پرش به محتوا

سلطان‌نشین آچه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پادشاهی آچه دارالسلام
Keurajeuën Acèh Darussalam
کاورجاون اچیه دارالسلام

۱۴۹۶–۱۹۰۳
پرچم آچه
پرچم
آچه
نشان ملی
گستردگی آچه در زمان سلطنت اسکندر مودا ۱۶۰۸–۱۶۳۷.
گستردگی آچه در زمان سلطنت اسکندر مودا ۱۶۰۸–۱۶۳۷.
وضعیتخراجگذار امپراتوری عثمانی (۱۵۶۹–۱۹۰۳)
پایتختکوتاراجا، بندر آچه دارالسلام (باندا آچه امروزی)
زبان(های) رایجآچه‌ای، مالایی، عربی
دین(ها)
اسلام سنی
حکومتسلطنت
سلطان 
• ۱۴۹۶–۱۵۳۰
علی محیاه شیخ
• ۱۸۷۵–۱۹۰۳
محمد داود شیخ
تاریخ 
• تاجگذاری سلطان نخست
۱۴۹۶
۱۹۰۳
واحد پولسکه‌های طلا و نقره بومی
پیشین
پسین
سلطان‌نشین پاسای
هند شرقی هلند
امروز بخشی از اندونزی
 مالزی

سلطان‌نشین آچه، رسماً پادشاهی آچه دارالسلام (آچه‌ای: Keurajeuën Acèh Darussalam؛ جاوی: کاورجاون اچیه دارالسلام)، یک سلطان‌نشین در استان آچه در اندونزی امروزی بود. آچه در قرن شانزده و هفده میلادی یک قدرت منطقه‌ای بزرگ بود و پس از آن وارد یک دوره انحطاط طولانی‌مدت شد. پایتخت آچه کوتاراجا (باندا آچه امروزی) بود.

آچه در اوج قدرتش دشمن و رقیب سلطان‌نشین جوهور و ملاکای پرتغال، که هر دو در شبه‌جزیره مالایا بودند، بود. این سه قدرت دائماً در رقابت برای کنترل تجارت در تنگه ملاکا و صادرات فلفل و قلع بودند. آچه علاوه بر قدرت نظامی قابل توجه، به یک مرکز شناخته‌شده فقه و تجارت اسلامی تبدیل شده بود.

گسیل‌های عثمانی به آچه

[ویرایش]

امپراتوری عثمانی از سال ۱۵۶۵ میلادی برای پشتیبانی از سلطان‌نشین آچه در جنگ علیه امپراتوری پرتغال در چند دوره اقدام به فرستادن چندین ناوگان کرد.[۱][۲] این گسیل‌ها در پی اعزام فرستاده‌ای از طرف سلطان آچه علاءالدین ریایات شاه قهار به سلیمان یکم در سال ۱۵۶۴ و احتمالاً در اوایل سال ۱۵۶۲ انجام شد که پشتیبانی از آچه در برابر پرتغال را درخواست می‌کرد.[۳]

این گسیل منجر به افزایش تبادلات بین آچه و امپراتوری عثمانی در زمینه‌های نظامی، تجاری، فرهنگی و مذهبی شد.[۴] حاکمان بعدی آچه این مبادلات را با امپراتوری عثمانی ادامه دادند و به نظر می‌رسد کشتی‌های آچه‌ای با پرچم عثمانی دریانوردی می‌کردند.[۵]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. The Cambridge History of Southeast Asia by Nicholas Tarling p.39
  2. Cambridge illustrated atlas, warfare: Renaissance to revolution, 1492–1792 by Jeremy Black p.16 [۱]
  3. Cambridge illustrated atlas, warfare: Renaissance to revolution, 1492–1792 by Jeremy Black p.17 [۲]
  4. Reading Asia: new research in Asian studies Frans Hüsken p.88
  5. Islam in the Indonesian world: an account of institutional formation Azyumardi Azra p.169 ff [۳]

پیوند به بیرون

[ویرایش]