ایفاژ
 | این مقاله دقیق، کامل و صحیح ترجمه نشده و نیازمند ترجمه به فارسی است. کل یا بخشی از این مقاله به زبانی بهجز زبان فارسی نوشته شدهاست. اگر مقصود ارائهٔ مقاله برای مخاطبان زبان ژوئن ۲۰۲۰ است، باید در نسخهای از ویکیپدیا به همان زبان نوشته شود (فهرست ویکیپدیاها را ببینید). در غیر این صورت، خواهشمند است ترجمهٔ این مقاله را با توجه به متن اصلی و با رعایت سیاست ویرایش، دستور خط فارسی و برابر سازی به زبان فارسی بهبود دهید و سپس این الگو را از بالای صفحه بردارید. همچنین برای بحثهای مرتبط، مدخل این مقاله در فهرست صفحههای نیازمند ترجمه به فارسی را ببینید. اگر این مقاله به زبان فارسی بازنویسی نشود، تا دو هفتهٔ دیگر نامزد حذف میشود و/یا به ویکیپدیای ژوئن ۲۰۲۰ منتقل خواهد شد. اگر شما اخیراً این مقاله را بهعنوان صفحهٔ نیازمند ترجمه برچسب زدهاید، لطفاً عبارت {{جا:هبک-ترجمه به فارسی|1=ایفاژ}} ~~~~را نیز در صفحهٔ بحث نگارنده قرار دهید. |
 | |
| نوع | Société Anonyme |
|---|---|
| نماد سهام شرکت | یورونکست: FGR CAC Next 20 Component |
| ISIN | FR0000130452  |
| صنعت | مهندسی عمران، ساختوساز |
| بنا نهاده | 1992 |
| دفتر مرکزی | انییر-سور-سن, فرانسه |
| افراد کلیدی | Jean-François Roverato (Chairman), Pierre Berger (CEO)[۱] |
| محصولات | Residential and infrastructure construction; electrical engineering and process automation services; specialist metal construction |
| درآمد | €14.0 billion (2012)[۲] |
| سود ناخالص | €1.199 billion (2012)[۲] |
| سود خالص | €220 million (2012)[۲] |
| تعداد کارکنان | 70,893 (end 2010)[۱] |
| وبگاه | |
ایفاژ (به فرانسوی: Eiffage S.A) یک شرکت ساخت و ساز مهندسی عمران فرانسه است که تا سال ۲۰۱۰ سومین شرکت بزرگ در نوع خود در فرانسه و پنجمین شرکت بزرگ در اروپا بود.[۳]
تاریخچه
[ویرایش]این شرکت در سال ۱۹۹۲ با ادغام چندین شرکت با سابقه از جمله: Fougerolle (تأسیس ۱۸۴۴)، Quillery (تأسیس ۱۸۶۳)، Beugnet (تأسیس ۱۸۷۱) و La Société Auxiliaire d'Entreprises Électriques et de Travaux Public (با نام مخفف S.A.E شناخته و در سال ۱۹۲۴ تأسیس شده) تشکیل شد.[۳][۴][۵]
پروژههای بزرگ
[ویرایش]- تونل کانال، در سال ۱۹۹۴ تکمیل شد[۴]
- مترو کپنهاگ، در سال ۲۰۰۲ تکمیل شد[۵]
- میلو (پل)، در سال ۲۰۰۴ تکمیل شد[۶]
- خط راهآهن پر سرعت TGV Perpignan-Figueres، در سال ۲۰۰۹ تکمیل شد[۷]
- ورزشگاه پیر مائوروی، در سال ۲۰۱۲ تکمیل شد[۸]
- پارک خورشیدی Cestas، در سال ۲۰۱۵ تکمیل شد[۹]
- تبدیل Hôtel-Dieu de Lyon، در سال ۲۰۱۸ به پایان رسید[۱۰]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "Eiffage - Activity Report 2010" (PDF). Eiffage. Archived from the original (PDF) on 14 May 2012. Retrieved 20 April 2017.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ "Eiffage - Preliminary Results 2012" (PDF). Eiffage. Archived from the original (PDF) on 29 September 2022. Retrieved 31 March 2013.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ "Société auxiliaire d'entreprises électriques et de travaux publics". Data.bnf. Retrieved 16 November 2018.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Channel Tunnel on Structurae database
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Copenhagen's First Metro Line Takes Shape
- ↑ Millau Viaduct on Structurae database
- ↑ LGV Perpignan-Figueres on Structurae database
- ↑ "Grand Stade de Lille: le fiasco financier d'Eiffage". Mediacites. 31 May 2017. Retrieved 5 June 2020.
- ↑ "Solar park in Cestas near Bordeaux (Gironde – France)". EIB. Archived from the original on 29 اكتبر 2020. Retrieved 5 June 2020.
{{cite web}}: Check date values in:|archive-date=(help) - ↑ "Hôtel-Dieu de Lyon". Bureau Veritas Magazine. 1 February 2017. Retrieved 5 June 2020.