پرش به محتوا

فرانکی گاوین (بوکسور): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ایجادشده به‌واسطهٔ ترجمهٔ بخش «Amateur career» از صفحهٔ «Frankie Gavin (boxer)»
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه ترجمهٔ محتوا ترجمهٔ بخش
ایجادشده به‌واسطهٔ ترجمهٔ بخش «Professional career» از صفحهٔ «Frankie Gavin (boxer)»
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه ترجمهٔ محتوا ترجمهٔ بخش
خط ۴۹: خط ۴۹:
=== بازی‌های المپیک تابستانی سال ۲۰۰۸ ===
=== بازی‌های المپیک تابستانی سال ۲۰۰۸ ===
گاوین بهترین امید بریتانیای برای کسب مدال بوکس در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۰۸ بود، اما نتوانست به وزن کشی برسد و بنابراین قادر به رقابت نبود.<ref>{{Cite news|url=http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/olympics/boxing/7546521.stm|title=Medal hope Gavin out of Olympics|accessdate=7 August 2008|work=BBC News|date=7 August 2008}}</ref>
گاوین بهترین امید بریتانیای برای کسب مدال بوکس در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۰۸ بود، اما نتوانست به وزن کشی برسد و بنابراین قادر به رقابت نبود.<ref>{{Cite news|url=http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/olympics/boxing/7546521.stm|title=Medal hope Gavin out of Olympics|accessdate=7 August 2008|work=BBC News|date=7 August 2008}}</ref>

== فعالیت حرفه‌ای ==

در اکتبر ۲۰۰۸، گاوین اعلام کرد که بوکسور حرفه‌ای خواهد شد. او قراردادی را با فرانک وارن امضا کرد و موافقت کرد که توسط آنتونی فارنل در منچستر آموزش ببیند. او اولین بازی حرفه‌ای خود را با بوکسورهای المپیکی، [[جیمز دگیل|جیمز دیگال]] و [[بیلی جو ساندرز]] انجام داد که با ناک اوت در دور چهارم پیروز شد.<ref>{{Cite news|url=http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/boxing/7703383.stm|title=Gavin to join professional ranks|accessdate=31 October 2008|work=BBC News|date=31 October 2008}}</ref>

در سال ۲۰۱۰، او اولین عنوان حرفه‌ای خود را با شکست دادن مایکل کلی از شفیلد در دور پنجم برای عنوان قهرمانی سبک وزن ایرلند به دست آورد. او برای این عنوان واجد شرایط بود زیرا والدینش ایرلندی بودند.<ref>{{Cite web|url=https://www.expressandstar.com/sport/2011/07/16/frankie-gavin-hates-curtis-woodhouse/|title=Frankie Gavin hates rival Woodhouse|website=www.expressandstar.com|date=16 July 2011}}</ref><ref>[http://boxing-ireland.com/funtime_frankie_32.html Boxing Ireland] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20120405110909/http://www.boxing-ireland.com/funtime_frankie_32.html|date=5 April 2012}} & [http://www.boxingscene.com/frankie-gavin-he-britains-next-big-thing--31021 Boxing Scene]</ref><ref>{{Cite web|url=http://www.ten8round.com/News/Gavin.html|title=Interview|accessdate=12 August 2011|archiveurl=https://web.archive.org/web/20120330161226/http://www.ten8round.com/News/Gavin.html|archivedate=30 March 2012}}</ref>

در ژوئن ۲۰۱۳، گاوین با شکستن فک واسل را که قبلا شکست ناپذیر بود، با ناک اوت در راند هفتم شکست داد. با انجام این کار، او عنوان قهرمانی هیئت کنترل بوکس بریتانیا را در وزن سبک وزن حفظ کرد و عنوان Vassel's Commonwealth را به دست آورد.<ref>{{Cite web|url=http://www.badlefthook.com/2013/6/28/4475910/gavin-vs-vassell-results-frankie-gavin-wins-by-stoppage-adds/|title=Results: Gavin stops Vassell after seven|date=28 June 2013}}</ref>

نسخهٔ ۲۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۱

فرانکی گاوین
گاوین در سال ۲۰۱۵
آمار
نام واقعیفرانکی ریموند گاوین
لقب(ها)پادشاه سرگرمی
وزن(ها)
  • فوق سبک وزن
  • سبک وزن
  • میان وزن
قد۱۷۸ c m
ملیت انگلستان
زادهٔ۲۸ سپتامبر ۱۹۸۵ ‏(۳۹ سال)
برمینگام، انگلیس
طرز ایستادنچپ‌دست
سوابق بوکس
مجموع مبارزه‌ها۳۰
تعداد برد۲۶
برد با ناک‌اوت۱۵
تعداد باخت۴

فرانکی ریموند گاوین (زادهٔ ۲۸ سپتامبر ۱۹۸۵) یک بوکسور حرفه‌ای بریتانیایی است. او بین سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴ عنوان‌های قهرمانی سبک وزن بریتانیا و کشورهای مشترک المنافع را در اختیار داشت و یک بار در سال ۲۰۱۵ برای عنوان قهرمانی سبک وزن IBF رقابت کرده است. به عنوان یک آماتور، گاوین در مسابقات قهرمانی جهانی سال ۲۰۰۷ مدال طلا را در بخش سبک وزن به دست آورد و اولین برنده انگلستان در آن رویداد شد. او همچنین طلای سبک وزن را در بازی‌های مشترک المنافع در سال ۲۰۰۶ به دست آورد.

حرفه آماتوری

گاوین در داخل کشور به عنوان آماتور، نماینده باشگاه بوکس هال گرین بیرمنگام بود که با آن قهرمان ABA انگلیس در سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۷ شد. او همچنین با این باشگاه قهرمانی چهار ملت در سال ۲۰۰۵ را کسب کرد.

در سطح بین‌المللی، گاوین با شکست جووانی فرانتین از موریس به مدال طلا در بازی‌های کشورهای مشترک المنافع در سال ۲۰۰۶ در سبک وزن دست یافت. در آن سال، او در مسابقات قهرمانی اتحادیه اروپا با شکست مقابل دومنیکو والنتینو در نیمه نهایی برنز گرفت. گاوین از آن زمان تاکنون دو بار او را شکست داده است.

او در مسابقات قهرمانی اروپا ۲۰۰۶ به الکساندر کلیوچکو باخت.

مسابقات قهرمانی جهان ۲۰۰۷

گاوین در مسابقات جهانی ۲۰۰۷، ابتدا رومال آمانوف، دارنده مدال نقره جهان و رقیب آذربایجانی خود را با یک ناک اوت شکست داد. او سپس با شکست دادن آلکسی تیشچنکو، فوق ستاره روسی، که چهار سال بدون شکست بود باعث بحث‌های بسیاری شد. او با این برد به فینال رسید و دومینیکو والنتینو ایتالیایی را با نتیجه ۱۹:۱۰ شکست داد.

مسابقات جهانی آماتور ۲۰۰۷ در شیکاگو

  • شکست عمر وارد (باربادوس) با نتیجه ۰:۵۰
  • رامال امانوف (آذربایجان) را شکست داد با نتیجه ۲۱:۱۰
  • اونور سیپال (ترکیه) را شکست داد با نتیجه ۱۶:۷
  • الکسی تیچچنکو (روسیه) را شکست داد با نتیجه ۱۹:۱۰
  • دومنیکو والنتینو (ایتالیا) را شکست داد با نتیجه ۱۸:۱۰

او در وزن خود و در مسابقات اتحادیه اروپا در سال ۲۰۰۸ در لهستان قهرمان شد.تا سال ۲۰۰۷، او در ۱۰۰ مسابقه از ۱۲۱ مسابقه آماتور خود برنده شده است.

بازی‌های المپیک تابستانی سال ۲۰۰۸

گاوین بهترین امید بریتانیای برای کسب مدال بوکس در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۰۸ بود، اما نتوانست به وزن کشی برسد و بنابراین قادر به رقابت نبود.[۱]

فعالیت حرفه‌ای

در اکتبر ۲۰۰۸، گاوین اعلام کرد که بوکسور حرفه‌ای خواهد شد. او قراردادی را با فرانک وارن امضا کرد و موافقت کرد که توسط آنتونی فارنل در منچستر آموزش ببیند. او اولین بازی حرفه‌ای خود را با بوکسورهای المپیکی، جیمز دیگال و بیلی جو ساندرز انجام داد که با ناک اوت در دور چهارم پیروز شد.[۲]

در سال ۲۰۱۰، او اولین عنوان حرفه‌ای خود را با شکست دادن مایکل کلی از شفیلد در دور پنجم برای عنوان قهرمانی سبک وزن ایرلند به دست آورد. او برای این عنوان واجد شرایط بود زیرا والدینش ایرلندی بودند.[۳][۴][۵]

در ژوئن ۲۰۱۳، گاوین با شکستن فک واسل را که قبلا شکست ناپذیر بود، با ناک اوت در راند هفتم شکست داد. با انجام این کار، او عنوان قهرمانی هیئت کنترل بوکس بریتانیا را در وزن سبک وزن حفظ کرد و عنوان Vassel's Commonwealth را به دست آورد.[۶]

  1. "Medal hope Gavin out of Olympics". BBC News. 7 August 2008. Retrieved 7 August 2008.
  2. "Gavin to join professional ranks". BBC News. 31 October 2008. Retrieved 31 October 2008.
  3. "Frankie Gavin hates rival Woodhouse". www.expressandstar.com. 16 July 2011.
  4. Boxing Ireland بایگانی‌شده در ۵ آوریل ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine & Boxing Scene
  5. "Interview". Archived from the original on 30 March 2012. Retrieved 12 August 2011.
  6. "Results: Gavin stops Vassell after seven". 28 June 2013.