پرش به محتوا

منهاج

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مینهاگ یا منهاج (عبری: מנהג، عبری توراتی (جمع): מנהגות، عبری مدرن (جمع): מנהגים منهاگیم ) به معنای یک عرف، یک سنت یا گروهی از سنت‌های پذیرفته شده در یهودیت است. مینهاگ یک مفهوم مرتبط با Nusach (נוסח) است و به ترتیبات یا شکل سنتی نمازهای یهودی اشاره دارد.[۱]

ریشه‌شناسی

[ویرایش]

این واژه از ریشه ثلاثی נ־ה־ג و به معنای «راندن» است. این واژه در تورات عبری با همین معنا به کار بسته شده است:

دیدبان خبر داد: «او نزد ایشان رسید، ولی بازنمی‌گردد. ارابه‌ران باید یِیهو پسر نِمشی باشد، چون دیوانه‌وار می‌راند.»

— کتاب ملوک 2، 9:20

مینهاگ‌ها و شریعت یهود

[ویرایش]

علاوه بر 613 فرمان ، یهودیان به طور سنتی هلاخا (قانون یهودی را برگرفته از تلمود، تورات ، و نبشته‌های بعدی) را برای همه یهودیان الزام‌آور می‌دانند. علاوه بر این‌ها، همیشه مینهاگ‌ها یا آداب و رسومی وجود داشته که در خود هلاخا نیست. برخی از آداب و رسوم در برخی نقاط به طور جهانی پذیرفته شدند (مانند پوشاندن سر در بین مردان ) یا تقریباً در سراسر جهان (مانند تک همسری ).

کاربست در قرآن

[ویرایش]

در آیه ۴۸ سوره مائده، که پی‌رنگ تعامل با یهودیان و مسیحیان در آن پررنگ است، در قرآن آمده است:«لِكُلِّ جعلنا مِنكم شِرعَةً ومِنهاجا (۵:۴۸)». در این آیه شریعت و منهاج در کنار یکدیگر آمده‌اند و به نظر می‌آید این واژه مستقیما از سنت‌های شفاهی عبری به صورت وام‌واژه وارد قرآن شده است.

منابع

[ویرایش]
  1. "Minhag | Tradition, Customs, Practices | Britannica". www.britannica.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-11-30.