Ramón José Velásquez
| Ramón José Velásquez | |||
|---|---|---|---|
 | |||
1993ko ekainaren 5a - 1994ko otsailaren 2a ← Octavio Lepage - Rafael Caldera → | |||
| Bizitza | |||
| Jaiotzako izen-deiturak | Ramón José Velásquez Mújica | ||
| Jaiotza | Táchira (estatua), 1916ko azaroaren 28a | ||
| Herrialdea |  Venezuela | ||
| Heriotza | Caracas, 2014ko ekainaren 24a (97 urte) | ||
| Hezkuntza | |||
| Heziketa | Venezuelako Unibertsitate Zentrala | ||
| Hezkuntza-maila | Doktoretza | ||
| Hizkuntzak | gaztelania | ||
| Jarduerak | |||
| Jarduerak | politikaria, historialaria, kazetaria eta abokatua | ||
| Enplegatzailea(k) | El Nacional Venezuelako Unibertsitate Zentrala | ||
| Jasotako sariak | ikusi
| ||
| Kidetza | Academia Venezolana de la Lengua (en)  | ||
| Sinesmenak eta ideologia | |||
| Erlijioa | katolizismoa | ||
| Alderdi politikoa |  Democratic Action (en) | ||
 | |||
Ramón José Velásquez (San Juan de Colón, Táchira, 1916ko azaroaren 28a - Caracas, 2014ko ekainaren 24a) venezuelar historialari, kazetari eta politikaria zen. Venezuelako behin-behineko lehendakaria izan zen 1993 eta 1994 bitartean.
Bizitza
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Zientzia politikoetako ikasketak egin zituen, Venezuelako Unbertsitate Zentralean (1942). Aldi berean, historia-ikerkuntzako lanak egin zituen eta kazetaritza landu zuen. El Mundo egunkariaren sortzaile eta zuzendari izan zen, El Nacionaleko zuzendari, eta 1961ean Mirafloresko Historia Artxiboko Aldizkaria agerkari ospetsua sortu zuen.
Politikaren alorrean egindako lanagatik kartzelan sartu zuten 1957an zenbait hilabetez. 1959an, baina, aske zelarik, Táchira estatuko senatari izendatu zuten, eta berehala Venezuelako Lehendakaritzako idazkari nagusi (1959-1963). 1969-1971 bitartean Komunikazioetako ministro izan zen, eta handik urte askora, 1993an, politika alde batera utzia zuela zirudienean, Venezuelako behin-behineko lehendakaritza hartu zuen.
Garai hartan bere historia lanik garrantzitsuena argitaratu zuen, hamabost liburukitan: XX. mendeko Venezuelako pentsamendu politikoa. Beste zenbait lan aipagarri: La caída del liberalismo amarillo (1972, Liberalismo horiaren gainbehera), Confidencias imaginarias de Juan Vicente Gómez (1979, Juan Vicente Gómezen alegiazko isilmandatuak), Los pasos de los héroes (1981, Heroien urratsak), Cipriano Castro en la caricatura mundial (1981, Cipriano Castro munduko karikaturan), El liberalismo amarillo en la caricatura mundial (1982, Liberalismo horia munduko karikaturan), Rómulo Betancourt en la historia de Venezuela del siglo XX (1989, Rómulo Betancourt XX. mendeko Venezuelako historian).
Politikari gisa, baina, eskandalu handitan nahastu zen, eta lehendakari zela Larry Tovar Acuña droga-trafikatzailea dekretuz aske utzi zuenean, bere izen ona galdu zuen.
Bibliografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Coro. Raíz de Venezuela. (1962)
- San Cristóbal. Donde la Patria empieza. (1972)
- La caída del Liberalismo Amarillo. Tiempo y drama de Antonio Paredes. (2005). ISBN:980-6779-04-5
- Aspectos de la evolución política de Venezuela en el siglo XX. (1993) ISBN 980-293-162-4
- Confidencias Imaginarias de Juan Vicente Gómez. (1978)
- Individuos de Número. (1981).
- Los héroes y la Historia. (1981).
- Los pasos de los héroes. (1988) ISBN 980-6122-01-1
- Con segunda intención. Reportajes en tiempos de dictadura 1951-1955. (1990) ISBN 980-263-147-7
- Memorias de Venezuela. (1990) ISBN 980-263-148-5
- Los alemanes en el Táchira. (1993)
- Joaquín Crespo. (2005) ISBN 980-6518-62-4 y 980-6518-61-6
- Memorias del Siglo XX. (2005) ISBN 908-6509-03-X
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea] |
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Ramón José Velásquez  |
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/26 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q143499
Multimedia: Ramón José Velásquez / Q143499