پرش به محتوا

هیلر او اچ-۲۳

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
OH-23 Raven
Hiller OH-23
کاربری بالگرد سبُک چندمنظوره
تولیدکننده یونایتد هلیکاپترز
هواگردسازی هیلر
معرفی‌شده در ۱۹۴۸
وضعیت بازنشسته
کاربر اصلی ارتش ایالات متحده آمریکا
نیروی هوایی کلمبیا

هیلر اواِچ-۲۳ (به انگلیسی: Hiller OH-23 Raven) با نام مستعار «غراب» یک بالگرد سه صندلی آموزشی ساخت شرکت هواگردسازی هیلر است که بر پایهٔ یک طرح قدیمی از شرکت یونایتد هلیکاپترز باقی مانده بود.[۱] بالگرد او. اچ۲۳ برای نخستین بار در سال ۱۹۴۸ پرواز کرد و کارآموزان به آن لقب هیلر کیلر به معنای «هیلر کُشنده» دادند.[۲]

توسعه

[ویرایش]

در سال ۱۹۴۷ شرکت یونایتد هلیکاپترز آمریکا که بعدها نام خود را به هواگردسازی هیلر تغییر داد، یک طرح بالگرد ارائه داد و آن را ۳۶۰X نام نهاد. بالگرد در سال ۱۹۴۸ مجوز تولید را دریافت کرد و در سال ۱۹۴۹ نخستین پرواز درون قاره‌ای برای یک بالگرد را به نام خود ثبت کرد که در چند مرحله سوخت‌گیری از کالیفرنیا به نیویورک پرواز نمود که بلندترین مسیر پروازی برای یک بالگرد در سال ۱۹۴۹ بود. شرکت نام نهایی محصول غیرنظامی خود را UH-12A گذاشت که در امور غیرنظامی و حتی برخی ارگان‌های نظامی آمریکا و فرانسه نیز خدمت کرد. این بالگرد در مدل‌های A و B دارای دماغهٔ تیز بود؛ ولی از مدل C به بعد دارای یک کابین حبابی و گِرد به شکل بل ۴۷ شد.

تاریخچه عملیاتی

[ویرایش]

مدل نظامی H-23 درواقع یک بروزرسانی بر روی UH-12A بود که در جنگ کره به عنوان بالگرد ترابری، شناسایی و امداد و نجات مورد بهره‌برداری آمریکا قرار گرفت.

کاربران سابق

[ویرایش]
 آرژانتین  بولیوی  کانادا  شیلی  کلمبیا  جمهوری دومینیکن  فرانسه  گواتمالا  اندونزی  اسرائیل
 مکزیک  هلند  پاراگوئه  پرو  کره جنوبی  تایلند  بریتانیا  ایالات متحده آمریکا  اروگوئه

نگارخانه

[ویرایش]

مشخصات

[ویرایش]

داده‌ها از United States Military Aircraft since 1909[۳]

ویژگی‌های کلی

  • خدمه: ۲
  • ظرفیت: ۰
  • ارتفاع: ۹ فوت ۹٫۵ اینچ (۲٫۹۸۵ متر)
  • وزن خالی: ۱٬۸۱۶ پوند (۸۲۴ کیلوگرم)
  • بیشترین وزن برخاست: ۲٬۷۰۰ پوند (۱٬۲۲۵ کیلوگرم)
  • پیشرانه هواگرد: ۱ عدد موتور شش سیلندر پیستونی هواخنک نصب شده افقی Lycoming VO-435-23B،‏ ۲۵۰ اسب بخار (۱۹۰ کیلووات) [۴]
  • قطر روتور اصلی: ۳۵ فوت ۵ اینچ (۱۰٫۸۰ متر)
  • مساحت روتور اصلی: ۹۸۵ فوت مربع (۹۱٫۵ متر مربع) [۴]
  • Blade section: NACA 0012[۵]

عملکرد

  • حداکثر سرعت: ۹۵ مایل بر ساعت (۱۵۳ کیلومتر بر ساعت؛ ۸۳ گره)
  • سرعت کروز: ۸۲ مایل بر ساعت (۱۳۲ کیلومتر بر ساعت؛ ۷۱ گره)
  • بُرد: ۱۹۷ مایل (۱۷۱ مایل دریایی؛ ۳۱۷ کیلومتر)
  • حداكثر ارتفاع: ۱۳٬۲۰۰ فوت (۴٬۰۰۰ متر)
  • نرخ صعود: ۱٬۰۵۰ فوت بر دقیقه (۵٫۳ متر بر ثانیه)

منابع

[ویرایش]
  1. Donald, David. The Complete Encyclopedia of World Aircraft. New York: Barnes & Noble Books, 1998.[کدام صفحه؟]
  2. "Fort Wolters Tour: The Aircraft". Archived from the original on 2012-02-19. Retrieved 2014-09-10.
  3. Swanborough and Bowers 1963, p.276.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ Harding 1990, p.143.
  5. Lednicer, David. "The Incomplete Guide to Airfoil Usage". m-selig.ae.illinois.edu. Retrieved 16 April 2019.