انما
فروکردن مایعات به درون رودهٔ بزرگ از مقعد جهت پاک کردن روده از آلودگی‌ها و مدفوع
اِنِما (به انگلیسی: Enema) یا تَنقیه[۱] یا اِماله به فروکردن آب یا هر مایع دیگر به درون رودهٔ بزرگ جهت پاک کردن روده از آلودگی‌ها و مدفوع گفته می‌شود.[۲]
معمولاً این کار را برای درمان برخی از بیماری‌ها به کار می‌برند.[۳] امروزه کاربرد این روش بسیار کمتر از گذشته‌است و گاه برای درمان بیماری‌های گوارشی مانند یبوست شدید یا ولولوس استفاده می‌شود.
تنقیه در فقه شیعه
ویرایشبرخی فقهای شیعه اماله را در هنگام روزه حرام و برخی نیز مبطل روزه می‌دانند. شهید اول اماله با مایعات را باطل کنندهٔ روزه اعلام کرده ولی محقق حلی و شهید ثانی نظر قوی‌تر را حرام بودن اماله با مایعات در حال روزه می‌دانند ولی معتقدند که روزه را باطل نمی‌کند.[۴][۵]
جستارهای وابسته
ویرایش- کلیسمافیلیا - انمادوستی
- دوش مقعد
منابع
ویرایش- ↑ «تنقیه ۲، تنقیه کردن» [علوم دارویی] هم‌ارزِ «enema, clysma, clyster»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر سیزدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی (ذیل سرواژهٔ تنقیه ۲)
- ↑ «تنقیه کردن، مدخل تنقیه از لغتنامه دهخدا». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ فوریه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱۲ اوت ۲۰۱۰.
- ↑ «تنقیه با محلول سولفات باریم». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ مه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱۲ اوت ۲۰۱۰.
- ↑ شهید ثانی، زین‌العابدین بن علی. تحریر الروضة فی شرح اللمعة، تهران: سمت، چاپ هفتم، ۱۳۸۳، ص ۹۱، شابک ۹۶۴−۴۵۹−۶۹۳−۵
- ↑ المحقق الحلی، النافع فی مختصر الشرائع، قم: مؤسسه البعثه، الثانی، ۱۴۱۶ ه. ق، ص ۱۲۸، ISBN 964-309-014-0
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ انما موجود است.