پرش به محتوا

رابرت ساپولسکی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
رابرت ساپولسکی
زادهٔ۱۹۵۷ (۶۶–۶۷ سال)
ملیتآمریکایی
محل تحصیلدانشگاه هاروارد (کارشناسی)
دانشگاه راکفلر (پی‌اچ‌دی)
پیشینه علمی
شاخه(ها)علوم اعصاب، انسان‌شناسی زیستی، نخستی‌شناسی
محل کاردانشگاه استنفورد
پایان‌نامهعصب‌شناسی استرس و سن (۱۹۸۴)
استاد راهنمابروس مک‌ایون
دیگر راهنمایان دانشگاهیملوین کانر[۱]

رابرت ساپولسکی (انگلیسی: Robert Sapolsky؛ زادهٔ ۱۹۵۷) دانشمند علوم اعصاب، انسان‌شناسی زیستی و نخستی‌شناسی اهل ایالات متحده آمریکا است. او همچنین نویسنده و استاد دانشگاه استنفورد است.

آغاز زندگی و تحصیلات

[ویرایش]

ساپولسکی در بروکلین، نیویورک در خانواده‌ای از مهاجران شوروی به دنیا آمد. او به‌عنوان یک یهودی ارتدکس بزرگ شد در حالی که وقتش را با خواندن دربارهٔ گوریل‌ها و تصور زندگی با آن‌ها می‌گذراند. او ۱۲ ساله بود که به عنوان یک علاقه‌مند برای نخستی‌شناسان نامه می‌نوشت. ساپولسکی در دوران دبیرستان دربارهٔ نخستی‌شناسی مطالعه می‌کرد و به آموختن زبان سواحلیی می‌پرداخت.

ساپولسکی خودش را یک خداناباور توصیف کرده‌است. او در سخنرانی‌اش برای بنیاد رهایی از دین گفته‌است که تا حدود ۱۳ سالگی در خانه به‌عنوان فردی مذهبی (یهودی ارتدکس) بزرگ شده‌است و در دوران بلوغ خودش را از هر باور مذهبی رها کرده‌است.

ساپولسکی در ۱۹۷۸ میلادی لیسانسش را در انسان‌شناسی زیستی از دانشگاه هاروارد دریافت کرد. او سپس به کنیا رفت تا در طبیعت به مطالعه بر روی عنتر دم‌کوتاه (بابون) پردازد. وی پس از آن به نیویورک بازگشت و مدرک پی‌اچ‌دی خود را در عصب‌شناسی از دانشگاه راکفلر دریافت کرد.

ساپولسکی از اواخر دههٔ ۷۰ میلادی تا اواخر دههٔ ۹۰ میلادی هر سال به آفریقا بازمی‌گشت و به مدت ۸ تا ۱۰ ساعت در روز (در بازه‌های چهارماهه) به مطالعهٔ بابون‌ها می‌پرداخت.

کارها

[ویرایش]

ساپولسکی اکنون استاد دانشگاه استنفورد در زمینهٔ علوم زیست‌شناسی، عصب‌شناسی، و جراحی مغز و اعصاب است. زمینهٔ مطالعاتی او بر مسائلی مانند فشار روانی و انحطاط عصبی، و همچنین استراتژی‌های ژن‌درمانی برای محافظت از عصب‌های حساس متمرکز است. در حال حاضر او بر روی تکنیک‌های انتقال ژن‌ها برای قوی ساختن یاخته‌های عصبی در مقابل اثرات ناتوان‌کننده‌ای چون گلوکوکورتیکوئید کار می‌کند. او با مطالعهٔ جمعیتی از عنترهای دم‌کوتاه در کنیا منبع استرس و رابطهٔ شخصیت و الگوهای بیماری‌های مرتبط با استرس را در آن‌ها مورد بررسی قرار داده‌است.

پژوهش‌های ساپولسکی به‌طور گسترده توسط نشریاتی چون شبکه نشنال جئوگرافیک، نیویورک تایمز، و دانشگاه استنفورد مورد توجه قرار گرفته‌است.

جایزه‌ها

[ویرایش]

ساپولسکی تاکنون جایزه‌های متعددی دریافت کرده‌است. شامل، کمک‌هزینهٔ مک‌آرتور در ۱۹۸۷ میلادی،[۲] کمک‌هزینهٔ تحصیلی بنیاد آلفرد پی سلوآن و کمک‌هزینهٔ کلینگستاین در علوم اعصاب. او همچنین جایزه‌های رئیس بنیاد ملی علوم و محقق جوان سال را از سوی بنیاد ملی علوم و انجمن روانشناسی زیستی دریافت کرده‌است.

ساپولسکی در سال ۲۰۰۷ میلادی جایزهٔ جان پی مک‌گاورن در علوم رفتاری را از سوی انجمن پیشبرد علوم آمریکا دریافت کرد.[۳] او در سال ۲۰۰۸ میلادی جایزهٔ ساگان برای محبوب‌سازی علم را از سوی واندرفست دریافت کرد.[۴] او در سال ۲۰۱۰ میلادی از سوی بنیاد رهایی از دین به‌عنوان عضو افتخاری نایل‌آمده به دستاوردی برجسته انتخاب شد.[۵] این انتخاب پس از دریافت جایزهٔ مشابهی در ۲۰۰۲ میلادی انجام شد.[۶]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. Hanson, E. Simon (January 5, 2001). "A Conversation With Robert Sapolsky". Brain Connection. Archived from the original on 3 June 2014. Retrieved 3 June 2014. BC: Who were your greatest mentors? RS: Of people I've actually dealt with, … the main person is an anthropologist/physician named Melvin Konnor …. He … was my advisor in college and remains a major mentor. {{cite web}}: line feed character in |quote= at position 36 (help)
  2. "MacArthur Fellows List - July 1987". Archived from the original on 19 April 2008. Retrieved 2008-03-24.
  3. "About AAAS: John McGovern Lecture". Archived from the original on 27 September 2011. Retrieved 22 Feb 2009.
  4. "Sagan Prize Recipients". wonderfest.org. 2011. Retrieved September 10, 2011.
  5. "Honorary FFRF Board Announced". ffrf.org. Archived from the original on December 17, 2010. Retrieved February 15, 2010.
  6. "Emperor Has No Clothes Award -- Robert Sapolsky". Freedom From Religion Foundation. Retrieved 7 December 2013.

منابع

[ویرایش]