پرش به محتوا

سایوز۱۸آ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سایوز-۱۸آ
اطلاعات کلی مأموریت
نوع مأموریت:مهندسی هوافضا
سازمان عمل‌کننده:اتحاد جماهیر شوروی برنامه فضایی شوروی
طول مأموریت:۲۱دقیقه/۲۷ثانیه
مدارهای کامل کرده:در مدار قرار نگرفت
مشخصات فضاپیما
مدل فضاپیما:سایوز7k-t
وزن پرتاب۶۸۳۰ کیلوگرم
تعداد فضانوردان:۲
اسامی فضانوردان:اتحاد جماهیر شوروی واسیلی لازارف اتحاد جماهیر شوروی اولگ گریگوریویچ ماکاروف
کد تماس:Урал (اورال -Ural)
آغاز و پایان مأموریت
آغاز مأموریت:۱۵ آپریل ۱۹۷۵–۲۶ فروردین ۱۳۵۴
موشک پرتاب:موشک سایوز
سایت پرتاب:اتحاد جماهیر شورویپایگاه فضایی بایکونور
پایان مأموریت:۱۵ آپریل ۱۹۷۵–۲۶ فروردین ۱۳۵۴
سایت فرود:اتحاد جماهیر شوروی رشته‌کوه آلتای۵۰°۵۰′ شمالی ۸۳°۲۵′ شرقی / ۵۰٫۸۳۳°شمالی ۸۳٫۴۱۷°شرقی / 50.833; 83.417
مشخصات مداری
مدار مرجع:مدار زمین مرکزی
رژیم مداری:مدار نزدیک زمین
مأموریت‌های وابسته
مأموریت قبلی مأموریت بعدی
سایوز۱۷سایوز۱۸

سایوز-۱۸آ (به روسی: Союз 18)(به معنای اتحاد ۱۸)(همینطور شناخته شده با نام های دیگر مانند پرواز شماره۳۶ 7K-T و شکست ۵ آپریل) یک مأموریت سرنشین دار سازمان فضایی شوروی به مقصد سالیوت-۴ بود که به دلیل عدم کارکرد صحیح بوسترها و شکست در جداشدن از فضاپیما شکست خورد. این پرواز دومین پرواز فضایی فضانوردان این مأموریت بعد از سایوز۱۲ که در آن مأموریت هم با یکدیگر پرواز کردند محسوب می شد. به دلیل جدا نشدن بوستر مرحله سوم از قسمت دوم فضاپیما، سایوز۱۸ بعد از رسیدن به خط کارمن در ارتفاع ۱۰۰ کیلومتری زمین دوباره به منطقه پرواز زیر مداری برگشت و در نهایت در دامنه های پایینی رشته کوه های آلتای و بر روی درختان فرود آمدند. این شکست که حدوداً ۳ ماه قبل از پروژه آپولو-سایوز رخ داد، برای تحت تاثیر قرار ندادن اذهان عمومی و همینطور مقامات آمریکایی توسط روس ها به طور کامل اطلاع رسانی نشد.


خدمه مأموریت

[ویرایش]
شماره
نام
ملیت
تعداد پرواز
نقش
تصویر
۱
واسیلی لازارف
اتحاد جماهیر شوروی
۲
فرمانده
۲
اولگ گریگوریویچ ماکاروف
اتحاد جماهیر شوروی
۱
مهندس پرواز


تصاویر فضانوردان سایوز۱۸آ روی تمبر

منابع

[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Soyuz 7K-T No.39». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.

پیوند به بیرون

[ویرایش]