goulenn
Bretón
[editar]| goulenn | |
| pronunciación (AFI) | /ˈɡuː.lɛn/ |
Etimología
[editar]Sustantivo masculino
[editar]| Mutación | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Radical |
goulenn |
goulennoù |
| Suave |
c'houlenn |
c'houlennoù |
| Dura |
koulenn |
koulennoù |
Información adicional
[editar]- Derivación: goulennata.
Referencias y notas
[editar]- ↑ Le vocabulaire breton du Catholicon (1499).