tere
tere | |
pronunciación (AFI) | /ˈte.re/ |
silabación | te-re |
rima | e.re |
Etimología
editarAdverbio de lugar
editar- 1
- En tierra.
Francés antiguo
editartere | |
pronunciación | falta agregar |
Sustantivo femenino
editarSingular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | tere | teres |
Oblicuo | tere | teres |
- 1
- Grafía alternativa de terre.
tere | |
clásico (AFI) | [ˈt̪ɛrɛ] |
eclesiástico (AFI) | [ˈt̪ɛːre] |
rima | e.re |
Forma verbal
editar- 1
- Segunda persona del singular del imperativo presente activo de terō.
Valón
editartere | |
pronunciación (AFI) | [tɛ(ː)ʀ] [teʀ] [tɛ̃ʀ] [taːʀ] |
variantes | tair, tinre, târe, tèr, tère, tére, têre |
homófonos | taire, tinre, tire |
Etimología
editarDel francés antiguo tere y terre ("tierra"), y estas del latín terram ("tierra").
Sustantivo femenino
editarSingular | Plural |
---|---|
tere | teres |
- 2 Planetas
- Tierra.
- Sinónimos: bleuwe bole, bole daegnrece, Daegne, monde, Tere.
Locuciones
editarInformación adicional
editarVéase también
editarVéneto
editartere | |
pronunciación | falta agregar |
Forma sustantiva
editar- 1
- Forma del plural de tera.