embusko

Esperanto

 Substantivo

Signifoj

1. Loko, kie oni sin kaŝas por surprize ataki malamikon:

   Li ial pensis, ke ili volas konduki lin en embuskon.

   Neniu scias, kie estas mia embuskejo.

2. Sinkaŝado por surprize ataki malamikon:

   Ni faris embuskon al ili.

   Mi feliĉe evitis ĉiujn embuskojn kontraŭ mia sukceso.

   La rabisto embuskis kaj atendis viktimon.

   Ŝi sentis, ke en ŝia domo estas embuskuloj.

   La oficiro embuskigis la soldatojn.

Derivaĵoj

ĉirkaŭiri, enfalilo, insido, kaptilo

Derivaĵoj

embuskmurdiĝo

Tradukoj

   

araba: [1] رَصَد‎ (DMG: raṣad) , مَكْمَن‎ (DMG: makman) , [1, 2] milite: كَمِين‎ (DMG: kamīn) ; شَرَك‎ (DMG: šarak)  angla: ambush → en franca: embuscade → fr germana: Hinterhalt → de

pola: zasadzka → pl rusa: засада → ru ina, секрет → ru vira