پرش به محتوا

تیم ملی فوتبال زنان ایالات متحده آمریکا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
این مقاله دربارهٔ تیم زنان است. برای تیم مردان، تیم ملی فوتبال ایالات متحده آمریکا را ببینید.
ایالات متحده آمریکا
آرم پیراهن/لوگوی فدراسیون
لقب(ها)تیم زنان آمریکا
ستاره‌ها و نوارها
فدراسیونفدراسیون فوتبال ایالات متحده آمریکا
کنفدراسیونکونکاکاف
(شمال، مرکزی آمریکا و کارائیب)
زیرکنفدراسیوننافو (آمریکای شمالی)
سرمربیولاتکو آندونوفسکی
کاپیتانلیندزی هورن و الکس مورگان
بیشترین بازی ملیکریستین لیلی (۳۵۴)
بیشترین گل ملیابی وامباک (۱۸۴)
کد فیفاUSA
رنگ‌های خانگی
رنگ‌های مهمان
رده‌بندی فیفا
کنونی۱
برترین۱ (چندین بار از ژوئن ۲۰۱۷)
پایین‌ترین۱ (چندین بار از ژوئن ۲۰۱۷)
نخستین بازی ملی
 ایتالیا 1–0 ایالات متحده آمریکا 
(یسولو، ایتالیا؛ ۱۸ اوت ۱۹۸۵)
بهترین پیروزی
 ایالات متحده آمریکا 14–0 جمهوری دومینیکن 
(ونکوور، کانادا؛ ۲۰ ژانویه ۲۰۱۲)
بدترین شکست
 برزیل 4–0 ایالات متحده آمریکا 
(هانگژو، چین؛ ۲۷ سپتامبر ۲۰۰۷)
جام جهانی
حضور۹ (نخستین حضور در ۱۹۹۱)
بهترین نتیجهقهرمان: ۱۹۹۱, ۱۹۹۹, ۲۰۱۵, ۲۰۱۹
فوتبال در بازی‌های المپیک تابستانی
حضور۷ (نخستین حضور در ۱۹۹۶)
بهترین نتیجهGold طلا: ۱۹۹۶، ۲۰۰۴، ۲۰۰۸، ۲۰۱۲
جام طلایی کونکاکاف زنان
حضور۹ (نخستین حضور در ۱۹۹۱)
بهترین نتیجهقهرمان: ۱۹۹۱, ۱۹۹۳, ۱۹۹۴, ۲۰۰۰, ۲۰۰۲, ۲۰۰۶, ۲۰۱۴, ۲۰۱۸
سابقه مدال
فوتبال در بازی‌های المپیک تابستانی
مدال طلا – جایگاه اول بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۹۶ فوتبال در بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۹۶– مسابقات زنان
مدال طلا – جایگاه اول بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۰۴ فوتبال در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۰۴– مسابقات زنان
مدال طلا – جایگاه اول بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۰۸ فوتبال در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۰۸ – مسابقات زنان
مدال طلا – جایگاه اول بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۲ فوتبال در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۲ – مسابقات زنان
مدال نقره – جایگاه دوم بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۰۰ فوتبال در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۰۰– مسابقات زنان

تیم ملی فوتبال زنان ایالات متحده آمریکا (به انگلیسی: United States women's national soccer team) نمایندهٔ زنان کشور ایالات متحده آمریکا در ردهٔ ملی است؛ که زیرنظر فدراسیون فوتبال آمریکا قرار دارد. این تیم با داشتن چهار عنوان قهرمانی (که شامل نخستین دوره جام جهانی زنان ۱۹۹۱ می‌شود)، چهار مدال طلای المپیک (به شمول نخستین دوره فوتبال زنان در المپیک ۱۹۹۶) و نهُ قهرمانی جام طلایی کونکاکاف زنان و داشتن ده عنوان قهرمانی در جام آلگاروه موفقترین تیم ملی فوتبال زنان در جهان است. این تیم در تمامی دوره‌های تاریخ جام جهانی فوتبال زنان و المپیک از سال ۱۹۹۱ تا ۲۰۱۵ (بجز حذف در مرحله حذفی المپیک ۲۰۱۶) موفق به دریافت مدال شده است.

پس از آنکه به‌طور متوسط سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۹ در رتبه‌بندی فیفا مقام دوم جهانی را داشت توانست از مارس ۲۰۰۸ تا نوامبر ۲۰۱۴ به‌طور پیوسته رده ۱ رتبه‌بندی جهانی را داشته باشد.[۱] پس از آن تنها تیمی که به جز آمریکا توانسته به رتبه نخست رده‌بندی جهانی برسد تیم ملی فوتبال زنان آلمان است. تیم آمریکا در ۲۴ مارس ۲۰۱۷ به دلیل نتایجش در جام شی‌بیلیوز ۲۰۱۷ به رتبه دوم سقوط کرد. اما از ۲۳ ژوئن ۲۰۱۷ و پس از برد در بازی‌های دوستانه مقابل تیم‌های ملی روسیه، سوئد و بلژیک به ردهٔ نخست جهانی فیفا بازگشت. این تیم به عنوان تیم برگزیدهٔ المپیک در سال‌های ۱۹۹۷ و ۱۹۹۹ انتخاب شده است. اسپورتس ایلاستریتد تمامی اعضای این تیم را در سال ۱۹۹۹ به عنوان برترین چهره زن ورزشی سال انتخاب کرده است. این تیم در ۵ آوریل ۲۰۱۷ به توافق‌نامه جمعی در کنار دیگر عواملی که باعث افزایش دستمزد می‌شد دست یافت.

تاریخچه

[ویرایش]

ریشه‌های پیدایش تیم در دههٔ ۱۹۸۰

[ویرایش]

پس از ایجاد ماده قانونی ۹ که بخشی از متمم اصلاحات آموزشی در سال ۱۹۷۲ مربوط به از بین بردن تبعیض جنسیتی در برنامه‌هایی که بودجه خود را از بخش فدرال می‌گیرند بود باعث افزایش ایجاد تیم‌های دانشگاهی شد که در آن زمان فوتبال زنان به‌طور خاص محبوبیت زیادی را در سطح کشوری بدست آورد. فدراسیون فوتبال ایالات متحده آمریکا مایک رایان را برگزید تا فهرستی از بازیکنان دانشجو را انتخاب کند که در مندیالیتو (جام جهانی کوچک) شرکت کنند که اولین حضور آنها در رقابت‌های بین‌المللی فوتبال بود. نخستین بازی آنها در تاریخ ۱۸ اوت ۱۹۸۵ در مقابل تیم ایتالیا بود که آنها نتیجه را ۱–۰ واگذار کردند و پس از باخت در بازی‌های باقی مانده به تیم‌های دانمارک و انگلستان به مقام چهارمی رسیدند.

با وجود باخت در این تورنومنت نخستین بازی در مقابل ایتالیا جایی بود که شعار معروف تیم که اوزا اوزا اوزا آ بود متولد شد. بازی و روحیه ورزشکاری تیم آمریکا بر روی تماشاگران ایتالیا تأثیر گذاشت و تشویق تیم آمریکا توسط تماشاگران ایتالیا شد که موجب تعجب تیم آمریکا شد تشویق تیم آمریکا که با تلفظ ایتالیایی اوزا که آمریکا معنی می‌دهد شد. اینچنین طرفداری از تیم زنان آمریکا باعث غافلگیری و تحت تأثیر قرار گرفتن این تیم شد تا جایی که آنها شعار خود را با همین تلفظ غلط به ایتالیایی‌ها اوزا اوزا اوزا آ برای جمع‌بندی صحبت میان بازیکنان که قبل شروع بازی است استفاده می‌کنند که میراث این تیم از سال ۱۹۸۵ است.

آنسون دورانس مربی تیم دانشگاه کارولینای شمالی به عنوان نخستین سرمربی تمام وقت تیم ملی فوتبال زنان ایالات متحده آمریکا در سال ۱۹۸۶ با هدف رفتن به دوره بعد مسابقات مندیالیتو و دیگر مسابقات استخدام شد. در نخستین مسابقات مندیالیتو تحت سرمربیگری آنسون دورانس تیم آمریکا موفق شد تا تیم‌های چین، برزیل و تیم ملی فوتبال زنان ژاپن را شکست دهد و به فینال برسد که در نهایت با شکست در مقابل ایتالیا به عنوان نایب قهرمانی در این رقابت‌ها رسید. او به جای بازی دادن به بازیکنان دانشجو که ترجیح فدراسیون بود به نوجوانان فرصت حضور در تیم ملی را داد که بعدها از آنها ستاره‌های آینده این تیم همچون میا هام ،جولی فائودی و کریستین لیلی بیرون آمدند. مسابقات دعوتی فیفا ۱۹۸۸ که در کشور چین و تحت نظارت فیفا جهت آزمایش امکانپذیر بودن برگزاری مسابقات قهرمانی زنان به‌طور معمول انجام می‌شد شرکت کرد و در دور یک چهارم نهایی به تیم ملی فوتبال زنان نروژ که نهایتاً قهرمان این دوره از رقابت‌ها شد باخت.

سال‌های دههٔ ۱۹۹۰

[ویرایش]

پس از مسابقات ۱۹۸۸ فیفا مسابقات جدیدی را با نام نخستین دوره مسابقات قهرمانی فیفا ام اند ام کاپ تأسیس کرد که به آن پیشتر نام جام جهانی فوتبال را داده بودند. تیم ایالات متحده آمریکا با قهرمانی در نخستین دورهٔ جام طلایی کونکاکاف زنان که در سال ۱۹۹۱ و در کشور هائیتی میزبانی می‌شد توانست با ۴۹ گل زده توسط خط حملهٔ خود و ۰ گل خورده جواز حضور در رقابت‌های جام جهانی فوتبال را بدست بیاورد. با چنیدن بازی تدارکاتی در مقابل رقیبان اروپایی به همراه خط حملهٔ این تیم معروف به شمشیر سه لبه که از سه بازیکن که متشکل از میچل ایکرز در پست مهاجم و وینگرها با نام‌های کرین جنینگز-گبرا و آپریل هینریخس بود به میدان رفتند.

در جام جهانی آنها در مرحله گروهی هر سه بازی خود را با پیروزی و با ۱۱ گل زده و ۲ گل خورده پشت سر گذاشتند. در نخستین بازی از مرحلهٔ گروهی تیم آمریکا به مصاف تیم ملی فوتبال زنان سوئد رفت که تا ابتدای نیمه دوم آنها ۳ گل از رقیب خود پیش بودند اما با پذیرفتن دو گل در اواخر بازی با نتیجهٔ ۳–۲ بازی را به نفع خود به پایان بردند.[۲] در ادامهٔ بازی‌های مرحلهٔ گروهی آنها ۵–۰ برزیل را شکست دادند[۳] و همین‌طور با نتیجهٔ بر ژاپن به پیروزی رسیدند[۴] و در گره خود اول شدند تا به دیدار یک چهارم نهایی برسند. در دیدار یک چهارم نهایی آنها با شکست تیم تایوان با نتیجه پر گل ۷–۰ که پنج گل ابتدایی این بازی را میچل ایکرز در پنجاه دقیقهٔ ابتدایی بازی به ثمر رساند پیروز این بازی شدند. در دیدار نیمه نهایی در مقابل تیم آلمان کرین جنینگز با زدن سه گل در نیمه اول هت تریک کرد و آمریکا حضور خود در فینال را با پیروزی ۵–۲ تثبیت کرد. پیروزی‌های پرگل و بی سابقهٔ این تیم توجه رسانه‌های آمریکا را به خود جلب کرد اما با این حال دیدار فینال در آمریکا از تلویزیون پخش زنده نشد. آمریکا با شکست ۲–۱ تیم ملی فوتبال زنان نروژ در دیدار پایانی که درمقابل چشمان ۶۵٬۰۰۰ نفر تماشاگر که در شهر گوانگ‌ژو و در ورزشگاه تیانهه برگزار می‌شد با دو گلی که میچل ایکرز زد موفق به کسب قهرمانی در نخستین دوره جام جهانی زنان شد. میچل ایکرز با ده گل زده به عنوان بهترین گلزن این دروه از رقابت‌ها شناخته شد. کرین جنینگز-گبرا نیز با دریافت توپ طلا عنوان بهترین بازیکن این مسابقات را از آن خود کرد. با وجود این قهرمانی تیم زنان آمریکا در گمنامی و با استقبال کمی در هنگام ورود به آمریکا در فرودگاه بین‌المللی جان اف کندی از سوی فدراسیون فوتبال آمریکا و کارکنان رسمی این فدراسیون قرار گرفت. این تیم با منابع و توجه کمتری از فدراسیون به دلیل توجه فدراسیون فوتبال آمریکا به جهت آنکه تمرکزش بر روی تیم ملی فوتبال مردان آمریکا برای آمادگی این تیم در جام جهانی فوتبال ۱۹۹۴ که در کشور آمریکا میزبانی می‌شد گذاشته بود روبرو شد. تیم زنان آمریکا پس از بازگشت از مسابقات تعطیل شد و تنها دوبار در سال ۱۹۹۲ بازی انجام داد. اما یک سال پس از آن تیم زنان آمریکا بازگشت تا مسابقاتی را در قبرس، کانادا و ایالات متحده انجام دهد که از جملهٔ این تورنمنت‌ها می‌توان به مسابقات قهرمانی جام کونکاکاف زنان ۱۹۹۳ اشاره کرد که آمریکا برای دومین بار قهرمان این بازی‌ها شد. با وجود این شرایط همچنان برنامه فوتبال ملی زنان آمریکا بهتر از تیم زنان کشور پیشین اتحاد شوروی بود که بازی فوتبال را به عنوان یک «بازی مردانه» می‌دانست.

تیم ملی فوتبال زنان آمریکا چندین بازی تدارکاتی جهت آمادگی برای حضور در جام جهانی فوتبال زنان ۱۹۹۵ و انتخابی این بازی‌ها انجام داد. نخستین این بازی‌های تدارکاتی شرکت در اولین دوره جام آلگاروه بود که در کشور پرتغال برگزار می‌شد. تیم آمریکا بازی‌های خود در این دوره از جام آلگاروه بازی‌های گروهی خود را برد. اما در بازی فینال مقابل تیم نروژ شکست خورد. پس از آن تیم آمریکا در جام چیکیتا که مسابقات تدارکاتی بود که در ماه اوت و در شرق آمریکا برگزار می‌شد در مقابل تیم‌های آلمان، چین و نروژ بازی کرد. در اوایل ماه اوت آنسون دورانس سرمربی تیم ملی فوتبال زنان آمریکا از سمت خود استعفا داد و جای او را دستیارش تونی دیسیکو دروازه‌بان پیشین تیم ملی مردان آمریکا گرفت. تونی دیسیکو به عنوان سرمربی به همراه تیم زنان آمریکا با ۳۶ گل زده و تنها یک گل خورده برندهٔ مسابقات قهرمانی جام کونکاکاف زنان ۱۹۹۴ شد.

در فوریهٔ سال ۱۹۹۵ یک برنامهٔ تمرینی به صورت دائمی و با تسهیلات کامل و کلینیک در سنفورد، فلوریدا افتتاح شد و مجموعه ای از بازی‌های دوستانهٔ برای این تیم نیز تدارک دیده شد که هزینهٔ آنها توسط شرکت نایکی پرداخت شد. تیم آمریکا در جام جهانی زنان با وجود یک تساوی ۳–۳ در الین بازی با چین در گروهش اول شد. تیم زنان آمریکا دروازه‌بان خود بریانا اسکری را در بازی بعدی به دلیل گرفتن کارت قرمز در این بازی از دست داد. تیم فوتبال زنان آمریکا در بازی یک چهارم نهایی در مقابل ژاپن به پیروزی ۴–۰ رسید. اما در بازی نیمه نهایی بازی را به تیم نروژ که نهایتاً قهرمان این دوره از مسابقات شد ۱–۰ نتیجه را واگذار کرد. در این دوره از مسابقات تیم زنان آمریکا با برد تسلی بخش مقابل تیم چین ۲–۰ بازی را برد و سوم شد.

تیم زنان آمریکا در المپیک ۱۹۹۶ که نخستین دورهٔ مسابقات فوتبال زنان در المپیک بود و در شهر آتلانتا، جورجیا و در کشور ایالات متحده آمریکا برگزار می‌شد[۵][۶] موفق به کسب مدال طلا شد. جولی فائودی، کریستین لیلی و بقیهٔ بازیکنان تیم ۱۹۹۹ انقلابی را در بازی‌های تیمی زنان آمریکا به وجود آوردند. تاثیرگذارترین و به یادماندنی‌ترین برد این تیم مسلماً در جام جهانی فوتبال زنان ۱۹۹۹ برد ۵–۴ در مقابل تیم ملی فوتبال زنان چین بود که با ضربات پنالتی و پس از تساوی ۰–۰ در وقت اضافه بدست آمد. پس از این بردها آنها در سطح جهانی مطرح شدند و توجه زیاد رسانه‌ها را به فوتبال زنان و ورزشکاران زن فوتبال جلب کردند. در ۱۰ ژوئیهٔ ۱۹۹۹ بیش از ۹۰٬۰۰۰ نفر (بیشترین تعداد تماشاگر در فوتبال زنان و یکی از بیشترین تعداد تماشاگران در بازی‌های فینال جهانی) ورزشگاه رز بول را پرکردند تا بازی فینال بین تیم زنان آمریکا را در مقابل چین ببینند. پس از چندین رفت برگشت نتیجهٔ این بازی در ۹۰ قانونی ۰–۰ به پایان رسید. در وقت‌های اضافه هم همین نتیجه حفظ شد تا بازی به ضربات پنالتی بکشد. بریانا اسکری ضربهٔ پنالتی سوم تیم چین را گرفت که نتیجه ۴–۴ بشود و در نهایت برندی کاستین آخرین پنالتی را برای آمریکا به گل تبدیل کرد تا تیم زنان آمریکا قهرمان بازی‌های جام جهانی فوتبال زنان ۱۹۹۹ شود. پس از زدن این ضربه پنالتی برندی کاستین برای جشن خوشحالی پس از گل به طرف تماشاگران بر روی زمین زانو زد و پیراهن خود را بالا داد و سینه‌بند ورزشی خود را نشان داد که به یکی از معروفترین صحنه‌های تاریخ ورزش فوتبال زنان تبدیل شد و عکس آن بر روی جلد مجلهٔ اسپورت ایلاسترید و مجلات و روزنامه‌های مختلف آمریکا و جهان رفت. این برد بر روی بسیاری از دختران تأثیر گذاشت تا جذب تیم ملی فوتبال زنان شوند.

سال‌های دههٔ ۲۰۰۰

[ویرایش]

در جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۰۳ تیم ملی زنان آمریکا در مرحلهٔ یک چهارم نهایی نروژ ۱–۰ پیروز شد[۷] اما در مرحلهٔ نیمه نهایی با نتیجهٔ ۰–۳ به تیم ملی فوتبال زنان آلمان باخت. پس از این بازی آنها با تیم کانادا بازی کردند و پس از شکست دادن این تیم در دیدار رده‌بندی با نتیجهٔ ۳–۱ مقام سوم این مسابقات را بدست آورد. ابی وامباک با سه گل زده بهترین گلزن تیم آمریکا بود. جوی فاست و شانون باکس توانستند عنوان بازیکنان تیم منتخب این مسابقات را برای خود بدست بیاورند.

سال‌های دههٔ ۲۰۱۰

[ویرایش]

در یک چهارم نهایی جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۱ در آلمان تیم آمریکا موفق شد تیم ملی فوتبال زنان برزیل را در ضربات پنالتی ۵–۳ شکست دهد.[۸] ابی وامباک با زدن گل تساوی در دقیقهٔ ۱۲۲ نتیجه را به تساوی ۲–۲ کشاند که این گل با رای به عنوان بهترین گل تاریخ فوتبال آمریکا و بهترین گل تاریخ جام جهانی زنان انتخاب شد. پس از آن تیم آمریکا در دیدار نیمه نهایی فرانسه را با نتیجهٔ ۳–۱ شکست داد اما در دیدار فینال پس از تساوی ۱–۱ در وقت قانونی و نتیجهٔ ۲–۲ در وقت اضافه بازی این بازی را با نتیجهٔ ۳–۱ در ضربات پنالتی به تیم ژاپن واگذار کرد. هوپ سولو عنوان بهترین دروازه‌بان این بازی‌ها را بدست آورد؛ و ابی وامباک نیز توپ نقره ای را به عنوان دومین بازیکن برتر این مسابقات از آن خود کرد.

در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۲ تیم فوتبال زنان آمریکا مدال طلا را برای چهارمین بار در پنج حضوری که در المپیک داشته است را بدست آورد و تیم ژاپن را با نتیجهٔ ۲–۱ در مقابل چشمان ۸۰٬۲۰۳ نفر تماشاگر و طرفدار در ورزشگاه ومبلی شکست داد که این بازی رکورد پر تماشاگرترین بازی فوتبال زنان در المپیک را نیز به خود اختصاص داد. تیم آمریکا پس از برد ۴–۳ در وقت اضافه مقابل کانادا به دیدار فینال رسیدند تا در تا مقابل ژاپن بازی کنند. تیم فوتبال زنان آمریکا در المپیک ۲۰۱۲ لندن برای نخستین بار بدون باخت به دیدار نهایی رسید و با ۱۶ گل زده نام خود را در المپیک به ثبت رساند.[۹]

لیگ ملی فوتبال زنان آمریکا در سال ۲۰۱۳ آغاز به کار کرد و رقابت‌های سخت و فرصت‌های خوبی را برای بازیکنانی که در حاشیه فهرست تیم ملی قرار داشتند به وجود آورد.[۱۰]

تیم زنان آمریکا با زنجیر ۴۳ بازی بدون باخت که برای دو سال به طول انجامید که نخستین بازی این زنجیر بازی در جام آلگاروهٔ ۲۰۱۲ با برد ۴–۰ مقابل تیم ملی فوتبال زنان سوئد آغاز شد و با باخت در مقابل همین تیم در آلگاروه ۲۰۱۴ پاره شد.[۱۱]

آمریکا در بازی فینال جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۵ تیم ملی فوتبال زنان ژاپن شکست داد و نخستین تیم فوتبال زنان در تاریخ شد که سه عنوان قهرمانی جام جهانی را بدست آورده است. در دقیقهٔ ۱۶ سریعترین هت تریک شروع بازی را در تاریخ جام جهانی ثبت کرد. در این بازی ابی وامباک که آخرین جام جهانی‌اش بود توسط تماشاچیان ایستاده مورد تحسین قرار گرفت و حضار تشویق شد.[۱۲] به دنبال این بازی در جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۵ رژه نوارهای رنگی در شهر نیویورک مورد استقبال و احترام قرار گرفتند. همچنین این تیم نخستین تیم زنان بود که در کاخ سفید مورد استقبال رئیس‌جمهور باراک اوباما قرار گرفت.[۱۳]

در ۱۶ دسامبر ۲۰۱۵ باخت ۰–۱ به چین در آخرین بازی وامباک معنی نخستین باخت خانگی این تیم و از سال ۲۰۰۴ و پایان رکورد زنجیر ۱۰۴ بازی خانگی بدون باخت بود.[۱۴]

در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۶ تیم آمریکا در دیدار یک چهارم نهایی در مقابل تیم ملی فوتبال زنان سوئد به تساوی رسید؛ و به دنبال آن در ضربات پنالتی تیم سوئد ۴–۳ در مقابل آمریکا به پیروزی رسید؛ که این برد باعث شد برای اولین بار تیم فوتبال زنان آمریکا به فینال المپیک نرسد. همچنین نخستین باری بود که تیم زنان آمریکا به دیدار نیمه نهایی یک تورنومنت بزرگ معتبر نرسد.[۱۵]

پس از شکست در المپیک ۲۰۱۶ در این سال آنها سه باخت خانگی را تجربه کردند. اگر برد در مقابل تیم برزیل نبود آمریکا ۴ باخت خانگی در یک سال را تجربه کرده بود آماری که هیچگاه از این تیم دیده نشده بود. در سال ۲۰۱۷ آنها دوازه بازی را در مقابل ۱۵ تیم برتر جهان انجام دادند.

در سال ۲۰۱۸ تیم آمریکا در دو تورنومنت مهم جام شی‌بیلیوز و مسابقات ملت‌ها قهرمان شد.[۱۶] و توانست جواز حضور در جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۹ با نوار ۲۱ بازی بدون باخت و بدون شکست و زدن ۱۸ گل و بدون گل خورده در مرحل انتخابی جام جهانی بدست بیاورد.[۱۷] در ۸ نوامبر ۲۰۱۸ تیم ملی زنان آمریکا ۵۰۰امین پیروزی تاریخ خود را با برد ۱–۰ مقابل پرتغال بدست آورد.[۱۸]

در ابتدای سال ۲۰۱۹ در یک بازی خارج خانه تیم آمریکا با نتیجهٔ ۳–۱ به فرانسه باخت تا نوار ۲۸ بازی بدون باخت (که آخرین باخت آنها مربوط به بازی ۰–۱ در مقابل تیم ملی فوتبال زنان استرالیا و در ماه ژوئیه ۲۰۱۷ برمی‌گشت) پاره شود.

تیم زنان آمریکا نخستین بازی خود را در جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۹ با برد پرگل ۱۳–۰ در مقابل تیم ملی فوتبال زنان تایلند بدست آورد که این برد یک رکورد در تاریخ جام جهانی نیز به حساب می‌آید. الکس مورگن در این بازی از لحاظ رکورد گلزنی با میچل ایکرز که دارای پنج گل در یک بای جهانی بود برابر شد این در حالی بود که چهار نفر از هم تیمی های او نخستین گل جام جهانی خود را در این بازی‌ها زدند.[۱۹] آمریکا بازی بعدی خود را نیز در مقابل تیم ملی فوتبال زنان شیلی با پیروزی ۳–۰ پشت سر گذاشت و آخرین بازی مرحلهٔ گروهی خود را نیز در مقابل تیم ملی فوتبال زنان سوئد با نتیجهٔ ۲–۰ پیروز شد.[۲۰] و به عنوان تیم اول گروه F به مرحلهٔ بعد صعود کرد. در مرحلهٔ یک شانزدهم آنها در مقابل تیم ملی فوتبال زنان اسپانیا قرار گرفتند و با دو گلی که از نقطهٔ پنالتی توسط مگان رپینو زده شد این تیم را با نتیجهٔ ۲–۱ شکست دادند.[۲۱] آنها در بازی‌های بعدی خود با نتیجه ای مشابه ۲–۱ بر تیم‌های فرانسه[۲۲] و انگلستان[۲۳] غلبه کردند و رکورد سومین فینال جام جهانی پی در پی را برای خود ثبت کردند. در دیداری که آنها در مقابل تیم ملی فوتبال زنان هلند قرار گرفتند و در این بازی موفق شدند هلند را با نتیجهٔ ۲–۰ شکست دهند. این بازی در ۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۹ انجام شد و برای نخستین بار در تاریخ جام جهانی فوتبال زنان آمریکا تنها تیمی شد که توانسته است چهار قهرمانی را برای خود ثبت کند.

در ۳۰ ژوئیهٔ جیل الیس اعلام کرد که با پایان ویکتوری تور جام جهانی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹ از سمت سرمربیگری تیم آمریکا استعفا خواهد داد.[۲۴]

ولاتکو آندونوسکی در اکتبر ۲۰۱۹ به عنوان سرمربی جدید تیم فوتبال زنان ایالات متحده آمریکا استخدام شد تا به عنوان مربی جدید جای جیل الیس را بگیرد.[۲۵]

سال‌های دههٔ ۲۰۲۰

[ویرایش]

تیم فوتبال زنان آمریکا دههٔ ۲۰۲۰ را با برد در بازیهای انتخابی المپیک کونکاکاف (که تیمهای صعود کننده به بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۲۰ را مشخص می‌کنند) و عنوان قهرمانی جام شی‌بیلیوز ۲۰۲۰ آغاز کرد.[۲۶][۲۷][۲۸] در ابتدای ماه مارس فدراسیون فوتبال ایالات متحده آمریکا به دلیل دنیاگیری کووید-۱۹ بازیهای دوستانه برنامه‌ریزی شدهٔ تیم فوتبال زنان آمریکا با استرالیا و برزیل را لغو کرد. بعدتر و در همین ماه کمیته بین‌المللی المپیک (آی اُ سی) و دولت توکیو اعلام کردند که بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۲۰ تا ژوئیه ۲۰۲۱ به تعویق افتاده است.[۲۹]تیم آمریکا پس از آن با یک بازگشت پس از یک وقفه بازی دوستانه ای در مقابل تیم هلند انجام داد. رز لاوله و کریستی موویس دو گل برای تیم آمریکا به ثمر رساندند و این بازی با نتیجهٔ ۲–۰ به نفع تیم زنان آمریکا تمام شد.

در ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۱ تیم آمریکا در نخستین بازی گروه خود در المپیک ۲۰۲۰ مقابل تیم فوتبال زنان سوئد قرار گرفت و با نتیجهٔ ۳–۰ شکست خورد تا به نوار ۴۴ بازی بدون باخت خود پایان دهد.[۳۰]

تیم فوتبال زنان آمریکا با برد شش بر یک در دومین بازی گروهی خود در مقابل تیم ملی فوتبال زنان نیوزیلند پیش از بازی سوم گروهی آنها که با نتیجهٔ بدون گل به اتمام رسید موفق شد به عنوان تیم دوم به مرحلهٔ حذفی مسابقات صعود کند. در مرحله حذفی تیم آمریکا با هلند روبرو شد و به تساوی ۲–۲ رسید تا این بازی به پنالتی بکشد و تیم آمریکا در ضربات پنالتی به پیروزی برسد. تیم زنان آمریکا در مرحلهٔ نیمه نهایی با تیم ملی فوتبال زنان کانادا روبرو شد و با نتیجه یک بر صفر با ضربهٔ پنالتی که بازیکن کانادا جسی فلمینگ در مقابل این تیم به ثمر رساند شکست خورد. تیم فوتبال زنان آمریکا بار دیگر در دیدار رده‌بندی در مقابل تیم زنان استرالیا قرار گرفت تا با یک پیروزی ۳–۴, نخستین مدال برنز خود را در این بازی‌ها بدست بیاورد.[۳۱]

تصویر تیم

[ویرایش]

پوشش رسانه ای

[ویرایش]

پوشش تلویزیونی آمریکا برای پنج دوره جام جهانی فوتبال زنان از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۱ توسط شبکهٔ ای‌اس‌پی‌ان ای بی سی و یونیویزیون بوده است.[۳۲][۳۳] اما حق پخش تلویزیونی برای سه جام جهانی زنان از ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۳ به فاکس اسپورت و تلموندو داده شده است.[۳۴][۳۵]

در سال ۲۰۱۴ توافقی صورت گرفت تا بازی‌های دیگر تیم ملی فوتبال زنان ایالات متحدهٔ آمریکا بین شبکه‌های ای اس پی ان، فاکس اسپورت و یونیویزیون تا پایان سال ۲۰۲۲ تقسیم پخش شود.[۳۶][۳۷] بازی‌های جام طلایی کونکاکاف زنان ۲۰۱۴ و جام آلگاروه ۲۰۱۵ توسط شبکهٔ فاکس اسپورت پخش شدند.[۳۸]

شبکهٔ ان‌بی‌سی اسپورت بازیهای المپیک ۲۰۳۲ را پخش خواهد کرد.[۳۹]

فینال جام جهانی فوتبال زنان ۱۹۹۹آمریکا مقابل چین رکورد بیشترین بینندهٔ تلویزیونی با متوسط ۱۸ میلیون بیننده در مسابقات فوتبال زنان را شکست که این رکورد تعداد بیشترین بیننده در بازیهای فوتبال پخش شده به زبان انگلیسی در ایالات متحده بود که تا زمانی که فینال جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۵ بین تیمهای ایالات متحده و ژاپن برگزار شد و این رکورد شکسته شد.[۴۰]

فینال جام جهانی ۲۰۱۵ که بین تیمها ژاپن و ایالات متحده برگزار شد رکورد بیشترین بیننده در فوتبال زنان و مردان که از طریق تلویزیون پخش شده در آمریکا را به خود اختصاص داد.[۴۱]

در بازی فینال ۲۰۱۲ که بین تیم‌های فوتبال زنان ژاپن و آمریکا بود رکورد بیشترین تماشاچی فوتبال زنان در المپیک با تعداد ۸۰٬۰۲۳ نفر در ورزشگاه ومبلی شکسته شد.[۴۲]

چانه‌زنی دسته‌جمعی

[ویرایش]

در سال‌های اخیر بازیکنان تیم ملی فوتبال زنان ایالات متحده مبارزات قانونی‌ای را با فدراسیون فوتبال این کشور علیه تبعیض جنسیتی و به‌طور خاص دستمزد برابر با مردان آغاز کرده‌اند. این بازیکنان به دستمزدهای پایین خود در مقایسه با تیم ملی مردان آمریکا با وجود موفقیت‌های بیشتر زنان در مقایسه با تیم مردان اشاره می‌کنند. به‌طور مثال تیم مردان برای صعود به مرحلهٔ حذفی یک شانزدهم جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴ جایزهٔ ۹ میلیون دلاری دریافت کرد در صورتی که تیم ملی فوتبال زنان آمریکا با وجود قهرمانی در جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۵ تنها مبلغ ۲ میلیون دلار را دریافت کرد.[۴۳]

در آوریل سال ۲۰۱۶ پنج بازیکن فوتبال زنان آمریکا به همراه کمیسیون فرصت‌های شغلی برابر پرونده ای را برای اعمال تبعیض در دستمزد علیه فدراسیون فوتبال آمریکا تشکیل دادند.[۴۴] این گروه از بازیکنان متشکل از هوپ سولو، کارلی لوید، الکس مورگن، مگان رپینو و بکی سائربرن بود.

یک سال پس از آن و در آوریل ۲۰۱۷ اعلام شد که آنها به یک توافق جدید در چانه‌زنی دسته‌جمعی رسیدند. در این توافق ذکر شده بود که دستمزدهای پایه بهبود می‌یابند و پاداش‌ها افزایش خواهند یافت. این تغییرات ممکن است باعث افزایش دستمزد ۲۰۰٬۰۰۰ دلاری به ۳۰۰٬۰۰۰ دلاری شود. اما ضمانتی جهت برابری دستمزد با تیم مردان نخواهد بود. این توافق ۵ ساله (تا سال ۲۰۲۱) تضمین کرد که مذاکرات بعدی خللی برای تیم در مسابقات بزرگ بعدی ایجاد نخواهد کرد. همچنین با این کمیته توافق شد که دستمزد روزانه برای دوسال و به‌طور نابرابر با مردان پرداخت شود.[۴۵]

در ۸ مارس ۲۰۱۹ تمامی بازیکنان تیم ملی فوتبال زنان آمریکا یک پرونده قانونی را در مورد تبعیض جنسیتی علیه فدراسیون فوتبال آمریکا تشکیل دادند.[۴۶] این پرونده در دادگاه ناحیه‌ای ایالات متحده آمریکا و در لس آنجلس برگزار شد و فدراسیون فوتبال آمریکا را به تبعیض جنسیتی سازمانی متهم کرد.[۴۷] در این طرح دعوی در دادگاه ادعا شده است که این تبعیض نه تنها در مورد میزان دستمزد بوده است بلکه در بازی‌ها، تمرینات و وضعیت سفر و رفت آمدی آنها نیز اعمال می‌شده است.

در ۸ مارس ۲۰۲۱ در دومین سالگرد دعوی قضایی تبعیض پرداختی تیم ملی فوتبال زنان ایالات متحده دو نمایندهٔ زن کنگرهٔ آمریکا دوریس ماتسوی و رزا دلورو قانون اجرایی حقوق و دستمزد در سطح برابر ورزشکاران ما گلز (GOALS) را معرفی کرد تا اطمینان حاصل شود که اعضای تیم در مقایسه با تیم مردان ایالات متحده دستمزدهای منصفانه و عادلانه دریافت می‌کنند.[۴۸] قانون گلز (GOALS) تهدید می‌کند که اگر فدراسیون فوتبال ایالات متحده آمریکا از اجرای آن پیروی نکند، بودجه فدرال برای جام جهانی ۲۰۲۶ را کاهش خواهد داد.[۴۹]

در ۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۲ فدراسیون فوتبال ایالات متحده آمریکا موافقت کرد که این دعوی را با مبلغ ۲۴ میلیون دلار حل و فصل کند مشروط بر چانه زنی جدید تیم آمریکا.

۲۲ میلیون دلار به بازیکنان نامبرده در پرونده تعلق می‌گیرد، و ۲ میلیون دلار به بازیکنان پس از بازی کردن و سایر فعالیت‌های خیریه فوتبال زنان داده می‌شود.[۵۰][۵۱]

در ۱۸ مهٔ ۲۰۲۲ تیم فوتبال زنان ایالات متحده به یک توافق در چانه زنی دسته جمعی رسید که تا سال ۲۰۲۸ اعتبار خواهد داشت و غرامت، پاداش و سایر شرایط کاری را بین بازی‌های دوستانه تیم‌های ملی زنان و مردان برابر می‌کند، بنابراین حل و فصل قانونی نهایی می‌شود.[۵۲]

چمن مصنوعی

[ویرایش]

در کنار دعوی قضایی تبعیض پرداختی، بازیکنان تیم ملی فوتبال زنان آمریکا علیه سیاست‌های فیفا در رابطه با افزایش استفاده از چمن مصنوعی توسط فیفا در تورنومنتهای بزرگ فوتبال زنان از جمله بازیهای جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۵ که در کانادا میزبانی می‌شد به مبارزه پرداختند. در این بازیها تیم فوتبال زنان آمریکا ۸ بازی از ۱۰ بازی خود را در زمین چمن مصنوعی انجام داد.[۵۳] پیش از جام جهانی ۲۰۱۵ ابی وامباک یک دعوی قضایی در مورد تبعیض را به همراه دیگر ستارگان جهانی فوتبال زنان مارتای برزیلی، ساوا همر ژاپنی علیه فیفا آغاز کردند. این شکایت به دلیل شروع سریع مسابقات و عدم پاسخ‌دهی ای که بازیکنان شاکی انتظار داشتند منتفی شد.

مسئولین تیم

[ویرایش]

کادر مربیگری

[ویرایش]
سمت نام تاریخ آغاز به کار منبع.
سرمربی مقدونیه شمالی ولاتکو آندونوفسکی اکتبر ۲۰۱۹ [۵۴]
کمک مربی صربستان میلان ایوانوویچ نوامبر ۲۰۱۹ [۵۵]
کمک مربی ایالات متحده آمریکا تووایلا کیلگور فوریهٔ ۲۰۲۲ [۵۶]
مربی دروازه بانان انگلستان فیلیپ پول ژانویهٔ ۲۰۲۰ [۵۷]

کادر فنی

[ویرایش]
سمت نام تاریخ آغاز به کار
مدیر ورزشی ایالات متحده آمریکا ارنی استوارت اوت ۲۰۱۹
مدیر کل ایالات متحده آمریکا کیت مارکگریف اوت ۲۰۱۹

تیم

[ویرایش]

ترکیب کنونی

[ویرایش]

بازیکنان فراخوانده شده برای بازیهای دوستانه به ترتیب مقابل  سوئد و  فرانسه در تاریخ ۱۰ و ۱۳ آوریل ۲۰۲۱

ش. پست بازیکن ت‌ت (سن) بازی گل باشگاه
1 1دروازه‌بان آلیسا نایر ۲۰ آوریل ۱۹۸۸ ‏(۳۶ سال) 69 0 ایالات متحده آمریکا شیکاگو رد استارز
18 1دروازه‌بان جین کمپل ۱۷ فوریهٔ ۱۹۹۵ ‏(۲۹ سال) 5 0 ایالات متحده آمریکا هیوستون دش
1دروازه‌بان کیسی مورفی ۲۵ آوریل ۱۹۹۶ ‏(۲۸ سال) 0 0 ایالات متحده آمریکا North Carolina Courage
4 2مدافع بکی سائربرن (کاپیتان) ۶ ژوئن ۱۹۸۵ ‏(۳۹ سال) 184 0 ایالات متحده آمریکا پورتلند تورنز
5 2مدافع کلی اوهارا ۴ اوت ۱۹۸۸ ‏(۳۶ سال) 136 2 ایالات متحده آمریکا واشینگتن اسپیریت
7 2مدافع ابی دالکمپر ۱۳ مهٔ ۱۹۹۳ ‏(۳۱ سال) 66 0 انگلستان منچستر سیتی
12 2مدافع تییرنا دیویدسون ۱۹ سپتامبر ۱۹۹۸ ‏(۲۶ سال) 29 1 ایالات متحده آمریکا شیکاگو رد استارز
14 2مدافع امیلی سانت ۲۵ نوامبر ۱۹۹۳ ‏(۳۰ سال) 51 0 ایالات متحده آمریکا واشینگتن اسپیریت
19 2مدافع کریستال دان ۳ ژوئیهٔ ۱۹۹۲ ‏(۳۲ سال) 111 24 ایالات متحده آمریکا پورتلند تورنز
25 2مدافع Alana Cook ۱۱ آوریل ۱۹۹۷ ‏(۲۷ سال) 2 0 فرانسه پاری سن ژرمن
2مدافع Margaret Purce ۱۸ سپتامبر ۱۹۹۵ ‏(۲۹ سال) 6 1 ایالات متحده آمریکا گاتهام
3 3هافبک سم میواس ۹ اکتبر ۱۹۹۲ ‏(۳۲ سال) 72 21 انگلستان منچستر سیتی
8 3هافبک جولی جانستن ۶ آوریل ۱۹۹۲ ‏(۳۲ سال) 110 20 ایالات متحده آمریکا شیکاگو رد استارز
9 3هافبک لیندزی هورن ۲۶ مهٔ ۱۹۹۴ ‏(۳۰ سال) 93 20 ایالات متحده آمریکا پورتلند تورنز
16 3هافبک رز لاوله ۱۴ مهٔ ۱۹۹۵ ‏(۲۹ سال) 53 14 انگلستان منچستر سیتی
22 3هافبک [[کریستی مویس {{{last}}}| کریستی مویس {{{last}}}]] ۲۵ فوریهٔ ۱۹۹۱ ‏(۳۳ سال) 22 4 ایالات متحده آمریکا هیوستون دش
3هافبک اندی سولیوان ۲۰ دسامبر ۱۹۹۵ ‏(۲۸ سال) 16 0 ایالات متحده آمریکا واشینگتن اسپیریت
2 4مهاجم Sophia Smith ۱۰ اوت ۲۰۰۰ ‏(۲۴ سال) 4 0 ایالات متحده آمریکا پورتلند تورنز
6 4مهاجم [[ویلیامز {{{last}}} (()| ویلیامز {{{last}}}]] ۲۱ مهٔ ۱۹۹۳ ‏(۳۱ سال) 34 10 ایالات متحده آمریکا North Carolina Courage
10 4مهاجم کارلی لوید ۱۶ ژوئیهٔ ۱۹۸۲ ‏(۴۲ سال) 301 124 ایالات متحده آمریکا گاتهام
13 4مهاجم الکس مورگان ۲ ژوئیهٔ ۱۹۸۹ ‏(۳۵ سال) 175 109 ایالات متحده آمریکا اورلندو پراید
15 4مهاجم مگان رپینو ۵ ژوئیهٔ ۱۹۸۵ ‏(۳۹ سال) 175 59 ایالات متحده آمریکا اوال‌رین
23 4مهاجم کریستن پرس ۲۹ دسامبر ۱۹۸۸ ‏(۳۵ سال) 144 60 انگلستان منچستر یونایتد


دعوت‌شدگان اخیر

[ویرایش]

بازیکنان زیر نیز در ۱۲ ماه گذشته دعوت شدند.

پست نام بازیکن تاریخ تولد (سن) بازی‌ گل‌ باشگاه آخرین دعوت
دروازه‌بان جین کمپل ۱۷ فوریهٔ ۱۹۹۵ ‏(۲۹ سال) 3 0 ایالات متحده آمریکا هیوستون دش v.  استرالیا; ۴ آوریل ۲۰۱۹ PRE
مدافع کیسی شورت ۲۳ اوت ۱۹۹۰ ‏(۳۴ سال) 27 0 ایالات متحده آمریکا شیکاگو رد استارز v.  بلژیک; ۷ آوریل ۲۰۱۹ PRE
مدافع امیلی فاکس ۵ ژوئیهٔ ۱۹۹۸ ‏(۲۶ سال) 3 0 ایالات متحده آمریکا North Carolina Tar Heels 2019 SheBelieves Cup
مدافع مریت متیاس ۲ ژوئیهٔ ۱۹۹۰ ‏(۳۴ سال) 1 0 ایالات متحده آمریکا North Carolina Courage 2019 SheBelieves Cup PRE
مدافع هیلی میس ۲۴ مارس ۱۹۹۷ ‏(۲۷ سال) 3 0 سوئد روزنگرد 2018 CONCACAF Championship
مدافع Jaelene Hinkle ۲۸ مهٔ ۱۹۹۳ ‏(۳۱ سال) 8 0 ایالات متحده آمریکا North Carolina Courage 2018 CONCACAF Championship PRO
مدافع سوفیا اوئرتا ۱۴ دسامبر ۱۹۹۲ ‏(۳۱ سال) 7 0 ایالات متحده آمریکا هیوستون دش 2018 CONCACAF Championship PRO
هافبک اندی سولیوان ۲۰ دسامبر ۱۹۹۵ ‏(۲۸ سال) 11 0 ایالات متحده آمریکا واشینگتن اسپیریت v.  بلژیک; ۷ آوریل ۲۰۱۹
هافبک مک‌کال زربونی ۱۳ دسامبر ۱۹۸۶ ‏(۳۷ سال) 9 0 ایالات متحده آمریکا North Carolina Courage v.  بلژیک; ۷ آوریل ۲۰۱۹
هافبک دنیله کولاپریکو ۶ مهٔ ۱۹۹۳ ‏(۳۱ سال) 2 0 ایالات متحده آمریکا شیکاگو رد استارز 2019 SheBelieves Cup PRE
مهاجم ساوانه مک‌کسکیل ۳۱ ژوئیهٔ ۱۹۹۶ ‏(۲۸ سال) 5 0 ایالات متحده آمریکا شیکاگو رد استارز 2018 CONCACAF Championship PRO
مهاجم Kealia Ohai ۳۱ ژانویهٔ ۱۹۹۲ ‏(۳۲ سال) 3 1 ایالات متحده آمریکا هیوستون دش 2018 CONCACAF Championship PRO
مهاجم ایمی رودریگز ۱۷ فوریهٔ ۱۹۸۷ ‏(۳۷ سال) 132 30 ایالات متحده آمریکا Utah Royals 2018 CONCACAF Championship PRO
مهاجم لین ویلیامز ۲۱ مهٔ ۱۹۹۳ ‏(۳۱ سال) 18 4 ایالات متحده آمریکا North Carolina Courage 2018 CONCACAF Championship PRO

|}


یادداشت:

  • PRE: Preliminary squad
  • PRO: Provisional roster

برنامه‌ها و نتایج اخیر

[ویرایش]
اطلاعات بیشتر: 2021 in American soccer و 2022 in American soccer
مقالهٔ اصلی: United States women's national soccer team results

در زیر لیستی از نتایج مسابقات در ۱۲ ماه گذشته و همچنین هر بازی در آینده که برنامه‌ریزی شده است آورده شده است.

      برذ       تساوی       باخت       به تعویق افتاده

۲۰۲۱

[ویرایش]
July 21 Olympics GS سوئد  ۳–۰  ایالات متحده آمریکا Tokyo, Japan
04:30 ET
گزارش ورزشگاه: Tokyo Stadium
تماشاگران: ۰
داور: Yoshimi Yamashita (Japan)
July 24 Olympics GS نیوزیلند  ۱–۶  ایالات متحده آمریکا Saitama, Japan
07:30 ET
گزارش
ورزشگاه: Saitama Stadium 2002
تماشاگران: ۰
داور: Stéphanie Frappart (France)
July 27 Olympics GS ایالات متحده آمریکا  ۰–۰  استرالیا Kashima, Japan
04:00 ET گزارش ورزشگاه: Kashima Stadium
داور: Anastasia Pustovoitova (Russia)
July 30 Olympics QF هلند  ۲–۲ (و.ا.)
(۲–۴ پنالتی)		  ایالات متحده آمریکا Yokohama, Japan
07:00 ET
گزارش
ورزشگاه: International Stadium Yokohama
داور: Kate Jacewicz (Australia)
ضربات پنالتی
August 2 Olympics SF ایالات متحده آمریکا  ۰–۱  کانادا Kashima, Japan
04:00 ET گزارش
ورزشگاه: Kashima Stadium
داور: Kateryna Monzul (Ukraine)
August 5 Olympics 3rd استرالیا  ۳–۴  ایالات متحده آمریکا Kashima, Japan
04:00 ET
گزارش
ورزشگاه: Kashima Stadium
داور: Laura Fortunato (Argentina)
September 16 Friendly ایالات متحده آمریکا  ۹–۰  پاراگوئه Cleveland, Ohio
19:30 ET
گزارش ورزشگاه: FirstEnergy Stadium
تماشاگران: ۱۴٬۱۱۷
داور: Karen Abt (United States)
September 21 Friendly ایالات متحده آمریکا  ۸–۰  پاراگوئه Cincinnati, Ohio
19:45 ET
گزارش ورزشگاه: TQL Stadium
تماشاگران: ۲۲٬۵۱۵
داور: Danielle Chesky (United States)
October 21 Friendly ایالات متحده آمریکا  ۰–۰  کرهٔ جنوبی Kansas City, Kansas
20:00 ET گزارش ورزشگاه: Children's Mercy Park
تماشاگران: ۱۸٬۴۶۷
داور: Katja Koroleva (United States)
October 26 Friendly ایالات متحده آمریکا  ۶–۰  کرهٔ جنوبی St. Paul, Minnesota
20:00 ET
گزارش ورزشگاه: Allianz Field
تماشاگران: ۱۸٬۱۱۵
داور: Karen Abt (United States)
November 26 Friendly استرالیا  ۰–۳  ایالات متحده آمریکا سیدنی، استرالیا
23:00 ET گزارش
ورزشگاه: Stadium Australia
تماشاگران: ۳۶٬۱۰۹
داور: Hyeon Jeong Oh (South Korea)
November 30 Friendly استرالیا  ۱–۱  ایالات متحده آمریکا Newcastle, Australia
04:05 ET
گزارش
ورزشگاه: McDonald Jones Stadium
تماشاگران: ۲۰٬۴۹۵
داور: Seijin Park (South Korea)

۲۰۲۲

[ویرایش]
February 17 SheBelieves Cup ایالات متحده آمریکا  ۰–۰  چک Carson, California
23:00 ET گزارش ورزشگاه: Dignity Health Sports Park
تماشاگران: ۷٬۳۳۳
داور: Laura Fortunato (Argentina)
February 20 SheBelieves Cup ایالات متحده آمریکا  ۵–۰  نیوزیلند Carson, California
15:00 ET
گزارش ورزشگاه: Dignity Health Sports Park
تماشاگران: ۱۶٬۵۸۷
داور: Maria Belen Carvajal (Chile)
February 23 SheBelieves Cup ایالات متحده آمریکا  ۵–۰  ایسلند Frisco, Texas
21:00 ET
گزارش ورزشگاه: Toyota Stadium
تماشاگران: ۷٬۴۴۴
داور: Edina Alves Batista (Brazil)
April 9 Friendly ایالات متحده آمریکا  ۹–۱  ازبکستان Columbus, Ohio
17:30 ET
گزارش
ورزشگاه: Lower.com Field
تماشاگران: ۱۲٬۰۷۱
داور: Katja Koroleva (United States)
April 12 Friendly ایالات متحده آمریکا  ۹–۰  ازبکستان Chester, Pennsylvania
19:00 ET
گزارش ورزشگاه: Subaru Park
تماشاگران: ۱۱٬۳۷۳
داور: Natalie Simon (United States)
June 25 Friendly ایالات متحده آمریکا  ۳–۰  کلمبیا Commerce City, Colorado
19:30 ET
گزارش ورزشگاه: Dick's Sporting Goods Park
تماشاگران: ۱۷٬۱۴۳
داور: Carly Shaw-Maclaren (Canada)
June 28 Friendly ایالات متحده آمریکا  ۲–۰  کلمبیا Sandy, Utah
22:00 ET
گزارش ورزشگاه: Rio Tinto Stadium
تماشاگران: ۱۶٬۰۷۷
داور: Katja Koroleva (United States)
July 4 CONCACAF Championship GS ایالات متحده آمریکا  ۳–۰  هائیتی San Nicolás de los Garza, Mexico
19:00 ET
گزارش ورزشگاه: Estadio Universitario
تماشاگران: ۵٬۳۴۵
داور: Marie-Soleil Beaudoin (Canada)
July 7 CONCACAF Championship GS جامائیکا  ۰–۵  ایالات متحده آمریکا Guadalupe, Mexico
19:00 ET گزارش
ورزشگاه: Estadio BBVA
تماشاگران: ۳٬۱۵۰
داور: Melissa Borjas (Honduras)
July 11 CONCACAF Championship GS ایالات متحده آمریکا  ۱–۰  مکزیک San Nicolás de los Garza, Mexico
22:00 ET
گزارش ورزشگاه: Estadio Universitario
تماشاگران: ۲۰٬۵۲۲
داور: Myriam Marcotte (Canada)
July 14 CONCACAF Championship SF ایالات متحده آمریکا  ۳–۰  کاستاریکا San Nicolás de los Garza, Mexico
 گزارش ورزشگاه: Estadio Universitario
تماشاگران: ۲٬۵۳۷
داور: Astrid Gramajo (Guatemala)
July 18 CONCACAF Championship F ایالات متحده آمریکا  v  کانادا Guadalupe, Mexico
گزارش ورزشگاه: Estadio BBVA
داور: Katia García (Mexico)
September 3 Friendly ایالات متحده آمریکا  v  نیجریه Kansas City, Kansas
13:00 ET ورزشگاه: Children's Mercy Park
September 6 Friendly ایالات متحده آمریکا  v  نیجریه Washington, D.C.
18:00 ET ورزشگاه: Audi Field

رکورد رقابتی

[ویرایش]

برای دیدن نتایج مسابقات کوچک تاریخجه بازیهای تیم ملی فوتبال زنان ایالات متحده را ببینید.

نتایج تمام دوران

[ویرایش]
سال بازی برد تساوی باخت گل زده گل خورده ورزشکار سال بهترین گلزن G بهترین پاسر A مربی نتیجه مهم‌ترین رقابت
۱۹۸۵ ۴ ۰ ۱ ۳ شارون رمر میچل ایکرز ۲ مایک رایان
۱۹۸۶ ۶ ۴ ۰ ۲ آپریل هینریخس Marcia McDermott ۴ آنسون دورانس
۱۹۸۷ ۱۱ ۶ ۱ ۴ کرین جنینگز-گبرا آپریل هینریخس ۷ آنسون دورانس
۱۹۸۸ ۸ ۳ ۲ ۳ جوی فاست کرین جنینگز-گبرا ۵ کرین جنینگز-گبرا، کریستین لیلی ۲ آنسون دورانس
۱۹۸۹ ۱ ۰ ۱ ۰ آپریل هینریخس (نداشت) (نداشت) آنسون دورانس
۱۹۹۰ ۶ ۶ ۰ ۰ میچل ایکرز میچل ایکرز ۹ کریستین لیلی ۳ آنسون دورانس
۱۹۹۱ ۲۸ ۲۱ ۱ ۶ میچل ایکرز میچل ایکرز ۳۹ کرین جنینگز-گبرا ۲۱ آنسون دورانس جام جهانی فوتبال (قهرمان)
۱۹۹۲ ۲ ۰ ۰ ۲ کرین جنینگز-گبرا (3 players tied) ۱ تیشا ونچورینی ۲ آنسون دورانس
۱۹۹۳ ۱۷ ۱۳ ۰ ۴ کریستین لیلی میا هام ۱۰ میچل ایکرز ۶ آنسون دورانس
۱۹۹۴ ۱۳ ۱۲ ۰ ۱ میا هام میچل ایکرز ۱۱ میچل ایکرز ۷ آنسون دورانس
۱۹۹۵ ۲۳ ۱۹ ۲ ۲ میا هام میا هام ۱۹ میا هام ۱۸ تونی دیسیکو جام جهانی فوتبال (مقام سوم)
۱۹۹۶ ۲۴ ۲۱ ۲ ۱ میا هام تیفنی میلبرت ۱۳ میا هام ۱۸ تونی دیسیکو بازی‌های المپیک (مدال طلا)
۱۹۹۷ ۱۸ ۱۶ ۰ ۲ میا هام میا هام ۱۸ تیفنی میلبرت ۱۴ تونی دیسیکو
۱۹۹۸ ۲۵ ۲۲ ۲ ۱ میا هام میا هام ۲۰ میا هام ۲۰ تونی دیسیکو
۱۹۹۹ ۲۹ ۲۵ ۲ ۲ میچل ایکرز تیفنی میلبرت ۲۱ میا هام ۱۶ تونی دیسیکو جام جهانی فوتبال (قهرمان)
۲۰۰۰ ۴۱ ۲۶ ۹ ۶ تیفنی میلبرت سیندی پارلو کون ۱۹ میا هام ۱۴ L. Gregg, آپریل هینریخس بازی‌های المپیک (مدال نقره)
۲۰۰۱ ۱۰ ۳ ۲ ۵ تیفنی میلبرت تیفنی میلبرت ۳ میا هام ۲ آپریل هینریخس
۲۰۰۲ ۱۹ ۱۵ ۲ ۲ شانون مک‌میلان شانون مک‌میلان ۱۷ الی وگنر ۱۱ آپریل هینریخس
۲۰۰۳ ۲۳ ۱۷ ۴ ۲ ابی وامباک ابی وامباک ۹ میا هام ۹ آپریل هینریخس جام جهانی فوتبال (مقام سوم)
۲۰۰۴ ۳۴ ۲۸ ۴ ۲ ابی وامباک ابی وامباک ۳۱ میا هام ۲۲ آپریل هینریخس بازی‌های المپیک (مدال طلا)
۲۰۰۵ ۹ ۸ ۱ ۰ کریستین لیلی کریستی ولش ۷ الی وگنر، ابی وامباک ۵ گرگ رایان
۲۰۰۶ ۲۲ ۱۸ ۴ ۰ کریستین لیلی ابی وامباک ۱۷ ابی وامباک ۸ گرگ رایان
۲۰۰۷ ۲۴ ۱۹ ۴ ۱ ابی وامباک ابی وامباک ۲۰ کریستین لیلی ۸ گرگ رایان جام جهانی فوتبال (مقام سوم)
۲۰۰۸ ۳۶ ۳۳ ۲ ۱ کارلی لوید تاشا کائی ۱۵ هدر اورایلی، ابی وامباک ۱۰ پیا سوندهاگه بازی‌های المپیک (مدال طلا)
۲۰۰۹ ۸ ۷ ۱ ۰ هوپ سولو (3 players tied) ۲ هدر اورایلی ۳ پیا سوندهاگه
۲۰۱۰ ۱۸ ۱۵ ۲ ۱ ابی وامباک ابی وامباک ۱۶ لوری لیندزی ۷ پیا سوندهاگه
۲۰۱۱ ۲۰ ۱۳ ۴ ۳ ابی وامباک ابی وامباک ۸ لارن هالیدی، مگان رپینو ۵ پیا سوندهاگه جام جهانی فوتبال (نایب قهرمان)
۲۰۱۲ ۳۲ ۲۸ ۳ ۱ الکس مورگان الکس مورگان ۲۸ الکس مورگان ۲۱ پیا سوندهاگه، جیل الیس بازی‌های المپیک (مدال طلا)
۲۰۱۳ ۱۶ ۱۳ ۳ ۰ ابی وامباک ابی وامباک ۱۱ لارن هالیدی، ابی وامباک ۶ تام سرمانی
۲۰۱۴ ۲۴ ۱۶ ۵ ۳ لارن هالیدی کارلی لوید ۱۵ کارلی لوید ۸ تام سرمانی، جیل الیس
۲۰۱۵ ۲۷ ۲۰ ۵ ۲ کارلی لوید کارلی لوید ۱۸ مگان رپینو ۱۰ جیل الیس جام جهانی فوتبال (قهرمان)
۲۰۱۶ ۲۵ ۲۲ ۰ ۳ توبین هیت کارلی لوید، الکس مورگان ۱۷ کارلی لوید ۱۱ جیل الیس
۲۰۱۷ ۱۶ ۱۲ ۱ ۳ جولی جانستن الکس مورگان ۷ مگان رپینو ۵ جیل الیس
۲۰۱۸ ۲۰ ۱۸ ۲ ۰ الکس مورگان الکس مورگان ۱۸ مگان رپینو ۱۲ جیل الیس
مجموع ۶۳۹ ۴۹۹ ۷۰ ۷۰ ۱٬۱۶۲ ۲۵۰ –
منابع[۵۸][۵۹][۶۰][۶۱]

مسابقات بزرگ

[ویرایش]

The two highest-profile tournaments the U.S. team participates in are the quadrennial جام جهانی فوتبال زنان and the quadrennial فوتبال در بازی‌های المپیک تابستانی.

جام جهانی

[ویرایش]
مقالهٔ اصلی: United States at the FIFA Women's World Cup

این تیم تا سال ۲۰۱۹ در هر جام جهانی فوتبال زنان شرکت کرده و در هر یک مدال کسب کرده است.

سال نتیجه بازی‌های بردها تساوی‌ها باخت‌ها گل‌های زده گل‌های خورده مربی
چین ۱۹۹۱ قهرمان ۶ ۶ ۰ ۰ ۲۵ ۵ آنسون دورانس
سوئد ۱۹۹۵ مقام سوم ۶ ۴ ۱ ۱ ۱۵ ۵ تونی دیسیکو
ایالات متحده آمریکا ۱۹۹۹ قهرمان ۶ ۵ ۱ ۰ ۱۸ ۳
ایالات متحده آمریکا ۲۰۰۳ مقام سوم ۶ ۵ ۰ ۱ ۱۵ ۵ آپریل هینریخس
چین ۲۰۰۷ مقام سوم ۶ ۴ ۱ ۱ ۱۲ ۷ گرگ رایان
آلمان ۲۰۱۱ نایب قهرمان ۶ ۳ ۲ ۱ ۱۳ ۷ پیا سوندهاگه
کانادا ۲۰۱۵ قهرمان ۷ ۶ ۱ ۰ ۱۴ ۳ جیل الیس
فرانسه ۲۰۱۹ قهرمان ۷ ۷ ۰ ۰ ۲۶ ۳
مجموع ۸/۸ ۵۰ ۴۰ ۶ ۴ ۱۳۸ ۳۸

بازی‌های المپیک

[ویرایش]

تیم فوتبال زنان آمریکا در تمامی مسابقات المپیک تا سال ۲۰۱۶ حضور داشته است و تا آن سال به بازی فینال رسیده است. در المپیک ۲۰۱۶ آنها در دیدار یک چهارم نهایی و در ضربات پنالتی به سوئد باختند.

سال نتیجه بازی‌های بردها تساوی‌ها باخت‌ها گل‌های زده گل‌های خورده مربی
ایالات متحده آمریکا ۱۹۹۶ مدال طلا ۵ ۴ ۱ ۰ ۹ ۳ تونی دیسیکو
استرالیا ۲۰۰۰ مدال نقره ۵ ۳ ۱ ۱ ۹ ۵ آپریل هینریخس
یونان ۲۰۰۴ مدال طلا ۶ ۵ ۱ ۰ ۱۲ ۴
چین ۲۰۰۸ مدال طلا ۶ ۵ ۰ ۱ ۱۲ ۵ پیا سوندهاگه
بریتانیای کبیر ۲۰۱۲ مدال طلا ۶ ۶ ۰ ۰ ۱۶ ۶
برزیل ۲۰۱۶ مقام پنجم ۴ ۲ ۲ ۰ ۶ ۳ جیل الیس
ژاپن ۲۰۲۰ معین خواهد شد-تاکنون انتخاب نشده است
فرانسه ۲۰۲۴
ایالات متحده آمریکا ۲۰۲۸ از طریق میزبانی صعود کرد
مجموع ۶/۶ ۳۳ ۲۶ ۵ ۲ ۶۳ ۲۵

مسابقات کوچک

[ویرایش]

جام طلایی کونکاکاف

[ویرایش]
سال نتیجه بازی‌ها بردها تساوی‌ها باخت‌ها گل‌های زده گل‌های خورده مربی
هائیتی ۱۹۹۱ قهرمان ۵ ۵ ۰ ۰ ۴۹ ۰ آنسون دورانس
ایالات متحده آمریکا 1993 قهرمان ۳ ۳ ۰ ۰ ۱۳ ۰
کانادا 1994 قهرمان ۴ ۴ ۰ ۰ ۱۶ ۱ تونی دیسیکو
کانادا 1998 شرکت نکرد۱
ایالات متحده آمریکا 2000 قهرمان ۵ ۴ ۱ ۰ ۲۴ ۱ آپریل هینریخس
کانادا ایالات متحده آمریکا 2002 قهرمان ۵ ۵ ۰ ۰ ۲۴ ۱
ایالات متحده آمریکا 2006 قهرمان ۲ ۲ ۰ ۰ ۴ ۱ گرگ رایان
مکزیک 2010 مقام سوم ۵ ۴ ۰ ۱ ۲۲ ۲ پیا سوندهاگه
ایالات متحده آمریکا 2014 قهرمان ۵ ۵ ۰ ۰ ۲۱ ۰ جیل الیس
ایالات متحده آمریکا 2018 قهرمان ۵ ۵ ۰ ۰ ۲۶ ۰
مجموع ۹/۱۰ ۳۹ ۳۷ ۱ ۱ ۱۹۹ ۶

1 The US team directly qualified for the جام جهانی فوتبال زنان ۱۹۹۹ as hosts of the event. Because of this, they did not participate in the 1998 CONCACAF Championship, which was the qualification tournament for the World Cup.

جام آلگاروه

[ویرایش]
سال نتیجه بازی‌ها بردها تساوی‌ها باخت‌ها گل‌های زده گل‌های خورده مربی
۱۹۹۴ نایب قهرمان ۳ ۲ ۰ ۱ ۶ ۱ تونی دیسیکو
۱۹۹۵ مقام چهارم ۴ ۲ ۱ ۱ ۸ ۵
1996 شرکت نکرد
۱۹۹۷
۱۹۹۸ مقام سوم ۴ ۳ ۰ ۱ ۱۰ ۶ تونی دیسیکو
۱۹۹۹ نایب قهرمان ۴ ۲ ۱ ۱ ۸ ۴
۲۰۰۰ قهرمان ۴ ۴ ۰ ۰ ۱۱ ۱ آپریل هینریخس
۲۰۰۱ مقام ششم ۴ ۱ ۰ ۳ ۵ ۹
۲۰۰۲ مقام پنجم ۴ ۲ ۱ ۱ ۸ ۶
۲۰۰۳ قهرمان ۴ ۲ ۲ ۰ ۵ ۲
۲۰۰۴ قهرمان ۴ ۳ ۰ ۱ ۱۱ ۵
۲۰۰۵ قهرمان ۴ ۴ ۰ ۰ ۹ ۰ گرگ رایان
۲۰۰۶ نایب قهرمان ۴ ۲ ۲ ۰ ۹ ۱
۲۰۰۷ قهرمان ۴ ۴ ۰ ۰ ۸ ۳
۲۰۰۸ قهرمان ۴ ۴ ۰ ۰ ۱۲ ۱ پیا سوندهاگه
۲۰۰۹ نایب قهرمان ۴ ۳ ۱ ۰ ۵ ۱
۲۰۱۰ قهرمان ۴ ۴ ۰ ۰ ۹ ۳
۲۰۱۱ قهرمان ۴ ۴ ۰ ۰ ۱۲ ۳
۲۰۱۲ مقام سوم ۴ ۳ ۰ ۱ ۱۱ ۲
۲۰۱۳ قهرمان ۴ ۳ ۱ ۰ ۱۱ ۱ تام سرمانی
۲۰۱۴ مقام هفتم ۴ ۱ ۱ ۲ ۷ ۷
۲۰۱۵ قهرمان ۴ ۳ ۱ ۰ ۷ ۱ جیل الیس
مجموع[۶۲] ۲۰/۲۲ ۷۹ ۵۶ ۱۱ ۱۲ ۱۷۲ ۶۲

جام شی‌بیلیوز

[ویرایش]
سال نتیجه بازی‌ها بردها تساوی‌ها باخت‌ها گل‌های زده گل‌های خورده مربی
۲۰۱۶ قهرمان ۳ ۳ ۰ ۰ ۴ ۱ جیل الیس
۲۰۱۷ مقام چهارم ۳ ۱ ۰ ۲ ۱ ۴
۲۰۱۸ قهرمان ۳ ۲ ۱ ۰ ۳ ۱
۲۰۱۹ نایب قهرمان ۳ ۱ ۲ ۰ ۵ ۴
۲۰۲۰ قهرمان ۳ ۳ ۰ ۰ ۶ ۱ ولاتکو آندونوفسکی
۲۰۲۱ قهرمان ۳ ۳ ۰ ۰ ۹ ۰
مجموع ۶/۶ ۱۵ ۱۳ ۳ ۲ ۲۸ ۱۱

مسابقات ملل

[ویرایش]

مسابقات جام ملل یک تورنومنت جهانی دعوتی فوتبال زنان برای تیمهای ملی بود که به میزبانی ایالات متحده آمریکا و درسالهایی که مسابقات المپیک و جام جهانی نبود انجام می‌شد.

ایالات متحده آمریکا تاریخچهٔ مسابقات ملل
سال نتیجه بازی‌ها بردها تساوی‌ها باخت‌ها گل‌های گل‌های زده گل‌های خورده مربی
۲۰۱۷ نایب قهرمان ۳ ۲ ۰ ۱ ۷ ۴ جیل الیس
۲۰۱۸ قهرمان ۳ ۲ ۱ ۰ ۹ ۴
مجموع ۲/۲ ۶ ۴ ۱ ۱ ۱۶ ۸

رکورد بازیکنان

[ویرایش]

تا تاریخ ۷ ژوئیه ۲۰۱۹. بازیکنان فعال با حروف ضخیم نمایش داده شده‌اند.


در مارس ۲۰۰۴, میا هام و میچل ایکرز تنها دو زن و تنها دو آمریکایی بودند که به این نام برده شدند فیفا ۱۰۰,فهرستی از 125 بهترین بازیکن زنده فوتبال که توسط پله (بازیکن فوتبال) به عنوان بخشی از فیفا'مراسم صدمین سالگرد

USWNT All-Time Best XI در دسامبر 2013 توسط فدراسیون فوتبال ایالات متحده انتخاب شد :

  • دروازه‌بان: بریانا اسکری
  • مدافعان: برندی کاستین، کارلا اوربک، کریستی رامپون، جوی فاست
  • هافبک‌ها: کریستین لیلی، میچل ایکرز، جولی فائودی
  • مهاجمان: میا هام، ابی وامباک، الکس مورگان[۶۳]
بیشترین گل زده در یک بازی
بازیکن تاریخ حریف مکان رقابت زمان قرار گرفتن در ترکیب تیم
برندی کاستین ۱۸ آوریل ۱۹۹۱[۷۳] مکزیک مکزیک[۷۳] پورتو پرنس، هائیتی جام طلایی کونکاکاف زنان ۱۹۹۱ تعویضی
میچل ایکرز ۲۴ نوامبر ۱۹۹۱[۷۳] تایوان تایوان[۷۳] فوشان، چین جام جهانی فوتبال ۱۹۹۱ از آغاز بازی
تیفنی میلبرت ۲ نوامبر ۲۰۰۲[۷۳] پاناما پاناما[۷۳] سیاتل، ایالات متحده آمریکا 2002 CONCACAF Gold Cup از آغاز بازی
ابی وامباک ۲۳ اکتبر ۲۰۰۴[۷۳] جمهوری ایرلند جمهوری ایرلند[۷۳] هیوستون، ایالات متحده آمریکا بازی دوستانه از آغاز بازی
ایمی رودریگز ۲۰ ژانویه ۲۰۱۲[۷۳] جمهوری دومینیکن جمهوری دومینیکن[۷۳] ونکوور، کانادا 2012 Olympic Qualifying Tournament تعویضی (۴۶')
سیدنی لرو ۲۲ ژانویه ۲۰۱۲[۷۳] گواتمالا گواتمالا[۷۳] ونکوور، کانادا 2012 Olympic Qualifying Tournament تعویضی (۴۶')
کریستال دان ۱۵ فوریه ۲۰۱۶[۷۳] پورتوریکو پورتوریکو[۷۳] فریسکو، تگزاس، ایالات متحده آمریکا 2016 Olympic Qualifying Tournament از آغاز بازی
الکس مورگان ۱۱ ژوئین ۲۰۱۹[۷۳] تایلند تایلند[۷۳] رنس، فرانسه جام جهانی فوتبال ۲۰۱۹ از آغاز بازی

The goal record is five for most scored in a match by a member of the USWNT, which has been accomplished by eight players.[نیازمند منبع]

سرمربیان

[ویرایش]

تا تاریخ ژوئیه ۷, ۲۰۱۹

نام سال‌ها بازی‌ها برد تساوی باخت برد % امتیاز÷بازی جام جهانی بازی‌های المپیک
جمهوری ایرلند Mike Ryan ۱۹۸۵ ۴ ۰ ۱ ۳ .۱۲۵ ۰٫۲۵
ایالات متحده آمریکا آنسون دورانس ۱۹۸۶–۱۹۹۴ ۹۲ ۶۵ ۵ ۲۲ .۷۳۴ ۲٫۱۷
ایالات متحده آمریکا تونی دیسیکو ۱۹۹۴–۱۹۹۹ ۱۲۱ ۱۰۵ ۸ ۸ .۹۰۱ ۲٫۶۶
ایالات متحده آمریکا Lauren Gregg ۱۹۹۷, ۲۰۰۰ ۳ ۲ ۱ ۰ .۸۳۳ ۲٫۳۳
ایالات متحده آمریکا آپریل هینریخس ۲۰۰۰–۲۰۰۴ ۱۲۴ ۸۷ ۲۰ ۱۷ .۷۸۲ ۲٫۲۷
ایالات متحده آمریکا گرگ رایان ۲۰۰۵–۲۰۰۷ ۵۵ ۴۵ ۹ ۱ .۹۰۰ ۲٫۶۲
سوئد پیا سوندهاگه ۲۰۰۷–۲۰۱۲ ۱۰۷ ۹۱ ۱۰ ۶ .۸۹۷ ۲٫۶۴
اسکاتلند تام سرمانی ۲۰۱۳–۲۰۱۴ ۲۴ ۱۸ ۴ ۲ .۸۳۳ ۲٫۴۲
ایالات متحده آمریکا انگلستانجیل الیس ۲۰۱۲, ۲۰۱۴–تا کنون ۱۲۷ ۱۰۲ ۱۸ ۷ .۸۷۴ ۲٫۵۵ ۵ام
مجموع ۶۵۷ ۵۱۵ ۷۶ ۶۶ .۸۴۲ ۲٫۴۷

[۷۴]

طرح‌های پیشین و کنونی لباس‌های تیم

[ویرایش]

USWNT ترکیبی از قرمز، سفید، یا آبی (رنگ های پرچم ایالات متحده آمریکا) در اکثر سال ها، به استثنای یک پیراهن طلا در سال 2007,[۷۵] یک پیراهن مشکی در سال 2011,[۷۶] و تریم مشکی با جوراب سبز نئون برای جام جهانی 2015. در سال 2012، تیم شروع به پوشیدن لباس مشابه کرد تیم ملی فوتبال ایالات متحده آمریکا، با طرح حلقه قرمز و سفید شروع می شود.[۷۷] نایکی در سال 1995 تامین کننده کیت برای فوتبال ایالات متحده شد. با توافق نامه ای که در دسامبر 2013 برای تمدید حمایت مالی تا سال 2022 امضا شد.[۷۸] USWNT شروع به پوشیدن دو نفر کرد ستاره (نشان فوتبال) از سال 1999 به معنای دو خود عناوین جام جهانی.[۷۹] ستاره سوم پس از سومین قهرمانی آنها در جام جهانی در جولای 2015 اضافه شد.[۸۰]

1986–1996 home
۱۹۸۶–۱۹۹۶
۱۹۹۱–۱۹۹۴
۱۹۹۱–۱۹۹۴
۱۹۹۱–۱۹۹۸
۱۹۹۹ خانگی
۱۹۹۹ خارج از خانه[۸۱]
۱۹۹۹–۲۰۰۴[۸۲]
۲۰۰۰–۲۰۰۲
۲۰۰۳
2003[۸۱]
۲۰۰۴
۲۰۰۴
2005–2007 home
۲۰۰۵–۲۰۰۷ خارج از خانه
۲۰۰۷–۲۰۰۹ خانگی[۷۵]
2007–2009 home[۷۵]
2007–2008 away[۷۵]
۲۰۰۸–۲۰۰۹ خارج از خانه
۲۰۱۰–۲۰۱۱ خاگی[۸۳]
۲۰۱۰–۲۰۱۱ خارج از خانه[۸۴]
۲۰۱۱–۲۰۱۲ خانگی[۸۵]
۲۰۱۱–۲۰۱۲ خارج از خانه[۷۶]
2012–2013 home[۷۷]
2012–2013 away[۸۶]
2013 home[۸۷]
2014– 2015 home[۸۸]
2014–2015 away[۸۹]
۲۰۱۵–۲۰۱۶ خانگی[۹۰]
2015–2016 away[۹۱]
۲۰۱۶– خانگی[۹۲]
2016– away[۹۳]
2017 Third[۹۴]
2019 Home
2019 Away

افتخارات

[ویرایش]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. ↑ FIFA.com. «Member Association - USA - FIFA.com». www.fifa.com (به انگلیسی). بایگانی‌شده از اصلی در ۴ ژوئیه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۷-۰۹.
  2. ↑ https://web.archive.org/web/20190608165332/https://www.fifa.com/womensworldcup/matches/round=1309/match=21958/index.html. بایگانی‌شده از اصلی در ۸ ژوئن ۲۰۱۹. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)
  3. ↑ https://jogosdaselecaobrasileira.wordpress.com/1991/11/19/selecao-feminina-brasil-0-x-5-estados-unidos/. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)[پیوند مرده]
  4. ↑ https://web.archive.org/web/20190608165331/https://www.fifa.com/womensworldcup/matches/round=1309/match=21962/index.html. بایگانی‌شده از اصلی در ۸ ژوئن ۲۰۱۹. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)
  5. ↑ GEORGE VECSEYPublished: August 2, 1996 (August 2, 1996). "Women's Soccer: 76,481 Fans, 1 U.S. Gold - New York Times". Nytimes.com. Retrieved November 1, 2012.
  6. ↑ "Women Sports Get a Boost - New York Times". Nytimes.com. September 20, 1993. Retrieved September 17, 2012.
  7. ↑ https://web.archive.org/web/20041210222005/http://fifaworldcup.yahoo.com/03/en/t/match/25/mr.html. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ دسامبر ۲۰۰۴. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)
  8. ↑ "Tactical Line-up – Quarterfinal – Brazil-United States" (PDF). FIFA.com. Fédération Internationale de Football Association. 10 July 2011. Archived from the original (PDF) on 12 November 2012. Retrieved 10 July 2011.
  9. ↑ «U.S. WNT Squares Off Against Australia on Wednesday in Fan Tribute Tour Presented by Panasonic - U.S. Soccer». web.archive.org. ۲۰۱۲-۰۹-۲۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۷-۰۹.
  10. ↑ Bell، Jack (۲۰۱۳-۰۴-۱۳). «Another Attempt at Women's Circuit, but With a Twist» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۷-۰۹.
  11. ↑ Kassouf، Jeff. «Streak's snapped, but US must regroup in Algarve – Equalizer Soccer» (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۷-۰۹.
  12. ↑ «U.S Women's World Cup team -- Memorable moments outside field of play, including Abby Wambach's kiss». espnW. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۷-۰۹.
  13. ↑ Chiari, Mike. "USWNT Visits President Obama at the White House After World Cup Victory". Bleacher Report (به انگلیسی). Retrieved 2019-07-09.
  14. ↑ "China ends USA's 104-game home unbeaten streak in Abby Wambach's finale". USA TODAY (به انگلیسی). Retrieved 2019-07-09.
  15. ↑ https://www.washingtonpost.com/sports/2019/07/07/uswnt-netherlands-world-cup-final/?noredirect=on&utm_term=.3a50ee3b5a71
  16. ↑ "USA Beats Brazil, 4-1, to Claim First Tournament of Nations Title". www.ussoccer.com (به انگلیسی). Retrieved 2019-07-09.
  17. ↑ https://www.cbssports.com/soccer/news/usa-vs-canada-final-score-recap-uswnt-wins-concacaf-womens-championship/
  18. ↑ "WNT Earns 500th Win in Team History". www.ussoccer.com (به انگلیسی). Retrieved 2019-07-09.
  19. ↑ "USA Surges to World Cup Record 13-0 Win in Opening Match Against Thailand". www.ussoccer.com (به انگلیسی). Retrieved 2019-07-09.
  20. ↑ https://www.washingtonpost.com/sports/2019/06/20/uswnt-sweden-world-cup/?utm_term=.a6aca7a44e24
  21. ↑ https://www.cbssports.com/soccer/world-cup/news/uswnt-vs-spain-score-usa-soccer-survives-world-cup-scare-behind-megan-rapinoes-two-penalty-kick-goals/
  22. ↑ https://www.cbsnews.com/live-news/uswnt-score-usa-vs-france-womens-world-cup-2019-06-28-highlights-live-recap-updated-today/
  23. ↑ https://www.cbssports.com/soccer/world-cup/news/uswnt-vs-england-score-morgan-scores-winner-naeher-saves-penalty-as-usa-advances-to-womens-world-cup-final/
  24. ↑ https://equalizersoccer.com/2019/07/30/jill-ellis-steps-down-uswnt-coach-world-cup-champion-victory-tour/
  25. ↑ https://www.ussoccer.com/stories/2019/10/vlatko-andonovski-named-head-coach-of-us-womens-national-team
  26. ↑ https://www.ussoccer.com/stories/2020/02/2020-concacaf-womens-olympic-qualifying-final-uswnt-3-canada-0-match-report-stats
  27. ↑ https://www.ussoccer.com/stories/2020/02/2020-concacaf-womens-olympic-qualifying-uswnt-4-mexico-0-match-report-stats-standings
  28. ↑ https://www.ussoccer.com/stories/2020/03/2020-shebelieves-cup-usa-3-japan-1-match-report-stats-standings
  29. ↑ https://www.olympic.org/news/ioc-ipc-tokyo-2020-organising-committee-and-tokyo-metropolitan-government-announce-new-dates-for-the-olympic-and-paralympic-games-tokyo-2020
  30. ↑ https://www.cbssports.com/olympics/news/tokyo-olympics-sweden-crush-uswnt-to-end-44-match-unbeaten-streak-as-summer-games-kick-off/live/
  31. ↑ Staff، The Athletic. «2021 Olympics: USWNT wins bronze medal with 4-3 win over Australia» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۷-۱۴.
  32. ↑ «World Cup: ABC\ESPN, Univision pay record $425 million for men's, women's Cups through 2014». web.archive.org. ۲۰۱۲-۰۸-۳۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ اوت ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۷-۰۹.
  33. ↑ McCann, Michael. "For the first time in 11 years, the Women's World Cup will be broadcast on network TV". SI.com (به انگلیسی). Retrieved 2019-07-09.
  34. ↑ Longman، Jeré (۲۰۱۱-۱۰-۲۱). «Fox and Telemundo Win U.S. Rights to 2018 and 2022 World Cups» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۷-۰۹.
  35. ↑ Parker، Ryan. «2026 World Cup TV rights awarded without bids; ESPN 'surprised'». latimes.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۷-۰۹.
  36. ↑ https://www.ussoccer.com/stories
  37. ↑ https://equalizersoccer.com/2014/05/12/mls-us-soccer-tv-deal-espn-fox-uswnt-2/
  38. ↑ https://www.ibtimes.com/usa-womens-soccer-world-cup-qualifying-schedule-tv-channel-preview-concacaf-championship-1705682
  39. ↑ https://www.olympic.org/news/ioc-awards-olympic-games-broadcast-rights-to-nbcuniversal-through-to-2032
  40. ↑ https://www.nytimes.com/2015/07/07/sports/soccer/womens-world-cup-final-was-most-watched-soccer-game-in-united-states-history.html
  41. ↑ https://www.npr.org/sections/thetwo-way/2015/07/06/420514899/what-people-are-saying-about-the-u-s-women-s-world-cup-win
  42. ↑ «BBC Sport - Olympics football: USA beat Japan to secure gold in Wembley thriller». web.archive.org. ۲۰۱۵-۰۹-۲۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۷-۰۹.
  43. ↑ Spies-Gans, Juliet (2016-03-31). "USWNT Files Lawsuit Against U.S. Soccer In Fight For Equal Pay". HuffPost (به انگلیسی). Retrieved 2019-07-09.
  44. ↑ «Women's national team files wage-discrimination action vs. US Soccer Federation». espnW. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۷-۰۹.
  45. ↑ Das، Andrew (۲۰۱۷-۰۴-۰۵). «Long Days, Google Docs and Anonymous Surveys: How the U.S. Soccer Team Forged a Deal» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۷-۰۹.
  46. ↑ Das، Andrew (۲۰۱۹-۰۳-۰۸). «U.S. Women's Soccer Team Sues U.S. Soccer for Gender Discrimination» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۷-۰۹.
  47. ↑ https://int.nyt.com/data/documenthelper/653-us-womens-soccer-complaint/f9367608e2eaf10873f4/optimized/full.pdf#page=1
  48. ↑ https://www.si.com/soccer/2021/03/09/uswnt-equal-pay-bill-introduced-congress
  49. ↑ https://www.businessinsider.in/sports/news/bill-introduced-in-congress-hopes-to-force-us-soccer-federation-to-pay-mens-and-womens-national-team-members-equally/articleshow/81415929.cms
  50. ↑ https://www.nbcnews.com/news/us-news/us-soccer-women-soccer-stars-settle-equal-pay-lawsuit-24-million-rcna17138
  51. ↑ https://www.wsj.com/articles/us-women-soccer-equal-pay-11645504654
  52. ↑ https://www.ussoccer.com/stories/2022/05/ussf-womens-and-mens-national-team-unions-agree-to-historic-collective-bargaining-agreements
  53. ↑ "LACUNAE". Injury Prevention. 9 (2): 98. 2003-06-01. doi:10.1136/ip.9.2.98. ISSN 1353-8047. S2CID 220155732.
  54. ↑ "Vlatko Andonovski Named Head Coach of U.S. Women's National Team". www.ussoccer.com.
  55. ↑ "U.S. Soccer Names Milan Ivanovic to USWNT Coaching Staff". www.ussoccer.com.
  56. ↑ "Twila Kilgore Named As An Assistant Coach For The U.S. Women's National Team". www.ussoccer.com.
  57. ↑ "Philip Poole Named Goalkeeper Coach for the U.S. Women's National Team". www.ussoccer.com.
  58. ↑ "U.S. Soccor Federation 2015 Women's National Team Media Guide". United States Soccer Federation (USSF). January 1, 2015. Archived from the original on September 15, 2014. Retrieved June 8, 2015.
  59. ↑ "U.S. Women's National Team Stats page". United States Soccer Federation (USSF). Retrieved May 16, 2015.
  60. ↑ All Time Results from Worldfootball.net
  61. ↑ All Time Results بایگانی‌شده در ۱۵ ژوئن ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine from FIFA.com
  62. ↑ "Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved October 14, 2015.
  63. ↑ "U.S. Soccer Announces All-Time WNT Best XI". December 19, 2013. Archived from the original on August 27, 2016.
  64. ↑ ۶۴٫۰ ۶۴٫۱ "All-Time Leaders". United States Soccer Federation (USSF). Archived from the original on November 12, 2017. Retrieved April 6, 2018.
  65. ↑ "U.S. Women's National Team Player Records". United States Soccer Federation (USSF). Retrieved June 24, 2019.
  66. ↑ "US Women Set To Face Mexico in San Diego". United States Soccer Federation (USSF). March 26, 2010. Archived from the original on August 9, 2010. Retrieved December 26, 2010.
  67. ↑ "Pat Grecco's Wall of Fame: Emily Pickering". Long Island Junior Soccer. August 2, 2011. Archived from the original on March 4, 2016. Retrieved October 18, 2017.
  68. ↑ "Head Coach U.S. Women's National Team". Soccertimes.com. Archived from the original on March 4, 2016. Retrieved October 18, 2017. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |website= (help)
  69. ↑ "Carla Overbeck". North Carolina Soccer Hall of Fame. Archived from the original on September 17, 2017. Retrieved October 18, 2017.
  70. ↑ "Hamm, Foudy enshrined into Hall of Fame". Espnfc.com. Retrieved March 10, 2013.
  71. ↑ ۷۱٫۰ ۷۱٫۱ "Carli Lloyd and Beckey Sauerbrunn Named New Captains of U.S. WNT". United States Soccer Federation (USSF). January 9, 2016. Retrieved October 4, 2018.
  72. ↑ ۷۲٫۰ ۷۲٫۱ ۷۲٫۲ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام morgan_pinoe وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  73. ↑ ۷۳٫۰۰ ۷۳٫۰۱ ۷۳٫۰۲ ۷۳٫۰۳ ۷۳٫۰۴ ۷۳٫۰۵ ۷۳٫۰۶ ۷۳٫۰۷ ۷۳٫۰۸ ۷۳٫۰۹ ۷۳٫۱۰ ۷۳٫۱۱ ۷۳٫۱۲ ۷۳٫۱۳ ۷۳٫۱۴ ۷۳٫۱۵ "WNT Records". United States Soccer Federation (USSF). Archived from the original on 26 June 2015. Retrieved March 10, 2015.
  74. ↑ "WNT Earns 500th Win in Team History". United States Soccer Federation (USSF). 2018-11-08. Retrieved 2019-07-06.
  75. ↑ ۷۵٫۰ ۷۵٫۱ ۷۵٫۲ ۷۵٫۳ "Women's National Team Unveils New 2007 World Cup Jerseys". U.S. Soccer. June 20, 2007. Retrieved March 10, 2015.
  76. ↑ ۷۶٫۰ ۷۶٫۱ Chappell, Bill (July 8, 2011). "U.S. Women Likely To Wear 'Black Widow' Uniforms Against Brazil". National Public Radio. Retrieved March 10, 2015.
  77. ↑ ۷۷٫۰ ۷۷٫۱ "U.S. Men's and Women's National Teams Unveil New Nike Home Jersey". U.S. Soccer. April 16, 2012. Retrieved March 10, 2015.
  78. ↑ "Nike and U.S. Soccer Renew Long-Term Partnership that will Extend Relationship into Fourth Decade". U.S. Soccer. December 20, 2013. Retrieved March 10, 2015.
  79. ↑ Boudway, Ira (November 21, 2014). "Nike Doesn't Sell U.S. Women's National Soccer Team Jerseys to Men". Bloomberg. Retrieved March 10, 2015.
  80. ↑ "USWNT Official Twitter victory announcement". Retrieved July 5, 2015.
  81. ↑ ۸۱٫۰ ۸۱٫۱ Schwarz, Joe (February 18, 2015). "Comparing the new USWNT World Cup Away Jersey to the last four". soccer.com. Archived from the original on 9 July 2019. Retrieved 9 July 2019.
  82. ↑ "ESPN Films to Premier 'The 99ers' on Aug. 20 as Part of "Nine for IX" Series". USSoccer. April 12, 2013. Retrieved April 9, 2016.
  83. ↑ Black, Michael (April 1, 2010). "Soccer: U.S. women slip 'n' slide past Mexico". Deseret News.
  84. ↑ "U.S. Defeats Germany 1–0 in Augsburg, Germany". U.S. Soccer. October 29, 2009.
  85. ↑ Cohen, Aubrey (June 28, 2011). "Are U.S. women's latest uniforms the ugliest yet?". seattlepi. Archived from the original on 2 April 2015. Retrieved March 10, 2015.
  86. ↑ "U.S. Men's National Team Unveils New Nike Away Kit Against Italy". U.S. Soccer. February 29, 2012.
  87. ↑ "U.S. Soccer and Nike Unveil New U.S. Men's and Women's Kit Celebrating 100 Years of U.S. Soccer". U.S. Soccer. March 1, 2014. Retrieved March 10, 2015.
  88. ↑ Yomtov, Jesse (March 3, 2014). "U.S. reveals 2014 World Cup jersey, and it looks like a polo shirt". USA Today.
  89. ↑ "U.S. Soccer Unveils 2014 National Team Away Kit". U.S. Soccer. April 1, 2014. Retrieved March 10, 2015.
  90. ↑ "U.S. Women's National Team Unveils New 2015 Nike Home Kit". U.S. Soccer. April 22, 2015.
  91. ↑ "U.S. MNT and WNT 2015 Nike Away Kit Debuts This March". U.S. Soccer. February 16, 2015.
  92. ↑ "2016 USA National Team Jerseys Unveiled". USSoccer. March 17, 2016. Retrieved April 9, 2016.
  93. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام 2016kit وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  94. ↑ González Lage, Julián (15 February 2017). "Develada la US Soccer Nike Red Jersey 2017". Marca de Gol (به اسپانیایی). Retrieved 15 February 2017.
  95. ↑ US Cup (Women) بایگانی‌شده در نوامبر ۱, ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved October 12, 2013.
  96. ↑ Four Nations Tournament (Women – Held in China) Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved October 12, 2013.
  97. ↑ 2006 Peace Queen Cup بایگانی‌شده در مه ۲۳, ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved October 12, 2013.
  98. ↑ 2008 Peace Queen Cup Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved October 12, 2013.
  99. ↑ DFB Centenary Tournament 2000 Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved October 12, 2013.
  100. ↑ Pacific Cup (Women) 2000 Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved October 12, 2013.
  101. ↑ Brazil Cup 1996 Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved October 12, 2013.
  102. ↑ North America Cup 1987 Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved October 12, 2013.
  103. ↑ North America Cup 1990 Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved October 12, 2013.
  104. ↑ Canada Cup 1990 Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved October 12, 2013.
  105. ↑ Australia Cup 1999–2004 Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved October 12, 2013.
  106. ↑ Tournoi International Feminin 1995 Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved October 12, 2013.
  107. ↑ Chiquita Cup 1994 Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved October 12, 2013.
  108. ↑ Tri-Nations Tournament 1994 (Trinidad) Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved October 12, 2013.
  109. ↑ Goodwill Games 1998 Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved October 12, 2013.
  110. ↑ Colombus Cup 1993 Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved October 12, 2013.

منابع

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ تیم ملی فوتبال زنان ایالات متحده آمریکا موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=تیم_ملی_فوتبال_زنان_ایالات_متحده_آمریکا&oldid=40420982»