Edukira joan

G.711

Wikipedia, Entziklopedia askea

G.771 ITU-T definituriko estandar bat da audioaren kodifikaziorako. Telefonian erabiltzen da gehien bat estandar hau eta 1972. urtean zabaldu zuten kodea. G.711 estandarrak giza ahotsa digitalki kodetzen du, 8 biteko bereizmena duten hitzak erabiltzen ditu eta 8000 lagin segunduko hartzen ditu eta 64Kbit/s-ko datu-fluxua du.

Estadar honentan bi metodo erabiltzen dira batez ere:

µ-law: Estatu Batuetan eta Japonen erabiltzen dena A-law: Aurreko bi herrialdeetan ezik, mundu guztia erabiltzen dena.

Bi metodoak profil logaritmikoan oinarrituriko kurba erabiltzen duten, baina A-law metodoa euskarri digitaletan errez inplementatzeko diseinatua izan zen. Seinalea bidali aurretik eta zarata ekiditeko, konpresio metodo bat erabiltzen da seinalea kodetu aurretik. Seinalea hartzaileak deskodetzen duenean kontrako bidea hartzen da, hedapen bat egiten da, jatorrizko seinalea berreskuratzeko.

  • Laginketa frekuentzia 8 kHz
  • 64 kbit/s datu-fluxua(8 kHz-eko laginketa frekuentzia x 8 bit langi bakoitzeko)
  • Atzerapen tipikoa 0.125 ms-koa da
  • G.711 is a uhin-formadun kodeketa da.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]