La barraca (eleberria)
| La barraca (eleberria) | |
|---|---|
 | |
| Jatorria | |
| Egilea(k) | Vicente Blasco Ibáñez |
| Argitaratze-data | 1898 |
| Jatorrizko herrialdea | Espainia |
| Ezaugarriak | |
| Hizkuntza | gaztelania |
| Egile-eskubideak | jabetza publiko eta jabetza publiko |
La barraca, euskaraz Etxola, 1898an Vicente Blasco Ibáñez espainiar idazleak idatzitako eleberri bat da. Naturalismoaren barnean sailaktua dagoen eleberria da.
Eleberri honetan Blasco Ibáñezek komunitatearen psikologia aztertu eta pertsonaien ankerkeria instintu baxuei eta bizi diren ingurumen basatiari egotziko dizkio.
Argumentua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]XIX. mendearen amaieraldera, Valentziako nekazal eremua. Osaba Barreten lursailak madarikatuak daude, kateak apurtu eta On Salvador lurjabeari burua ebakitzera ausartu baitzen, horrek Barret familiari hondamendia ekarriz. Lursaila lurjabeen aurkako borrokaren ikur bilakatu dira, horregatik inorrek ez ditu ereiten. Batiste Borrull kanpotarra etorri eta bere familia aurrera etaratzeko asmoz lursail horiek alokairuan ereiteko asmoz hartzen dituenean, bertakoen gorrotoa erakarri eta guztia ezinikusia eta tragedian amaituko da. Bitartean, egoera latz honetan On Joaquín maisuak nekazarien seme-alabak diren bere ikasleei hezkuntza irakasten saiatuko da, alferrikako hondoriekin.
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q467719
Multimedia: La barraca (novel) / Q467719