لودوفیکو اسفورزا
لودوویکو ماریا اسفُورزا (ایتالیایی: Ludovico Maria Sforza; ۲۷ ژوئیهٔ ۱۴۵۲ – ۲۷ مهٔ ۱۵۰۸) همچنین شناخته شده با نام لودوویکو ایل مُرو;[۱] یک دولت‌مرد و دوک میلان از ۱۴۹۴ تا ۱۴۹۹ بود که پس از مرگ برادرزاده‌اش جیان گالزو اسفُورزا به این مقام رسید.
لودوویکو اسفورزا Ludovico Sforza | |
|---|---|
 | |
| Duke of Milan | |
| حکمرانی | ۱۴۹۴–۱۴۹۹ |
| زاده | ۲۷ ژوئیهٔ ۱۴۵۲ وجوانو |
| درگذشت | ۲۷ مهٔ ۱۵۰۸ (۵۵ سال) لوش |
| همسر(ها) | Beatrice d'Este |
| فرزندان | ماسیمیلیانو سفورزا Francesco II Sforza Giovanni Paolo (illegitimate) Bianca Sforza (illegitimate) |
| پدر | Francesco I Sforza |
| مادر | Bianca Maria Visconti |
| امضا |  |
.jpg)
لودوویکو اسفورزا عضو خانواده اسفورزا و چهارمین پسر فرانچسکو اسفورزا اول بود. او به عنوان یکی از حامیان لئوناردو دا وینچی و دیگر هنرمندان و هدایت نهایی‌ترین و سازنده‌ترین مرحله از رنسانس میلان مشهور است. او احتمالاً بیشتر به عنوان مردی که تابلوی شام آخر را سفارش داده شناخته شده است.
جستارهای وابسته
ویرایشپانویس
ویرایش- ↑ "Il Moro" literally means "The Moors", an لقب said by Francesco Guicciardini to have been given to Ludovico because of his dark complexion.
منابع
ویرایش- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ludovico Sforza». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۷ ژوئن ۲۰۱۷.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ لودوفیکو اسفورزا موجود است.
 | این یک مقالهٔ خرد یک سیاستمدار است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |