پرش به محتوا

اصلاندوز

مختصات: ۳۹°۲۶′۳۸″شمالی ۴۷°۲۴′۲۰″شرقی / ۳۹٫۴۴۳۸۸۹°شمالی ۴۷٫۴۰۵۵۵۶°شرقی / 39.443889; 47.405556
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Shahryar84 (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۶ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۱۹ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
اصلاندوز
آصلاندوز مغان
کشور ایران
استاناردبیل
شهرستاناصلاندوز
بخشمرکزی
نام(های) پیشینآصلان دؤزؤ
سال شهرشدن۱۳۷۲ خورشیدی
مردم
جمعیت۶٬۳۴۸ نفر (۱۳۹۵)
رشد جمعیت۱۶٪+ (۵ سال)
اطلاعات شهری
شهردارآقای حسین پورمردان
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۴۵
شناسهٔ ملی خودرو ایران ۹۱ س
کد آماری۲۱۶۶
اصلاندوز بر ایران واقع شده‌است
اصلاندوز
روی نقشه ایران
۳۹°۲۶′۳۸″شمالی ۴۷°۲۴′۲۰″شرقی / ۳۹٫۴۴۳۸۸۹°شمالی ۴۷٫۴۰۵۵۵۶°شرقی / 39.443889; 47.405556

اَصلاندوز، شهری در بخش مرکزی شهرستان اصلاندوز در استان اردبیل ایران است.[۱] این شهر، مرکز شهرستان اصلاندوز است.[۲]

موقعیت جغرافیایی

[ویرایش]

اصلاندوز در شمال استان اردبیل واقع شده‌است که، از شمال به رود ارس و مرز ایران و کشور جمهوری آذربایجان، از جنوب به شهرستان بیله سوار مغان و گرمی مغان، از شرق به بخش مرکزی شهرستان پارس‌آباد مغان و از غرب به شهرستان خدا آفرین استان آذربایجان شرقی محدود است.

آثار تاریخی

[ویرایش]

از آثار تاریخی این شهر می‌توان به تپه نادری و سد میل مغان اشاره کرد.

مناطق گردشگری

[ویرایش]
  • منطقه محافظت شدهٔ مغان
تپه نادری یا نادرشاه اصلاندوز
[ویرایش]
  • عشایر شاهسون اصلاندوز
  • سد میل مغان اصلاندوز
  • حاشیه رود آراز یا ارس
  • قیز قلعه‌سی اصلاندوز
  • رودخانه دره یورت (قره سو)
  • پیر آغاجی
  • مقصودلوی کورعباسلو
  • تپه شاه مقصودلوی کورعباسلو
  • مزارع و کشتزارهای منطقه اصلاندوز
  • مزارع و شالیزارهای زیبا و دیدنی پنبه و برنج اصلاندوز مغان
  • برج تاریخی قارلوجا
  • تپه‌های تاریخی گوزل لی، بوران و ایدیر
  • محوطه تاریخی و اوجاق کول تپه
  • منطقه حفاظت شده پرورش آهوی مغان
  • باغات شلیل روستاهای مقصودلو
  • مراتع دیم در اطراف کوه آغ‌داغ[۳]

جمعیت

[ویرایش]

بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت شهر اصلاندوز برابر با ۶٬۳۴۸ نفر (۱٬۷۶۰ خانوار) بوده‌است.[۴]

جمعیت تاریخی
سالجمعیت±%
۱۳۷۵۲٬۸۳۸—    
۱۳۸۵۴٬۶۱۰۶۲٫۴٪+
۱۳۹۰۵٬۴۵۷۱۸٫۴٪+
۱۳۹۵۶٬۳۴۸۱۶٫۳٪+

اطلاعات بیشتر

[ویرایش]

جیمز موریر، مؤلف «ماجراهای حاجی بابای اصفهانی»،[۵] که دویست سال پیش از اصلاندوز دیدن کرده شهر را چنین توصیف می‌کند، "وقتی به اصلاندوز رسیدیم، به جای روستا، مکانی را یافتیم شامل مجموعه‌ای از سرپناه‌هایی که تعدادی ایلات بدبخت فرار کرده از اراضی روسیه با نی و نمد برپا کرده بودند. در اینجا تپه‌ای مصنوعی مخروطی شکلی بود منسوب به تیمور لنگ، که ایرانیان با کشیدن نرده‌ای در اطراف آن را به صورت سنگری برای دفاع از سواحل ارس آماده می‌کردند. ..."[۶]

در اواخر دهه ۱۳۲۰، بر اساس جلد چهارم فرهنگ جغرافیایی ایران،[۷] اصلاندوز ۲۵ تن سکنه داشت.[۸]

نبرد اصلاندوز میان ایران و روسیه (اکتبر ۱۸۱۲) که به شکست ایران و امضای عهدنامه گلستان انجامید در این مکان انجام یافته‌است.[۹]

تپه نادری یکی از آثار تاریخی اصلاندوز می‌باشد که توسط نادرشاه افشار ایجاد شده‌است و شخص نادرشاه در این تپه تاج گذاری کرده‌است.

صنایع دستی

[ویرایش]

ثبت ملی ورنی اصلاندوز در کشور

[ویرایش]

در ۱۵ دی ماه ۱۳۹۹ شهر عنبران به عنوان شهر ملی گلیم و شهر اصلاندوز به عنوان شهر ملی ورنی (گلیم) در سطح کشور معرفی گردید.[۱۱]

لازم است بدانید که در روز ۲۸ شهریورماه سال ۱۴۰۲ هنگامی که تیم فوتبال النصر به ایران برای بازی با تیم پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا آمده بود به حالت نمادین یک ورنی بافته شده از اصلاندوز به کریستیانو رونالدو اهدا شد.

منابع

[ویرایش]
  1. سامانه ملی قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران (۲۰۲۲-۰۴-۲۶). «تصویبنامه راجع به تبدیل روستای اصلاندوز به شهرمصوب 1372/08/19 کمیسیون سیاسی - دفاعی هیئت دولت». Qavanin.ir.
  2. سامانه ملی قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران (۲۰۲۲-۰۴-۲۶). «تصویب‌نامه در خصوص تقسیمات کشوری در شهرستان پارس‌آباد استان اردبیل مصوب ۱۳۹۷/۱۲/۰۵ هیئت وزیران». Qavanin.ir.
  3. اتاقک. «دیدنی‌های اصلاندوز | از عشایر شاهسون تا رودخانه ارس».
  4. «درگاه ملی آمار > سرشماری عمومی نفوس و مسکن > نتایج سرشماری > جمعیت به تفکیک تقسیمات کشوری سال 1395». www.amar.org.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۴-۲۶.
  5. James Morier,The Adventures of Hajji Baba of Ispahan, 2005, Cosimo Inc.
  6. James Morier, A Second Journey through Persia, Armenia, and Asia Minor, to Constantinople … , 1818, p.244
  7. فرهنگ جغرافیایی ایران، آبادیها، زیر نظر حسینعلی رزم آرا، تهران: سازمان جغرافیایی کشور، 1329، ج 4
  8. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۶ فوریه ۲۰۱۴.
  9. James D. Clark, Provincial Concerns: A Political History of the Iranian Province of Azerbaijan 1848-1906, 2006 Mazda Publishing, p.47
  10. «هنرمندان اردبیل 14 نشان ملی در رشته‌های صنایع دستی کسب کرده‌اند». پایگاه خبرگزاری برنا |. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۱۰.
  11. «۲ شهر استان اردبیل به عنوان شهر ملی صنایع دستی ثبت شد». پایگاه خبری ایرنا |. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۱-۰۴.