Marcel Carné

Honorigoj
Honorigoj	(1996) Granda Oficiro de la Honora Legio; (1995) Premio de Eŭropa Filma Akademio pro Tutviva Atingo; (1991) David Luchino Visconti (en) ; (1989) Praemium Imperiale; (1983) Oficiro de la Artoj kaj de la Leteroj; (1981) Grand Officer of the National Order of Merit (en) ; (1979) Honora Premio César; (1971) Golden Lion for Lifetime Achievement (en) ; (1953) Silver Lion (en) , kialo de la premio Thérèse Raquin (en) ; (1939) Louis Delluc Prize (en) , kialo de la premio Le Quai des brumes ; vd

**Marcel Carné**
Marcel Carné
Persona informo
	Marcel Carné
Naskiĝo	18-an de aŭgusto 1906; en Parizo
Morto	31-an de oktobro 1996 (90-jaraĝa); en Clamart
Tombo	Tombejo Saint-Vincent vd
Lingvoj	franca vd
Ŝtataneco	Francio vd
Profesio
Okupo	filmreĝisoro ; filmkritikisto ; artokritikisto ; scenaristo ; reĝisoro vd
Verkado
Verkoj	Le Quai des brumes ❦; Le jour se lève ❦; Les Enfants du paradis vd
Honorigoj
Honorigoj	(1996) Granda Oficiro de la Honora Legio; (1995) Premio de Eŭropa Filma Akademio pro Tutviva Atingo; (1991) David Luchino Visconti (en) ; (1989) Praemium Imperiale; (1983) Oficiro de la Artoj kaj de la Leteroj; (1981) Grand Officer of the National Order of Merit (en) ; (1979) Honora Premio César; (1971) Golden Lion for Lifetime Achievement (en) ; (1953) Silver Lion (en) , kialo de la premio Thérèse Raquin (en) ; (1939) Louis Delluc Prize (en) , kialo de la premio Le Quai des brumes ; vd
En TTT	Oficiala retejo vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Marcel Albert CARNÉ (Franclingva prononco: [maʁsɛl albɛʁ kaʁne]; 18a de aŭgusto 1906 – 31a de oktobro 1996) estis franca kin-reĝisoro. Ŝlosila figuro en la poezirealisma movado, la plej bone konataj filmoj de Carné estas Le Quai des brumes (1938), Le jour se lève (1939), Les visiteurs du soir (1942) kaj Les enfants du paradis (1945), el kiuj la lasta estis citita kiel unu el la plej grandaj filmoj de ĉiuj tempoj.

Li laboris en Anglio por Alexander Korda, nome por Knight Without Armour (1937), kaj tio ebligis al Carné fari sian projekton, Jenny (1936), kiel reĝisoro.^[1] La filmo markis la komencon de sukcesa kunlaborado kun la superrealisma poeto kaj scenaristo Jacques Prévert. Tiu kunlabora rilato daŭris pli ol dekduo da jaroj, dum kiuj Carné kaj Prévert kreis siajn plej bone memoratajn filmojn. Kune, ili engaĝiĝis en la poezirealisma kinmovado de fatalaj tragedioj.

Sub la germana okupacio de Francio dum la Dua Mondmilito, Carné laboris en la teritorio de la Reĝimo de Vichy kie li kontraŭis la klopodojn de la reĝimo por kontroli arton; fakte kelkaj liaj teamanoj estis judoj, kiel Joseph Kosma kaj scendesegnisto Alexandre Trauner. Dum malfacilaj kondiĉoj ili faris la plej rigarditan filmon de Carné nome "Les enfants du paradis" (1945) publikigita post la Liberigo de Francio.

Carné estis malferme samseksemulo. Kelkaj el liaj postaj filmoj enhavas referencojn al maskla samseksemo aŭ duseksemo. Lia iama partnero estis Roland Lesaffre kiu aperis en multaj el liaj filmoj.

Reĝisoritaj filmoj

Jenny (1936)
Drôle de drame (1937)
Le Quai des brumes (1938)
Hôtel du Nord (1938)
Le jour se lève (1939)
Les visiteurs du soir (1942)
Les enfants du paradis (1945)
Les portes de la nuit (1946)
La fleur de l'âge (1947)
La Marie du port (1950)
Juliette ou La clef des songes (1951)
Thérèse Raquin (1953)
L'air de Paris (1954)
Le pays d'où je viens (1956)
Les tricheurs (1958)
Terrain vague (1960)
Du mouron pour les petits oiseaux (1963)
Trois chambres à Manhattan (1965)
Les jeunes loups (1968)
Les assassins de l'ordre (1971)
La merveilleuse visite (1974)
La Bible (1977, dokumenta)

Notoj

↑ Richard Roud "Marcel Carné and Jacques Prevert" en Roud Cinema: A Critical Dictionary: Volume One, Aldrich to King, London: Secker & Warburg, 1980, pp. 189-92, 189, 191

Eksteraj ligiloj

Kategorio Marcel Carné en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

Bibliotekoj

[1] Richard Roud "Marcel Carné and Jacques Prevert" en Roud Cinema: A Critical Dictionary: Volume One, Aldrich to King, London: Secker & Warburg, 1980, pp. 189-92, 189, 191

[1]