شکستگی تنشی استخوان

شکستگی تنشی استخوان
شکستگی تنشی قدیمی
تخصص	روماتولوژی
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
آی‌سی‌دی-۱۰	M48.4, M84.3
آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام	733.93, 733.94, 733.95
دادگان بیماری‌ها	7842
ئی‌مدیسین	radio/۷۸۳ orthped/446 pmr/134
سمپ	D015775

شکستگی تنشی استخوان (به انگلیسی: Stress fracture) یا Fatigue Fracture شکستگی ناکامل استخوان است که در اثر نیروهای کم ولی تکرار شونده و در اثر خستگی استخوان اتفاق می‌افتد.

شیوع

تشخیص این شکستگی قدمت دیرینه دارد، ارسطو در سال ۲۰۰ قبل از میلاد مسیح آن را توضیح داده‌است. این شکستگی در سربازان شایع می‌باشد و برای اولین بار در سال ۱۸۵۵ میلادی پزشکی از اهالی پروس گزارش مفصلی در مورد شکستگی استخوانهای کف پا در سربازان شرح داده و آن را «شکستگی ناشی از رژه» (March Fracture) نام داده‌است.

این شکستگی اغلب در اندام تحتانی و به صورت شکستگی خطی و ترک خوردگی است. محل شایع آن در استخوان درشت نی و استخوانهای کف پا بخصوص استخوانهای کف پایی دوم و سوم است و در ورزشکاران و دونده‌ها زیاد اتفاق می‌افتد. شیوع آن در ورزشکاران زن ۶۴ درصد و در مردان ۵۰ درصد می‌باشد. وقوع این شکستگی در اندام فوقانی بسیار کمتر از اندام تحتانی است و در بازیکنان تنیس و بیسبال دیده می‌شود. اکثراً در مواقعی که شخص، فشار زیادی به اندام وارد می‌کند یا در مواقعی که ورزشکار مقدار تمرین را به‌طور غیرمعمول افزایش می‌دهد، بروز می‌کند.

علائم و تشخیص

ممکنست علائم بالینی کمی داشته باشد. عمده علامت آن درد کف پا در موقع راه رفتن و دویدن می‌باشد. در حال استراحت معمولاً درد ندارد ولی لمس ناحیه آزرده، دردناک است.

تشخیص توسط معاینه پزشک و انجام پرتونگاری میسر است، ولی یافته‌های آن معمولاً دیر ظاهر می‌شوند. گاهی لازم است برای تأیید تشخیص یا تشخیص افتراقی از بیماری‌های دیگر استخوان، اسکن استخوان انجام شود.

درمان

درمان در موارد خفیف شامل ۳ هفته استراحت و کاهش فعالیت است. در موارد شکستگی تنشی درشت نی ممکنست گچ‌گیری اندام مبتلا نیاز باشد.