پرش به محتوا

رشته‌های زنول

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
Zonule of Zinn
Anatomy of the anterior part of the human eye. "Suspensory ligaments" are labeled at left.
The upper half of a sagittal section through the front of the eyeball. (Zonule of Zinn visible near center.)
جزئیات
شناسه‌ها
لاتینzonula ciliaris
TA98A15.2.05.015
TA26795
FMA58838

رشته‌های زنول منشأ گرفته از حلقه زین ‎/ˈtsɪn/‎ (غشای زین، زنول‌های سیلیاری) (پس از Johann Gottfried Zinn) در واقع مجموعه‌ای از رشته‌های فیبری هستند که با یک اتصال کوچک از یک سو به جسم مژگانی و از سویی دیگر به کریستالین لنز(عدسی)در چشم متصل هستند. گاهی اوقات به این الیاف به عنوان رباط های معلق لنز نیز گفته میشود(suspensory ligaments )زیرا مانند رباط معلق رفتار میکنند.

توسعه

[ویرایش]

سلول‌های اپتلیال سیلیاری در چشم احتمالاً مسئول سنتز پروتئین‌های زنول‌ها هستند.[۱]

آناتومی

[ویرایش]

zonule of zinnاز دو لایه تشکیل شده‌اند: یک لایه نازک که خطوط hyaloid fossa را شامل می‌شود و یک لایه ضخیم تکه مجموعه‌ای از الیاف zonular را شامل می‌شود. این دو قسمت را باهم به عنوان رباط suspensory لنز در نظر می‌گیرند.[۲] zonulesها در حدود ۱ تا ۲ میکرومتر قطر دارند.[۳]

zonules هابه کپسول لنزقدامی لنز در فاصله 2mm قدامی و به خط استوای لنز در خلف آن در فاصله 1 mm خلفی متصل شده‌اند و از pars plana واقع در اپیتلیوم منطقه مژگانی شروع می‌شوند و از نزدیک و قدام سطوح جانبی pars plicata عبور می‌کنند.

هنگامی که رنگ‌دانه‌ها توسط زنول‌ها کنده می‌شوند (اصطکاک در برابر لنز)، عنبیه به آرامی بی‌رنگ می‌شود. در برخی از موارد رنگ‌دانه‌های معلق موجب مسدود کردن کانال‌ها می‌شود و گلوکوم Pigmentosa را به وجود می‌آورد.

زنول‌ها عمدتاً از fibrillin که پروتئین بافت همبند به‌شمار می‌آید، ساخته می‌شوند. جهش درژن سازندهٔ fibrillin منجر به بیماری Marfan syndromeو از عوارض آن افزایش خطر لنز دررفتگی است.

ظاهر بالینی

[ویرایش]

مشاهدهٔ zonules of Zinnها با استفاده از اسلیت لمپ دشوار است، اما ممکن است با اتساع کامل مردمک یا در حالت coloboma عنبیه باشد و نیمه دررفتگی لنز آن‌ها را مشاهده نمود.[۴] تعداد zonules در حال حاضر در یک فرد با افزاش سن کاهش می‌یابد. این zonules در قسمت‌های خارجی حاشیه لنز (استوا) در هر دو سمت قدام و خلف آن اتصال دارند.[۵]

تصاویر اضافی

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Kaufman, Paul L.; Alm, Albert (2010). Adler's physiology of the eye (11th ed.). St. Louis, Mo: Mosby. pp. 145–146. ISBN 978-0-323-05714-1.
  2. "Archived copy". Archived from the original on September 17, 2008. Retrieved January 12, 2008.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
  3. Bornfeld, Norbert; Spitznas, Manfred; Breipohl, Winrich; Bijvank, Gerhard J. (1974). "Scanning electron microscopy of the zonule of Zinn". Albrecht von Graefes Archiv für klinische und experimentelle Ophthalmologie. 192 (2): 117–29. doi:10.1007/BF00410698. PMID 4548321.
  4. McCulloch, C (1954). "The zonule of Zinn: Its origin, course, and insertion, and its relation to neighboring structures". Transactions of the American Ophthalmological Society. 52: 525–85. PMC 1312608. PMID 13274438.
  5. Farnsworth, P. N.; Mauriello, J. A.; Burke-Gadomski, P; Kulyk, T; Cinotti, A. A. (1976). "Surface ultrastructure of the human lens capsule and zonular attachments". Investigative ophthalmology. 15 (1): 36–40. PMID 1245377.

پیوند به بیرون

[ویرایش]