پرش به محتوا

دوک‌نشین نورماندی

مختصات: ۴۹°۰۸′۰۰″شمالی ۰°۲۲′۰۰″غربی / ۴۹٫۱۳۳۳°شمالی ۰٫۳۶۶۶۶۷°غربی / 49.1333; -0.366667
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از دوک‌نشین نرماندی)
دوک‌نشین نورماندی

Duchie de Normaundie  (نورمان)
Ducatus Normanniae  (لاتین)
نورماندی
۹۱۱–۱۲۰۴
پرچم نورماندی
پرچم ملی
نشان ملی نورماندی
نشان ملی
نورماندی تاریخی[چه زمانی؟] در شمال غربی فرانسه و جزایر مانش هم‌مرز است
نورماندی تاریخی[چه زمانی؟] در شمال غربی فرانسه و جزایر مانش هم‌مرز است
وضعیتدولت خراجگزار به فرانک باختری (۹۱۱–۹۸۷)
ایالت تابع پادشاهی فرانسه (۹۸۷–۱۲۰۴)
پایتختروآن
زبان(های) رسمی
دین(ها)
نام(های) اهلیتنورمن‌ها
حکومتسلطنت فئودال
دوک نورماندی 
• ۹۱۱–۹۲۷
رولو (اولین)
• ۱۰۳۵–۱۰۸۷
ویلیام فاتح
• ۱۱۴۴–۱۱۵۰
جفری پلانتاژنه
• ۱۱۹۹–۱۲۰۴
جان (آخرین)
دوره تاریخیقرون وسطی
۹۱۱
۱۰۶۶
• جفری پلانتاژنه دوک‌نشین نورماندی را فتح کرد
۱۱۴۴
• فتح نورماندی توسط فیلیپ دوم
۱۲۰۴
واحد پولدینار (پنی روآن)
پیشین
پسین
پادشاهی بریتانی
فرانک باختری
پادشاهی فرانسه
پادشاهی انگلستان
امروز بخشی ازفرانسه

جزایر بریتانیایی

دوک‌نشین نورماندی یا نرماندی از پیمان-سینت-کلر-سور-اپت بین شارل سوم پادشاه فرانک باختری با رهبر وایکینگ رولو شکل گرفت. دوک‌نشین نام خود را از ساکنان آن یعنی نورمن‌ها، نامگذاری کرد.

از سال ۱۰۶۶ تا ۱۲۰۴، در نتیجه حمله نورمن‌ها به انگلستان، دوک‌های نرماندیغ معمولاً پادشاهان انگلیس نیز می‌شدند، تنها استثناها، دوک‌های روبر کورتوز (۱۰۸۷–۱۱۰۶)، جفری پلانتاژنه (۱۱۴۴–۱۱۵۰)، و هنری دوم (۱۱۵۰–۱۱۵۲)، که در سال ۱۱۵۴ پادشاه انگلستان شد.

در سال ۱۲۰۲، فیلیپ دوم، پادشاه فرانسه در تهاجم فرانسه به نورماندی (۱۲۰۲-۱۲۰۴)، دوک‌نشین نورماندی را تصرف و از آن خود کرد. این منطقه تا زمان معاهده پاریس (۱۲۵۹)، هنگامی که پادشاه انگلستان ادعای خود را به جز جزایر مانش (به این معنا است که بایلیویکس گرنزی و جرزی و وابستگی‌های آنها (از جمله جزیره سارک) واگذار کرد.

در پادشاهی فرانسه، دوک‌نشینی گهگاهی به عنوان اپاناژی جدا می‌شد که توسط یکی از اعضای خانواده سلطنتی اداره می‌شد. با این حال، پس از سال ۱۴۶۹، برای همیشه به قلمروی سلطنتی متحد شد، اگرچه این عنوان گهگاه به عنوان افتخاری به اعضای جوان خانواده سلطنتی اعطا می‌شد. آخرین دوک فرانسوی نورماندی به این معنا لوئی هفدهم، دوک از ۱۷۸۵ تا ۱۷۹۲ بود.

منابع

[ویرایش]
  1. Trudgill, Peter (15 May 2021). "The slow death of Channel Islands Norman". The New European. Retrieved 30 January 2024.