John Hughes

John Hughes
	; Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Lansing, 1950eko otsailaren 18a
Herrialdea	Ameriketako Estatu Batuak
Bizilekua	Lake Forest
Heriotza	New York, 2009ko abuztuaren 6a (59 urte)
Hobiratze lekua	Lake Forest Cemetery (en) ; Illinois
Heriotza modua	berezko heriotza: miokardio infartu akutua
Hezkuntza
Heziketa	Arizonako Unibertsitatea ; Arizona Estatuko Unibertsitatea ; Glenbrook North High School (en)
Hizkuntzak	ingelesa
Jarduerak
Jarduerak	gidoilaria, zinema ekoizlea, film-zuzendaria eta idazlea
Kidetza	Writers Guild of America, West (en)

John Wilden Hughes, Jr. (Lansing, Michigan, 1950eko otsailaren 18a - New York, 2009ko abuztuaren 6a) zinema zuzendari estatubatuarra izan zen^[1].

Zuzendutako film nabarmenen artean honakoak daude: The Breakfast Club (1985), Weird Science (1985), Planes, Trains & Automobiles (1987) eta Curly Sue (1991); aldiz, film hauetako gidoiak idatzi edota ekoiztu zituen: Home Alone (1990), Beethoven (1992) eta Home Alone 2: Lost in New York (1992).

Biografia

13 urterekin Chicagoko iparraldera mugitu zen bere familia eta bertan pasa zuen, gerora, bere bizitzan hainbesteko garrantzia izango zuen High School garaia. Bere film ezagunenak Shermeren gertatzen dira, hain zuzen ere bere gaztaroko Skokie, Winnetka edo Glencoe herrien ezaugarriak biltzen dituen fikziozko herrian.

Hughesek beti ukatu du bere High School garaiak traumatikoak izan zirenik, baina ez dugu sinesten. Bada "zerbait". John Hughesen filmak izan ziren lehenak, ordura arte bigarren mailan geratzen ziren pertsonai ergel eta "xelebreak" protagonista gisa hartzen zituztenak. "Outsider" kontzeptua ulertzeko modu berri baten sortzailea da Hughes. Marlon Brandok antzezten zituen borrokalari marjinal ederretatik edan beharrean, bere filmetako errebeldeak inork erreparatzen ez dituen gazte itsusi, alboratu eta "arraroak" dira.

John Hughes 20 urte zituenean ezkondu zen Nancy Ludwigekin. Unibertsitatea utzi zuten eta lanbide ezberdinetan aritu ziren. Stand-up comedyetarako gidoiak idazten hasi zen eta berehala lortu zuen arrakasta gidoilari gisa. Zinerako gidoiak idazten hasi zen segidan baina ez zen batere gustura geratzen bere istorioen zine moldaketekin eta Nancyrekin (beti izan du emaztea bere alboan) batera bere gidoi bat ekoiztu eta zuzentzeko abenturari ekin zion.

Ibilbide zinematografikoa

1980ko hamarkadako Estatu Batuetako gazteria inork ez bezala islatu zuen John Hughesek. Teen komedia-dramaren sortzailea izan zen eta genero honen kontzeptuaren arkitektoa izan zen. 1985. urteko The Breakfast Club da hau guztiaren adibiderik handiena eta ziurrenik bere filmik mitikoena. Hughesek gainera zinea modu globalean ulertzen du. Gidoilari, ekoizle eta zuzendari gisa egin du lan.

Aktore eta zinegile belaunaldiak

John Hughesen filmak belaunaldi oso batentzat ikur izan ziren^[2]. Eta aktore belaunaldi berri batek ere lehen aukera izan zuen. Gauza bitxia gertatu zen aktore ia guzti horiekin, Hughes-n "desagerpenarekin" batera, apurka-apurka haiek ere desagertu egin ziren. Izen hauetako gehienek ez digute inongo pistarik ematen, baina gure memorian gordeak ditugu telebistan behin eta berriro ikusi ditugun Molly Ringwald ilegorria, Matthew Broderick, Brad Packer, Anthony Michael Hall, John Capelos, Andrew McCarthy edota Jon Cryer bezalakoen aurpegiak.

Bestetik, bere zinearekin hazi zen zinema zuzendari belaunaldi oso batek asko zor dio John Hughesi: Ben Stiller, Judd Apatow, Wilson anaiak, Wes Anderson… asko dira. Kevin Smith zuzendariak deskribatzen du lau lerrotan John Hughesek bere bizitzan izan zuen eragina:

«

Gure garaiko J.D. Salinger da. Belaunaldi oso bat ukitu eta gero desagertu egin zen. Berarengatik izango ez balitz nik ez nuke zinea egingo. Oinarrian, nire filmak, "fuck" hitzez beteriko John Hughesen filmak dira.

»

Greta Garboren sindromea

Zine sarrerekin soilik 1,5 bilioi dolarretik gora egitea lortu zuen zuzendari batek zergatik uzten du bat batean bere lana? Hollywoodeko historian apenas gertatu da halakorik. Ametsen fabrikaren burtsan askori gertatzen zaio bere "kotizazioa" jaisten joatea, guztiz desagertzeraino. Jakina da unibertsoan izar ugari desagertzen dela egunero.

Oso bestelakoa da ordea John Hughesen kasua. Greta Garbok bere garairik onenean utzi zion filmak egiteari. James Cagneyk ere, 60 urterekin, eta mahai gainean proiektu ugari zituela, erretiratzea erabaki zuen New York estatuan zuen arrantxora joateko.

John Hughesek, 1989an eman zuen elkarrizketa batean argi azaldu zuen:

«

Nire ahotsa galtzen dudanean jakingo dut garaiz erretiratzen

»

Askok esaten dute gauza bera baina oso gutxik betetzen dute emandako hitza.

John, Nancy eta seme-alabak, Chicago iparraldera itzuli ziren eta bertan, hiru kilometro karratu dituen paisaia menditsu batean etxea eraiki eta bertan bere bi zaletasun nagusiei eskaintzen die denbora gehien: eskia eta arrantza. Besterik gabe, eta modu xumean, inork gutxik lortzen duena lortu du Hughesek. Ametsetako fabrika utzi zuen amets gaiztorik izan gabe.

Filmografia

Gidoigilea

Delta House (1979) (Telesaila)
National Lampoon's Class Reunion (1982)
At Ease (1983) (Telesaila)
Mr. Mom (1983)
National Lampoon's Vacation (1983)
Nate and Hayes (1983)
Sixteen Candles (1984)
The Breakfast Club (1985)
National Lampoon's European Vacation (1985)
Weird Science (1985)
Pretty in Pink (1986)
Ferris Bueller's Day Off (1986)
Some Kind of Wonderful (1987)
Planes, Trains & Automobiles (1987)
She's Having a Baby (1988)
The Great Outdoors (1988)
Uncle Buck (1989)
National Lampoon's Christmas Vacation (1989)
Home Alone (1990)
Career Opportunities (1991)
Dutch (1991)
Curly Sue (1991)
Beethoven (1992)
Home Alone 2: Lost in New York (1992)
Dennis the Menace (1993)
Baby's Day Out (1994)
Miracle on 34th Street (1994)
101 Dalmatians (1996)
Flubber (1997)
Home Alone 3 (1997)
Reach The Rock (1998)
Just Visiting (2001)
Maid in Manhattan (2002)
Drillbit Taylor (2008)

Zuzendaria

Ekoizlea

The Breakfast Club (1985)
Pretty in Pink (1986; ekoizle exekutiboa)
Ferris Bueller's Day Off (1986)
Some Kind of Wonderful (1987)
Planes, Trains & Automobiles (1987)
She's Having a Baby (1988)
The Great Outdoors (1988; ekoizle exekutiboa)
Uncle Buck (1989)
National Lampoon's Christmas Vacation (1989)
Home Alone (1990)
Career Opportunities (1991)
Only the Lonely (1991)
Dutch (1991)
Curly Sue (1991)
Home Alone 2: Lost in New York (1992)
Dennis the Menace (1993)
Baby's Day Out (1994)
Miracle on 34th Street (1994)
101 Dalmatians (1996)
Flubber (1997)
Home Alone 3 (1997)
Reach the Rock (1998)
New Port South (2001; ekoizle exekutiboa)

Musika John Hughesen filmetan

Garaiko musikaren ezaguera eta gustu ona erakutsi zuen beti^[3]. Adibide batzuk:

Pretty in Pink. The Psychedelic Furs. (Pretty in Pink)
Don´t you (Forget about me). Simple Minds. (The Breakfast Club)
Apron Strings. Everything but the girl. (She´s having a baby)
Elegia. New Order. (Pretty in pink)
Please, please, please let me get what I want. The Smiths (Pretty in Pink)
Mess Around. Ray Charles. (Planes.trains and automobiles)
Can´t help falling in love. The Tins. (Some kind of wonderful)

Erreferentziak

↑ New York Times: "Brat Pack" Director John Hughes Dies Of Heart Attack^{[Betiko hautsitako esteka]}
↑ Los Angeles Times: John Hughes dies at 59; writer-director of '80s teen films
↑ Los Angeles Times: John Hughes' imprint remains. He's still revered in Hollywood, but whatever happened to the king of the teens? 2008-03-24

Datuak: Q311263
Multimedia: John Hughes (filmmaker) / Q311263

[nytimesa-1] New York Times: "Brat Pack" Director John Hughes Dies Of Heart Attack^{[Betiko hautsitako esteka]}

[latimes-2] Los Angeles Times: John Hughes dies at 59; writer-director of '80s teen films

[3] Los Angeles Times: John Hughes' imprint remains. He's still revered in Hollywood, but whatever happened to the king of the teens? 2008-03-24

[1]

[2]

[3]