Léa Seydoux
Léa Seydoux | |
---|---|
(2024) | |
Bizitza | |
Jaiotzako izen-deiturak | Léa Hélène Seydoux Fornier de Clausonne |
Jaiotza | Parisko 16. barrutia eta Paris, 1985eko uztailaren 1a (39 urte) |
Herrialdea | Frantzia |
Lehen hizkuntza | frantsesa |
Familia | |
Aita | Henri Seydoux |
Ama | Valérie Schlumberger |
Haurrideak | ikusi
|
Leinua | Seydoux family (en) |
Hezkuntza | |
Hizkuntzak | frantsesa ingelesa |
Jarduerak | |
Jarduerak | aktorea eta zinema aktorea |
Jasotako sariak | |
Kidetza | Collectif 50/50 |
|
Léa Hélène Seydoux Fornier de Clausonne (Paris, 1985eko uztailaren 1a - ) frantziar aktorea da.
Biografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Alsaziar guraso protestanteen alaba, St. Germain-des-Présen hazi eta erlijio-heziketa zorrotza jaso zuen. Jérome Seydoux Pathé Distributioneko presidentearen biloba da, eta Nicolas Seydoux eta Michel Seydoux Gaumonteko buruzagi eta LOSC futbol taldeko presidente ohiaren iloba, hurrenez hurren.
Frantziako zineman hasi zuen aktore ibilbidea, eta Une vieille maîtresse (2007), De la guerre (2008) eta, urte batzuk geroago, La Belle et La Bête filmetan parte hartu zuen. La Belle Personnen (2008) egindako lanagatik Cesar sarietarako lehen izendapena jaso zuen, eta Cannesko Zinemaldian Chopard Saria irabazi zuen.
Orduz geroztik, Hollywoodeko hainbat filmetan parte hartu du, hala nola Inglourious Basterds (2009), Robin Hood (2010), Midnight in Paris (2011), Mission: Impossible – Ghost Protocol (2011), The Grand Budapest Hotel (2014) edo Bond neskena, Spectre (2015) eta No Time to Die (2021) filmetan.
2013an, Seydouxek sari garrantzitsuak irabazi zituen, hala nola Cannesko Zinemaldian Urrezko Palma, La Vie d'Adèle filmean egindako lanagatik. 2014an, izar berri onenaren BAFTA Sarietan izendatu zuten.
Filmografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Mes copines (Sylvie Ayme, 2006)
- La Consolation (Nicolas Klotz eta Elisabeth Perceval, 2007)
- Une vieille maîtresse (Catherine Breillat, 2007)
- 13 French Street (Jean-Pierre Mocky, 2007)
- De la guerre (Bertrand Bonello, 2008)
- Les Vacances de Clémence (Michel Andrieu, 2008 telefilm)
- Des poupées et des anges (Nora Hamdi, 2008)
- La Belle Personne (Christophe Honoré, 2008)
- Mon faible cœur (Sébastien Lifshitz, 2009)
- Lourdes (Jessica Hausner, 2009)
- Des illusions (Étienne Faure, 2009)
- Inglourious Basterds (Quentin Tarantino, 2009)
- Plein sud (Sébastien Lifshitz, 2009)
- Robin Hood (Ridley Scott, 2010)
- Petit tailleur (Louis Garrel, 2010, film labur)
- Sans laisser de traces (Grégoire Vigneron, 2010)
- Belle Épine (Rebecca Zlotowski, 2010)
- Roses à crédit (Amos Gitaï, 2010)
- Mistérios de Lisboa (Raoul Ruiz, 2010)
- Midnight in Paris (Woody Allen, 2011)
- Le Roman de ma femme (Jamshed Usmonov, 2011)
- Mission: Impossible – Ghost Protocol (Brad Bird, 2011)
- Les Adieux à la reine (Benoît Jacquot, 2012)
- L'Enfant d'en haut (Ursula Meier, 2012)
- La Vie d'Adèle (Abdellatif Kechiche, 2013)
- Grand Central (Rebecca Zlotowski, 2013)
- La Belle et La Bête (Christophe Gans, 2014)
- The Grand Budapest Hotel (Wes Anderson, 2014)
- Saint Laurent (Bertrand Bonello, 2014)
- Spectre (Sam Mendes, 2015)
- The Lobster (Yorgos Lanthimos, 2015)
- Journal d'une femme de chambre (Benoît Jacquot, 2015)
- Juste la fin du monde (Xavier Dolan, 2016)
- Kursk (Thomas Vinterberg, 2018)
- Zoe (Drake Doremus, 2018)
- Roubaix, une lumière (Arnaud Desplechin, 2019)
- France (Bruno Dumont, 2021)
- The French Dispatch (Wes Anderson, 2021)
- No Time to Die (Cary Joji Fukunaga, 2021)
- L'Histoire de ma femme (Ildikó Enyedi, 2021)
- Tromperie (Arnaud Desplechin, 2021)
- Crimes of the Future (David Cronenberg, 2022)
- Un beau matin (Mia Hansen-Løve, 2022)
- La Bête (Bertrand Bonello, 2023)
- Dune: Part Two (Denis Villeneuve, 2024)
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Artikulu hau Frantziako biografia baten zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |