Olmesartan
- Oharra: Wikipediak ez du mediku aholkurik ematen. Tratamendua behar duzula uste baduzu, jo ezazu sendagilearengana.
Olmesartana[1] hipertentsio arteriala tratatzeko adierazitako angiotensina II hartzaileen antagonista ("sartan") deitutakoen motakoa da. Bere ekintza-mekanismoa muskulu baskularrean 1 motako angiotensinaren (AT1) hartzaileekiko loturan oinarritzen da, eta, beraz, angiotentsina II hormonaren sintesi-ibilbideekiko modu independentean jarduten du, AEBIekin ez bezala. Hartzailea blokeatzean eta ez angiotensina II-ren sintesia, olmesartanak erreninak eragindako atzeraelikadura negatiboa inhibitzen du, eta horrek basokonstrikzioa eta aldosterona hormona askatzea saihesten ditu. Horrek presio arteriala murrizten du basodilatazioa estimulatzean eta erresistentzia periferikoa gutxitzean.
Arteria-presio handia, bihotz-hutsegite kongestiboa eta giltzurrun-gaixotasun diabetikoa tratatzeko erabiltzen den farmakooa da. Hipertentsioa tratatzeko lehen lerro gisa erabiltzea arrazoizkotzat jotzen da.
Albo-ondorioak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Ondorio kaltegarri ohikoenak zorabioa, zefalea, beherakoa, arnas traktu altuko infekzioak eta erritmo zirkadianoaren nahasmendua dira.
Miokardio infartua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]2006ko lan batek angiotensina IIren hartzailearen antagonistek miokardio-infartua izateko arriskua areagotzeko aukera planteatu zuen, plazebo batekin alderatuta.[2]
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Euskalterm: [Farmakoak Hiztegia] [2022]
- ↑ Strauss MH, Hall AS.. (2006). «Angiotensin receptor blockers may increase risk of myocardial infarction: unraveling the ARB-MI paradox.» Circulation 8 (114): 838–54. PMID 16923768..
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Artikulu hau medikuntzari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |