پرش به محتوا

قانون اساسی ترکمنستان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قانون اساسی ترکمنستان برترین قانون در کشور ترکمنستان است. این قانون در همه‌پرسی ۱۸ مه ۱۹۹۲ به تصویب رسید.

مقدمه

[ویرایش]

ما مردم ترکمنستان

براساس حق ذاتی تعیین سرنوشت خویش

خود را مسئول وضعیت کنونی و آیندۀ وطن خود می‌دانیم.

صادقانه به نیاکان خود اظهار می‌داریم در یکپارچگی، صلح و تفاهم زندگی می‌کنیم، از ارزش‌ها و منافع ملی مراقبت می‌کنیم،

حاکمیت مردم ترکمنستان را تقویت می‌نماییم،

حقوق و آزادی‌های شهروندان را تضمین کرده، صلح مدنی و وحدت ملی را تأمین می‌کنیم،

و اساس حکومت را برای مردم و دولت را بر پایۀ قانون قرار می‌دهیم،

بدین وسیله این قانون اساسی را به عنوان قانون بنیادین ترکمنستان تصویب می‌کنیم.

ساختار

[ویرایش]

این قانون در هشت بخش و 142 ماده تنظیم شده‌است.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  • «قانون اساسی جمهوری ترکمنستان»، قوانین اساسی فدراسیون روسیه و جمهوریهای آسیای مرکزی، ترجمهٔ الهه کولائی، تهران: دادگستر، ۱۳۷۷، شابک ۹۶۴-۶۳۵۲-۲۷-۸

پیوند به بیرون

[ویرایش]