Edukira joan

Hiri-altzari

Wikipedia, Entziklopedia askea
Kaleko altzairuzko eserlekua, bandalismo ekiditeko aproposa.

Hiri-altzariak[1] hiriaren barruko espazio publikoetan zerbitzuren bat betetzeko jartzen diren objektu osagarriak dira, adibidez, kioskoak, eserlekuak, telefono-kabinak, postontziak edo paperontziak.[2] Oro har, udalek instalatzen dituzte auzotarrek erabiltzeko,[3] edo erakunde pribatu bati esleitzen dizkiote, bide publikoan publizitatea ustiatuz etekinak lor ditzan. Hiri-altzarien diseinuan kontuan hartu diren aldagai garrantzitsuenak dira kalearen segurtasunari, irisgarritasunari eta bandalismoari nola eragiten dien.

Hiri-elementuek hiria identifikatzen dute, eta horien bidez hiriak ezagutu eta ezagutu ditzakegu. Hiriaren nortasunaren DNAren osagai gisa definitzen dira. Gizarteak eskatzen dituen espazio, kolore eta erabilerei erantzungo dien eta horietara egokituko den hiri-altzariak diseinatzea oso lan inportantea da. Horretarako, funtsezkoa da ingurunea ulertzea eta haren portaeraren irakurketa zehatza egitea kokatuko den esparruaren barruan, are gehiago hiri monumentala edo historikoa bada eta berezitasun espezifikoak baditu.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Arkitektura Artikulu hau Arkitekturari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.