Saltu al enhavo

dz

El Vikivortaro
  1. la konsonanta literparo «dz» je sia minuskla skriba formo.
Elparolo
voĉa IFA [ʣ] ) antaŭ vokaloj k voĉaj konsonantoj, sed senvoĉa IFA [ʦ] ) antaŭ senvoĉaj /p t c ĉ k f s ŝ ĥ h/[1]
Rimarkoj: ne estas multaj paroj da vortoj, kie la sola malsamo estas ke unu havas konsonanton «dz» kaj la alia havas konsonanton «z»
Fontoj kaj citaĵoj
  1. "Ĉe senpera sinsekvo de konsonantoj voĉa kaj senvoĉa, neevitebla estas la sonkonformigo de unu el ili. Tiel oni prononcas proksimume: apsolute (absolute), ogdek (okdek), egzisti (ekzisti), lonktempe (longtempe), glafsonoro (glavsonoro) ktp. Ĉar tiu asimilado de unu konsonanto al la sekvanta (t.n. regresiva) estas konata de tre multaj lingvoj, gi estas tolerebla ankaŭ en E-o."
    Kálmán Kalocsay kaj Gaston Waringhien. Plena Analiza Gramatiko de Esperanto. Kvina korektita eldono. — Roterdamo, 1980. §17 Sonoj kaj literoj.