معماری منبع‌باز

معماری منبع‌باز یک پارادایم در حال ظهور است که از رویه‌های جدید در تخیل و شکل‌گیری فضاهای مجازی و واقعی در یک زیرساخت جهانی حمایت می‌کند. برگرفته از منابع متنوعی مانند فرهنگ منبع‌باز، طراحی مدولار، معماری آوانگارد، علمی تخیلی، نظریهٔ زبان و جراحی مغز و اعصاب، رویکردی فراگیر را مطابق با طراحی فضایی به سمت استفاده مشترک از ابزارهای طراحی و طراحی توسط متخصصان و کاربران شهروند عادی اتخاذ می‌کند. اصطلاح «طراحی شهروند محور» مفهوم معماری منبع‌باز را مهار می‌کند، که به خودی خود شامل معماری غیرساختمانی شبکه‌های کامپیوتری می‌شود و فراتر از آن به سوی جنبشی می‌رود که حرفه‌های طراحی ساختمان را به عنوان یک کل در بر می‌گیرد.

طراحی شهروند محور در سال ۱۹۹۹ از طریق تحقیقات آکادمیک انجام شده در دانشگاه‌های پیشرو مانند دانشگاه تگزاس (SUPA),^[۱] و همچنین سازمان‌های حرفه‌ای مانند بنیاد Earthnomad^[۲] و ARK Tectonics پدیدار شد.^[۳] هدف این جنبش، پل زدن روی شکاف بین طراحی و سیاست عمومی بود و خود را در تقاطع آنها قرار داد. در طول دهه‌های بعدی، این جنبش در سطح جهانی گسترش یافت و ابتکارات مختلفی را دربر گرفت، از تلاش‌های سازمانی گرفته تا مراکز طراحی جامعه که توسط مؤسسات دانشگاهی حمایت می‌شوند. اصول طراحی شهروندمحور، و در نتیجه، معماری منبع‌باز، بر روی مجموعه دانش انباشته شده از تحقیقات و شیوه‌های مشارکت شهروندان پایه‌گذاری شده است که قدمت آن به دهه ۱۹۶۰ در تحقیقات و شیوه‌های مشارکت شهروندان بازمی‌گردد.

در اواخر قرن، تحقیقات و شیوه‌های مشارکت شهروندان از طریق دریچه رویکردها و پارادایم‌های مؤثرتر در علوم اجتماعی و کاربردی، از طریق کار اساسی دکتر شابان- ماورر (۲۰۱۳)، معمار، برنامه‌ریز شهری و نویسنده، دوباره فرموله شدند. از طراحی مشورتی و منبع تعامل عملی «ظهور شهروند پزشک» دکتر شابان ماورر اصول و ضوابط روش «تبادل روایت تجربه زندگی» خود را در زمینه مشارکت در سیاست ذهنی، که در سال تأسیس کرد، بیان کرد. ۲۰۱۳، با کار نوآورانه «نقش‌های شهروند پزشک در مشارکت شهروندان برای معماری، طراحی شهری و خط‌مشی برنامه‌ریزی شهری: رویکردی مبتنی بر جملات»^[۴] این کار مبنای نظری دقیقی را برای مجموعه‌ای از بهترین مطالعات موردی و بهترین شیوه‌های معماری شهروند محور، طراحی شهری و برنامه‌ریزی شهری، و همچنین، سیاست‌های شهری و عمومی فراهم می‌کند. به گفته دکتر شابان ماورر، روش‌شناسی LENE با ادغام فرآیندهای خود با اصول مشارکت عملی و خط‌مشی ذهنی در زمینه جدیدی از تحقیق منجر به شیوه‌های طراحی معنی دار و مؤثر می‌شود؛ «تعهد سیاست آگاهانه». (Schaban-Maurer, 2013: 11)^[۴]

از زمان پیدایش، جنبش «طراحی شهروند محور» نفوذ خود را فراتر از معماری گسترش داده است و متخصصان و دانشگاهیان از رشته‌های مختلف را در همکاری‌های میان‌رشته‌ای، انتشارات، همایش‌ها و نمایشگاه‌های بین‌المللی درگیر کرده است. در طول دهه گذشته، معماری منبع‌باز، مشارکت سیاست آگاهانه، و طراحی شهروند محور، زیرمجموعه‌های کوچکتری را با نام‌های مختلف، از جمله «طراحی تأثیر اجتماعی»، «طراحی منافع عمومی» و «شبکه معماری باز» به وجود آورده است. شاغلان در این زمینه‌ها، عمل طراحی را با خدمات اجتماعی ادغام می‌کنند تا نیازهای ضروری جامعه را برطرف کنند. این تلاش‌ها، که از دهه‌ها پیش آغاز شده‌اند، با حساسیت‌های جدید و تعهد مستمر معماران، طراحان شهری، برنامه‌ریزان، سیاست‌گذاران و سایر ذینفعان به پیش می‌روند. هدف‌گذاری آنها بر مشارکت و استفاده از دانش شهروندان عادی در طراحی، توسعه و اجرای سیاست‌ها و پروژه‌های شهری است که به‌طور مستقیم بر جوامعی که همه ما در آن زندگی و کار می‌کنیم، تأثیر می‌گذارد.

آشپزی اغلب به عنوان شکل اولیه منبع‌باز مورد استقبال قرار می‌گیرد. معماری بومی – تولید دستورالعمل برای ساختمان‌های روزمره – شکل دیگری از فرهنگ منبع‌باز لو-فای اولیه است که آشکارا فناوری‌ها را برای ساخت و ساز به اشتراک گذاشته و بهینه می‌کند.

منابع مالی

مدل‌های اقتصادی جدید که می‌توان ریزاعانه‌های افزایشی و راه‌بردهای سرمایه‌گذاری جمعی نظثر Sponsume و کیک‌استارتر را از نمونه‌های آن برشمرد، حالت‌های جدیدی از شروع و توسعه پروژه را ارائه می‌دهند که سلسله‌مراتب سنتی فئودالی مشتری/معمار/ساکن را به بی‌ثبات کرده و به چالش می‌کشند. تأمین مالی پروژه‌های خصوصی به‌طور فزاینده‌ای به سمت مالکیت عمومی می‌رود و مالکیت انبوه را به جای مالکیت منحصر به فرد ارائه می‌کند، در حالی که تأمین مالی پروژه‌های عمومی را می‌توان از چارچوب‌های انعطاف‌پذیرتر و پاسخگوتر از عوارض یا مالیات ساده ناشی کرد. معماری منبع‌باز باید جذابیت خاصی برای سازندگانی داشته باشد که کاملاً خارج از جریان اصلی اقتصاد، مانند ساکنان، پناهندگان و ارتش هستند.

استانداردها

یکی از جنبه‌های مهم معماری منبع‌باز، ظهور استانداردهای باز همکاری است. ایجاد استانداردهای مشترک، باز و مدولار (مانند شبکه پیشنهادی پروژه OpenStructures^[۵] به مشکل سازگاری سخت‌افزار و رابط بین مؤلفه‌ها می‌پردازد و امکان تلاش‌های مشترک در سراسر شبکه‌هایی را فراهم می‌کند که در آن همه برای همه طراحی می‌کنند. همچنین ایجاد استانداردهای جهانی، رشد شبکه‌های مبادله غیر پولی (دانش، قطعات، اجزاء، ایده‌ها) و همکاری از راه دور را تشویق می‌کند.

جستارهای وابسته

منابع

↑ "School of Urban and Public Affairs (SUPA) < University of Texas Arlington". catalog.uta.edu.
↑ "Urban Science Institute-Mission". www.earthnomad.com.
↑ "ARK tectonics Architecture | Urban Design | Urban Planning". www.earthnomad.net.
↑ ^۴٫۰ ^۴٫۱ Schaban-Maurer, Basil (July 10, 2013). "The roles of the citizen practitioner in citizen engagement for architecture, urban design, and planning policy: A Phronesis-based approach" – via digitool.library.mcgill.ca. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
↑ "OS - OpenStructures". openstructures.net.

کتابشناسی - فهرست کتب

نویسندگان مختلف، معماری منبع باز، Domus 948 (ژوئن ۲۰۱۱)
استرلینگ، بی. وبلاگ "فراتر از آن" در مجله Wired
Habraken, J. 1972, Supports - Alternative to Mass Housing, London (The Architectural Press)شابک ‎۹۷۸–۱۸۷۲۸۱۱۰۳۱
Leadbeater, C. 2008, We-Think: The Power of Mass Creativity, London (Profile Books)شابک ‎۹۷۸–۱۸۶۱۹۷۸۹۲۹
Botson, R. and Rogers, R. 2010, What's Mine is Yours: The Rise of Collaborative Consumption, New York City (HarperCollins)شابک ‎۹۷۸–۰۰۶۱۹۶۳۵۴۴
Salingaros, NA 2010، "P2P Urbanism"
شپرد، ام.شابک ‎۹۷۸–۰۲۶۲۵۱۵۸۶۳
پرایس، سی. بنهام، آر. بارکر، پی و هال، پی، ۱۹۶۹، «نان طرح: آزمایشی در آزادی» در جامعه جدید (۳۳۸)
کلی، ک. ۱۹۹۴، خارج از کنترل: ظهور تمدن نئوبیولوژیکی، شهر نیویورک (کتاب‌های پرسئوس)،شابک ‎۹۷۸–۰۲۰۱۴۸۳۴۰۶
شبکه ساختمان باز – کمیسیون کاری W104 «اجرای ساختمان‌های باز» CIB – شورای بین‌المللی تحقیق و نوآوری در ساختمان و ساخت و ساز (از اولین نشست خود در توکیو در سال ۱۹۹۴ هر سال در کشور دیگری تشکیل جلسه می‌دهد)
Kaspori, D. 2003، "کمونیسم ایده‌ها: به سوی یک عمل منبع باز معماری" در Archis،
Haque, U. 2003-05 آزمایش معماری منبع باز،
دانشگاه تگزاس در آرلینگتون، دانشکده امور شهری و عمومی 'مدرسه امور شهری و عمومی (SUPA) < دانشگاه تگزاس آرلینگتون'
Fuller, M. and Haque, U. 2008, 'Urban Versioning System 1.0' in Situated Technologies Pamphlet Series, New York City (Architectural League of New York)
کنت لارسون، استفان اینتیل، تی جی مک لیش، جنیفر بودین و RE Williams، ساختمان منبع باز: اختراع مجدد مکان‌های زندگی، ۱۵ جولای ۲۰۰۴.
ب. شابان- ماورر، ظهور شاغل شهروند: رویکردی مبتنی بر عبارات به مشارکت شهروندان و سیاست اجتماعی، ۲۷ دسامبر ۲۰۱۳.
ب. شابان- ماورر، نقش‌های شهروند شاغل در مشارکت شهروندان برای سیاست‌های معماری، طراحی شهری و برنامه‌ریزی: رویکردی مبتنی بر Phronesis، ۳۱ ژانویه ۲۰۱۳.
معرفی کتاب معماری منبع باز اثر کارلو راتی: کتاب معماری منبع باز نوشته کارلو راتی؛ استاد دانشگاه و معمار معروف ایتالیایی با همکاری متیو کلادل و جمعی دیگر، چشم‌انداز کاملا جدیدی است از اینکه معماری چگونه می‌تواند و باید با حقایق قرن بیست‌ویکم تطبیق پیدا کند. این کتاب، مملو از انگاره‌هایی بزرگ است که هیچ معمار یا طراحی نمی‌تواند آن‌را نادیده بگیرد. منطق این کتاب که در هفت بخش تدوین شده، مانند یک قایق بادبانی که برای پیش رفتن در خلاف جهت باد، جهت بادبان را تغییر می‌دهد، پرشور و در جهت‌های مختلف به پیش می‌رود. راویان کتاب، پیش از آنکه تغییر جهت دهند، به اندازه کافی در یک جهت پیش می‌روند، اما همواره نگاهی باز و روبه جلو دارند. جهت اصلی، همان باور مشترک به انگاره منبع باز بودن، است. تاریخچه معماری به زمانی برمی‌گردد که آدمی برای زندگی مجبور به ساخت سرپناه برای خود بود. معماری از دوره‌های پیش از تاریخ، اساسی‌ترین نیازهای بشری را همچون ساخت سرپناه و خانه برآورده کرده است. در عین‌حال معماری به دلیل قابلیت خلق طرح‌هایی در ابعاد بزرگ و باشکوه، امکان یافته تا به‌عنوان واسط خود بزرگنمایی و نمایشی در خدمت کل جامعه قرار گیرد. تمدن‌های باستانی نیز معمولا توسط بقایای معماری و دستاوردهایشان شناخته می‌شوند. زمانی که مدرنیسم در معماری شکل گرفت، این کار یک حرکت آوانگارد با زیرلایه‌های زیبایی‌شناختی، اخلاقی، فلسفه‌ای محسوب می‌شد. امروزه دیگر سازه‌های بزرگ نمی‌توانند فقط توسط یک شخص خلق شوند، بلکه افراد زیادی در طراحی آن نقش دارند. ساختمان پایدار تبدیل به یک مفهوم همه‌گیر شده‌ و تأثیر عمیقی بر معماری گذاشته ‌است. در میانه دنیای شگفت‌انگیز معماری، نوعی از معماری سربرآورده که از آن به «معماری منبع باز» تعبیر می‌شود.
کارلو راتیکارلو راتی (زاده 1971 در تورین ، ایتالیا) معمار، مهندس، مخترع، مربی و فعال ایتالیایی است. او پروفسور موسسه فناوری ماساچوست است که در آنجا آزمایشگاه MIT Senseable City Lab را هدایت می کند، یک گروه تحقیقاتی که به بررسی چگونگی تغییر فناوری های درک ما، طراحی و در نهایت زندگی در شهرها می پردازد. راتی همچنین شریک موسس دفتر طراحی و نوآوری بین المللی CRA-Carlo Ratti Associati است که در سال 2004 در تورینو ایتالیا تأسیس کرد و اکنون شعبه ای در شهر نیویورک ایالات متحده دارد.

[1] "School of Urban and Public Affairs (SUPA) < University of Texas Arlington". catalog.uta.edu.

[2] "Urban Science Institute-Mission". www.earthnomad.com.

[3] "ARK tectonics Architecture | Urban Design | Urban Planning". www.earthnomad.net.

[auto-4] ۴٫۰ ^۴٫۱ Schaban-Maurer, Basil (July 10, 2013). "The roles of the citizen practitioner in citizen engagement for architecture, urban design, and planning policy: A Phronesis-based approach" – via digitool.library.mcgill.ca. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)

[5] "OS - OpenStructures". openstructures.net.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]