لائو شه
لائو شه | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| زاده | Shu Qingchun ۳ فوریهٔ ۱۸۹۹ Beijing, دودمان چینگ | ||||||||||
| درگذشته | ۲۴ اوت ۱۹۶۶ (۶۷ سال) Beijing | ||||||||||
| آرامگاه | Babaoshan Revolutionary Cemetery, Beijing | ||||||||||
| نام(های) دیگر | Lao She | ||||||||||
| پیشه | Novelist, dramatist | ||||||||||
| زبان(ها) | Chinese | ||||||||||
| دانشگاه | دانشگاه معمولی پکن | ||||||||||
| کار(های) برجسته | Rickshaw Boy Teahouse | ||||||||||
| همسر(ها) | Hu Jieqing | ||||||||||
| فرزند(ان) | 4 | ||||||||||
| نامِ چینی | |||||||||||
| زبان‌های چینی | 老舍 | ||||||||||
| |||||||||||
| Shu Qingchun | |||||||||||
| نویسه‌های چینی سنتی | 舒慶春 | ||||||||||
| نویسه‌های چینی ساده‌شده | 舒庆春 | ||||||||||
| |||||||||||
| Shu Sheyu | |||||||||||
| زبان‌های چینی | 舒舍予 | ||||||||||
| |||||||||||
لائو شه (Lǎo Shě) (زاده ۱۸۹۹ - درگذشت ۱۹۶۶) نویسنده و رمان‌نویس اهل چین بود.
او یکی از قابل توجه‌ترین چهره‌های قرن بیستم ادبیات چینی به حساب می‌آید و بیشتر برای رمانش پسر ریکشاو شناخته می‌شود. او از قومیت مانچو بود
و همینطور آثار او به ویژه به دلیل استفاده واضح از لهجه پکن شناخته شده‌اند.[۱]
در ایران
[ویرایش]در ایران یکی از آثار لائو شه به نام داستان زندگی من ترجمه شده‌است.
منابع
[ویرایش]https://en.wikipedia.org/wiki/Lao_She
پیوند به بیرون
[ویرایش]- Memorial of Victims of the Cultural Revolution, Lao She (中国文革受难者纪念馆·老舍)
- پتری لیوکونن: "Lao She" در کتب و نویسندگان.
- Synopsis of the play "Teahouse." بایگانی‌شده در ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine
- Drama "Teahouse" wows American audiences چاینا دیلی. 16 November 2005.
- Anne Witchard's article on the London Fictions website about 'Mr Ma and Son'
- Lao She Papers at the Rare Book and Manuscript Library, Columbia University, New York, NY
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر | |
