پرش به محتوا

فابیو کوالیارلا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فابیو کوالیارلا
فابیو کوالیارلا در حال بازی برای تورینو در سال ۲۰۱۵
اطلاعات شخصی
نام کامل فابیو کوالیارلا[۱]
زادروز ۳۱ ژانویهٔ ۱۹۸۳ ‏(۴۱ سال)
زادگاه کاستلاماره دی استابیا ایتالیا
قد ۱٫۸۰ متر (۵ فوت ۱۱ اینچ)
پست مهاجم
شمارهٔ پیراهن 39
باشگاه‌های جوانان
۱۹۸۸–۱۹۹۱ آنونتسیاتلا
۱۹۹۱–۱۹۹۳ پرو یوونتوده
۱۹۹۳–۱۹۹۷ گرانیانو
۱۹۹۷–۱۹۹۹ تورینو
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها باشگاه‌ها بازی (گل)
۱۹۹۹–۲۰۰۵ تورینو ۳۹ (۷)
۲۰۰۲–۲۰۰۳فیورنتینا (قرضی) ۱۲ (۱)
۲۰۰۳–۲۰۰۴کیه‌تی (قرضی) ۴۳ (۱۹)
۲۰۰۵–۲۰۰۶ آسکولی ۳۳ (۳)
۲۰۰۶–۲۰۰۷ سمپدوریا ۳۵ (۱۳)
۲۰۰۷–۲۰۰۹ اودینزه ۷۳ (۲۵)
۲۰۰۹–۲۰۱۰ ناپولی ۳۴ (۱۱)
۲۰۱۰–۲۰۱۴ یوونتوس ۸۴ (۲۳)
۲۰۱۴–۲۰۱۶ تورینو ۵۰ (۱۸)
۲۰۱۶–۲۰۲۳ سمپدوریا ۲۲۴ (۸۸)
تیم ملی
۲۰۰۰–۲۰۰۱ زیر ۱۸ سال ایتالیا ۸ (۱)
۲۰۰۱ زیر ۱۹ سال ایتالیا ۹ (۱)
۲۰۰۲–۲۰۰۴ زیر ۲۰ سال ایتالیا ۸ (۲)
۲۰۰۴ زیر ۲۱ سال ایتالیا ۲ (۱)
۲۰۰۷–۲۰۱۹ ایتالیا ۲۸ (۹)
  • تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است و آمار به روز شده در تاریخ ۹ سپتامبر ۲۰۲۲.
‡ آمار بازی‌ها و گل‌های ملی به‌روز شده در تاریخ ۱۱ ژوئن ۲۰۱۹

فابیو کوالیارلا (به ایتالیایی: Fabio Quagliarella) (زاده ۳۱ ژانویه ۱۹۸۳)، بازیکن فوتبال اهل ایتالیا است که در پست مهاجم بازی می‌کرد.

وی از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۹ عضو تیم ملی ایتالیا بوده و در تورنمنت‌ها معتبری چون یورو ۲۰۰۸، جام کنفدراسیون‌های ۲۰۰۹ و جام جهانی ۲۰۱۰ برای تیم ملی کشورش به میدان رفته‌است.[۱][۲][۳][۴]

در ۱۵ مارس ۲۰۱۹ پس از وقفه‌ای ۹ ساله، توسط روبرتو مانچینی برای دو بازی برابر فنلاند و لیختن‌اشتاین در رقابت‌های مقدماتی یورو ۲۰۲۰ به تیم ملی دعوت شد و با به‌ثمر رساندن ۲ گل برابر تیم ملی لیختن‌اشتاین با ۳۶ سال و ۵۴ روز سن، تبدیل به مسن‌ترین گلزن تاریخ تیم ملی ایتالیا شد. کوالیارلا و باتیستوتا و رونالدو مشترکاً صاحب رکورد گلزنی در ۱۱ بازی متوالی سری آ هستند.[۵]

وی در فصل ۲۰۱۹–۲۰۱۸ در رقابتی تنگاتنگ با رونالدو، زاپاتا و پیونتک، و با ۲۶ گل زده، آقای گل و بهترین مهاجم سری آ شده و در تیم منتخب فصل قرار گرفت.[۶]

خداحافظی

[ویرایش]

کوالیارلا در پایان فصل ۲۰۲۲-۲۳ و پس از سقوط تیم سمپدوریا به سری ب ایتالیا، از این تیم جداشد و به عنوان بازیکن آزاد، به دنبال تیم بود. اما از آنجا که شرایط بدنی مناسبی نداشت، در سن ۴۰ سالگی و در تاریخ ۱۹ نوامبر ۲۰۲۳ (۲۸ آبان ۱۴۰۲)، خداحافظی خود از فوتبال را اعلام کرد و برای همیشه کفش هایش را آویخت.

زندگی شخصی

[ویرایش]

کوالیارلا به احترام نیکلو گالی، دوست دوران کودکی و هم تیمی آکادمی جوانان، که در سال ۲۰۰۱ در یک سانحه رانندگی درگذشت، با پیراهن شماره ۲۷ که قبلاً گالی می‌پوشید، به میدان می‌رود.[۷]

در فوریه ۲۰۱۷، کوالیارلا در مصاحبه با مدیاست فاش کرد که در زمان حضور در ناپولی او و خانواده‌اش طی یک دوره ۵ ساله، توسط شخصی خلافکار تهدید می‌شدند و این موضوع در نهایت منجر به ترک باشگاه از سوی او شد.[۸]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «Fabio Quagliarella stats». eu-football.info. دریافت‌شده در ۴ فوریه ۲۰۲۰.
  2. «Italy squad for Euro 2008». گاردین. ۲۸ مه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۴.
  3. "Santon in Sud Africa Pazzini resta fuori" (به ایتالیایی). لاگاتزتا دلو اسپورت. 4 ژوئن 2009. Retrieved 2 September 2016.
  4. «FIFA World Cup South Africa 2010 – List of Players» (PDF). Fédération Internationale de Football Association (FIFA). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۷ مه ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۵ ژوئن ۲۰۱۳.
  5. "Quagliarella, record come Batistuta: in gol per 11 partite di fila" (به ایتالیایی). کوریره دلو اسپورت. 26 ژانویه 2019.
  6. "Sampdoria: Quagliarella capocannoniere, Cr7, Zapata e Piatek restano sotto" (به ایتالیایی). genovatoday.it. ۲۷ مه ۲۰۱۹. Retrieved 4 February 2020.
  7. "A Quagliarella la maglia 27" (به ایتالیایی). solonapoli.com. 2 ژوئن 2009. Retrieved 9 April 2015.
  8. Ed Malyon (۱۴ مارس ۲۰۱۷). «Policemen, bomb threats and the mafia: How Fabio Quagliarella got his life and love back after stalker ordeal». The Independent. دریافت‌شده در ۲۳ مه ۲۰۱۷.