Saltu al enhavo

Hohencolernoj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Hohencolernoj
Dinastio
Blazono
Blazono
dinastio • nobela familio
Lando GermanioGermana Imperiestra Regno vd
Dinastiaj rilatoj
Fondinto Burkhard la 1-a, grafo de Zollern vd
Branĉoj Hohenzollern-HechingenHohenzollern-Sigmaringen • Hohenzollern-Haigerloch vd
Regadoj
Burggrafo de Nurenbergo
Dum 11911427
Princo/margrafo de Brandenburg-Ansbach
Dum 1398–1791
Princo/margrafo de Brandenburg-Bayreuth
Dum 1398–1791
Princo-elektisto de Brandenburgio
Dum 14151806
Duko de Prusio
Dum 15251701
Duko de Kleve
Dum 16141918
Reĝo en/de Prusio
Dum 17011918
Sekvanto respubliko
Germana Imperiestro
Dum 18711918
Sekvanto respubliko
Princo de Oranĝo
Dum 1702(nur titole, ne reganta)
Reĝo de Rumanio
Hohenzollern-Sigmaringen
Dum 18661947
Sekvanto respubliko
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr
Wilhelm II
la familia kastelo de la nobela familio - Burg Hohenzollern - en Hechingen (distrikto Zollernalb), sudokcidenta Germanio

La Hohencolernoj, germane Hohenzollern, estis germana princa familio, el kiu eliris la princoj-elektistoj de Brandenburgio (1415–1806), pluraj prusaj reĝoj (1701-1918) kaj germanaj imperiestroj (1871–1918), kaj ankaŭ reĝoj de Rumanio dum 1866–1947.

Gravaj dinastianoj

[redakti | redakti fonton]

Reĝoj "en Prusio" kaj "de Prusio"

[redakti | redakti fonton]

Reĝoj de Prusio kaj Germanaj Imperiestroj

[redakti | redakti fonton]

La lasta imperiestro Vilhelmo la 2-a, estis maltronigita en 1918 post la finiĝo de la Unua mondmilito.

La lasta kronprinco, Vilhelmo de Prusio, neniam surtroniĝis.

Reĝoj de Rumanio

[redakti | redakti fonton]

La alia branĉo de Hohencolernoj (Hohenzollern-Sigmaringen) regis en Rumanio dum 1866–1947.

En decembro 1947 Sovetunio trudis al Mikaelo la decidon abdiki kaj li elmigris al Svislando.

Genealogio

[redakti | redakti fonton]
Genealogia tabelo de la Hohencolernoj

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]