دکارت‌گرایی
| از سلسلهٔ مقالات دربارهٔ |
| رنه دکارت |
|---|
.png) |
 |
| بخشی از سلسله مقالات در مورد: |
| فلسفه کاتولیک |
|---|
   |
| اخلاقیات |
| مکاتب |
| فیلسوفان |
 درگاه فلسفه |
روش دکارتی سیستم فلسفی و علمی رنه دکارت و پیشرفت بعدی آن توسط سایر اندیشمندان قرن هفدهم است که مهمترین آنها فرانسوا پوولین د لا بار، نیکولا مالبرانش و باروخ اسپینوزا بودند. دکارت اغلب از اولین متفکرانی محسوب می‌شود که بر استفاده از دلیل برای توسعه علوم طبیعی تأکید می‌کند.[۱] فلسفه برای او یک سیستم تفکر بود که تمام دانش را در خود گنجانیده بود و آن را از این طریق بیان می‌کرد:[۲]
کارهای ارسطو و سنت آگوستین بر استدلال کوجیتوی (cogito) دکارت تأثیر گذاشت و شاید اندکی تردید وجود داشته باشد که آنها معرفت‌شناس بودند.[۳] علاوه بر این، بین اثر دکارت و جورج کمپبل، فیلسوف اسکاتلندی با عنوان فلسفهٔ بلاغت، شباهتی چشمگیر وجود دارد.[۴] او در تأملات خود دربارهٔ فلسفه اول می‌نویسد: "پس من چه هستم؟ چیزی که فکر می‌کند. چیزی که فکر می‌کند چیست؟ این چیزی است که شک، درک، [تصور]، تأیید، انکار، وصیت می‌کند، امتناع می‌کند که این نیز تصور و احساس می‌شود.»[۵]
دکارتی‌ها ذهن را کاملاً جدا از بدن می‌دانند. تصور می‌شود که حس و ادراک از واقعیت، منشأ نادرستی و توهمات است و تنها حقایق قابل اطمینان در وجود یک ذهن متافیزیکی وجود دارد. چنین ذهنی ممکن است با بدن جسمی در تعامل باشد، اما در بدن وجود ندارد و حتی در همان صفحه جسمی مانند بدن وجود ندارد. در پاسخ به پرسش چگونگی تعامل ذهن و بدن، دکارتی‌های مختلف پاسخ‌های متفاوتی ارائه می‌دهند.[۶] دکارت در این مورد نوشت: "ما باید از همهٔ اینها نتیجه بگیریم مواردی که ما به روشنی و واضح به عنوان مواد متنوع تصور می‌کنیم؛ همانطور که ذهن و بدن را از نظر ما می‌دانند، در واقع موادی هستند که اساساً از دیگری متمایز هستند و این همان است. نتیجه‌گیری از مراقبه ششم. "[۵] بنابراین، ما می‌توانیم ببینیم، در حالی که ذهن و بدن در واقع جدا هستند، زیرا آنها می‌توانند از یکدیگر جدا شوند، اما دکارت متوجه می‌شود، ذهن یک کل است، غیرقابل ازهم‌گسیختگی، در حالی که بدن می‌تواند تا حدودی از خودش جدا شود، مانند وقتی که یک بازو یا پا از دست می‌رود.
هستی‌شناسی
[ویرایش]دکارت اظهار داشت که تمام هستی در سه ماده مجزا وجود دارد که هر کدام ذات خاص خود را دارند:[۶]
- ماده: بسط یافته در سه بعد
- ذهن: فکر خودآگاه
- خدا: وجود لازم
منابع
[ویرایش]- ↑ Grosholz, Emily (1991). Cartesian method and the problem of reduction. Oxford University Press. ISBN 0-19-824250-6.
But contemporary debate has tended to...understand [Cartesian method] merely as the 'method of doubt'...I want to define Descartes's method in broader terms...to trace its impact on the domains of mathematics and physics as well as metaphysics.
- ↑ Descartes, René; Translator John Veitch. "Letter of the Author to the French Translator of the Principles of Philosophy serving for a preface". Archived from the original on 17 January 2018. Retrieved August 2013.
{{cite web}}:|last2=has generic name (help); Check date values in:|accessdate=(help) - ↑ Steup, Matthias (2018), Zalta, Edward N. (ed.), "Epistemology", The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Winter 2018 ed.), Metaphysics Research Lab, Stanford University, archived from the original on 22 September 2019, retrieved 2019-04-17
- ↑ "BBC Radio 4 - In Our Time, Cogito Ergo Sum". BBC (به انگلیسی). Retrieved 2019-04-17.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Descartes, Rene (1996). Meditations on First Philosophy. http://selfpace.uconn.edu/class/percep/DescartesMeditations.pdf: Internet Encyclopedia of Philosophy. p. 10.
{{cite book}}: External link in|location= - ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ "Cartesianism | philosophy". Encyclopædia Britannica. Retrieved 2016-01-27.