پرش به محتوا

آی‌او (زبان برنامه‌نویسی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آی‌او
طراحی شده توسطاستیو دکورت
توسعه‌دهندهاستیو دکورت، جاناتان رایت، جرمی ترگونه
ظهوریافته در۲۰۰۲
وبگاه
پیاده‌سازی‌های بزرگ
آی‌او، اکیوت

آی‌او (به انگلیسی: Io) یک زبان برنامه‌نویسی بر پایه پیش‌نمونه پویا است[۱]. ایده‌های این زبان اکثراً از زبان‌های اسمال‌تاک (تمام مقدارها شی هستند)، سلف (بر پایه پیش‌نمونه)، نیوتن‌اسکریپت‌ (ارث‌بری تفاضلی)، اکت۱ (اکتورها و فیوچرها برای هم‌روندیلیسپ (کد یک درخت قابل بررسی و قابل تغییر در زمان اجراست)، و لوا (کوچک، قابل توکاری) برگرفته شده‌است[۱].

مثال‌ها

[ویرایش]

برنامه Hello World:

 "Hello, world!" println

پیاده‌سازی تابع فاکتوریل به صورت غیربازگشتی:

factorial := method(n,
    if(n == 0, return 1)
    res := 1
    Range 1 to(n) foreach(i, res = res * i)
)

به این دلیل که تخصیص res * i به res آخرین عمل انجام شده‌است، تابع به صورت غیر صریح این مقدار را به عنوان نتیجه برمی‌گرداند و نیازی به عبارت صریح بازگرداندن نیست.

پانویس

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]