷۰]

در ۸ اکتبر ۲۰۲۲، پولیسیک در اولین شروع خود زیر نظر گراهام پاتر، سرمربی جدید چلسی، گلزنی کرد و ۳–۰ در مقابل ولورهمپتون پیروز شد.[۷۱] چلسی در طول فصل ۲۳–۲۰۲۲ به دنبال خرید مهاجمان جدید رفت و به همچنین به دلیل به‌هم‌ریختگی مدیریت باشگاه، حدس زده می‌شد که پولیسیک می‌خواهد قبل از پایان قراردادش در سال ۲۰۲۴ باشگاه را ترک کند.[۷۲][۷۳] چندین باشگاه علاقه‌مند بودند، از جمله آ.ث. میلان، نیوکاسل یونایتد، منچستر یونایتد و المپیک لیون.[۷۴][۷۵]

آ.ث. میلان

[ویرایش]

در ۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، پولیسیک با قراردادی چهار ساله تا ۳۰ ژوئن ۲۰۲۷ به باشگاه آ.ث. میلان در سری آ انتقال یافت و شمارهٔ ۱۱ که قبلا توسط زلاتان ابراهیموویچ پوشیده می‌شد، به او داده شد.[۷۶][۷۷] این انتقال از طریق قراردادی به ارزش حداکثر ۲۲ میلیون یورو انجام شد.[۷۸][۷۹]

۲۴–۲۰۲۳؛ بازگشت به فُرمِ سابق در ایتالیا

[ویرایش]

در ۲۱ اوت، پولیسیک اولین بازی خود در سری آ را برای آ.ث. میلان انجام داد و گل دوم باشگاه را در پیروزی ۲–۰ مقابل بولونیا به ثمر رساند که به نوبهٔ خود، او را به اولین آمریکایی تبدیل کرد که در سه لیگ برتر از پنج لیگ برتر اروپا گلزنی می‌کند.[۸۰] در بازی بعدی در ۲۶ اوت، او در پیروزی خانگی ۴–۱ میلان در برابر تورینو دروازه را باز کرد، که باعث شد او به‌عنوان بهترین بازیکن ماه اوت باشگاه انتخاب شود.[۸۱][۸۲] در ۷ اکتبر، پولیسیک در یک پیروزی دراماتیک ۱–۰ مقابل جنوآ، یک گل دقیقهٔ آخر را به ثمر رساند.[۸۳] در ۲ دسامبر، او پنجمین گل لیگ خود را در پیروزی ۳–۱ مقابل فروزینونه به ثمر رساند. در ۱۳ دسامبر، او اولین گل خود را در لیگ قهرمانان اروپا با میلان در پیروزی اساسی ۲–۱ مقابل نیوکاسل یونایتد در آخرین بازی مرحلهٔ گروهی به ثمر رساند، که تیمش را در رقابت‌های اروپایی حفظ کرد.[۸۴] در ۳۰ دسامبر، او در برد ۱–۰ مقابل ساسولو در سن سیرو گلزنی کرد، که او رکورد بیشترین گل سری آ توسط یک بازیکن آمریکایی در یک فصل را شکست.[۸۵][۸۶] او با ۲ گل و ۲ پاس گل در مسابقات لیگ در دسامبر، به‌عنوان بهترین بازیکن ماه دسامبر سری آ انتخاب شد و اولین دریافت کننده این جایزه در آمریکای شمالی شد.[۸۷]

در ۱۸ فوریهٔ ۲۰۲۴، او در برابر مونتزا از روی نیمکت آمد و یک گل و یک پاس گل ثبت کرد تا نتیجه ۲–۲ به تساوی برسد، اگرچه میلان ۲–۴ شکست خورد.[۸۸] در ۲ مارس در پیروزی ۱–۰ مقابل لاتزیو، پولیسیک باعث شد دو بازیکن حریف اخراج شوند. پس از بازی، او متعاقباً توسط هواداران لاتزیو تهدید به مرگ شد، اگرچه عملکرد او توسط استفانو پیولی و هم‌تیمی‌هایش تحسین شد.[۸۹][۹۰] در ۷ و ۱۴ مارس، پولیسیک در هر دو بازی مقابل اسلاویا پراگ در مرحلهٔ یک شانزدهم نهایی لیگ اروپا گلزنی کرد و اولین گل خود در تاریخ لیگ اروپا را به ثمر رساند.[۹۱] سه روز بعد، در ۱۷ مارس، او گل دوم را در پیروزی ۳–۱ خارج از خانه مقابل هلاس ورونا به ثمر رساند. این اولین بار در دوران بزرگسالی خود بود که به تعداد ۱۲ گل در یک فصل رسید.[۹۲] علاوه بر این، مشخص شد که این گل دارای اهمیت تاریخی است و از زمان شروع رقابت‌ها، تبدیل به ۵۰۰۰مین گل میلان در سری آ شد.[۹۳] در ۶ آوریل، او دهمین گل خود را در سری آ در برابر لچه به ثمر رساند، که این گل باعث شد که رکورد بیشترین گل خود را در طول یک فصل را بشکند.[۹۴] در ۱۱ مه، پولیسیک دو گل لیگ را در پیروزی ۵–۱ مقابل کالیاری به ثمر رساند.[۹۵]

پس از اولین فصل خود در سری آ، او با رکورد شخصی خود با ۱۵ گل و ۱۰ پاس گل در تمام مسابقات، بهترین خرید ایتالیایی ۲۴–۲۰۲۳ در نظر گرفته شد.[۹۶][۹۷] پولیسیک در فهرست نهایی ۳ نفره جایزهٔ بهترین هافبک فصل سری آ با هاکان چالهان‌اوغلو و تئون کوپمینرس قرار گرفت.[۹۸] او در لیست تیم فصل ۲۴–۲۰۲۳ سری آ قرار گرفت.[۹۹]

۲۵–۲۰۲۴؛ فصل دوم

[ویرایش]

در ۲۴ اوت ۲۰۲۴ او اولین گل خود را در سری آ ۲۵–۲۰۲۴ در شکست ۱–۲ مقابل پارما به ثمر رساند.[۱۰۰] در ۱۴ سپتامبر او یک پاس گل داد و یک گل پنالتی در پیروزی ۴–۰ مقابل ونتزیا کسب کرد.[۱۰۱] در بازی افتتاحیهٔ میلان در لیگ قهرمانان اروپا در ۱۷ سپتامبر، او اولین گل را در شکست ۱–۳، به لیورپول به ثمر رساند.[۱۰۲] در بازی بعدی در ۲۲ سپتامبر، او در پیروزی ۲–۱ در برار رقیب سنتی آ.ث. میلان، در شهرآورد دلا مادونینا توانست با دریبل زدن ۴ مدافع، اینتر میلان، یک گل انفرادی را بزند.[۱۰۳] در ۲۷ سپتامبر، در پیروزی ۳–۰ مقابل لچه او در چهارمین بازی باشگاهی متوالی خود گلزنی کرد.[۱۰۴] در ۶ اکتبر، در باخت ۱–۲ مقابل فیورنتینا، او یک گل والی به ثمر رساند. در جریان بازی مقابل فیورنتینا دو پنالتی در طول بازی برای میلان گرفته شد که هر دو پنالتی که قرار بود پولیسیک بزند، به طور بحث‌برانگیزی از او گرفته شد و توسط هم‌تیمی‌های او، تئو ارناندز و تامی آبراهام زده شد که هر دو بازیکن پنالتی‌های خود را از دست دادند. پس از بازی، پائولو فونسکا از عملکرد ارناندز و آبراهام عصبانی شد و پولیسیک را به‌عنوان پنالتی‌زن اول میلان معرفی کرد و گفت: «البته که ناراحت هستم. کریستین باید پنالتی بزند. این هرگز نباید تکرار شود و من به بازیکنان گفتم.»[۱۰۵][۱۰۶] پولیسیک اولین بازیکن لیگ برتر این فصل بود که در هفت بازی متوالی لیگ موفق به گلزنی شد.[۱۰۷] در ۲۲ اکتبر، او یک گل در پیروزی ۳–۱ لیگ قهرمانان مقابل کلوب بروژ به ثمر رساند.[۱۰۸] در ۵ نوامبر، او به مالیک تیاو در پیروزی ۳–۱ لیگ قهرمانان مقابل رئال مادرید پاس گل داد.[۱۰۹]

عملکرد ملی

[ویرایش]

۱۵–۲۰۱۲: سطح جوانان

[ویرایش]

پولیسیک نمایندهٔ ایالات متحده در سطوح زیر ۱۵ و زیر ۱۷ سال بود. او در ۱۰ بازی برای تیم زیر ۱۵ سال دو گل به ثمر رساند.[۱۱۰] در ۱۳ دسامبر ۲۰۱۳، برای تیم زیر ۱۷ سال، او در یک تورنمنت دوستانه زیر ۱۷ سال در فلوریدا با برزیل بازی کرد که در آن یک گل در قهرمانی ۴–۱ به ثمر رساند.[۱۱۱] او کاپیتان تیم زیر ۱۷ سال در جام جهانی فوتبال زیر ۱۷ سال ۲۰۱۵ بود، جایی که در سه بازی یک گل و یک پاس گل به ثمر رساند.[۱۱۲] پولیسیک در طول دو سال حضورش در این تیم، در مجموع ۲۰ گل در ۳۴ بازی به ثمر رساند.[۱۱۳] پولیسیک واجد شرایط بازی برای کرواسی بود اما این فرصت را رد کرد.[۱۱۴]

۱۹–۲۰۱۶: اولین حضور در تیم بزرگسالان و شکستن رکوردهای ایالات متحده

[ویرایش]
ضربهٔ ایستگاهی پولیسیک مقابل ترینیداد و توباگو در جریان جام طلایی کونکاکاف در ژوئن ۲۰۱۹

در ۲۷ مارس ۲۰۱۶، پولیسیک توسط سرمربی تیم، یورگن کلینزمن، قبل از بازی مقدماتی جام جهانی، مقابل گواتمالا به تیم بزرگسالان دعوت شد. دو روز بعد، او در پیروزی ۴–۰ اولین بازی خود را در مقابل گواتمالا به‌عنوان بازیکن تعویضی به‌جای گراهام زوسی انجام داد. بنابراین او جوان‌ترین آمریکایی شد که در مقدماتی جام جهانی بازی کرده‌است.[۱۱۵]

پولیسیک در تیم بزرگسالان کوپا آمریکای قرن، که به میزبانی ایالات متحده برگزار شد، قرار گرفت. یک هفتهٔ بعد، در یک برد دوستانه ۴–۰ مقابل بولیوی گل زد و او تبدیل به جوان‌ترین بازیکنی شد که در دورانِ مدرنِ ایالات متحده گلزنی می‌کند.

در ۲ سپتامبر ۲۰۱۶، پولیسیک دو گل و یک پاس گل را در یک بازی مقدماتی جام جهانی در پیروزی ۶–۰ مقابل سنت وینسنت و گرنادین‌ها به ثبت رساند[۱۱۶] و بدین ترتیب جوان‌ترین فردی شد که در مقدماتی جام جهانی برای ایالات متحده گلزنی کرده‌است.[۱۱۷] در بازی بعدی مقابل ترینیداد و توباگو، او با تبدیل در ترکیب ابتدایی آمریکا قرار گرفت و به جوان‌ترین آمریکایی که یک مسابقه مقدماتی جام جهانی را از ابتدا آغاز کرده‌است، رکورد دیگری را شکست.[۱۱۸]

در سال بعدیِ بازی‌های مقدماتی، در ۸ ژوئن، پولیسیک هر دو گل را در پیروزی ۲–۰ مقابل ترینیداد و توباگو به ثمر رساند. در دو بازی آخر مقدماتی، پولیسیک در هر بازی یک گل به ثمر رساند: پیروزی ۴–۰ مقابل پاناما و شکست ۱–۲ از ترینیداد و توباگو. او دور پنجم را با پنج گل به‌عنوان بهترین گلزن به پایان رساند. علیرغم عملکرد قوی، ایالات متحده نتوانست به جام جهانی ۲۰۱۸ راه پیدا کند. باخت به ترینیداد و توباگو تحقیرآمیزترین عملکردِ تاریخ فوتبال آمریکا در نظر گرفته می‌شود.[۱۱۹]

در ۲۰ نوامبر ۲۰۱۸، پولیسیک در شکست دوستانه مقابل ایتالیا با ۲۰ سال و ۶۳ روز سن به جوان‌ترین بازیکنی تبدیل شد که کاپیتان تیم ملی ایالات متحده شده‌است. در ۲۶ مارس ۲۰۱۹، کریستین پولیسیک با ۲۰ سال و ۱۸۹ روز سن به جوان‌ترین بازیکن ایالات متحده تبدیل شد که ۱۰ گل ملی به ثمر رساند.[۱۲۰]

اکنون–۲۰۲۱: قهرمانی در کونکاکاف و اولین حضور در جام جهانی

[ویرایش]

در ۶ ژوئن ۲۰۲۱، پولیسیک کاپیتان تیم ملی ایالات متحده بود و در فینال لیگ ملت‌های کونکاکاف مقابل مکزیک که با نتیجهٔ ۳–۲ به نفع آمریکا تمام شد، او گل پیروزی را در دقیقهٔ ۱۱۴ از روی نقطهٔ پنالتی به ثمر رساند.[۱۲۱]

پولیسیک در جام جهانی ۲۰۲۲ مقابل ولز

در ۲۷ مارس ۲۰۲۲، پولیسیک اولین هت‌تریک ملی خود را برای تیم ملی ایالات متحده در جریان پیروزی آنها مقابل پاناما در مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ به ثمر رساند. دو گل اول او در این هت‌تریک، از روی نقطهٔ پنالتی زده‌ شد.[۱۲۲]

در جام جهانی ۲۰۲۲، پولیسیک به تیموتی وه‌آ برای اولین گل مرحلهٔ گروهی مقابل ولز پاس گل داد.[۱۲۳] او اولین جایزهٔ بهترین بازیکن مسابقه جام جهانی فیفا را به دلیل فشار تهاجمی خود در طول تساوی ۰–۰ مقابل انگلستان دریافت کرد.[۱۲۴] در بازی بعدی، پولیسیک پس از به ثمر رساندن گل پیروزی‌بخش ۱–۰ ایالات متحده آمریکا مقابل ایران در آخرین بازی مرحلهٔ گروهی خود، دومین جایزهٔ بهترین بازیکن مسابقه خود را به دست‌آورد و تیمش را به مراحل حذفی فرستاد.[۱۲۵] در مرحلهٔ یک شانزدهم، او در گل حاجی رایت مقابل هلند پاس گل داد و ایالات متحده با نتیجهٔ ۱–۳ شکست خورد. پولیسیک به‌همراه سه بازیکن دیگر، پس چهار جایزهٔ بهترین بازیکن مسابقه لیونل مسی و سه جایزهٔ بهترین بازیکن مسابقه کیلیان امباپه، سومین رتبه بهترین بازیکن مسابقه را در مسابقات با دو جایزه دریافت کردند.[۱۲۶]

در جریان فینال‌های لیگ ملت‌های کونکاکاف در سال ۲۰۲۳، پولیسیک در نیمه‌نهایی مقابل مکزیک یک گل زد و جایزهٔ بهترین بازیکن مسابقه را دریافت کرد.[۱۲۷] ایالات متحده در فینال ۲–۰ کانادا را شکست داد و به دومین جام متوالی خود در لیگ ملت‌ها دست یافت. پولیسیک به‌عنوان بهترین بازیکن مسابقات برای مسابقات ۲۳–۲۰۲۲ شناخته شد. در فینال‌های لیگ ملت‌ها در سال ۲۰۲۴ کونکاکاف، پولیسیک کاپیتان ایالات متحده در پیروزی ۲–۰ مقابل مکزیک در فینال بود تا سومین جام متوالی خود در لیگ ملت‌ها را بدست آورد.

او که در کوپا آمریکا ۲۰۲۴ شرکت کرد، یک گل و پاس گل را در اولین پیروزی ۲–۰ مرحلهٔ گروهی مقابل بولیوی به ثبت رساند و جایزهٔ بهترین بازیکن مسابقه را دریافت کرد.[۱۲۸]

مشخصات بازیکن

[ویرایش]

سبک بازی

[ویرایش]

اندی میتن، نویسندهٔ فورفورتو، پس از پیوستن پولیسیک به تیم اصلی دورتموند، نوشت که توماس توخل، سرمربی بروسیا دورتموند، «پتانسیلِ او را در سرعت، تیزبینی، قدرت، آمادگی عالی و تصمیم‌گیری‌های هوشمندانه دید که انگار بازیکنِ بالغی است.»[۱۲۹]‌ توخل، پولیسیک را «مردی که بسیار اعتماد به نفس دارد، استعداد خود را در زمین نشان می‌دهد و هیچ اعصابی را تحت فشار قرار نمی‌دهد»، خطاب کرد.[۱۳۰] نوری شاهین، هم‌تیمی پولیسیک در دورتموند، گفت: «او نترس است. او سرعت زیادی دارد، اما چیزی که من بیشتر از همه دوست دارم اولین لمس او است. وقتی توپ را به دست می‌آورد، اولین لمسَش فضای بزرگی را برای او باز می‌کند، حتی اگر فضای آزاد وجود نداشته باشد.»[۱۳۱] از فصل ۱۹–۲۰۱۸، پولیسیک اغلب در پست کناری دورتموند بازی می‌کرد، و این در چلسی و آ.ث. میلان ادامه یافت. در فصل ۲۴–۲۰۲۳ سری آ، او به طور منظم در مناطق مرکزی بازی می‌کرد. به دلیل سبک بازی پولیسیک، او اغلب توسط حریفان مورد خطا قرار می‌گیرد.[۱۳۲]

در ژوئیهٔ ۲۰۲۰، فرانک لمپارد، سرمربی چلسی، او را با ادن آزار، وینگر سابق چلسی مقایسه کرد و گفت: «پولیسیک غریزهٔ حملهٔ مستقیم‌تری دارد. او استعداد عبور از مدافعان و دویدن درون محوطه را دارد که یک ویژگی عالی در بازی مدرن است.» لمپارد افزود: «هنوز پیشرفت‌های بیشتری در راه است. کریستین مسئولیت تغییر [نتیجهٔ] بازی‌ها را بر عهده می‌گیرد.»

پولیسیک در دوران حضورش در آ. ث. میلان، به دلیل حضور رافائل لئائو در سمتِ چپِ سومین بازیکنِ هجومی، بار دیگر به جناح راست رفت. با این حال، در غیاب لئائو، پولیسیک گاهی اوقات به‌عنوان وینگر چپ بازی می‌کرد.[۱۳۳]

پولیسیک که به‌عنوان وینگر راست ابتداییِ میلان معرفی شد، توسط استفانو پیولی، سرمربی میلان، مورد ستایش قرار گرفت، زیرا «او کیفیت، شدت و تمایل دارد. او گل‌های زیادی هم می‌زند، که همیشه برای یک وینگر آسان نیست.» بعداً در فصل ۲۴–۲۰۲۳، پولیسیک به طور معمول به‌عنوان هافبک تهاجمی مرکزی به کار گرفته شد.[۱۳۴][۱۳۵]

عملکرد

[ویرایش]

پولیسیک که به طور گسترده به‌همراه آلفونسو دیویز به‌عنوان یکی از بهترین بازیکنان فعال آمریکای شمالی شناخته می‌شود، از دوران جوانی با اسطوره‌های تیم ملی ایالات متحده، لندون داناون و کلینت دمپسی، مقایسه شده‌است.[۱۳۶][۱۳۷][۱۳۸][۱۳۹] در فصل‌های اولیهٔ باشگاهی خود با بروسیا دورتموند، او فینالیست جایزهٔ پسر طلایی ۲۰۱۷ و نایب‌قهرمان جایزهٔ کوپا در سال ۲۰۱۸ شد و به‌عنوان یکی از بهترین بازیکنان جوان جهان در نظر گرفته می‌شد. جایزهٔ کوپا ۲۰۱۸ به کیلیان امباپه رسید.[۱۴۰][۱۴۱][۱۴۲] در طول دوران حضورش در چلسی، او به دلیل آسیب دیدگی شدید مورد انتقاد قرار گرفت، زیرا ۵۳ بازی باشگاهی را به دلیل مصدومیت در ۴ فصل از دست داد. پولیسیک پس از انتقال به آ.ث. میلان، فُرم باشگاهی خود را دوباره به دست‌آورد و به طور گسترده به‌عنوان یکی از بهترین بازیکنان سری آ شناخته می‌شود و به‌عنوان یکی از مهم‌ترین بازیکنان میلان مورد تحسین قرار می‌گیرد.[۱۴۳][۱۴۴][۱۴۵]

زندگی شخصی

[ویرایش]

اسم وی در هر دو تلفظ انگلیسی (IPA: ‎/pəˈlɪsɪk/‎؛ فارسی: پولیسیک) و تلفظ اصلی کرواتی (IPA: ‎/ˈpʊlɪʃɪtʃ/‎؛ فارسی: پولیشیچ) توسط مفسران استفاده شده‌است، و پولیسیک تأیید کرد که هر دو شکل قابل قبول است.[۱۴۶] موقعیت او به‌عنوان کاپیتان تیم ملی ایالات متحده با سطح بالای بازی او باعث شده‌است که هواداران و سایر بازیکنان به او لقب «کاپیتان آمریکا» بدهند. همچنین به دلیل کلیپی از برنامهٔ تلویزیونی Pawn Stars، به او لقب «لبرون جیمز فوتبال» داده‌اند.[۱۴۷]

پدربزرگ پدریِ پولیسیک، ماته پولیسیک، در کرواسی در جزیرهٔ اولیب به دنیا آمد.[۱۴۸] در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۲۳ با ESPN، پولیسیک اضافه کرد که مادربزرگ پدری‌اش یوهانا دی‌استفانو، سیسیلی بود و اشاره کرد که «پدرم، پرچم ایتالیا را روی ساعد خود خالکوبی کرده است.»[۱۴۹] پولیسیک پس از مهاجرت به آلمان، تابعیت کرواسی را گرفت تا از درخواست ویزای کار آلمان که برای کار در این کشور بدون پاسپورت اتحادیه اروپا لازم است، اجتناب کند. پولیسیک یک پسر عمو به نام ویل پولیسیک دارد که در لیگ‌های پایین فوتبال فوتبالِ آمریکا، بازی می‌کند.[۱۵۰]

پولیسیک کاتولیک است.[۱۵۱] او آیات کتاب مقدس را در حساب‌های رسانه‌های اجتماعی خود منتشر کرده‌است.[۱۵۲][۱۵۳]

خارج از فوتبال، پولیسیک از طرفداران نیویورک جتز، نیویورک رنجرز و فیلادلفیا سونتی‌سیکسرز است.[۱۵۴] پولیسیک یکی از طرفداران فورد ماستنگ است و یک شلبی ماستنگ فرمان چپ را در سال ۲۰۲۱ از ایالات متحده به انگلستان وارد کرد.[۱۵۵][۱۵۶]

در ۱۱ اکتبر ۲۰۲۲، او زندگی‌نامه‌ای با عنوان Pulisic: My Journey So Far منتشر کرد.[۱۵۷] این کتاب سفر او به دنیای فوتبال را شرح می‌دهد. در این کتاب، او همچنین فاش کرد که در حالی که در سال ۲۰۲۰ مصدوم شده بود و در زمان‌هایی که زمان زیادی برای بازی نداشت، از افسردگی رنج می‌برد.[۱۵۸] در ژوئن ۲۰۲۴، سی‌بی‌اس اسپورت آغاز روند فیلم‌برداری مستند تلویزیونی PULISIC را اعلام کرد که شامل جزئیاتی در مورد زندگی شخصی، دوران فوتبال و عملکرد پولیسیک در کوپا آمریکا ۲۰۲۴ می‌شود و قرار است از پارامونت پلاس منتشر شود.[۱۵۹][۱۶۰]

آمار ملی

[ویرایش]

بازی‌های ملی

[ویرایش]

تا تاریخ ۱۷ اکتبر ۲۰۲۳

آمریکا
سال بازی گل پاس گل
۲۰۱۶ ۱۱ ۳ ۲
۲۰۱۷ ۹ ۶ ۵
۲۰۱۸ ۳ ۰ ۰
۲۰۱۹ ۱۱ ۵ ۳
۲۰۲۱ ۸ ۳ ۰
۲۰۲۲ ۱۴ ۵ ۴
۲۰۲۳ ۷ ۶ ۳
مجموع ۶۴ ۲۸ ۱۷

گل‌های ملی

[ویرایش]
شماره تاریخ میزبان بازی ملی حریف نتیجه رقابت
۱
۲۸ مه ۲۰۱۶ کانزاس
۳
 بولیوی ۴–۰ دوستانه
۲
۲ سپتامبر ۲۰۱۶ کینگزتاون
۷
سنت وینسنت و گرنادین‌ها سنت وینسنت و گرنادین‌ها ۶–۰ مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۸
۳
۲ سپتامبر ۲۰۱۶ کینگزتاون
۷
سنت وینسنت و گرنادین‌ها سنت وینسنت و گرنادین‌ها ۶–۰ مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۸
۴
۲۴ مارس ۲۰۱۷ سن خوزه
۱۲
 هندوراس ۶–۰ مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۸
۵
۳ ژوئن ۲۰۱۷ سندی
۱۴
 ونزوئلا ۱–۱ دوستانه
۶
۸ ژوئن ۲۰۱۷ کامرس سیتی
۱۵
ترینیداد و توباگو ترینیداد و توباگو ۲–۰ مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۸
۷
۸ ژوئن ۲۰۱۷ کامرس سیتی
۱۵
ترینیداد و توباگو ترینیداد و توباگو ۲–۰ مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۸
۸
۶ اکتبر ۲۰۱۷ اورلاندو
۱۹
 پاناما ۴–۰ مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۸
۹
۱۰ اکتبر ۲۰۱۷ کووا
۲۰
ترینیداد و توباگو ترینیداد و توباگو ۱–۲ مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۸
۱۰
۲۶ مارس ۲۰۱۹ هیوستون
۲۵
 شیلی ۱–۱ دوستانه
۱۱
۲۲ ژوئن ۲۰۱۷ کلیولند
۲۷
ترینیداد و توباگو ترینیداد و توباگو ۶–۰ جام طلایی کونکاکاف ۲۰۱۹
۱۲
۳ ژوئیه ۲۰۱۹ نشویل
۳۰
 جامائیکا ۳–۱ جام طلایی کونکاکاف ۲۰۱۹
۱۳
۳ ژوئیه ۲۰۱۹ نشویل
۳۰
 جامائیکا ۳–۱ جام طلایی کونکاکاف ۲۰۱۹
۱۴
۱۱ اکتبر ۲۰۱۹ واشینگتن
۳۳
 کوبا ۷–۰ لیگ ملت‌های کونکاکاف ۲۰–۲۰۱۹
۱۵
۲۸ مارس ۲۰۲۱ بلفاست
۳۵
 ایرلند شمالی ۲–۱ دوستانه
۱۶
۶ ژوئن ۲۰۲۱ دنور
۳۸
 مکزیک ۳–۲ فینال لیگ ملت‌های کونکاکاف ۲۰–۲۰۱۹
۱۷
۱۲ نوامبر ۲۰۲۱ سینسیناتی
۴۱
 مکزیک ۲–۰ مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲
۱۸
۲ فوریه ۲۰۲۲ سینت پال
۴۵
 هندوراس ۳–۰ مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲
۱۹
۲۷ مارس ۲۰۲۲ اورلاندو
۴۷
 پاناما ۵–۱ مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲
۲۰
۲۷ مارس ۲۰۲۲ اورلاندو
۴۷
 پاناما ۵–۱ مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲
۲۱
۲۷ مارس ۲۰۲۲ اورلاندو
۴۷
 پاناما ۵–۱ مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲
۲۲
۲۹ نوامبر ۲۰۲۲ دوحه
۵۵
 ایران ۱–۰ جام جهانی ۲۰۲۲ قطر
۲۳
۲۴ مارس ۲۰۲۳ سینت‌جورجس
۵۷
 گرنادا ۷–۱ لیگ ملت‌های کونکاکاف ۲۳–۲۰۲۲
۲۴
۱۵ ژوئن ۲۰۲۳ پارادایس
۵۹
 مکزیک ۳–۰ لیگ ملت‌های کونکاکاف ۲۰۲۳
۲۵
۱۵ ژوئن ۲۰۲۳ پارادایس
۵۹
 مکزیک ۳–۰ لیگ ملت‌های کونکاکاف ۲۰۲۳
۲۶
۹ سپتامبر ۲۰۲۳ سنت لوئیس
۶۱
 ازبکستان ۳–۰ دوستانه
۲۷
۱۴ اکتبر ۲۰۲۳ هارتفورد شرقی
۶۳
 آلمان ۱–۳ دوستانه
۲۸
۱۷ اکتبر ۲۰۲۳ نشویل
۶۴
 غنا ۴–۰ دوستانه
۲۹
۱۲ ژوئن ۲۰۲۴ اورلاندو
۶۸
 برزیل ۱–۱ دوستانه
۳۰
۲۳ ژوئن ۲۰۲۴ آرلینگتون
۶۹
 بولیوی ۲–۰ کوپا آمریکا ۲۰۲۴
۳۱
۱۰ سپتامبر ۲۰۲۴ سینسیناتی
۷۳
 نیوزیلند ۱–۱ دوستانه
۳۲
۱۸ نوامبر ۲۰۲۴ سنت لوئیس
۷۶
 جامائیکا ۴–۲ لیگ ملت‌های کونکاکاف ۲۵–۲۰۲۴

افتخارات

[ویرایش]

باشگاهی

[ویرایش]

زیر ۱۹ سال بروسیا دورتموند

[ویرایش]
  • زیر ۱۹ سال بوندس‌لیگا: ۱۶–۲۰۱۵

بروسیا دورتموند

[ویرایش]

چلسی

ملی

[ویرایش]

زیر ۱۷ سال ایالات متحده

[ویرایش]
  • قهرمانی زیر ۱۷ سال کونکاکاف؛ سوم: ۲۰۱۵[۱۷۱][۱۷۲]

ايالات متحده

[ویرایش]

فردی

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "FIFA U-17 World Cup Chile 2015 List of Players" (PDF). fifadata.com. Archived from the original (PDF) on 3 November 2019. Retrieved January 31, 2016.
  2. ↑ "Christian Pulisic: Overview". Premier League. Retrieved June 11, 2022.
  3. ↑ "Christian Pulisic". Chelsea F.C. Retrieved July 9, 2022.
  4. ↑ Ames, Nick (May 31, 2016). "Christian Pulisic: the making of a young man ready to step up". Retrieved August 31, 2016 – via The Guardian.
  5. ↑ "Rush Alumni Christian Pulisic Makes Bundesliga Debut with Borussia Dortmund". Rush Soccer Club. RushCanada.com. Retrieved October 6, 2017.
  6. ↑ "Christian Pulisic". ussda.demosphere.com. Archived from the original on 2 February 2016. Retrieved January 31, 2016.
  7. ↑ "C. Pulisic: Summary". Soccerway. Perform Group. Retrieved March 28, 2022.
  8. ↑ "Christian Pulisic – USMNT – US Mens Soccer Official Site". www.ussoccer.com. Archived from the original on January 30, 2016. Retrieved January 26, 2016.
  9. ↑ Caley, Michael (January 11, 2019). "Can Christian Pulisic Possibly Live Up To The Hype?". Retrieved January 14, 2019.
  10. ↑ Kwesi, Marcus (August 2020). "Christian Pulisic Is 'Captain America' After Scoring Goal In FA Cup Final".
  11. ↑ "American Pulisic training with Dortmund". ESPN.com (به انگلیسی). 2016-01-05. Retrieved 2024-12-04.
  12. ↑ sport، Guardian (۲۰۱۷-۱۰-۲۳). «Golden Boy 2017: Kylian Mbappé beats Dembélé and Rashford to award» (به انگلیسی). The Guardian. شاپا 0261-3077. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  13. ↑ Law، Matt (۲۰۱۹-۰۱-۰۲). «Chelsea strike early in transfer window to sign Borussia Dortmund winger Christian Pulisic for £57.6m» (به انگلیسی). The Telegraph. شاپا 0307-1235. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  14. ↑ «Champions League semi-final: Karim Benzema earns Real Madrid draw against Chelsea» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۱-۰۴-۲۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  15. ↑ UEFA.com. "The official website for European football". UEFA.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-04.
  16. ↑ «Masters of Modern Soccer: Christian Pulisic and the Craft of the Attacking Midfielder». SI (به انگلیسی). ۲۰۱۸-۰۵-۰۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  17. ↑ Press، Associated (۲۰۱۸-۱۱-۲۰). «Christian Pulisic, 20, becomes youngest in modern era to captain U.S. men's national team in 1-0 loss to Italy». Chicago Tribune (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  18. ↑ "Christian Pulisic on being the face of American soccer: 'I can't believe that I've got to this point so soon'". CBSSports.com (به انگلیسی). 2021-06-16. Retrieved 2024-12-04.
  19. ↑ "The Impact of Sports Team Performance on the Stock Market: Evidence from China Men's National Football Team". Financial Engineering and Risk Management. 7 (1). 2024. doi:10.23977/ferm.2024.070111. ISSN 2523-2576.
  20. ↑ VICE Sports (2016-11-09), Das American: Christian Pulisic's Spectacular Rise, retrieved 2024-12-04
  21. ↑ «Pulisic reveals his footballing idol growing up and who he would love to play alongside now». www.chelseafc.com (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  22. ↑ «How Christian Pulisic became American soccer's reticent and resilient trailblazer». Yahoo Sports (به انگلیسی). ۲۰۲۲-۱۱-۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  23. ↑ mlssoccer. "Who is Christian Pulisic and how did he make the Dortmund first team at 17? | MLSSoccer.com". mlssoccer (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-04.
  24. ↑ «Der nächste Schritt für Passlack und Pulisic». kicker (به آلمانی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  25. ↑ «Christian Pulisic scores in Dortmund win - SBI Soccer». sbisoccer.com (به انگلیسی). ۲۰۱۶-۰۱-۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  26. ↑ «Christian Pulisic scores second friendly goal of month for Dortmund - SBI Soccer». sbisoccer.com (به انگلیسی). ۲۰۱۶-۰۱-۲۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  27. ↑ "American Pulisic, 17, debuts for Dortmund". ESPN.com (به انگلیسی). 2016-01-30. Retrieved 2024-12-04.
  28. ↑ UEFA.com. "The official website for European football". UEFA.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-04.
  29. ↑ "Pulisic breaks non-German scoring record". ESPN.com (به انگلیسی). 2016-04-17. Retrieved 2024-12-04.
  30. ↑ «Soccer News, Highlights and Scores». FOX Sports (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  31. ↑ "Man City 1-1 Dortmund (Jul 28, 2016) Final Score". ESPN (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-04.
  32. ↑ «Christian Pulisic looked great in his first ever Champions League match». FOX Sports (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  33. ↑ «Watch Christian Pulisic score for Borussia Dortmund as the American's hot streak continues». FOX Sports (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  34. ↑ "Pulisic: Schurrle assist 'amazing moment'". ESPN.com (به انگلیسی). 2016-09-27. Retrieved 2024-12-04.
  35. ↑ "Pulisic: BVB show 'good heart' to fight back". ESPN.com (به انگلیسی). 2016-10-22. Retrieved 2024-12-04.
  36. ↑ "Pulisic extends Dortmund deal until 2020". ESPN.com (به انگلیسی). 2017-01-23. Retrieved 2024-12-04.
  37. ↑ "Pulisic sets Dortmund UCL record with goal". ESPN.com (به انگلیسی). 2017-03-08. Retrieved 2024-12-04.
  38. ↑ «Miss by Dortmund's Bartra hands Bayern the German Super Cup». web.archive.org. ۲۰۱۸-۰۷-۲۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  39. ↑ «Christian Pulisic: Chelsea sign Borussia Dortmund forward for £58m» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۱۹-۰۱-۰۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  40. ↑ O’Hanlon، Ryan (۲۰۱۹-۰۱-۰۲). «Christian Pulisic Is Headed to Chelsea. Is American Soccer Ready?» (به انگلیسی). Slate. شاپا 1091-2339. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  41. ↑ Adams, Caleb (2020-09-14). "Pulisic and Hazard: Beyond Comparison". Chasing A Cup (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-04.
  42. ↑ «Christian Pulisic: New Chelsea signing wants to make same impact as Eden Hazard» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۱۹-۰۵-۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  43. ↑ "USMNT star Christian Pulisic makes Chelsea debut as substitute against Manchester United | Goal.com". www.goal.com (به انگلیسی). 2019-08-11. Retrieved 2024-12-04.
  44. ↑ «Watch USMNT's Christian Pulisic score hat trick, first Chelsea goals». NBC Sports Bay Area & California (به انگلیسی). ۲۰۱۹-۱۰-۲۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  45. ↑ «Pulisic bags hat trick as Chelsea doubles up Burnley». web.archive.org. ۲۰۲۰-۱۰-۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  46. ↑ 161385360554578 (۲۰۱۹-۱۰-۲۷). «Pulisic ends Chelsea wait dating back to Drogba era: All the stats behind his treble». talkSPORT (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  47. ↑ «Chelsea 2-0 Crystal Palace: Frank Lampard's side record sixth straight win» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۱۹-۱۱-۰۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  48. ↑ «Champions League: Chelsea draw at Valencia in Mestalla thriller» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۱۹-۱۱-۲۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  49. ↑ «Aston Villa 1-2 Chelsea: Frank Lampard praises 'hungry' Christian Pulisic» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۰-۰۶-۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  50. ↑ «Chelsea 2-1 Man City: Liverpool win title as Chelsea beat Man City» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۰-۰۶-۲۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  51. ↑ «Liverpool 5-3 Chelsea: Champions win thriller before receiving trophy» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۰-۰۷-۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  52. ↑ «FA Cup final 2020: Arsenal 2-1 Chelsea - Aubameyang double secures victory» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۰-۰۷-۳۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  53. ↑ "Contenders for 2019/20 TAG Heuer Young Player of the Season". www.premierleague.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-04.
  54. ↑ "Alexander-Arnold wins PL's young player prize". ESPN.com (به انگلیسی). 2020-08-14. Retrieved 2024-12-04.
  55. ↑ «Breakthrough Season: Christian Pulisic's instant impact». www.chelseafc.com (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  56. ↑ «Chelsea 2020/21 squad numbers confirmed». www.chelseafc.com (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  57. ↑ «Christian Pulisic 'in contention' for Chelsea's Premier League opener against Brighton». SI (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۱۰-۲۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  58. ↑ «Frank Lampard reveals why Christian Pulisic missed 3-1 win against Brighton». SI (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۱۱-۰۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  59. ↑ «Premier League: Chelsea stomps Crystal Palace 4-0 as Christian Pulisic makes season debut». Yahoo Sports (به انگلیسی). ۲۰۲۰-۱۰-۰۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  60. ↑ «FK Krasnodar 0-4 Chelsea: Hakim Ziyech and Christian Pulisic strikes put seal on emphatic win» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۰-۱۰-۲۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  61. ↑ "PREMIER LEAGUE RECORD: Christian Pulisic is Fastest American to 10 EPL Goals". www.ussoccer.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-04.
  62. ↑ «Chelsea 2-5 West Brom: Baggies thump five past 10-man Blues» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۱-۰۴-۰۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  63. ↑ "Chelsea 4-1 C Palace (10 Apr, 2021) Game Analysis - ESPN (PH)". ESPN (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-04.
  64. ↑ «Champions League semi-final: Karim Benzema earns Real Madrid draw against Chelsea» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۱-۰۴-۲۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  65. ↑ Murray، Scott (۲۰۲۱-۰۵-۰۵). «Chelsea 2-0 Real Madrid (3-1 agg): Champions League semi-final – as it happened» (به انگلیسی). the Guardian. شاپا 0261-3077. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  66. ↑ UEFA.com. "The official website for European football". UEFA.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-04.
  67. ↑ «Chelsea 3-0 Crystal Palace: Premier League title contenders cruise against Patrick Vieira's side» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۱-۰۸-۱۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  68. ↑ «Christian Pulisic injury update: Chelsea manager Thomas Tuchel confirms latest ankle setback | Sporting News». www.sportingnews.com (به انگلیسی). ۲۰۲۱-۱۰-۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  69. ↑ «Chelsea 2-2 Liverpool: Mateo Kovacic & Christian Pulisic cancel out Mane & Salah goals in thriller» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۱-۱۲-۳۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  70. ↑ «Lille 1-2 Chelsea (1-4 agg): Blues move into Champions League quarter-finals» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۲-۰۳-۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  71. ↑ "Pulisic 8/10 helps Chelsea to smooth win over Wolves". ESPN.com (به انگلیسی). 2022-10-08. Retrieved 2024-12-04.
  72. ↑ «Report: Christian Pulisic set to leave Chelsea this summer; Manchester United interested». NBC Sports (به انگلیسی). ۲۰۲۳-۰۳-۰۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  73. ↑ «What happened to Christian Pulisic at Chelsea? Explaining why USMNT star is not a starter for Blues | Sporting News». www.sportingnews.com (به انگلیسی). ۲۰۲۳-۰۵-۰۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  74. ↑ «Christian Pulisic new club after Chelsea: Potential transfer destinations for USMNT star as AC Milan bid | Sporting News». www.sportingnews.com (به انگلیسی). ۲۰۲۳-۰۷-۰۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  75. ↑ "How Pulisic could fit at Juve, other potential destinations". ESPN.com (به انگلیسی). 2023-06-04. Retrieved 2024-12-04.
  76. ↑ "Christian Pulisic, new signing of the AC Milan transfer market: the official statement". AC Milan (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-04.
  77. ↑ «Christian Pulisic joins AC Milan». www.chelseafc.com (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  78. ↑ "USMNT star Pulisic completes AC Milan move". ESPN.com (به انگلیسی). 2023-07-13. Retrieved 2024-12-04.
  79. ↑ Horncastle، James؛ Twomey، Liam. «USMNT's Christian Pulisic completes transfer to AC Milan from Chelsea» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  80. ↑ «USMNT Star Christian Pulisic Opens Serie A Career With Stunning Goal in AC Milan Debut». SI (به انگلیسی). ۲۰۲۳-۰۸-۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
  81. ↑ «Eurosport is not available in your region». www.eurosport.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
  82. ↑ «USMNT star Christian Pulisic named AC Milan's Player of the Month for August». FOX Sports (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
  83. ↑ «USMNT star Christian Pulisic steals the show but Yunush Musah remains quiet as AC Milan bounce back from Dortmund disappointment with comfortable win over Frosinone | Goal.com US». www.goal.com (به انگلیسی). ۲۰۲۳-۱۲-۰۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
  84. ↑ "Watch: Pulisic equalises for Milan against Newcastle". SempreMilan (به انگلیسی). 2023-12-13. Retrieved 2024-12-05.
  85. ↑ "Milan 1-0 Sassuolo (Dec 30, 2023) Game Analysis". ESPN (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-05.
  86. ↑ Bandini، Nicky (۲۰۲۳-۱۲-۲۱). «Christian Pulisic has been a bright spot in a frustrating Milan season» (به انگلیسی). The Guardian. شاپا 0261-3077. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
  87. ↑ "CHRISTIAN PULISIC "EA SPORTS FC PLAYER OF THE MONTH" FOR DECEMBER". www.legaseriea.it (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-05.
  88. ↑ "What a waste! Milan squander Christian Pulisic's superstar performance as USMNT scores and assists in loss to Monza | Goal.com". www.goal.com (به انگلیسی). 2024-02-18. Retrieved 2024-12-05.
  89. ↑ "Pulisic sent death threats after Milan-Lazio game". ESPN.com (به انگلیسی). 2024-03-02. Retrieved 2024-12-05.
  90. ↑ «Pioli storms out of press conference defending Pulisic». football-italia.net (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۰۳-۰۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
  91. ↑ «Christian Pulisic is ready for USMNT duty! American star scores 11th of campaign as Milan dominate Slavia Prague to advance in Europa League | Goal.com US». www.goal.com (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۰۳-۱۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
  92. ↑ "Pulisic da record: non aveva mai segnato così tanti gol a questo punto della stagione". Milan News (به ایتالیایی). Retrieved 2024-12-05.
  93. ↑ "Pulisic segna la rete numero 5000 del Milan in Serie A. L'ultimo in cifra tonda fu Kakà". Milan News (به ایتالیایی). Retrieved 2024-12-05.
  94. ↑ "Pulisic achieves personal-best league goal tally". ESPN.com (به انگلیسی). 2024-04-06. Retrieved 2024-12-05.
  95. ↑ «Christian Pulisic is sensational! USMNT star scores brilliant brace as AC Milan thump Cagliari in Serie A | Goal.com US». www.goal.com (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۰۵-۱۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
  96. ↑ "Serie A superlatives: Christian Pulisic and Lautaro Martinez shine; Jose Mourinho fails at Roma". CBSSports.com (به انگلیسی). 2024-05-30. Retrieved 2024-12-05.
  97. ↑ "How Pulisic and Milan's 2023/24 signings have been a roaring success". OneFootball (به انگلیسی). 2024-12-05. Retrieved 2024-12-05.
  98. ↑ «USMNT star Christian Pulisic named finalist for Serie A Midfielder of the Season award | Goal.com US». www.goal.com (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۰۵-۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
  99. ↑ "EA SPORTS™ FC 24 – Serie A Team of the Season". www.legaseriea.it (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-05.
  100. ↑ "WATCH: Christian Pulisic scores as AC Milan lose 2-1 to newly promoted Parma in Serie A". CBSSports.com (به انگلیسی). 2024-08-24. Retrieved 2024-12-05.
  101. ↑ «Christian Pulisic Bags Goal and Assist for AC Milan in Nine Minutes». SI (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۰۹-۱۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
  102. ↑ «Christian Pulisic, with a Champions League-opening goal, is establishing himself as a star». Yahoo Sports (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۰۹-۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
  103. ↑ "Milan 2-1 Inter Milan (Sep 22, 2024) Final Score". ESPN (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-05.
  104. ↑ «WATCH: USMNT's Christian Pulisic scores fourth Serie A goal of season vs. Lecce for AC Milan | Goal.com US». www.goal.com (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۰۹-۲۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
  105. ↑ «Fonseca insists Pulisic must take Milan penalties: 'Never again'». football-italia.net (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۱۰-۰۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
  106. ↑ "Fonseca explains why he subbed off star duo and labels penalty calls a 'circus'". SempreMilan (به انگلیسی). 2024-10-06. Retrieved 2024-12-05.
  107. ↑ «Another first for on-fire USMNT ace Christian Pulisic! AC Milan's American forward beats Premier League, Serie A, La Liga, Ligue 1 & Bundesliga stars to notable achievement | Goal.com UK». www.goal.com (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۱۰-۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
  108. ↑ "Pulisic: 'Olimpico' goal for Milan 'a bit of luck'". ESPN.com (به انگلیسی). 2024-10-22. Retrieved 2024-12-05.
  109. ↑ Chief. "CHRISTIAN PULISIC AND AC MILAN TAKE DOWN REAL MADRID". www.barstoolsports.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-05.
  110. ↑ «2013 Schedule & Results - U.S. Soccer». web.archive.org. ۲۰۱۴-۰۱-۰۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
  111. ↑ «How Christian Pulisic became American soccer's reticent and resilient trailblazer». Yahoo Sports (به انگلیسی). ۲۰۲۲-۱۱-۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
  112. ↑ «FIFA U-17 World Cup Chile 2015 - Matches - USA 2:2 (2:0) Croatia - FIFA.com». web.archive.org. ۲۰۱۵-۱۰-۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
  113. ↑ mlssoccer. "American Exports: Jurgen Klinsmann lauds Christian Pulisic's "tremendous" talent after U17 star's Bundesliga debut | MLSSoccer.com". mlssoccer (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-05.
  114. ↑ «Slobodna Dalmacija - Pulisic nikada neće postati Pulišić». slobodnadalmacija.hr (به کروات). ۲۰۱۶-۰۳-۳۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
  115. ↑ «Page Not Found | U.S. Soccer Official Website | USWNT & USMNT». www.ussoccer.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
  116. ↑ mlssoccer. "US Player Ratings: Christian Pulisic steals the show in qualifying rout | MLSSoccer.com". mlssoccer (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-09.
  117. ↑ «Page Not Found | U.S. Soccer Official Website | USWNT & USMNT». www.ussoccer.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۹.
  118. ↑ "Pulisic youngest U.S. player to start in WCQ". ESPN.com (به انگلیسی). 2016-09-06. Retrieved 2024-12-09.
  119. ↑ "The most humiliating losses in U.S. history". ESPN.com (به انگلیسی). 2017-10-13. Retrieved 2024-12-09.
  120. ↑ "Christian Pulisic Becomes Fastest MNT Player to Score 10 Goals". www.ussoccer.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-10.
  121. ↑ Press، Associated (۲۰۲۱-۰۶-۰۷). «Pulisic's extra-time winner seals Nations League title for USA over Mexico» (به انگلیسی). The Guardian. شاپا 0261-3077. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  122. ↑ «Christian Pulisic Gets His First Hat Trick With USMNT Against Panama». SI (به انگلیسی). ۲۰۲۲-۰۳-۲۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  123. ↑ "Tim Weah scores USMNT's first World Cup goal since 2014 thanks to brilliant Christian Pulisic assist". CBSSports.com (به انگلیسی). 2022-11-21. Retrieved 2024-12-10.
  124. ↑ «World Cup: Pulisic named Player of the Match as England and USA can't be separated». www.chelseafc.com (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  125. ↑ «World Cup 2022: Iran 0-1 USA: Christian Pulisic winner seals date with Netherlands» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۲-۱۱-۲۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  126. ↑ Nagpal، Saurabh (۲۰۲۲-۱۲-۰۶). «The Most Man Of The Match Awards Won This World Cup 2022». FootTheBall (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  127. ↑ Brennan، Joe (۲۰۲۳-۰۶-۱۶). «USMNT vs Mexico, summary: Game suspended, red card, score, goals & highlights | Concacaf Nations League». AS USA (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  128. ↑ «Pulisic scores, assists on Balogun goal to lead U.S. over Bolivia 2-0 in Copa America opener». FOX Sports (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  129. ↑ published, Andy Mitten (2019-10-30). "Captain America: Can Christian Pulisic really fill the hole left by Eden Hazard for Chelsea?". fourfourtwo.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-10.
  130. ↑ published, Andy Mitten (2019-10-30). "Captain America: Can Christian Pulisic really fill the hole left by Eden Hazard for Chelsea?". fourfourtwo.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-10.
  131. ↑ published, Andy Mitten (2019-10-30). "Captain America: Can Christian Pulisic really fill the hole left by Eden Hazard for Chelsea?". fourfourtwo.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-10.
  132. ↑ "Pulisic 'not going to change' in face of fouls". ESPN.com (به انگلیسی). 2017-10-05. Retrieved 2024-12-10.
  133. ↑ "How Christian Pulisic will fit into AC Milan's line up - and what it means for the USMNT star's career | Goal.com". www.goal.com (به انگلیسی). 2023-07-14. Retrieved 2024-12-10.
  134. ↑ O'Keeffe، Greg. «Christian Pulisic has found a home away from home in Milan, and USMNT will benefit» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  135. ↑ «A new position for Christian Pulisic? AC Milan boss Stefano Pioli explains why USMNT star could in for a surprising change | Goal.com US». www.goal.com (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۰۴-۰۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  136. ↑ Reags. "Christian Pulisic Is The Greatest American Soccer Player We've Ever Seen". www.barstoolsports.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-10.
  137. ↑ Reags. "Christian Pulisic Is The Greatest American Soccer Player We've Ever Seen". www.barstoolsports.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-10.
  138. ↑ "Is Christian Pulisic the USMNT's best player ever? If not, who takes that distinction?". MARCA (به انگلیسی). 2022-12-01. Retrieved 2024-12-10.
  139. ↑ «Christian Pulisic isn't just USMNT's most accomplished player — he's the best there's ever been for USA | Sporting News». www.sportingnews.com (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۰۶-۲۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  140. ↑ «Pulisic finishes second to Mbappe in Young Player Award voting - SBI Soccer». sbisoccer.com (به انگلیسی). ۲۰۱۸-۱۲-۰۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  141. ↑ Marsden, Rory. "Kylian Mbappe and Christian Pulisic Head Revised 2018 Golden Boy Shortlist". Bleacher Report (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-10.
  142. ↑ «NXGN: Kylian Mbappe, Christian Pulisic and where 2017's best wonderkids are now | Goal.com US». www.goal.com (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۰۳-۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  143. ↑ "EA SPORTS™ FC 24 – Serie A Team of the Season". www.legaseriea.it (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-10.
  144. ↑ "Serie A superlatives: Christian Pulisic and Lautaro Martinez shine; Jose Mourinho fails at Roma". CBSSports.com (به انگلیسی). 2024-05-30. Retrieved 2024-12-10.
  145. ↑ Ruthven، Graham (۲۰۲۴-۰۹-۲۶). «Fast and furious: this is the best version of Christian Pulisic we've ever seen» (به انگلیسی). The Guardian. شاپا 0261-3077. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  146. ↑ "Pulišić: Ponosan sam na svoje korijene i htio bih naučiti jezik". www.24sata.hr (به کروات). 2019-09-21. Retrieved 2024-12-10.
  147. ↑ «Christian Pulisic the LeBron James of soccer? Explaining the 'Pawn Stars' reference that lit up Twitter | Sporting News». www.sportingnews.com (به انگلیسی). ۲۰۲۲-۰۱-۰۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  148. ↑ «Christian Pulisic rising USA soccer star in Germany has Croatian roots». www.croatia.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  149. ↑ "After Chelsea spell, Pulisic embraces AC Milan and Italian roots". ESPN.com (به انگلیسی). 2023-07-13. Retrieved 2024-12-10.
  150. ↑ «Slobodna Dalmacija - Pulisic nikada neće postati Pulišić». slobodnadalmacija.hr (به کروات). ۲۰۱۶-۰۳-۳۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  151. ↑ Doering، Joshua (۲۰۲۱-۰۱-۲۱). «USMNT star Christian Pulisic says he's grown closer to God in past year». Sports Spectrum (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  152. ↑ «Instagram». www.instagram.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  153. ↑ «Instagram». www.instagram.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  154. ↑ U.S. Soccer (2022-03-23), PRE-MATCH PRESS CONFERENCE: Christian Pulisic | USMNT vs. Mexico | March 23, 2022, retrieved 2024-12-10
  155. ↑ Morgan, Thomas (2022-12-02). "Check Out Christian Pulisic's Stunning Ford Shelby GT500". HotCars (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-10.
  156. ↑ Complex (2022-08-02), Christian Pulisic & Ben Chilwell of Chelsea FC on Fave World Cup Moments & Best Rappers | GOAT Talk, retrieved 2024-12-10
  157. ↑ "Review of Christian Pulisic book, "My Journey So Far"". World Soccer Talk (به انگلیسی). 2022-11-13. Retrieved 2024-12-10.
  158. ↑ «How Christian Pulisic became American soccer's reticent and resilient trailblazer». Yahoo Sports (به انگلیسی). ۲۰۲۲-۱۱-۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  159. ↑ "Watch Christian Pulisic trailer: Documentary series chronicling USMNT star to premiere Dec. 9 on Paramount+". CBSSports.com (به انگلیسی). 2024-11-26. Retrieved 2024-12-10.
  160. ↑ West، Jenna. «Christian Pulisic documentary coming to Paramount+ this fall» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  161. ↑ «Aubameyang chippt BVB zum Pokalsieg». kicker (به آلمانی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  162. ↑ «Aufstellung | Bayern München - Borussia Dortmund 4:3 | Finale in Berlin | DFB-Pokal 2015/16». kicker (به آلمانی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  163. ↑ «Manchester City 0-1 Chelsea: Kai Havertz goal secures Champions League trophy for Chelsea» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۱-۰۵-۲۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  164. ↑ «Uefa Super Cup: Chelsea defeat Villarreal on penalties in Belfast to lift trophy for second time» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۱-۰۸-۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  165. ↑ "Liverpool 2-2 Chelsea (Aug 14, 2019) Game Analysis". ESPN (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-04.
  166. ↑ «Chelsea win Club World Cup: Kai Havertz winner sees off Palmeiras after extra time» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۲-۰۲-۱۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  167. ↑ «FA Cup final 2020: Arsenal 2-1 Chelsea - Aubameyang double secures victory» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۰-۰۷-۳۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  168. ↑ «Chelsea 0-1 Leicester: Foxes lift FA Cup for first time after Youri Tielemans stunner» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۱-۰۵-۱۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  169. ↑ «Liverpool beat Chelsea on penalties to win FA Cup and keep quadruple hopes alive» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۲-۰۵-۱۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  170. ↑ «Chelsea 0-0 Liverpool: Reds win Carabao Cup final on penalties» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۲-۰۲-۲۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  171. ↑ «U-17 MNT Qualify for 2015 FIFA U-17 World Cup with Penalty Kick Defeat of Jamaica - U.S. Soccer». web.archive.org. ۲۰۱۵-۰۳-۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  172. ↑ "CONCACAF Under-17 Championship Honduras 2015 Regulations (English) by Concacaf - Issuu". issuu.com (به انگلیسی). 2014-12-02. Retrieved 2024-12-04.
  173. ↑ "USA 3-2 Mexico (Jun 6, 2021) Game Analysis". ESPN (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-04.
  174. ↑ "USA 2-0 Canada (Jun 18, 2023) Game Analysis". ESPN (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-04.
  175. ↑ "Adams, Reyna on target as United States complete three-peat". Concacaf (به انگلیسی). 2024-03-25. Retrieved 2024-12-04.
  176. ↑ «Mexico Beats USA on Jonathan Dos Santos's Stunner to Win Gold Cup Title». SI (به انگلیسی). ۲۰۱۹-۰۷-۰۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
  177. ↑ «Page Not Found | U.S. Soccer Official Website | USWNT & USMNT». www.ussoccer.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  178. ↑ «Page Not Found | U.S. Soccer Official Website | USWNT & USMNT». www.ussoccer.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  179. ↑ "Pulisic Voted as 2019 U.S. Soccer Male Player of the Year". www.ussoccer.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-10.
  180. ↑ "Christian Pulisic named US Soccer's male player of the year". AP News (به انگلیسی). 2021-12-19. Retrieved 2024-12-10.
  181. ↑ "Christian Pulisic Voted 2023 U.S. Soccer Male Player of the Year; Kevin Paredes Voted 2023 Chipotle U.S. Soccer Young Male Player of the Year | U.S. Soccer Official Website". www.ussoccer.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-10.
  182. ↑ Lewis، Michael (۲۰۱۸-۰۱-۱۱). «RUNAWAY WINNER: Pulisic named Fútbol de Primera player of the year». Front Row Soccer (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  183. ↑ «2017 CONCACAF Award Winners Announced». web.archive.org. ۲۰۱۷-۱۲-۲۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  184. ↑ «2021 Concacaf Awards». Concacaf. ۲۰۲۲-۰۱-۲۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  185. ↑ «Trophee Kopa: Kylian Mbappe scoops 2018 award ahead of Trent Alexander-Arnold, Gianluigi Donnarumma & Justin Kluivert | Goal.com US». www.goal.com (به انگلیسی). ۲۰۱۸-۱۲-۰۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  186. ↑ «2019 Concacaf Gold Cup Best Young Player Award». web.archive.org. ۲۰۱۹-۰۷-۳۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  187. ↑ «2019 Concacaf Gold Cup - Best XI». web.archive.org. ۲۰۱۹-۰۷-۳۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  188. ↑ «IFFHS». iffhs.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  189. ↑ «IFFHS». www.iffhs.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  190. ↑ «IFFHS». iffhs.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  191. ↑ "Pulisic, Turner and Lake take home CNL honors". Concacaf (به انگلیسی). 2023-06-18. Retrieved 2024-12-10.
  192. ↑ "Turner, Reyna and David lead way in CNL Finals Best XI". Concacaf (به انگلیسی). 2023-06-19. Retrieved 2024-12-10.
  193. ↑ "Reyna, Pulisic head up Nations League Finals Best XI". Concacaf (به انگلیسی). 2024-03-25. Retrieved 2024-12-10.
  194. ↑ «USMNT star Christian Pulisic named AC Milan's Player of the Month for August | Fox Sports». amp.foxsports.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  195. ↑ «Christian Pulisic named AC Milan's Player of the Month for September - SBI Soccer». sbisoccer.com (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۱۰-۰۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
  196. ↑ "CHRISTIAN PULISIC "EA SPORTS FC PLAYER OF THE MONTH" FOR DECEMBER". www.legaseriea.it (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-10.
  197. ↑ "EA SPORTS™ FC 24 – Serie A Team of the Season". www.legaseriea.it (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-10.
  198. ↑ «More recognition for Christian Pulisic as USMNT star wins Gentleman Serie A award following excellent debut season | Goal.com UK». www.goal.com (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۰۵-۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۰.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=کریستین_پولیسیک&oldid=40753366»