kantari
| kantari | |
| pronunciación (AFI) | [kãn̪.t̪a.ɾi] |
| Indefinido | Singular | Plural | |
|---|---|---|---|
| Absolutivo | kantari | kantaria | kantariak |
| Ergativo | kantarik | kantariak | kantariek |
| Dativo | kantariri | kantariari | kantariei |
| Genitivo | kantariren | kantariaren | kantarien |
| Comitativo | kantarirekin | kantariarekin | kantariekin |
| Benefactivo | kantarirentzat | kantariarentzat | kantarientzat |
| Instrumental | kantariz | kantariaz | kantariez |
| Inesivo | kantarirengan | kantariarengan | kantariengan |
| Adlativo | kantarirengana | kantariarengana | kantariengana |
| Adl. extremo | kantarirenganaino | kantariarenganaino | kantarienganaino |
| Ac. adlativo | kantarirenganantz | kantariarenganantz | kantarienganantz |
| Adverbial | kantarirenganako | kantariarenganako | kantarienganako |
| Ablativo | kantarirengandik | kantariarengandik | kantariengandik |
| Partitivo | kantaririk | - |
-
|
| Prolativo | kantaritzat | - |
-
|
Etimología
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo
