پرش به محتوا

حزب جنبش اتحاد ملی گرجستان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
حزب جنبش اتحاد ملی گرجستان

ერთიანი ნაციონალური მოძრაობა
رهبرمیخیل ساآکاشویلی (در تبعید)
رهبر جناح زنانتینا بوکوچاوا
بنیان‌گذاریاکتبر ۲۰۰۱ (۲۰۰۱-10)
انحلال و برچینش۱۲ ژانویه ۲۰۱۷ (۲۰۱۷-01-۱۲)
ستادتفلیس
مرام سیاسیمحافظه‌کاری لیبرال
اروپاگرایی
ملی‌گرایی مدنی
طیف سیاسیراست میانه
وابستگی اروپاییحزب مردم اروپا (نظارت‌کننده)
وابستگی بین‌المللیاتحادیه دموکرات بین‌الملل
رنگ رسمی  سرخ و   سفید
کرسی‌های مجلس
۶ از ۱۵۰
وبگاه

حزب جنبش اتحاد ملی (به گرجی: ერთიანი ნაციონალური მოძრაობა, Ertiani Natsionaluri Modzraoba, ENM) اصلی‌ترین حزب راست میانه گرجستان بود.

تاریخچه

[ویرایش]
نشان قدیم ناتو ویراش شده توسط یوان‌ام و استفاده به عنوان نماد حزب جنبش اتحاد ملی گرجستان در تفلیس

حزب جنبش اتحاد ملی در اکتبر ۲۰۰۱ توسط میخاییل ساکاشویلی تأسیس شد. این حزب از احزاب نزدیک به اتحادیه اروپا و ناتو بود که تلاش‌های متعددی برای پیوستن گرجستان به ناتو انجام داد. این حزب پس از به قدرت رسیدن خواستار الحاق دوباره آبخازیا و اوستیای جنوبی به خاک گرجستان شد.

این حزب پس از انقلاب گل رز، قدرت را در گرجستان به دست گرفت.[۱]

شکست در انتخابات پارلمانی ۲۰۱۲ گرجستان

[ویرایش]

این حزب که در سال ۲۰۱۲ زیر نظر ساکاشویلی اداره می‌شد، در انتخابات پارلمانی ۲۰۱۲ گرجستان در برابر ائتلاف حزب رؤیای گرجستان شکست خورد. میخاییل ساکاشویلی به عنوان رئیس‌جمهور وقت و رهبر حزب جنبش اتحاد ملی، شکست حزب خود در این انتخابات را پذیرفت.[۲][۳][۴]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. . How the Rose revolution happened
  2. «دورنمای پیروزی ائتلاف رؤیای گرجی در انتخابات پارلمانی گرجستان». خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا). ۳ اکتبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۳۱ سپتامبر ۲۰۱۷. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازبینی= را بررسی کنید (کمک)
  3. «مخالفان دولت در انتخابات گرجستان پیروز شدند». خبری شبکه العالم. ۲ اکتبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۳۱ سپتامبر ۲۰۱۷. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازبینی= را بررسی کنید (کمک)
  4. «رئیس جمهور گرجستان شکست حزب خود را در انتخابات پارلمانی پذیرفت». وبگاه خبرگزاری صدای افغان (آوا). ۳ اکتبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۳۱ سپتامبر ۲۰۱۷. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازبینی= را بررسی کنید (کمک)
  • Ghia Nodia, Álvaro Pinto Scholtbach: The Political Landscape of Georgia: Political Parties: Achievements, Challenges and Prospects. Eburon, Delft 2006,
  • Lincoln A. Mitchell: Uncertain Democracy: U.S. Foreign Policy and Georgia's Rose Revolution. University of Pennsylvania Press 2008,

پیوند به بیرون

[ویرایش]