مکان رفتن
| مکان رفتن Going Places | |
|---|---|
 | |
| کارگردان | برتران بلیه |
| تهیه‌کننده | Paul Claudon |
| نویسنده | برتران بلیه Philippe Dumarçay |
| فیلمنامه‌نویس | Bruno Nuytten |
| بر پایه | Les Valseuses by Bertrand Blier |
| بازیگران | ژرار دوپاردیو پاتریک دوور میو-میو ژن مورو ایزابل هوپر |
| موسیقی | Stéphane Grappelli |
| تدوین‌گر | Kenout Peltier |
تاریخ‌های انتشار | ۲۰ مارس ۱۹۷۴ |
مدت زمان | ۱۱۳ دقیقه |
| کشور | فرانسه |
| زبان | فرانسوی |
| فروش گیشه | ۴۲٫۹ میلیون دلار |
مکان رفتن (به انگلیسی: Going Places) (به فرانسوی: Les Valseuses به معنی بیضه‌ها) فیلمی شهوانی کمدی-درام به نویسندگی و کارگردانی برتران بلیه که در سال ۱۹۷۴ منتشر شد. عنوان اصلی آن به فرانسوی: Les Valseuses اصطلاحی عامیانه به معنی «بیضه».[۱] مکان رفتن یا بیضه‌ها به عنوان یک فیلم جنجالی در تاریخ سینمای فرانسه شناخته شده است. به دلیل برهنگی و اعمال جنسی؛ فیلم در زمرهٔ فیلم‌های کالت برای منتقدان مدرن است.[۲][۳][۴][۵] فیلم، زندگی دو جوان ولگرد در فرانسهٔ دهه ۱۹۷۰ را به نمایش می‌گذارد.
بازیگران
[ویرایش]- ژرار دوپاردیو در نقش Jean-Claude
- پاتریک دوور در نقش دلقک
- میو-میو در نقش ماری-Ange
- ژن مورو در نقش جین Pirolle
- بریژیت فوسی در نقش زن در قطار
- مسیحی Alers در نقش ژاکلین پدر هانری
- میشل Peyrelon در نقش پزشک
- Gérard Boucaron در نقش کارنو
- ژاک Chailleux در نقش ژاک Pirolle
- اوا دامین در نقش دکتر و همسر
- دومینیک Davray در نقش اورسولا
- ایزابل هوپر در نقش ژاکلین
- مارکو پرین در نقش سوپر مارکت بازرس
- ژاک Rispal در نقش Maton
- کلود Vergues در نقش Merian
- تیری لرمیت در نقش دربان
- ژرار ژونیو در نقش تعطیلات تابستانی با خانواده
- سیلوی ژولی.[۶][۷]".[۸][۹]
فیلمنامه
[ویرایش]کارگردان فیلم یعنی برتران بلیه در مصاحبه‌ای فاش کرد که برای مجوز پخش این فیلم در ایالات متحده، مجبور شد فیلمنامهٔ اصلی را تغییر دهد؛ بازنویسی اولیهٔ فیلمنامه درواقع تصادف اتومبیل در بخش پایانی فیلم بود که باعث مرگ سه شخصیت اصلی یعنی ژرار دوپاردیو، میو-میو و پاتریک دوور شد.[۱۰]
گاف‌های فیلم
[ویرایش]در یکی از صحنه‌های فیلم در اواخر شب، هنگام دستبرد به فروشگاه "LA BOITE A TIFS"، فروشگاه لوازم آرایشی، به ماری آنج تیراندازی می‌شود و بعد او را به صندلی می‌بندند (دقایق ۵۳:۱۸ تا ۵۳:۲۶ از فیلم) که جای ضرب گلوله و خونریزی در ساق سمت راست او دیده می‌شود. اما وقتی آن دو نفر بعداً در فیلم به ماری آنج (دقایق ۷۸:۲۸ به ۷۸:۳۶) می‌پیوندند، آسیب زخم ناشی از اصابت گلوله در پای او دیده نمی‌شود؛ این نکته را هم باید در نظر داشت که چنین زخم‌هایی همیشه بعد از بهبودی کامل نیز اثری دائمی از خود بر جای می‌گذارند.[۱۰]
منابع
[ویرایش]- ↑ "Valseuse". Reverso. Retrieved 17 July 2011.
- ↑ «Les Valseuses: tourné en Bourgogne». PATRIMOINE avec les yeux de Francesca. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۶.
- ↑ «Fiche du film». dewaere.online.fr. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۶.
- ↑ http://www.europe1.fr/culture/bertrand-blier-livre-quelques-pepites-sur-les-valseuses-1368716
- ↑ rédaction, la (2015-12-27). "Bon anniversaire Gérard Depardieu". Télé 2 semaines (به فرانسوی). Retrieved 2024-12-16.
- ↑ "Les Valseuses". bifi.fr (به فرانسوی). Cinémathèque Française. Archived from the original on 2016-03-04. Retrieved 2015-05-10.
- ↑ http://www.jpbox-office.com/fichfilm.php?id=8388&affich=france
- ↑ Ebert, Roger (1974-05-13). "Going Places". Chicago Sun-Times. Retrieved 2015-05-10.
- ↑ Thomas, Kevin (1990-08-10). "Movie Review: A Sexual Odyssey in 'Going Places'". Los Angeles Times. Retrieved 2015-05-10.
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ "Going Places". prod.tcm.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-16.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- فیلم‌ها به زبان فرانسوی
- فیلم‌ها به کارگردانی برتران بلیه
- فیلم‌های ۱۹۷۴ (میلادی)
- فیلم‌های اقتباسشده از رمانهای فرانسوی
- فیلم‌های جادهای دهه ۱۹۷۰ (میلادی)
- فیلم‌های جادهای
- فیلم‌های درام ۱۹۷۴ (میلادی)
- فیلم‌های زوج هنری دهه ۱۹۷۰ (میلادی)
- فیلم‌های زوج هنری
- فیلم‌های سکسی-کمدی دهه ۱۹۷۰ (میلادی)
- فیلم‌های سکسی-کمدی فرانسه
- فیلم‌های فرانسوی
- فیلم‌های فیلمبرداری شده در او-دو-فرانس
- فیلم‌های کمدی ۱۹۷۴ (میلادی)
- فیلم‌های کمدی سیاه دهه ۱۹۷۰ (میلادی)
- فیلم‌های کمدی سیاه
- فیلم‌های کمدی فرانسوی
- فیلم‌های کمدی فرانسه
- فیلم‌های کمدی-درام ۱۹۷۴ (میلادی)
- فیلم‌های کمدی-درام دهه ۱۹۷۰ (میلادی)