تیلیدین
دادههای بالینی | |||
---|---|---|---|
نامهای تجاری | Tilicomp, Tilitrate, Valoron, Vilidin | ||
AHFS/Drugs.com | International Drug Names | ||
کد ATC | |||
وضعیت قانونی | |||
وضعیت قانونی |
| ||
دادههای فارماکوکینتیک | |||
زیست فراهمی | 6% (parent compound), 99% (active metabolite)[۱] | ||
متابولیسم | Metabolised by the liver, mostly via the enzymes CYP3A4 and CYP2C19[۲] | ||
نیمهعمر حذف | 3-5 hours[۲] | ||
دفع | Urine (90%)[۲] | ||
شناسهها | |||
| |||
شمارهٔ سیایاس | |||
UNII | |||
ChEBI | |||
ChEMBL | |||
ECHA InfoCard | 100.039.779 | ||
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |||
فرمول شیمیایی | C17H23NO۲ | ||
جرم مولی | ۲۷۳٫۳۷ g·mol−1 | ||
مدل سه بعدی (جیمول) | |||
| |||
(این چیست؟) (صحتسنجی) |
تیلیدین که با نامهای تجاری والورون (Valoron) و والتران (Valtran) نیز شناخته میشود، یک مسکن اپیوئیدی صناعی است که به طور عمده در آلمان، سوئیس، شمال آفریقا و بلژیک برای تسکین دردهای حاد و مزمن متوسط تا شدید به کار میرود. مدت زمان لازم برای شروع اثر پس از مصرف خوراکی ۱۰ تا ۱۵ دقیقه بوده و حداکثر اثر آن پس از ۲۵ تا ۳۰ دقیقه ظاهر میشود.
کاربردهای بالینی
[ویرایش]دردهای حاد و مزمن متوسط تا شدید
عوارض جانبی
[ویرایش]تهوع، استفراغ، سبکی سر، گیجی، خستگی، سردرد و پرخاشگری. سایر عوارض با شیوع کمتر عبارتند از توهم، سرخوشی (یوفوریا), ترمور، هیپررفلکسی، اسهال و درد شکم
فارماکولوژی
[ویرایش]این دارو جزء اپیوئیدهای با توان پایین تا متوسط است و توان تیلیدین خوراکی حدود ۰٫۲ است، به عبارتی ۱۰۰ میلی گرم تیلیدین معادل حدود ۲۰ میلی گرم مورفین است. این دارو از راه خوراکی، شیاف و تزریق وریدی، عضلانی یا زیرجلدی به طورت تک دوز ۵۰ تا ۱۰۰ میلی گرمی تجویز میشود. بیشینه دوز روزانه ۶۰۰ میلی گرم است.
روش تولید و ساختار شیمیایی
[ویرایش]در این شکل طریقه تولید و ساختار تیلیدین نشان داده شده است:
منابع
[ویرایش]- ↑ Vollmer, KO; Thomann, P; Hengy, H (October 1989). "Pharmacokinetics of tilidine and metabolites in man". Arzneimittel-Forschung. 39 (10): 1283–8. PMID 2610722.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ "Tilidin N Sandoz® DP Lösung zum Einnehmen" [Tilidin N Sandoz ® DP oral solution] (PDF) (به آلمانی). Wooden Churches: Sandoz Pharmaceuticals GmbH. December 2012. Archived from the original (PDF) on 2 May 2014. Retrieved 18 April 2014.