Tomografio
Tomografio (de la malnovgrekaj vortoj τομή, tome, „tranĉi“ kaj γράφειν, grafein, „skribi“), estas faka termino por la bildigo de ne nur vivaĵo (biologio, medicino), sed ankaŭ de astro (astrologio), de materialo (materiala inĝenierarto) aŭ ankoraŭ maro (oceanografio)... La ideo estas ekhavi bildojn kvazaŭ oni distranĉus la objekton en tranĉojn kaj rigardus tiujn, tamen sen ajna fizika uzo de tranĉo aŭ alia vundiĝo.
La du plej konataj mekanismoj estas
- komputila tomografio, laŭ kiu oni faras plurajn rentgenajn bildojn el diversaj direktoj, per rentgena kamerao turniĝanta ĉirkaŭ la esplorenda objekto, kaj poste per komputila programo el tiuj informoj kreas tri-dimensian bildojn, kaj
- magneta resonanca tomografio aŭ magneta resonanca bildigo.
En denta medicino tria, alternativa tridimensia bildigo-metodo estas la "digitala volumena tomografio".
Ekzistas tamen ankoraŭ pluraj pliaj tomografiaj metodoj, inter alie
- optika kohereca tomografio,
- Pozitrona Emisia Tomografio (PET)
- sola-fotono-elĵeta komputila tomografio (angle Single Photon Emission Computed Tomography, SPECT)
- neŭtrono-tomografio
- ikso-radia mikrotomografio
kaj aliaj.
Ĉiuj metodoj ene de la medicino apartenas al la subfako radiologio. Tamen ili praktikiĝas foje ankaŭ ekster la limoj de medicino, ekzemple en arkeologio, botaniko, fiziko kaj en la fakoj de la terscienco, aparte geodezio kaj terfiziko.
 |
 en tranĉa bildigo de komputila tomografio |
 |
