پرش به محتوا

دوک‌نشین بزرگ مسکو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دوک‌نشین بزرگ مسکو
Grand Duchy of Moscow

  • Великое княжество Московское
  • Velikoye knyazhestvo Moskovskoye

مسکوی
۱۲۸۲[۱]–۱۵۴۷ میلادی
پرچم مسکوی
گسترش سرزمینی شاهزاده‌نشین مسکو، ۱۳۰۰–۱۵۴۷ میلادی
  قلمرو مرکزی مسکوی، ۱۳۰۰ میلادی
  قلمرو ولادیمیر-سوزدال، توسط مسکوی تا سال ۱۳۹۰ میلادی تصاحب شد.
  قلمرو تصرف شده در سال ۱۵۰۵ میلادی (ایوان سوم)
  قلمرو تصرف شده در سال ۱۵۳۳ میلادی (واسیلی سوم)
وضعیت
پایتختمسکو
زبان(های) رایجاسلاوی شرقی باستان، روسی
دین(ها)
ارتدکس روسی (رسمی)[۲]
نام(های) اهلیتمسکویی
حکومتپادشاهی مطلقه یکپارچه
شاهزاده مسکو 
• ۱۲۸۲–۱۳۰۳ میلادی[۱]
دنیل (اولین)
• ۱۵۳۳–۱۵۴۷ میلادی
ایوان چهارم (آخرین)
قوه مقننهدوما
تاریخ 
• بنیان‌گذاری
۱۲۸۲[۱]
• تاجگذاری ایوان چهارم به عنوان تزار
۱۶ ژانویه ۱۵۴۷ میلادی
مساحت
۱۵۰۵ میلادی[۳]۲٬۵۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع (۹۷۰٬۰۰۰ مایل مربع)
واحد پولروبل، دنگا
پیشین
پسین
ولادیمیر-سوزدال
شاهزاده یاروسلاول
شاهزاده‌نشین نیژنی نووگورود-سوزدال
جمهوری نووگورود
شاهزاده‌نشین تور
پرم بزرگ
شاهزاده‌نشین ریازان
روسیه تزاری

دوک‌نشین بزرگ مسکو یک شاهزاده‌نشین روس در اواخر قرون وسطی به پایتختی شهر مسکو بود. این شاهزاده‌نشین در نهایت در اوایل دوره مدرن به روسیه تزاری تبدیل شد. شاهزادگان مسکو از نوادگان شاهزاده دنیل بودند که در تاریخ‌نگاری مدرن از آنان به عنوان دانیلوویچی شاخه‌ای از سلسله روریک‌ها یاد می‌شود. دولت مسکووی از نظر فرهنگی تحت تأثیر عناصر فرهنگی اسلاوی و بیزانسی بود.

هنگامی که مغول‌ها به سرزمین‌های روس کی‌یف در قرن سیزدهم حمله کردند، مسکو هنوز یک شهر کوچک در قلمرو ولادیمیر-سوزدال بود. اگرچه مغول‌ها مسکو را در زمستان ۱۲۳۸ سوزانده و در سال ۱۲۹۳ آن را غارت کردند، مکان دورافتاده و جنگلی آن تا حدی امنیت را از یورش و اشغال مغول‌ها فراهم می‌کرد، در همین حال تعدادی از رودخانه‌ها دسترسی به دریاهای بالتیک و سیاه و منطقه قفقاز را ایجاد می‌کردند.

از این رو مسکووی‌ها، سوزدالی‌ها و سایر ساکنان توانستند سنت‌های اسلاوی و آیین‌های خود را تا حد زیادی تحت یوغ تاتارها حفظ کنند. در ابتدا، مسکووی یک ایالت تابع اردوی زرین بود و به خان‌های مغول خراج می‌داد.

ایوان سوم ("بزرگ") در طول سلطنت ۴۳ ساله خود، دولت را بیشتر مستحکم کرد و علیه قدرت اصلی رقیب باقی مانده خود، دوک‌نشین بزرگ لیتوانی مبارزه و تا سال ۱۵۰۳، قلمروی خود را سه برابر کرد. جانشین ایوان، واسیلی سوم نیز از موفقیت نظامی برخوردار بود و اسمولنسک را در سال ۱۵۱۲ از لیتوانی به دست آورد و مرزهای مسکووی را تا دنیپر پیش برد. پسر واسیلی، ایوان چهارم ("مخوف") در سال ۱۵۴۷ تاجگذاری کرد.

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Kuchkin, Vladímir Andreevich (1995). Первый московский князь Даниил Александрович [The first Moscow prince, Danil Aleksandrovich]. Russian History. Vol. 1. Nauka. pp. 94–107. ISSN 0869-5687.
  2. W. Werth, Paul (2014). The Tsar's Foreign Faiths: Toleration and the Fate of Religious Freedom in Imperial Russia. Oxford University Press. p. 147. ISBN 978-0-19-959177-0.
  3. Taagepera, Rein (September 1997). "Expansion and Contraction Patterns of Large Polities: Context for Russia" (PDF). International Studies Quarterly. 41 (3): 498. doi:10.1111/0020-8833.00053. JSTOR 2600793. Archived (PDF) from the original on 2020-07-07. Retrieved 2021-10-21.