پرش به محتوا

هواوی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فناوری‌های هوآوِی
نام بومی華為技術公司
نوعسهامی خاص
ISINHK0000HWEI11 ویرایش در ویکی‌داده
صنعتتجهیزات مخابراتی
تجهیزات شبکه
صنعت نیمه‌رسانا
لوازم الکترونیکی مصرفی
بنا نهاده۱۹۸۷ میلادی
بنیانگذارانرن ژنگفی
دفتر مرکزیشنژن، چین
محدودهٔ فعالیتجهانی
محصولاتخدمات مدیریت فناوری چند رسانه‌ای
تلویزیون‌های هوشمند
سیستم عامل هارمونیEMUI
مودم هوآوِی
تلفن همراه هوشمند
ساعت‌های هوشمند هوآوِی خودرو هوآوِی
درآمدافزایش ۹۹٫۶ میلیارد دلار (۲۰۲۳)[۱]
سود ناخالصافزایش ۱۴٫۸ میلیارد دلار (۲۰۲۳)
سودافزایش ۱۲٫۳ میلیارد دلار (۲۰۲۳)[۲]
مجموع داراییافزایش ۱۷۸٫۸ میلیارد دلار (۲۰۲۳)
تعداد کارکنان۲۰۷٬۲۷۲ نفر (۲۰۲۳)[۳]
شرکت‌های وابستههای‌سیلیکون
وبگاه

شرکت فناوری‌های هوآوِی (به چینی: 华为技术公司) یا به‌طور ساده هواوی شرکت فناوری چندملیتی چینی است که در زمینهٔ شبکه‌های رایانه‌ای و ارتباطات فعالیت دارد. دفتر اصلی این شرکت در منطقه لانگانگ، شنژن، گوانگ‌دونگ قرار دارد. این شرکت تولید، طراحی، توسعه، تولید و فروش تجهیزات مخابراتی دیجیتال، لوازم الکترونیکی مصرفی، دستگاه‌های هوشمند، سیستم‌های عامل توزیع شده، سیستم‌های رانندگی خودکار وسایل نقلیه الکتریکی، و محصولات خورشیدی مختلف روی پشت بام را انجام می‌دهد. این شرکت در سال ۱۹۸۷ توسط رن ژنگفی، افسر سابق ارتش آزادیبخش خلق (PLA) تأسیس شد.[۴]

هوآوی که در ابتدا بر روی تولید سوئیچ‌های تلفن متمرکز بود و به بیش از ۱۷۰ کشور گسترش یافت و شامل ساخت زیرساخت‌های شبکه مخابراتی، ارائه تجهیزات، خدمات عملیاتی و مشاوره‌ای و تولید دستگاه‌های ارتباطی برای بازار مصرف‌کننده شد.[۵] این شرکت در سال ۲۰۱۲ از اریکسون به عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده تجهیزات مخابراتی در جهان پیشی گرفت.[۶] هواوی در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۲۰ به ترتیب از اپل و سامسونگ پیشی گرفت و به بزرگ‌ترین تولیدکننده گوشی‌های هوشمند در سراسر جهان تبدیل شد.[۷][۸] از سال ۲۰۲۴، بزرگ‌ترین حوزه کسب و کار هواوی در زمینه تجهیزات مخابراتی است. بزرگ‌ترین مشتری آن دولت چین است.[۹]

هوآوِی بیش از ۲۰۰ هزار کارمند در سراسر جهان دارد که حدود ۵۵٪ درصد کارمندان آن در بخش پژوهش و توسعه کار می‌کنند.[۱۰] این شرکت حدود ۲۰ مؤسسه پژوهش و توسعه در کشورهای چین، ایالات متحده، آلمان، سوئد، هند، روسیه و ترکیه دارد و در سال ۲۰۱۱ در حدود ۳٫۷۴ میلیارد دلار در پژوهش و توسعه سرمایه‌گذاری کرد.[۱۱][۱۲] در سال ۲۰۱۰ هوآوی سود ۳٫۷ میلیارد دلار آمریکا را ثبت کرد. کالاها و خدماتش در ۱۴۰ کشور به‌کار گرفته‌شده و هم‌اکنون ۴۵ شرکت از ۵۰ شرکت اپراتور مخابراتی بزرگ جهان، از تجهیزات هوآوِی بهره می‌برند.[۱۳] هوآوی از سال ۲۰۰۷ به‌طور پیوسته در مدیریت ترافیک شبکه مخابراتی در مراسم حج با STC همکاری می‌کند.[۱۴]

ریشه نام

[ویرایش]

به گفته بنیانگذار شرکت رن ژنگفی، نام هوآوی از شعاری می‌آید که او روی دیوار دیده است، Zhonghua youwei به معنای "چین دستاوردهایی دارد" (中华有为؛)، زمانی که او شرکت را راه اندازی می‌کرد و به یک نام نیاز داشت.[۱۵]

Zhonghua یا Hua به معنای چین است،[۱۶] در حالی که youwei به معنای "وعده دهنده / نشان دادن دستاوردها" است.[۱۷][۱۸] هوآوی همچنین به عنوان "دستاورد باشکوه" یا "میراث چین" ترجمه شده است که خوانش‌های احتمالی نام است.[۱۹]

در چینی پین‌یین، نام Huáwéi است،[۲۰] و در چینی ماندارین [xwǎwěi] تلفظ می‌شود. در زبان کانتونی، این نام با جیوت‌پینگ به صورت Waa 4 -wai 4 ترجمه شده و [wȁːwɐ̏i] تلفظ می‌شود. با این حال، تلفظ هواوی توسط غیر چینی‌ها در کشورهای دیگر به عنوان مثال "Hoe-ah-wei" در بلژیک و هلند متفاوت است.[۲۱]

این شرکت به دلیل نگرانی از اینکه ممکن است تلفظ افراد غیر چینی برایشان سخت باشد، تغییر نام به زبان انگلیسی را در نظر گرفته بود، اما تصمیم گرفت این نام را حفظ کند و به جای آن یک کمپین شناسایی برند راه‌اندازی کرد تا تلفظ نزدیک‌تر به «Wah-Way» ترویج کند.[۲۲][۲۳] رن می‌گوید، «ما نام برند خود را تغییر نمی‌دهیم و به خارجی‌ها نحوه تلفظ آن را آموزش می‌دهیم. ما باید مطمئن شویم که آنها آن را مانند "Hawaii" تلفظ نمی‌کنند.»[۲۴]

تاریخچه

[ویرایش]

در طول سال ۱۹۸۰ دولت چین یک استراتژی چندگانه برای گسترش زیرساخت‌های مخابراتی در کشور خود داشت. در پایان سال ۱۹۸۰، چندین گروه پژوهشی چینی در تلاش برای بدست آوردن توسعه و فناوری از راه سرمایه‌گذاری با شرکت‌های خارجی بودند؛ تا آنجا که سرانجام رن ژنگفی معاون و مدیر پیشین ارتش آزادی‌بخش در سال ۱۹۸۷ یک شرکت مخابراتی در شنژن چین، ساخت. او به‌جای تکیه بر سرمایه‌گذاری مشترک با شرکت‌های خارجی برای تضمین انتقال فناوری، با پژوهش و تکیه بر توسعه بومی تأسیس شرکت خود را کلید زد. در زمانی که ۱۰۰٪ فناوری از راه دور چین از راه واردات انجام می‌شد، رن ژنگفی به این موضوع امیدوار بود که بتواند یک شرکت مخابراتی چینی که قابلیت رقابت با رقبای خارجی را داشته باشد بسازد.[۲۵]

گسترش جهانی

[ویرایش]
دفاتر هواوی
در ووربورگ، هلند
در مارکهام، انتاریو، کانادا

در سال ۱۹۹۷، هوآوی نخستین قرارداد بین‌المللی خود را در زمینه ارائه محصولات شبکه خط ثابت با شرکت هنگ‌کنگی Hutchison Whampoa امضاء کرد.[۲۶] پس از آن در همان سال محصولات وایرلس مبتنی بر GSM را راه‌اندازی کرد و در نهایت برای ارائه CDMA و UMTS گسترش یافت. در سال ۱۹۹۹، این شرکت مرکز تحقیق و توسعه (R&D) را در بنگلور هند به منظور توسعه دامنه گسترده‌ای از نرم‌افزارهای مخابراتی تأسیس کرد. از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۳ با IBM در راستای مشاوره مدیریتی و تحول قابل توجه مدیریتی و ساختار توسعه محصول قرارداد بست. در سال ۲۰۰۰ هوآوی سرعت گسترش خود به بازارهای جهانی افزایش داد که بیش از ۱۰۰ میلیون دلار را بدست آورد و یک مرکز R&D را در استکهلم سوئد تأسیس کرد. در سال ۲۰۰۱ هوآوی چهار مرکز R&D در ایالات متحده تأسیس کرد، در سال ۲۰۰۴ هوآوی به گسترش بین‌المللی خود با قراداد ساخت شبکه نسل سوم اپراتور موبایل Telfort هلند ادامه داد. این قرارداد بیش از ۲۵ میلیون دلار ارزش داشت که نخستین قرارداد با یک شرکت اروپایی بود. در سال ۲۰۰۵، برای اولین بار سفارش‌های قرارداد بین‌المللی از فروش داخلی پیشی گرفت. هوآوی یک توافق‌نامه چارچوب بین‌المللی را با ودافون امضاء کرد. در ماه مه ۲۰۰۸ هوآوی و اپتوس مرکز نوآوری تلفن همراه را در سیدنی استرالیا گسترش دادند.[۲۷] در سال ۲۰۰۸، این شرکت اولین استقرار خود در فناوری UMTS/ HSPA را در مقیاس بزرگ جهانی در آمریکای شمالی برای ارائه نسل بعدی شبکه‌های وایرلس TELUS جدید و در بل کانادا با دسترسی سرعت بالای تلفن همراه ایجاد کرد.

سال ۲۰۰۳ حجم قراردادهای این شرکت به رقم قابل‌تامل ۸/۳ میلیارد دلار رسیده بود که نسبت به سال پیش از آن ۴۲ درصد رشد داشته و بالغ بر یک میلیارد دلار از این رقم، یعنی حدود ۲۷ درصد از این قراردادها مربوط به کشورهای خارجی بوده است. نکته جالب این‌که اگر میزان قراردادهای خارجی هوآوی را در همین سال با سال پیش از آن مقایسه کنیم، معلوم می‌شود که درآمدهای برون‌مرزی هوآوی حدود ۹۰ درصد رشد داشته است و این به معنی آن است که هوآوی در سال ۲۰۰۳ به عنوان یک چهره خوش‌نام در سطح بین‌المللی ظاهر شده است. پیش‌بینی مدیران هوآوی این است که فروش برون‌مرزی این شرکت در سال میلادی جاری، همین میزان از رشد را از آن خود کرده و نزدیک به ۲ میلیارد دلار خواهد رسید. تکرار جهش تقریباً صددرصدی فروش خارجی هوآوی پیام معنی‌داری برای کارشناسان اقتصادی دارد و آن این‌که هوآوی قصد تسخیر سریع بازارهای منطقه را دارد. حضور ۸ دفتر مرکزی بین‌المللی و ۵۰ دفتر نمایندگی هوآوی در کشورهای مختلف جهان موید این فرضیه است. یک نکته جالب دیگر در کسب وکار هوآوی، نحوه مهره‌چینی مراکز R&D این شرکت در سراسر جهان است که خبر از استراتژی بلندمدت این شرکت برای رویارویی با غول‌های صنعت فناوری اطلاعات در کشورهای صنعتی می‌دهد.[۲۸]

شرکت هواوی سپس به عرضه بسیاری از گوشی‌های هوشمند اندرویدی، عمدتاً تحت نام تجاری اسند (Ascend) ادامه داد. بااین‌حال، در سال ۲۰۱۵، هواوی خط اسند را متوقف کرد و روی پرچمدار جدید سری P خود که با هواوی P8 شروع شد، تمرکز کرد. در سال ۲۰۱۶، هواوی افتخار بزرگ‌ترین تولیدکننده گوشی‌های هوشمند در جهان را کسب کرد. در سال ۲۰۲۰ نیز، از نظر فنی با ارسال گوشی‌های هواوی بیشتر از سامسونگ در سه‌ماهه دوم به این مهم دست‌یافت.

آمار جدیدی که از سوی هوآوی اعلام شده بیان می‌کند که این شرکت تنها در شش‌ماهه ابتدایی سال ۲۰۲۰ موفق به فروش ۱۰۵ میلیون گوشی هوشمند و رسیدن به رتبه اول در میان تمام شرکت‌های فعال در این حوزه شده است. در جریان نشستی که در کنفرانس فناوری اطلاعات چین در سال ۲۰۲۰ برگزار شد، «یو چن دونگ» به عنوان مدیر عامل بخش کالاهای مصرفی شرکت هوآوی به صورت رسمی اعلام کرد که این شرکت در نیمه نخست سال ۲۰۲۰ موفق به کسب سودی معادل ۲۵۵٫۸ میلیارد یوآن (۳۶٫۷ میلیارد دلار) شده و با فروش ۱۰۵ میلیون دستگاه گوشی هوشمند، به رتبه اول در میان تمام تولیدکنندگان گوشی هوشمند در سراسر دنیا رسیده است.[۲۹]

علاوه بر این، شرکت هوآوی توانسته در جریان سه‌ماهه دوم سال ۲۰۲۰ نیز با کنار زدن رقیب کره‌ای خود به این عنوان دست پیدا کند. این اتفاق منجر به رسیدن محصولات هوآوی به جایگاه «پرفروش‌ترین گوشی‌های هوشمند جهان» در این بازه زمانی شده است. بنابر آمار رسمی منتشر شده توسط مؤسسه IDC، هوآوی در سه‌ماهه دوم سال ۲۰۲۰ شمار ۵۵٫۸ میلیون دستگاه فروخته و با این آمار به سهمی معادل ۲۰٫۲ درصد از کل بازار گوشی‌های هوشمند رسیده است. در این میان فروش داخلی هوآوی سهمی ۴۵ درصدی را از بازار گوشی‌های هوشمند چین به دست آورده، همچنین آمار IDC نشان می‌دهد که عمده سود هوآوی در گروه محصولات میان‌ردهٔ رو به بالا بوده است.

به نظر می‌رسد تمرکز بیش از پیش هوآوی در زمینه توسعه اکوسیستمی شامل انواع دستگاه‌ها از جمله لپ تاپ، تبلت، ساعت، هدفون و غیره که به راحتی نیز به یکدیگر متصل می‌شوند، از جمله سیاست‌های هوآوی بوده که تاکنون ثمرات مثبتی در رشد درآمد این شرکت داشته است.[۳۰]

ایران

[ویرایش]

از آغاز به‌وجود آمدن هواوی شرکت مخابرات ایران با این شرکت چینی همکاری‌های بسیاری داشته و بیشتر آنتن‌های BTS تلفن همراه در ایران از این شرکت خریداری شده است. شرکت مبین‌نت و ایرانسل ارائه‌دهنده اینترنت وایمکس مودم‌های خود را از این شرکت خریداری و ارائه نموده است.[۳۱]

در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۹ وزارت دادگستری آمریکا ادعانامه ای شامل ۱۳ مورد اتهام علیه شرکت هوآوی و منگ وانژو و مدیر ارشد شرکت هوآوی که در کانادا منتظر محاکمه بود تنظیم کرد. این اتهامات از جمله شامل کلاهبرداری بانکی و نقل و انتقالات پولی، کارشکنی در مسیر عدالت و سرقت فناوری از شرکت آمریکایی «تی موبیل» است. آمریکا خانم منگ و شرکت گوشی هواوی را متهم به دور زدن تحریم‌های ایران در حد فاصل سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۴ کرده است. ادعانامه وزارت دادگستری آمریکا می‌گوید که هوآوی، آمریکا و یک بانک بین‌المللی را در مورد روابط با دو زیرمجموعه اش به نام‌های «هوآوی دیوایس یو اس ای» و «اسکای کام تک» برای انجام معامله با ایران گمراه کرد. همچنین ادعا شده است که هوآوی، یک فناوری شرکت بزرگ «تی موبیل» آمریکا که از آن برای تست کردن قابلیت دوام تلفن‌های همراه استفاده می‌شود را سرقت کرده. این فناوری به نام «تپی» (Tappy) برای تست کردن تلفن‌ها، اثری مثل انگشتان دست انسان را روی تلفن شبیه‌سازی می‌کند. هوآوی می‌گوید که این دو شرکت در سال ۲۰۱۷ این اختلاف را حل و فصل کردند.[۳۲]

تحریم و ممنوعیت

[ویرایش]

این شرکت به نقض مالکیت معنوی متهم شده است.[۳۳] نرم‌افزار و تجهیزات آن با نظارت جمعی از اردوگاه‌های اسارت اویغورها و سین کیانگ مرتبط بوده و تحریم‌های ایالات متحده را به دنبال داشته است.[۳۴][۳۵][۳۶] در این باره پرسش‌های مربوط به میزان نفوذ دولت بر هوآوی حول محور نقش قهرمان ملی آن در چین، یارانه‌ها و حمایت مالی از سوی نهادهای دولتی[۳۷] و واکنش‌های حکومت چین در پرتو مخالفت برخی کشورها با مشارکت هواوی در شبکه 5G بوده است.[۳۸]

این شرکت در برخی از کشورها با مشکلاتی مواجه شده است که ناشی از این نگرانی است که تجهیزات آن ممکن است، نظارت توسط دولت چین را به دلیل ارتباط با سازمان‌های نظامی و اطلاعاتی این کشور امکان‌پذیر کند.[۳۹][۴۰] هواوی استدلال کرده است که منتقدانی مانند دولت ایالات متحده شواهدی مبنی بر جاسوسی نشان نداده‌اند.[۴۱] کارشناسان می‌گویند که قانون ضد جاسوسی چین در سال ۲۰۱۴ و قانون اطلاعات ملی ۲۰۱۷ می‌تواند هواوی و سایر شرکت‌ها را مجبور به همکاری با اطلاعات دولتی کند.[۴۲] در سال ۲۰۱۲، آژانس‌های اطلاعاتی استرالیا و ایالات متحده به این نتیجه رسیدند که هک شبکه‌های مخابراتی استرالیا توسط یا از طریق هواوی انجام شده است، اگرچه این دو اپراتور شبکه این اطلاعات را مورد مناقشه قرار داده‌اند.[۴۳][۴۴]

در بحبوحه جنگ تجاری چین و ایالات متحده که در ژانویه ۲۰۱۸ آغاز شد، ایالات متحده مدعی شد که تحریم‌های این کشور علیه ایران توسط هوآوی نقض شده است که متعاقباً از تجارت با شرکت‌های آمریکایی محدود شد. دولت آمریکا همچنین درخواست استرداد مدیر ارشد مالی هواوی از کانادا را داشت. در ژوئن ۲۰۱۹، هواوی مشاغل خود را در مرکز تحقیقاتی سانتا کلارا کاهش داد.[۴۵][۴۶] در سال ۲۰۲۰، هواوی موافقت کرد که برند آنر را به یک شرکت دولتی دولت شنژن بفروشد تا از بقای آن تحت تحریم‌های ایالات متحده اطمینان حاصل کند.[۴۷] در نوامبر ۲۰۲۲، کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC) فروش یا واردات تجهیزات ساخته شده توسط هوآوی را به دلیل نگرانی‌های امنیت ملی،[۴۸] و سایر کشورها مانند همه اعضای فایو آیز، اعضای چهارگانه هند و ژاپن و ده کشور اتحادیه اروپا را ممنوع کرد. از آن زمان کشورهای اتحادیه اروپا نیز محصولات هوآوی را ممنوع یا محدود کرده‌اند.[۴۹][۵۰][۵۱][۵۲][۵۳]

شرکا و مشتریان

[ویرایش]
هواوی پی۹ اولین گوشی هوشمندی بود که با دوربین لایکا طراحی شد.

از ابتدای سال ۲۰۱۰، تقریباً ۸۰ درصد از ۵۰ شرکت برتر مخابراتی جهان با هواوی کار کرده بودند.[۵۴] در سال ۲۰۱۶، شرکت آلمانی دوربین لایکا با هواوی همکاری کرد و دوربین‌های لایکا در گوشی‌های هوشمند هوآوی، از جمله سری P و Mate، به کار گرفته شد. اولین گوشی هوشمندی که با دوربین لایکا تولید شد، هواوی پی۹ بود.[۵۵] از می ۲۰۲۲، همکاری هواوی با لایکا به پایان رسیده بود.[۵۶][۵۷] از سال ۲۰۲۳، سازندگان گوشی‌های هوشمند آنر و شیائومی با لایکا همکاری دارند.[۵۸]

در آگوست ۲۰۱۹، هواوی با شرکت عینک سازی جنتل مانستر همکاری کرد و عینک‌های هوشمند را عرضه کرد.[۵۹] در نوامبر ۲۰۱۹، هوآوی با Devialet شریک شد و از بلندگوی جدید با طراحی خاص به نام Sound X رونمایی کرد[۶۰] در اکتبر ۲۰۲۰، این شرکت سرویس مسیریابی خود را با نام Petal Maps منتشر کرد که با مشارکت سازنده دستگاه‌های ناوبری هلندی تام‌تام توسعه داده شد.[۶۱]

تمرکز اصلی شرکت هوآوی ساخت تلفن همراه و ایجاد شبکه از طریق مشارکت بود. در ماه مارس سال ۲۰۰۳ شرکت هوآوی طی یک سرمایه‌گذاری مشترک با شرکت ۳کام که یک شرکت آمریکایی در زمینه ارتباطات و شبکه بود، تمرکز خود را بر تحقیق و توسعه و تولید و فروش محصولات شبکه داده متمرکز کردند. این شرکت در سال ۲۰۰۶ به هوآوی واگذار شد. در سال ۲۰۰۶ سهام شرکت نوکیا زیمنس ۵۱٪ و هوآوی ۴۹٪ بود و این برای هوآوی معنای پیشرفت می‌داد. هواوی به عنوان شرکتی که متعلق به کارمندان خود است، بواسطه اتحادیه سرمایه‌گذاری و هلدینگ با مسئولیت محدود خود و با اجرای طرح سهامداری کارمندان، در حدود ۹۶۷۶۸ کارمند سهام‌دار را شامل می‌شود. شایان ذکر است که این طرح تنها مختص کارمندان است و سایر شرکت‌های دولتی و خصوصی خارج از هواوی در آن سهیم نیستند.

محصولات و خدمات

[ویرایش]

هوآوی محصولات مصرفی گوناگونی برای استفادهٔ مصرف‌کنندگان نهایی (عموم مردم) شامل انواع مختلفی از مودم usb، مودم بی‌سیم، ماژول‌ها، set-top box، ترمینال‌های بی‌سیم، گوشی‌های تلفن همراه و محصولات ویدئویی را به بازار عرضه کرده است. هوآوی در سال ۲۰۱۰، ۱۲۰ میلیون دیوایس را به سراسر جهان عرضه کرده است. از ۳۰ میلیون تلفن همراه که ۳٫۳ میلیون آن اسمارت فون بودند به بازارهای ژاپن، ایالات متحده و اروپا عرضه شدند.[۶۲]

شبکه‌های مخابراتی

[ویرایش]

هوآوی سوئیچ‌های نرم‌افزاری موبایل و ثابت، به‌علاوه نسل بعدی زیر سیستم سوئیچینگ شبکه و زیرسامانه چندرسانه‌ای آی‌پی (IMS) را ارائه می‌کند. هوآوی خط اشتراک دیجیتال، شبکه نوری نافعال (PON) و نسل بعدی آن را را روی یک پلتفرم به فروش می‌رساند. این شرکت همچنین زیرساخت‌های تلفن همراه، دسترسی باند پهن و روترها و سوئیچ‌های ارائه دهنده خدمات (SPRS) را ارائه می‌دهد. محصولات نرم‌افزاری هواوی شامل پلتفرم‌های ارائه خدمات (SDP)، زیرسیستم‌های ایستگاه پایه و غیره است.[۶۳] از سال ۲۰۲۳، تجهیزات شبکه مخابراتی همچنان حوزه اصلی کسب و کار هواوی است که نیمی از درآمد سال این شرکت را تشکیل می‌دهد.[۶۴]

پروژه‌های کابل فیبر نوری

[ویرایش]

هواوی مارین در سال ۲۰۰۹ سیستم کابلی ارتباطی زیردریایی HANNIBAL را برای مخابرات تونس در سراسر دریای مدیترانه به ایتالیا تحویل داد.[۶۵] هواوی مارین در بسیاری از پروژه‌های کابل فیبر نوری مرتبط با ابتکار کمربند و جاده شرکت دارد.[۶۶] هواوی مارین پروژه فیبر نوری چین-پاکستان را که در امتداد دالان اقتصادی پاکستان–چین اجرا می‌شود، تکمیل کرد.[۶۶] در سال ۲۰۱۸، هواوی مارین سیستم کابلی اینترلینک آتلانتیک جنوبی (SAIL) را تکمیل کرد که از کریبی، کامرون تا فورتالزا، برزیل ادامه دارد.[۶۶] همچنین کابل فیبر داخلی کومول را از اندونزی به پاپوآ گینه نو ساخت.[۶۶] به عنوان بخشی از پروژه آفریقای هوشمند، هواوی مارین شبکه فیبر نوری ۲۸۰۰ مایلی گینه را ساخت.[۶۷]

خدمات جهانی

[ویرایش]

خدمات جهانی هواوی به اپراتورهای مخابراتی تجهیزاتی برای ساخت و راه اندازی شبکه‌ها و همچنین خدمات مشاوره و مهندسی برای بهبود کارایی عملیاتی ارائه می‌دهد.[۶۸] این خدمات شامل خدمات یکپارچه‌سازی سامانه مانند خدمات شبکه‌های تلفن همراه و ثابت و خدمات تضمینی مانند ایمنی شبکه؛ و خدمات یادگیری، مانند مشاوره شایستگی است.[۶۹]

دستگاه‌ها

[ویرایش]

بخش دستگاه‌های هوآوی محصولات دارای برچسب سفید را در اختیار ارائه‌دهندگان خدمات محتوا از جمله مودم‌های USB، مودم‌های بی‌سیم و روترهای بی‌سیم برای وای فای موبایل،[۷۰] ماژول‌های تعبیه‌شده، پایانه‌های بی‌سیم ثابت، دروازه‌های بی‌سیم، گیرنده دیجیتال تلویزیون، تلفن همراه و محصولات ویدیویی قرار می‌دهد.[۷۱] هواوی همچنین دستگاه‌های مختلفی را مانند گوشی‌های هوشمند، تبلت‌های رایانه‌های شخصی، هدفون‌ها و ساعت هوشمند هواوی با نام خود تولید و به فروش می‌رساند.[۷۲][۷۳]

  • مودم یواس بی
    مودم یواس بی
  • مود هووای
    مود هووای
  • مودم ۴ جی
    مودم ۴ جی

نیمه رسانا

[ویرایش]

هواوی از طریق زیرمجموعه خود به نام HiSilicon یکی از بزرگ‌ترین طراحان داخلی تراشه در چین است. این شرکت اغلب با شرکت بین‌المللی تولید نیمه رسانا (SMIC) برای تولید تراشه‌های خود همکاری می‌کند. از آوریل ۲۰۲۴، هواوی همچنین در حال ساخت یا پشتیبانی از ساخت پنج کارخانه نیمه رسانا است.[۷۴]

تلفن

[ویرایش]
هواوی پی۳۰ با دوربین اپتیک لایکا با لنز سه‌گانه عقب

هواوی از سه‌ماهه اول سال ۲۰۱۹، پس از سامسونگ، دومین تولیدکننده بزرگ گوشی هوشمند در جهان است. مجموعه تلفن‌های آن‌ها شامل گوشی‌های هوشمند رده بالا، سری میت هواوی و هواوی سری پی و گوشی‌های ارزان‌تری است که تحت برند آنر قرار دارند.[۷۵]

گوشی‌های ارزان‌تر تحت برند آنر قرار می‌گیرند.[۷۶] آنر به منظور ارتقای تلفن‌های با برند هواوی به عنوان محصولات برتر ایجاد شد. در سال ۲۰۲۰، هواوی با فروش برند آنر به شرکت دولتی شهرداری شنژن موافقت کرد. در ابتدا گزارش شد که آنر از دسترسی به ای پی‌های هواوی که شامل بیش از ۱۰۰۰۰۰ پتنت فعال تا پایان سال ۲۰۲۰ است، قطع شده است و علاوه بر این نمی‌تواند از منابع بزرگ تحقیق و توسعه هوآوی که در آن ۲۰ میلیارد دلار برای سال ۲۰۲۱ متعهد شده بود، استفاده کند. با این حال، مجله وایرد در سال ۲۰۲۱ اشاره کرد که دستگاه‌های آنر هنوز نرم‌افزار خود را چندان از تلفن‌های هواوی متمایز نکرده‌اند و برنامه‌های اصلی و ویژگی‌های مهندسی خاص، مانند ویژگی‌های دوربین مهندسی شده آنر در هر دو گوشی تقریباً یکسان به نظر می‌رسند.[۷۷][۷۶]

تاریخچه گوشی‌های هواوی

[ویرایش]

در جولای ۲۰۰۳، هواوی بخش گوشی خود را تأسیس کرد و در سال ۲۰۰۴، هوآوی اولین گوشی خود را با نام C300 را روانه بازار کرد. موبایل U626 اولین گوشی 3G هوآوی در ژوئن ۲۰۰۵ بود و در سال ۲۰۰۶، هوآوی اولین گوشی 3G با برند ودافون، V710 را عرضه کرد.

U8220 اولین گوشی هوشمند اندرویدی هواوی بود که در همایش جهانی گوشی همراه ۲۰۰۹ رونمایی شد. در نمایشگاه بین‌المللی سی‌ئی‌اس ۲۰۱۲، هواوی سری اسند را با Ascend P1 S معرفی کرد.[۷۸] در ژانویه ۲۰۱۵، هواوی برند اسند را برای گوشی‌های پرچمدار خود متوقف کرد و سری جدید P را با هواوی پی۸ معرفی کرد.[۷۹][۸۰] هوآوی همچنین با گوگل برای ساخت نکسوس ۶پی که در سپتامبر ۲۰۱۵ منتشر شد، همکاری کرد[۸۱]

در ماه مه ۲۰۱۸، هواوی اعلام کرد که دیگر اجازه باز کردن قفل بوت لودر گوشی‌های خود را نمی‌دهد تا پس از توقف هواوی، نرم‌افزار سیستم شخص ثالث یا به روز رسانی‌های امنیتی نصب شود.[۸۲] هوآوی در حال حاضر شناخته شده‌ترین شرکت بین‌المللی در چین و پیشگام استاندارد تلفن همراه 5G است که در چند سال اخیر در سطح جهانی مورد استفاده قرار گرفته است.[۸۳]

  • آنر ۹
    آنر ۹
  • هواوی اسند پی۷
    هواوی اسند پی۷
  • هواوی میت ۴۰ پرو
    هواوی میت ۴۰ پرو
  • هواوی پیورا ۷۰ اولتر
    هواوی پیورا ۷۰ اولتر

لپ تاپ

[ویرایش]
هواوی میت بوک

در سال ۲۰۱۶، هواوی با عرضه سری لپ تاپ‌های هواوی میت بوک وارد بازارهای لپ تاپ شد.[۸۴] آنها به عرضه مدل‌های لپ تاپ در این سری تا سال ۲۰۲۰ ادامه داده‌اند و جدیدترین مدل‌های آنها هواوی میت بوک ایکس پرو و میت بوک ۱۳ است.[۸۵]

تبلت

[ویرایش]

میت پد پرو، در نوامبر ۲۰۱۹ عرضه شد و پس از آن، نسخه‌های بعدی این تبلت را منتشر کرد.[۸۶] هوآوی رتبه اول را در بازار تبلت‌های چینی و رتبه دوم جهانی را از چهارماهه چهارم ۲۰۱۹ دارد[۸۷]

رایانه‌های شخصی

[ویرایش]

MateStation S و X در سپتامبر ۲۰۲۱ عرضه شدند که ورود هواوی به فضای رایانه‌های رومیزی با رایانه‌های All-in-one و Thin Client را نشان می‌دهد.[۸۸][۸۹]

پوشیدنی‌ها

[ویرایش]

ساعت هواوی یک ساعت هوشمند مبتنی بر ور اواس است که توسط هواوی ساخته شده است. این محصول در ۲ سپتامبر ۲۰۱۵ در نمایشگاه ایفا معرفی شد. از سال ۲۰۲۰، هواوی مدل‌های بعدی را با استفاده از سیستم‌عامل‌های داخلی از مدل‌های مجهز به LiteOS گرفته تا آخرین ساعت‌های مجهز به سیستم عامل هارمونی عرضه کرد.[۹۰] این اولین ساعت هوشمند تولید شده توسط هواوی است.[۹۰] آخرین ساعت آنها، ساعت Ultimate Design در ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۳ معرفی شد و در ۴ اکتبر ۲۰۲۳ در سراسر جهان منتشر شد.

  • ساعت هوشمند هواوی
    ساعت هوشمند هواوی
  • میت بوک
    میت بوک

نرم‌افزار

[ویرایش]

EMUI

[ویرایش]

این نرم‌افزار بر اساس پروژه منبع باز اندروید گوگل (AOSP) توسعه یافت. EMUI روی اکثر دستگاه‌های تلفن هوشمند هواوی و زیرمجموعه‌های سری آنر نصب شده است.[۹۱]

سیستم عامل هارمونی

[ویرایش]
سیستم عامل هارمونی
نمایی از سیستم عامل هارمونی

هارمونی او اس (HMOS) یک سیستم عامل توزیع شده است که توسط هواوی برای گوشی‌های هوشمند، تبلت‌ها، تلویزیون‌های هوشمند، ساعت‌های هوشمند، رایانه‌های شخصی و سایر دستگاه‌های هوشمند توسعه یافته است که طراحی چند هسته ای با چارچوب‌های دوگانه دارد.

خودرو

[ویرایش]

هواوی همکاری خود را با چند خودروساز از جمله سیرس، چری اتومبیل، بایک موتور، چانگان موتورز و گروه گاک تضمین کرده است.[۹۲]

AITO

[ویرایش]

برند Aito برند خودروهای برقی برتر هوآوی با همکاری شرکت خودروسازی سیرس است. در دسامبر ۲۰۲۱، از AITO M5 به عنوان اولین وسیله نقلیه ای که با همکاری هواوی توسعه داده شد، رونمایی شد. این مدل عمدتاً توسط سیرس توسعه داده شده است و در اصل یک کراس اوور Seres SF5 بازسازی شده است.[۹۳] این مدل با نام تجاری جدیدی به نام AITO به فروش می‌رسد که مخفف عبارت Adding Intelligence to Auto است و از هوآوی درایووان و هارمونی او اس استفاده می‌کند و Seres SF5 از هوآوی درایووان و HiCar استفاده می‌کند.[۹۴]

  • AITO M5 front quarter view
    نمای جلو AITO M5
  • AITO M5 rear quarter view
    نمای عقب AITO M5
  • AITO M5 interior
    داخل AITO M5

آواتر

[ویرایش]

برند آواتر (阿维塔Aweita) برند خودروهای برقی برتر هوآوی با همکاری چانگان موتورز و CATL است.

هواوی سولار

[ویرایش]

هواوی در سال ۲۰۱۱ وارد بازار فتوولتائیک (PV) شد و در همان سال یک مرکز صلاحیت انرژی در نورنبرگ آلمان افتتاح کرد.[۹۵] در سپتامبر ۲۰۱۶، هواوی قابلیت‌های جدید تولیدی را در مرکز آیندهوون خود در هلند ادغام کرد که در این مرکز می‌تواند ۷۰۰۰ واحد اینورتر در ماه تولید کند.[۹۵] در اکتبر همان سال، هواوی وارد بازار آمریکای شمالی شد و با استراتا سولار همکاری استراتژیک برقرار کرد.[۹۵] در آوریل ۲۰۱۷، هواوی با راه اندازی اینورترهای خورشیدی رشته‌ای و بهینه‌سازهای برق DC وارد بازار خورشیدی مسکونی می‌شود.[۹۵]

از سال ۲۰۲۲، هوآوی بزرگ‌ترین تولیدکننده اینورترهای خورشیدی در جهان با ۲۹٪ سهم بازار است که شاهد افزایش رشد ۸۳٪ نسبت به سال ۲۰۲۱ بوده است[۹۶]

فناوری و تحقیق و توسعه

[ویرایش]

از سال ۲۰۲۴، بیش از نیمی از کارمندان هوآوی درگیر تحقیقات هستند.[۹۷][۹۸] در همان سال، هواوی ۲۲٫۱ میلیارد دلار برای تحقیق و توسعه هزینه کرد که حدود ۲۲٫۴ درصد از فروش خالص خود را تشکیل می‌داد و یکی از شش شرکتی در جهان بود که بیش از ۲۰ میلیارد دلار برای هزینه‌های تحقیق و توسعه هزینه کرد.[۹۹] در سال‌های اخیر، هوآوی نوآوری‌های تکنولوژیکی را به عنوان ابزاری برای یکپارچه سازی عمودی زنجیره تأمین خود، به ویژه در مناطق آسیب‌پذیر در برابر تحریم‌ها در اولویت قرار داده است.[۱۰۰]

این شرکت دارای موسسات تحقیق و توسعه متعدد در کشورهایی از جمله چین، ایالات متحده،[۱۰۱] کانادا،[۱۰۲] انگلستان،[۱۰۳] پاکستان، فنلاند، فرانسه، بلژیک، آلمان، کلمبیا، سوئد، ایرلند، هند،[۱۰۴][۱۰۴] روسیه و ترکیه است.[۱۰۵][۱۰۶] در ژوئیه ۲۰۲۴ هوآوی بزرگ‌ترین مرکز تحقیق و توسعه خود را تا به امروز در نزدیکی شانگهای افتتاح کرد تا نزدیک به ۳۵۰۰۰ نفر از پرسنل خود را در این مرکز تحقیقاتی جای دهد.[۱۰۷] هوآوی همچنین همکاری‌های تحقیقاتی را با دانشگاه‌هایی مانند دانشگاه بریتیش کلمبیا، دانشگاه واترلو، دانشگاه وسترن انتاریو، دانشگاه گوئلف و دانشگاه لاوال تأمین می‌کند.[۱۰۸][۱۰۹]

انتقاد و جنجال‌ها

[ویرایش]

هوآوی با این اتهامات روبرو شده است که محصولاتش حاوی درهای پشتی برای جاسوسی دولت چین هستند و قوانین داخلی از شهروندان و شرکت‌های چینی می‌خواهد که در صورت لزوم با اطلاعات دولتی همکاری کنند. مدیران هواوی این ادعاها را رد کردند و گفتند که این شرکت درخواستی از سوی دولت چین برای معرفی درب پشتی در تجهیزات خود دریافت نکرده است و از انجام این کار خودداری می‌کند و قانون چین آنها را مجبور به انجام این کار نمی‌کند. از سال ۲۰۱۹، ایالات متحده شواهدی مبنی بر هک هماهنگ شده توسط هواوی ارائه نکرده بود.[۱۱۰][۱۱۱][۱۱۲][۱۱۳]

هواوی برای جنبه‌های مختلف فعالیت خود با انتقاد روبرو شده است، برجسته‌ترین مناقشه مربوط به ادعاهای ایالات متحده در مورد محصولات این شرکت به عنوان فعالیت جاسوسی برای دولت چین است. مدیران هواوی پیوسته این ادعاها را تکذیب کرده‌اند، با بیان اینکه این شرکت تاکنون هیچ درخواستی از دولت چین برای جاسوسی در تجهیزات خود دریافت نکرده است، از انجام این کار خودداری می‌کند و قانون چین آن‌ها را مجبور به انجام این کار نمی‌کند.[۱۱۴][۱۱۵][۱۱۶][۱۱۷] در اکتبر ۲۰۱۱، وال‌استریت ژورنال در مقاله‌ای این شرکت را ارائه‌دهنده خدمات سانسور به دولت ایران معرفی کرده است.[۱۱۸]

کسب و کار

[ویرایش]

هوآوی سیستم پیچیده‌ای از قراردادها را با شرکت‌های تلفن دولتی محلی به کار گرفت که به نظر می‌رسید شامل پرداخت‌های غیرقانونی به کارکنان اداره مخابرات محلی می‌شد. در اواخر دهه ۱۹۹۰، این شرکت چندین سرمایه‌گذاری مشترک با مشتریان شرکت دولتی مخابرات خود ایجاد کرد. تا سال ۱۹۹۸، هواوی قراردادهایی را با دفاتر تلفن شهری و استانی برای ایجاد شرکت‌های شانگهای هوآوی، چنگدو هواوی، شنیانگ هوآوی، آنهویی هواوی، سیچوان هواوی و سایر شرکت‌ها امضا کرد. سرمایه‌گذاری‌های مشترک در واقع شرکت‌های پوسته‌ای بودند و راهی برای انتقال پول به کارمندان محلی مخابرات بود تا هواوی بتواند برای فروش تجهیزات به آنها معامله کند. برای مثال، در مورد سیچوان هوآوی، شرکای محلی می‌توانند ۶۰ تا ۷۰ درصد از سرمایه‌گذاری خود را در قالب «سود سهام» سالانه برگردانند.[۱۱۹]

ادعای حمایت دولت

[ویرایش]

مارتین تورلی از دانشگاه ناتینگهام گفت که شرکتی به بزرگی هواوی که در بخش حساسی کار می‌کند، بدون ارتباط گسترده با حزب به سادگی نمی‌تواند در چین موفق شود.[۱۲۰] تسلط 5G برای چین ضروری است تا به چشم‌انداز خود دست یابد که در آن شکوفایی سرمایه‌داری دولتی با ثبات و امنیت اقتدارگرایی توانمند از نظر فناوری ترکیب می‌شود.[۱۲۱] نایجل اینکستر از مؤسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک بیان می‌کند که «دخالت هوآوی در زیرساخت‌های اصلی 5G دموکراسی‌های لیبرال غربی یک تغییر استراتژیک بازی است که به نوبه خود بخشی از استراتژی جاه طلبانه چین برای تغییر شکل سیاره در راستای منافع خود از طریق ابتکار کمربند و جاده است.[۱۲۰] در ۷ اکتبر ۲۰۲۰، کمیته دفاعی پارلمان بریتانیا گزارشی را منتشر کرد که در آن به این نتیجه رسیدند که شواهدی مبنی بر تبانی بین هواوی و دولت چین و حزب کمونیست چین، بر اساس مدل مالکیت و یارانه‌های دولتی که دریافت کرده، وجود دارد.[۱۲۲]

اتهامات مربوط به روابط نظامی و اطلاعاتی

[ویرایش]

در سال ۲۰۱۱، گزارشی توسط Open Source Enterprise به تفصیل ظن آن در مورد ارتباط نزدیک احتمالی بین هواوی و دولت چین، مانند استخدام قبلی سون یافنگ، رئیس سابق اداره ارتباطات وزارت امنیت دولتی (MSS) ارائه شد.[۱۲۳][۱۲۴][۱۲۵]در سال ۲۰۱۹، رن ژنگفی گفت: «ما هرگز در جاسوسی شرکت نمی‌کنیم و به هیچ یک از کارمندان خود اجازه انجام چنین کاری را نمی‌دهیم. و ما مطلقاً هرگز درهای پشتی را نصب نمی‌کنیم. حتی اگر طبق قانون چین از ما خواسته شود، ما قاطعانه آن را رد می‌کنیم.»[۱۲۶][۱۲۷] به نقل از لی کچیانگ، نخست‌وزیر چین، دولت چین از شرکت‌های چینی برای جاسوسی از کشورهای دیگر درخواست نکرده و نخواهد کرد، چنین اقدامی با قوانین چین مطابقت ندارد.[۱۲۸]

گزارش‌های پیگیری از Wired، یافته‌های ژونگ لون را مورد تردید قرار داد، به ویژه به این دلیل که «دولت چین خود را به آنچه قانون به صراحت اجازه می‌دهد محدود نمی‌کند».[۱۲۹] همان‌طور که به صراحت در ماده ۷ قانون فعالیت‌های جمع‌آوری اطلاعات ملی جمهوری خلق چین در سال ۲۰۱۷ تصریح شده است، "همه شهروندان و سازمان‌های چینی موظف هستند در صورت درخواست با عملیات اطلاعاتی جمهوری خلق چین همکاری کنند و همچنین محرمانه بودن این عملیات را حفظ کنند.[۱۲۸] تیم رولیگ، پژوهشگر مؤسسه روابط بین‌الملل سوئد، مشاهده کرد که «نه حداقل با توجه به فقدان حاکمیت قانون در چین، بلکه با توجه به وضوح قانون اطلاعات، این نظر حقوقی هیچ اطمینان قابل توجهی ارائه نمی‌دهد که هواوی می‌تواند از همکاری با اطلاعات چینی خودداری کند، حتی اگر شرکت بخواهد این کار را انجام دهد.[۱۳۰]

پرونده منگ وانژو

[ویرایش]
منگ وانژو رئیس هیئت مدیره و رئیس امور مالی (CFO) شرکت چینی هواوی

در ۱ دسامبر ۲۰۱۸، منگ وانژو، نایب رئیس هیئت مدیره و دختر بنیانگذار شرکت هوآوی، پس از ورود به فرودگاه بین‌المللی ونکوور توسط افسران آژانس خدمات مرزی کانادا (CBSA) برای بازجویی بازداشت شد که سه ساعت به طول انجامید. .[۱۳۱][۱۳۲] پلیس سواره سلطنتی کانادا متعاقباً او را به دلیل درخواست استرداد موقت ایالات متحده به دلیل کلاهبرداری و توطئه برای ارتکاب کلاهبرداری به منظور دور زدن تحریم‌های ایالات متحده علیه ایران دستگیر کرد.[۱۳۱][۱۳۳] در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۹، وزارت دادگستری ایالات متحده به‌طور رسمی اتهامات کلاهبرداری مالی علیه منگ را اعلام کرد.[۱۳۴][۱۳۵] اولین مرحله از جلسه استرداد منگ از دوشنبه، ۲۰ ژانویه ۲۰۲۰ آغاز شد و در ۲۷ می ۲۰۲۰، زمانی که دادگاه عالی بریتیش کلمبیا دستور ادامه استرداد را صادر کرد، به پایان رسید.[۱۳۶][۱۳۷]

در جریان رسیدگی به دادگاه استرداد، وکلای منگ چندین اتهام علیه دادستان مطرح کردند. در آگوست ۲۰۲۱، قاضی استرداد، منظم بودن این پرونده را زیر سؤال برد و در درک اینکه چگونه پرونده پرونده (ROC) ارائه شده توسط ایالات متحده از ادعای آنها مبنی بر جنایت حمایت می‌کند، مشکل زیادی ابراز کرد.[۱۳۸][۱۳۹][۱۴۰]

در ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۱، وزارت دادگستری اعلام کرد که با منگ برای حل این پرونده از طریق توافق تعویق تعقیب به توافق رسیده است. به عنوان بخشی از این قرارداد، منگ با بیانیه حقایقی موافقت کرد که می‌گفت اظهارات نادرستی به اچ‌اس‌بی‌سی برای فعال کردن تراکنش‌ها در ایالات متحده داده است.[۱۴۱][۱۴۲][۱۴۳]

نقض مالکیت معنوی

[ویرایش]

هوآوی با سیسکو سیستم، موتورولا و پان اوپتیس در دعاوی نقض حق ثبت اختراع به توافق رسیده است.[۱۴۴] در سال ۲۰۱۸، دادگاه آلمانی علیه هواوی و زدتی ای به نفع MPEG LA که دارای حق ثبت اختراع مربوط به کدگذاری ویدیوی پیشرفته است، حکم داد.[۱۴۵] هواوی به سرقت مالکیت معنوی متهم شده است.[۱۴۶][۱۴۷] در فوریه ۲۰۰۳، سیسکو سیستمز از این شرکت به اتهام نقض حق ثبت اختراع و کپی غیرقانونی کد منبع استفاده شده در روترها و سوئیچ‌های آن شکایت کرد.[۱۴۸] در جولای ۲۰۰۴، هوآوی کدهای مورد بحث، راهنماها و رابط‌های خط فرمان را حذف کرد و پرونده متعاقباً خارج از دادگاه حل و فصل شد.[۱۴۹] به عنوان بخشی از توافق، هواوی اعتراف کرد که برخی از نرم‌افزارهای روتر سیسکو را کپی کرده است.[۱۵۰]

در کنفرانس فناوری سوپر کام در سال ۲۰۰۴ در شیکاگو، یکی از کارکنان هوآوی ظاهراً تجهیزات شبکه سایر شرکت‌ها را برای عکاسی از بردهای مدار باز کرد.[۱۵۱][۱۵۲] برایان شیلدز، افسر ارشد سابق امنیتی نورتل، گفت که شرکت او در سال ۲۰۰۴ توسط هکرهای چینی به خطر افتاد. شیلدز معتقد نیست که هواوی مستقیماً در این هک دخالت داشته است، اما فکر می‌کند که هواوی یکی از ذینفعان این هک بوده است. اسناد گرفته شده شامل نقشه راه محصول، پیشنهادها فروش و اوراق فنی بود.[۱۵۳] سرویس اطلاعات امنیتی کانادا گفت که با این شرکت تماس گرفت اما با آن مخالفت شد.[۱۵۴][۱۵۵]

نفوذ آژانس امنیت ملی

[ویرایش]

در سال ۲۰۱۴، اشپیگل و نیویورک تایمز گزارش دادند که بر اساس افشای جاسوسی جهانی، آژانس امنیت ملی (NSA) در سال ۲۰۰۹ به شبکه کامپیوتری هواوی نفوذ کرده است. هماهنگ‌کننده اطلاعات کاخ سفید و اف‌بی‌آی نیز در این امر دخیل بودند. این عملیات فهرست مشتریان و اسناد آموزشی داخلی هوآوی را به دست آورد. علاوه بر این، به آرشیو ایمیل مرکزی شرکت، از جمله پیام‌هایی از رن ژنگفی، بنیانگذار و سان یافانگ، رئیس، دسترسی پیدا کرد. بر اساس یک سند، داده‌های زیادی جمع‌آوری شد. آژانس امنیت ملی نگران بود که زیرساخت‌های هواوی بتواند قابلیت‌های شنود الکترونیک را در اختیار چین قرار دهد. همچنین می‌خواست راه‌هایی برای بهره‌برداری از محصولات این شرکت بیابد.[۱۵۶]

مسئولیت اجتماعی

[ویرایش]

به عنوان بخشی از حمایت بین‌المللی برای فناوری و آموزش مخابرات، هوآوی کمک‌های مالی و تجهیزاتی را به‌شماری از مراکز دانشگاهی و آموزشی در کشورهایی مانند کنیا، هند، اندونزی، بنگلادش و نیجریه ارائه می‌نماند. در ایالات متحده آمریکا، هوآوی از سال ۲۰۰۸ به عنوان حامی مالی شروع به حمایت از برنامه آینده ارتباطات مؤسسه فناوری ماساچوست (یک تحقیق در زمینه آینده صنعت ارتباطات) نمود.

در سال ۲۰۱۰ هوآوی به کمیسیون پهنای باند برای توسعه دیجیتال که توسط اتحادیه بین‌المللی مخابرات و یونسکو برای حمایت از توسعه پهنای باند در کشورهای در حال توسعه تشکیل شده بود پیوست. در همان سال هوآوی به کنسرسیوم تماس سبز که یک گروه صنعتی برای کمک به تولید شبکه‌های ارتباطی با کارآمدی انرژی بیش از ۱۰۰۰ برابر شبکه‌های امروزی است ملحق شد.

در ژوئن سال ۲۰۱۱ هوآوی یک قرارداد ۵ ساله برای ارائه خدمات مشارکتی، تجهیزات و فناوری تخصصی به ارزش بیش از ۱٫۴ میلیون دلار با دانشگاه کارلتون کشور کانادا به امضاء رساند. این قرارداد به منظور نشر پژوهش‌های تخصصی آزمایشگاهی جهت فناوری و رایانش ابری بود. در همان ماه، هوآوی مسئولیت اجتماعی شرکتی (CSR) خود را برای سال ۲۰۱۰ منتشر کرد.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "گزارش سالانه ۲۰۲۳". هواوی. ۲۹ مارس ۲۰۲۴. Archived from the original on 29 March 2024. Retrieved 29 March 2024.
  2. ↑ "گزارش سالانه ۲۰۲۳". هواوی. ۲۹ مارس ۲۰۲۴. Archived from the original on 29 March 2024. Retrieved 29 March 2024.
  3. ↑ "گزارش سالانه ۲۰۲۳". هواوی. ۲۹ مارس ۲۰۲۴. Archived from the original on 29 March 2024. Retrieved 29 March 2024.
  4. ↑ {{cite book}}: Empty citation (help)
  5. ↑ Feng, Emily; Cheng, Amy (October 24, 2019). "China's Tech Giant Huawei Spans Much Of The Globe Despite U.S. Efforts To Ban It". NPR. Archived from the original on 24 October 2023. Retrieved October 20, 2023.
  6. ↑ "Who's afraid of Huawei?". The Economist. 3 August 2012. Archived from the original on 3 August 2012. Retrieved 15 November 2018. Huawei has just overtaken Sweden's Ericsson to become the world's largest telecoms-equipment-maker.
  7. ↑ Gibbs, Samuel (1 August 2018). "Huawei beats Apple to become second-largest smartphone maker". The Guardian. Archived from the original on 1 August 2018. Retrieved 1 August 2018.
  8. ↑ Pham, Sherisse (30 July 2020). "Samsung slump makes Huawei the world's biggest smartphone brand for the first time, report says". CNN. Archived from the original on 30 July 2020. Retrieved 30 July 2020.
  9. ↑ "America's assassination attempt on Huawei is backfiring". The Economist. June 13, 2024.
  10. ↑ "گزارش سالانه ۲۰۲۳". هواوی. ۲۹ مارس ۲۰۲۴. Archived from the original on 29 March 2024. Retrieved 29 March 2024.
  11. ↑ "Research & Development". Huawei.com. Huawei. Archived from the original on 12 October 2011. Retrieved 28 September 2011.
  12. ↑ "HUAWEI UET joint Telecom IT Center(HUTIC)". kics.edu. Al-Khawarizmi Institute of Computer Science. Archived from the original on 25 September 2011. Retrieved 28 September 2011.
  13. ↑ Vance, Ashlee; Einhorn, Bruce (15 September 2011). "At Huawei, Matt Bross Tries to Ease U.S. Security Fears". Businessweek. Retrieved 28 September 2011.
  14. ↑ [۱]
  15. ↑ "任正非：华为名源自中华有为 我们要教外国人怎么念_科技频道_凤凰网". Phoenix Television. Archived from the original on 3 June 2019. Retrieved 3 June 2019.
  16. ↑ "中华". MDBG. Archived from the original on 23 August 2020. Retrieved 17 September 2019.
  17. ↑ "有为". MDBG. Archived from the original on 23 August 2020. Retrieved 17 September 2019.
  18. ↑ "有为 yǒuwéi". LINE Dict. Archived from the original on 28 September 2019. Retrieved 17 September 2019.
  19. ↑ Vaswani, Karishma (6 March 2019). "Huawei: The story of a controversial company". BBC News. Archived from the original on 28 January 2020. Retrieved 28 January 2020.
  20. ↑ "华为". MDBG. Archived from the original on 28 May 2019. Retrieved 6 December 2018.
  21. ↑ {{cite book}}: Empty citation (help)
  22. ↑ "Wow Way or Huawei? A readable Chinese brand is the first key in unlocking America's market". South China Morning Post. 10 January 2018. Archived from the original on 7 December 2018. Retrieved 6 December 2018.
  23. ↑ Miller, Matthew (10 January 2018). "Huawei launches unlocked Mate 10 Pro in US, backed by Wonder Woman". ZDNet. Archived from the original on 5 March 2018. Retrieved 6 December 2018.
  24. ↑ {{cite book}}: Empty citation (help)
  25. ↑ Peilei Fan, “Catching Up through Developing Innovation Capacity: Evidence from China’s Telecom Equipment Industry,” Technovation 26 (2006): 359–368
  26. ↑ "Huawei Technologies Profit Rises 30%, Led by Higher International Sales". Bloomberg News. 17 April 2011.
  27. ↑ Marcus Browne (20 May 2008). "Optus opens up mobile research shop with Huawei". ZDNet Australia. Archived from the original on 7 June 2011. Retrieved 4 November 2013.
  28. ↑ "هواوی ایران". Archived from the original on 28 November 2013. Retrieved 4 November 2013.
  29. ↑ «هواوی». تکولایف. ۲۰۲۱-۱۲-۲۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ ژانویه ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۱-۰۵.
  30. ↑ فروش ۱۰۵ میلیون گوشی هوشمند در نیمه اول 2020
  31. ↑ آیا آنتن‌های BTS موبایل در ایران استاندارد هستند؟
  32. ↑ «دادگستری آمریکا شرکت هوئاوی را به کلاهبرداری متهم کرد». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۹. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  33. ↑ Flynn, Laurie J. (29 July 2004). "Technology briefing: Cisco drops Huawei suit". The New York Times. Archived from the original on 10 November 2012. Retrieved 15 July 2011.
  34. ↑ Dou, Eva (14 December 2021). "Documents link Huawei to China's surveillance programs". The Washington Post (به انگلیسی). Archived from the original on 22 December 2021. Retrieved 21 March 2022.
  35. ↑ VanderKlippe, Nathan (29 November 2019). "Huawei providing surveillance tech to China's Xinjiang authorities, report finds". The Globe and Mail. Archived from the original on 2 December 2019. Retrieved 25 May 2020.
  36. ↑ Harwell, Drew; Dou, Eva (8 December 2020). "Huawei tested AI software that could recognize Uighur minorities and alert police, report says". The Washington Post. Archived from the original on 14 May 2023. Retrieved 19 December 2020.
  37. ↑ Yap, Chuin-Wei (2019-12-25). "State Support Helped Fuel Huawei's Global Rise". The Wall Street Journal (به انگلیسی). ISSN 0099-9660. Archived from the original on 25 December 2019. Retrieved 2023-07-28.
  38. ↑ Brandao, Doowan Lee, Shannon (30 April 2021). "Huawei Is Bad for Business". Foreign Policy. Archived from the original on 5 May 2022. Retrieved 7 May 2022.
  39. ↑ Yap, Chuin-Wei (2019-12-25). "State Support Helped Fuel Huawei's Global Rise". The Wall Street Journal (به انگلیسی). ISSN 0099-9660. Archived from the original on 25 December 2019. Retrieved 2023-07-28.
  40. ↑ Allen-Ebrahimian, Bethany (24 June 2020). "Defense Department produces list of Chinese military-linked companies". Axios. Archived from the original on 25 June 2020. Retrieved 24 June 2020.
  41. ↑ McCaskill, Steve (28 February 2019). "Huawei: US has no evidence for security claims". TechRadar. Archived from the original on 1 March 2019. Retrieved 13 March 2019.
  42. ↑ "Huawei says it would never hand data to China's government. Experts say it wouldn't have a choice". CNBC. 5 March 2019. Archived from the original on 29 May 2019. Retrieved 29 May 2019.
  43. ↑ "Chinese Spies Accused of Using Huawei in Secret Australia Telecom Hack". BNN Bloomberg. 16 December 2021. Archived from the original on 17 December 2021. Retrieved 8 May 2022.
  44. ↑ Chang, Charis (December 17, 2021). "Key details of Huawei security breach in Australia revealed". news.com.au. Archived from the original on 9 March 2022. Retrieved July 27, 2023.
  45. ↑ "Huawei moving US research center to Canada". Associated Press. 3 December 2019. Archived from the original on 11 July 2020. Retrieved 11 July 2020.
  46. ↑ McLeod, James (9 December 2019). "'Who's going to make the first move?': Canada not alone in the Huawei dilemma". Financial Post (به انگلیسی). Archived from the original on 12 July 2020. Retrieved 11 July 2020.
  47. ↑ Lawler, Richard (17 November 2020). "Huawei sells Honor phone brand to 'ensure' its survival". Engadget. Archived from the original on 13 December 2020. Retrieved 17 November 2020.
  48. ↑ Bartz, Diane; Alper, Alexandra (25 November 2022). "U.S. bans Huawei, ZTE equipment sales citing national security risk". Reuters (به انگلیسی). Archived from the original on 25 November 2022. Retrieved 25 November 2022.
  49. ↑ "Japan to ban Huawei, ZTE from govt contracts -Yomiuri". Reuters (به انگلیسی). 2018-12-07. Archived from the original on 18 October 2023. Retrieved 2023-10-17.
  50. ↑ Findlay, Stephanie; Kazmin, Amy (2020-08-24). "India moves to cut Huawei gear from telecoms network". Financial Times. Archived from the original on 28 April 2023. Retrieved 2023-10-17.
  51. ↑ Blatchford, Andy (19 May 2022). "Canada joins Five Eyes in ban on Huawei and ZTE". Archived from the original on 15 March 2024. Retrieved 15 March 2024.
  52. ↑ "European countries who put curbs on Huawei 5G equipment". Reuters. 29 September 2023.
  53. ↑ Krolikowski, Alanna; Hall, Todd H. (2023). "Non-decision decisions in the Huawei 5G dilemma: Policy in Japan, the UK, and Germany". Japanese Journal of Political Science (به انگلیسی). 24 (2): 171–189. doi:10.1017/S146810992200038X. ISSN 1468-1099.
  54. ↑ Mucci, Jeff (5 February 2010). "Huawei Q&A: 95,000 employees and growing". RCR Wireless. Retrieved 21 June 2011.
  55. ↑ "Huawei and Leica Camera announce long-term technology partnership for the reinvention of smartphone photography" (Press release). Archived from the original on 26 April 2018. Retrieved 19 May 2018.
  56. ↑ "Huawei is No Longer in Partnership with Leica - Gizmochina". Archived from the original on 28 December 2023. Retrieved 28 December 2023.
  57. ↑ "Huawei confirms that its partnership with Leica has ended". GSMArena.com. 2022-05-23. Archived from the original on 28 December 2023. Retrieved 2023-12-28.
  58. ↑ Deng, Iris (2022-05-23). "Leica to design new Xiaomi phone after break-up with Huawei". South China Morning Post. Archived from the original on 28 December 2023. Retrieved 2023-12-28.
  59. ↑ "Gentle Monster Collaborates With Huawei on a Fashionable Smart Eyewear". designscene. 28 August 2019. Archived from the original on 2 November 2019. Retrieved 10 October 2020.
  60. ↑ "Devialet partners with Huawei for new speaker". TechCrunch. 26 November 2019. Archived from the original on 6 December 2019. Retrieved 10 October 2020.
  61. ↑ Lambrechts 2020-01-20T02:35:45Z, Stephen (20 January 2020). "Huawei partners with TomTom for Google Maps alternative". TechRadar (به انگلیسی). Archived from the original on 20 January 2020. Retrieved 20 January 2020.
  62. ↑ "گوشی‌های هوئاوی". Archived from the original on 2 March 2015. Retrieved 2 March 2015.
  63. ↑ "Information on the Company". Huawei. Archived from the original on 24 July 2011. Retrieved 21 June 2011.
  64. ↑ "America's assassination attempt on Huawei is backfiring". The Economist. June 13, 2024.
  65. ↑ {{cite book}}: Empty citation (help)
  66. ↑ ۶۶٫۰ ۶۶٫۱ ۶۶٫۲ ۶۶٫۳ {{cite book}}: Empty citation (help)
  67. ↑ {{cite book}}: Empty citation (help)
  68. ↑ Millet, Carol (9 May 2011). "Huawei clinches Everything Everywhere network upgrade deal". Mobile Magazine. Archived from the original on 14 May 2011. Retrieved 21 June 2011.
  69. ↑ "Information on the Company". Huawei. Archived from the original on 24 July 2011. Retrieved 21 June 2011.
  70. ↑ Oliver, Dave (8 June 2012). "Vodafone Mobile Wi-Fi R205 review". Wired UK. Archived from the original on 20 January 2015. Retrieved 18 February 2015.
  71. ↑ Vendor Rating: Huawei.
  72. ↑ "Huawei watch smartwatch classy smartwatch android wear android smartwatch". 2 April 2015. Archived from the original on 2 April 2015.
  73. ↑ Chyen Yee, Lee; Yuntao, Huang (19 April 2011). "INTERVIEW – Huawei makes aggressive push in consumer devices". Reuters. Archived from the original on 10 July 2011. Retrieved 21 June 2011.
  74. ↑ "Huawei is quietly dominating China's semiconductor supply chain". MERICS. 9 April 2024.
  75. ↑ Villas-Boas, Antonio; Eadicicco, Lisa (20 May 2019). "Why Huawei smartphones are so popular all over the world – except in the US, where stores don't sell them". Business Insider. Archived from the original on 10 June 2020. Retrieved 10 June 2020.
  76. ↑ ۷۶٫۰ ۷۶٫۱ "Honor May Not Be as Free From Huawei as It Claims". WIRED (به انگلیسی). 7 November 2021. Archived from the original on 11 October 2022. Retrieved 11 October 2022.
  77. ↑ Lawler, Richard (17 November 2020). "Huawei sells Honor phone brand to 'ensure' its survival". Engadget. Archived from the original on 13 December 2020. Retrieved 17 November 2020.
  78. ↑ "About Us Huawei | Our History, Heritage & Who We Are". Huawei Malaysia. Archived from the original on 1 April 2018. Retrieved 1 April 2018.
  79. ↑ "Huawei to drop 'Ascend' smartphone branding | Trusted Reviews". Trusted Reviews. 19 January 2015. Archived from the original on 1 April 2018. Retrieved 1 April 2018.
  80. ↑ "Huawei is retiring the Ascend brand for future devices". GSMArena.com. Archived from the original on 1 April 2018. Retrieved 1 April 2018.
  81. ↑ Odeh, Lemuel Ekedegwa; Akinade, Muideen Olalekan (2017). "China's Footprint on Nigeria's Telecommunications Market". Journal of the Historical Society of Nigeria. 26: 107–121. ISSN 0018-2540. JSTOR 48562081. Archived from the original on 6 August 2022. Retrieved 6 August 2022.
  82. ↑ "Huawei will no longer allow bootloader unlocking (Update: Explanation from Huawei)". Android Authority. 25 May 2018. Archived from the original on 28 March 2021. Retrieved 2 April 2021.
  83. ↑ {{cite book}}: Empty citation (help)
  84. ↑ "Huawei's MateBook is its spin on the Surface". Engadget. 21 February 2016. Archived from the original on 10 February 2019. Retrieved 11 June 2020.
  85. ↑ Bonshor, Gavin. "Huawei Matebook X Pro and Matebook 13 2020 Models Available For Pre-Order". AnandTech. Archived from the original on 28 May 2020. Retrieved 11 June 2020.
  86. ↑ "Huawei Consumer Business Group 2019 Business Results". Huawei Consumer. 1 April 2020. Archived from the original on 14 June 2020. Retrieved 14 June 2020.
  87. ↑ "IDC: Q4 2019 China's Tablet Market Shipments Down 3.9% Year-on-Year". Gizchina.com. 25 February 2020. Archived from the original on 14 June 2020. Retrieved 14 June 2020.
  88. ↑ Alderson, Alex (28 February 2022). "MWC 2022 | Huawei MateStation X: Apple iMac competitor lands in Europe with a 3:2 display and AMD Ryzen 5000H APUs". Notebook Check. Archived from the original on 28 December 2022. Retrieved 12 February 2024.
  89. ↑ Orlina, Gab (26 March 2021). "COMPUTERSHuawei MateStation S review: One smart workstation". GadgetMatch. Archived from the original on 28 January 2022. Retrieved 12 February 2024.
  90. ↑ ۹۰٫۰ ۹۰٫۱ "IFA 2015 Sees Huawei's 1st Smart Watch". Twice. 2 September 2015. Archived from the original on 1 May 2017. Retrieved 27 September 2015.
  91. ↑ "Huawei confirms the new Mate 30 Pro won't come with Google's Android apps". 19 September 2019. Archived from the original on 19 December 2019. Retrieved 11 October 2022.
  92. ↑ "Huawei promises to share driving in its new smart car business". Light Reading. Archived from the original on 10 March 2022. Retrieved 19 May 2022.
  93. ↑ Krijgsman, Lars (27 December 2021). "Aito M5: met een vleugje Huawei". Archived from the original on 27 December 2021. Retrieved 7 February 2022.
  94. ↑ Krijgsman, Lars (27 December 2021). "Huawei Smart Selection AITO M5 surpassed 6000 orders". Archived from the original on 7 February 2022. Retrieved 7 February 2022.
  95. ↑ ۹۵٫۰ ۹۵٫۱ ۹۵٫۲ ۹۵٫۳ "Smart solar: Convergence powers PV". PV Magazine International - Special. 2017. Retrieved 2023-09-27.[پیوند مرده]
  96. ↑ "Top 10 solar PV inverter vendors account for 86% of global market share". Wood Mackenzie. 2023-08-14. Archived from the original on 26 September 2023. Retrieved 2023-09-27.
  97. ↑ "America's assassination attempt on Huawei is backfiring". The Economist. June 13, 2024.
  98. ↑ Roach, Stephen S. (2022). Accidental Conflict: America, China, and the Clash of False Narratives. New Haven: Yale University Press. ISBN 978-0-300-26901-7. OCLC 1347023475.
  99. ↑ "Huawei Pumps $22 Billion Into R&D to Beat U.S. Sanctions". Bloomberg News (به انگلیسی). 2022-04-25. Archived from the original on 28 April 2022. Retrieved 2023-07-28.
  100. ↑ "America's assassination attempt on Huawei is backfiring". The Economist. June 13, 2024.
  101. ↑ Some of Huawei's US operations include FutureWei Technologies Inc. (in at least Santa Clara CA, Plano TX, and Bridgetwater NJ), which is a wholly owned subsidiary of Huawei North America.
  102. ↑ "Huawei Canada – Corporate Information". Huawei Canada. Archived from the original on 19 April 2015. Retrieved 18 February 2015.
  103. ↑ "Huawei and Imperial College Open Data Science Innovation Lab". Archived from the original on 18 May 2014. Retrieved 20 May 2014.
  104. ↑ ۱۰۴٫۰ ۱۰۴٫۱ "CES 2016: Huawei unveils Mate 8 with Kirin 950 chipset". Tech Desk. 8 January 2016. Archived from the original on 9 January 2016. Retrieved 9 January 2016.
  105. ↑ "Huawei has opened its R&D center in Istanbul on 27 February 2010". Huawei. Archived from the original on 11 October 2012. Retrieved 24 June 2013.
  106. ↑ "Huawei – Invest in Turkey". Republic of Türkiye Investment Office. Archived from the original on 16 January 2013. Retrieved 12 October 2012.
  107. ↑ [۲], EE Times, 13 July 2024 (به چینی)
  108. ↑ Armstrong, Peter (29 November 2019). "Huawei funds $56M in academic research in Canada. That has some experts concerned". CBC News. Archived from the original on 1 December 2019. Retrieved 1 December 2019.
  109. ↑ Hainsworth, Jeremy (13 January 2020). "Canadian taxpayers, companies subsidizing Huawei research". Richmond News. Archived from the original on 14 January 2020. Retrieved 18 January 2020.
  110. ↑ Kharpal, Arjun (5 March 2019). "Huawei says it would never hand data to China's government. Experts say it wouldn't have a choice". CNBC (به انگلیسی). Archived from the original on 29 May 2019. Retrieved 23 May 2019.
  111. ↑ Sanger, David E.; Perlroth, Nicole (22 March 2014). "N.S.A. Breached Chinese Servers Seen as Security Threat". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Archived from the original on 18 February 2017. Retrieved 23 May 2019.
  112. ↑ Byford, Sam (27 February 2019). "Huawei chairman accuses American critics of hypocrisy over NSA hacks". The Verge. Archived from the original on 11 June 2019. Retrieved 23 May 2019.
  113. ↑ "Huawei leader calls out U.S. for privacy contradictions". FierceWireless (به انگلیسی). Archived from the original on 24 May 2019. Retrieved 18 May 2019.
  114. ↑ Sanger، David E؛ Perlroth، Nicole. «N.S.A. Breached Chinese Servers Seen as Security Threat». The New York Times. دریافت‌شده در ۱۲ ژوئیه ۲۰۲۰.
  115. ↑ "Huawei says it would never hand data to China's government. Experts say it wouldn't have a choice". CNBC (به انگلیسی). Retrieved 12 July 2020.
  116. ↑ Byford, Sam (2019-02-27). "Huawei chairman accuses American critics of hypocrisy over NSA hacks". The Verge. Archived from the original on 11 June 2019. Retrieved 2019-05-23.
  117. ↑ "Huawei leader calls out U.S. for privacy contradictions". FierceWireless (به انگلیسی). Archived from the original on 24 May 2019. Retrieved 2019-05-18.
  118. ↑ "Chinese Tech Giant Aids Iran". 19 Oct 2011. Retrieved 19 Oct 2011.
  119. ↑ Harwit, Eric (2007). "Building China's Telecommunications Network: Industrial Policy and the Role of Chinese State-Owned, Foreign and Private Domestic Enterprises". The China Quarterly. 190 (190): 311–332. doi:10.1017/S030574100700121X. ISSN 0305-7410. JSTOR 20192772.
  120. ↑ ۱۲۰٫۰ ۱۲۰٫۱ "Huawei says it would never hand data to China's government. Experts say it wouldn't have a choice". CNBC. 5 March 2019. Archived from the original on 29 May 2019. Retrieved 29 May 2019.
  121. ↑ "Deep Dive: The Geopolitics of 5G". Archived from the original on 16 December 2022. Retrieved 19 May 2022.
  122. ↑ Corera, Gordon (7 October 2020). "Huawei: MPs claim 'clear evidence of collusion' with Chinese Communist Party". BBC News. Archived from the original on 14 October 2020. Retrieved 7 October 2020.
  123. ↑ "Open Source Center Views China's Huawei Technologies" (PDF). Federation of American Scientists. Open Source Enterprise. 5 October 2011. Archived from the original (PDF) on 1 December 2022. Retrieved 27 October 2022. Xinjing Bao reported that Huawei Chairwoman Sun Yafang worked for the Communications Department of the Ministry of State Security for an unspecified period of time before joining Huawei (28 October 2010).
  124. ↑ Barrett, Devlin; Stein, Perry; Nakashima, Ellen (2022-10-24). "DOJ accuses 10 Chinese spies and government officials of 'malign schemes'". The Washington Post (به انگلیسی). ISSN 0190-8286. Archived from the original on 2023-03-30. Retrieved 2023-10-18. Huawei’s former chairwoman, Sun Yafang, who retired in 2018, had previously worked for the Ministry of State Security, China’s main foreign intelligence service, according to an essay published under her name in a Chinese magazine in 2017.
  125. ↑ Gollom, Mark (December 7, 2018). "Huawei is 'growing astronomically' despite allegations it spies for China". CBC News. Archived from the original on October 12, 2023. Retrieved October 18, 2023.
  126. ↑ Hamilton, Isobel Asher. "Huawei's security boss says the company would sooner 'shut down' than spy for China". Business Insider. Archived from the original on 5 May 2022. Retrieved 7 May 2022.
  127. ↑ Feiner, Lauren (20 February 2019). "Huawei president promises not to spy on US as Trump considers banning the company's telecom equipment". CNBC. Archived from the original on 5 May 2022. Retrieved 7 May 2022.
  128. ↑ ۱۲۸٫۰ ۱۲۸٫۱ Jichang, Lulu (8 February 2019). "Lawfare by proxy: Huawei touts "independent" legal advice by a CCP member". Sinopsis. Charles University. Archived from the original on 17 May 2022. Retrieved 7 May 2022. Huawei deployed a new tactic. In the Czech Republic, after trying a little intimidation by the local PRC embassy in Prague, and then some political pressure through their favorite interlocutors in the country, the latest weapon in the PR offensive is a recycled document, signed by a CCP member, presented as a "legal opinion" by a Western law firm, contradicting the firm’s own explicit disclaimer.
  129. ↑ Simonite, Tom. "US Lawyers Don't Buy Huawei's Argument on Chinese Hacking". Wired. Archived from the original on 3 June 2019. Retrieved 13 July 2019.
  130. ↑ "Archived copy" (PDF). Archived from the original (PDF) on 3 August 2023. Retrieved 15 September 2023.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
  131. ↑ ۱۳۱٫۰ ۱۳۱٫۱ Chiang, Chuck. December 24, 2019. "Year in review: Could Meng Wanzhou arrest cause permanent Canada-China rift? بایگانی‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۰۶ توسط Wayback Machine" Tri-City News. Vancouver: Business in Vancouver. Retrieved May 27, 2020.
  132. ↑ The Canadian Press. May 27, 2020. "Five things to know about the Meng Wanzhou extradition case [to-know-about-the-meng-wanzhou-extradition-case-1.24142203 بایگانی‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۶ توسط Wayback Machine." Vancouver Courier.
  133. ↑ Horowitz, Julia (December 6, 2018). "Huawei CFO Meng Wanzhou arrested in Canada, faces extradition to United States". CNN Business. Archived from the original on January 19, 2019. Retrieved May 27, 2020.
  134. ↑ Lynch, Sarah (January 28, 2019). "U.S. unseals indictments against China's Huawei and CFO Meng Wanzhou". Reuters. Archived from the original on January 29, 2019. Retrieved January 29, 2019.
  135. ↑ Martell, Allison; Mehler Paperny, Anna (January 10, 2020). "Canadian prosecutors say case against Huawei CFO is about fraud, not sanctions". Reuters. Archived from the original on January 10, 2020. Retrieved January 11, 2020.
  136. ↑ "United States v Meng, 2020 BCSC 785". www.bccourts.ca. Archived from the original on September 16, 2020. Retrieved September 16, 2020.
  137. ↑ Proctor, Jason (May 27, 2020). "Huawei CFO Meng Wanzhou loses key court battle as B.C. judge rules extradition bid should proceed". CBC. Archived from the original on June 7, 2020. Retrieved November 17, 2020.
  138. ↑ Smart, Amy (2021-08-12). "Huawei executive Meng Wanzhou's extradition judge suggests case is 'unusual'". British Columbia (به انگلیسی). Archived from the original on November 6, 2021. Retrieved 2021-08-14.
  139. ↑ Fine, Sean (August 11, 2021). "Judge in Meng Wanzhou's extradition case says U.S. Allegation is unclear". The Globe and Mail. Archived from the original on October 13, 2021. Retrieved September 26, 2021.
  140. ↑ "Canada, China and US were all doomed to lose in Meng Wanzhou's case". the Guardian (به انگلیسی). 2021-09-24. Archived from the original on January 1, 2022. Retrieved 2021-09-27.
  141. ↑ Fife, Robert; Chase, Steven (September 24, 2021). "Meng Wanzhou free to return to China after cutting plea deal with U.S. Justice Department". Globe and Mail. Archived from the original on September 24, 2021. Retrieved September 26, 2021.
  142. ↑ "Michael Kovrig and Michael Spavor, Canadians detained in China since 2018, are 'on their way home': Trudeau". calgaryherald. Archived from the original on November 7, 2021. Retrieved October 1, 2021.
  143. ↑ Lawler, Richard (2021-09-24). "US agrees not to pursue fraud charges against Huawei CFO". The Verge (به انگلیسی). Archived from the original on September 24, 2021. Retrieved 2021-09-28.
  144. ↑ Flynn, Laurie J. (29 July 2004). "Technology briefing: Cisco drops Huawei suit". The New York Times. Archived from the original on 10 November 2012. Retrieved 15 July 2011.
  145. ↑ Anjorin, Seyi (20 November 2018). "German Court Slams Huawei, ZTE Over AVC Patent Infringement". The News Chronicle (به انگلیسی). Archived from the original on 21 November 2018. Retrieved 23 August 2020.
  146. ↑ Chaffin, Larry (8 October 2012). "60 Minutes torpedoes Huawei in less than 15 minutes". Network World. Archived from the original on 11 June 2019. Retrieved 14 June 2019.
  147. ↑ Markoff, John; Barboza, David (25 October 2010). "Huawei Technologies of China's Bold Push Into U.S." The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Archived from the original on 19 February 2017. Retrieved 4 April 2019.
  148. ↑ "Cisco's motion for preliminary injunction" (PDF). Cisco.com. 5 February 2003. Archived from the original (PDF) on 15 August 2011. Retrieved 15 July 2011.
  149. ↑ Flynn, Laurie J. (29 July 2004). "Technology briefing: Cisco drops Huawei suit". The New York Times. Archived from the original on 10 November 2012. Retrieved 15 July 2011.
  150. ↑ Dan Strumpf; Dustin Volz; Kate O'Keeffe; Aruna Viswanatha; Chuin-Wei Yap (2019-05-25). "Huawei's Yearslong Rise Is Littered With Accusations of Theft and Dubious Ethics". The Wall Street Journal. Archived from the original on 14 June 2019. Retrieved 14 June 2019.
  151. ↑ Dan Strumpf; Dustin Volz; Kate O'Keeffe; Aruna Viswanatha; Chuin-Wei Yap (2019-05-25). "Huawei's Yearslong Rise Is Littered With Accusations of Theft and Dubious Ethics". The Wall Street Journal. Archived from the original on 14 June 2019. Retrieved 14 June 2019.
  152. ↑ Blackwell, Tom (February 20, 2020). "Did Huawei bring down Nortel? Corporate espionage, theft, and the parallel rise and fall of two telecom giants". National Post. Archived from the original on 18 October 2023. Retrieved October 17, 2023.
  153. ↑ Blackwell, Tom (February 20, 2020). "Did Huawei bring down Nortel? Corporate espionage, theft, and the parallel rise and fall of two telecom giants". National Post. Archived from the original on 18 October 2023. Retrieved October 17, 2023.
  154. ↑ Marlow, Iain (15 February 2012). "Nortel turned to RCMP about cyber hacking in 2004, ex-employee says". The Globe and Mail. Archived from the original on 4 August 2019. Retrieved 7 June 2019.
  155. ↑ Kehoe, John (26 May 2014). "How Chinese hacking felled telecommunication giant Nortel". Australian Financial Review. Archived from the original on 7 June 2019. Retrieved 7 June 2019.
  156. ↑ "NSA Spied on Chinese Government and Networking Firm Huawei". Der Spiegel (به انگلیسی). 2014-03-22. ISSN 2195-1349. Archived from the original on 26 September 2023. Retrieved 2023-10-19.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=هواوی&oldid=40751516»