Saltu al enhavo

Ernest Renan

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Ernest Renan
Persona informo
Ernest Renan
Naskonomo Joseph Ernest Renan
Naskiĝo 28-an de februaro 1823 (1823-02-28)
en Tréguier, Côtes-d'Armor, Dua Resurtronigo
Morto 2-an de oktobro 1892 (1892-10-02) (69-jaraĝa)
en 5-a arondismento de Parizo
Tombo Tombejo de Montmartre Redakti la valoron en Wikidata vd
Religio katolika eklezio vd
Lingvoj francabretonahebrea vd
Ŝtataneco Francio Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater Saint-Sulpice Seminary (en) Traduki (1843–1845)
Kolegio de Francio Redakti la valoron en Wikidata vd
Subskribo Ernest Renan
Familio
Gefratoj Henriette Renan (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Edz(in)o Cornélie Renan (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Infanoj Ary Renan (en) Traduki, Noémi Renan Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo filozofo
orientalisto
literaturkritikisto
filologo
arkeologo
verkisto
profesoro
historiisto
teologo Redakti la valoron en Wikidata vd
Laborkampo Ŝemidologio kaj religioscienco Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva dum 1848– vd
Doktoreca konsilisto Etienne Marc Quatremère vd
Verkado
Verkoj History of the Origins of Christianity ❦
Q97160166 vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr
Ernest Renan
Ernest Renan

Joseph Ernest Renan (naskiĝis la 28-an de februaro 1823 en Tréguier (Côtes-d'Armor, Bretonio), mortis la 2-an de oktobro 1892 en Parizo) estis franca verkisto, filologo, filozofo kaj historiisto.

Kiam li vivis, Ernest Renan estis precipe konata, kiel la aŭtoro de la populara Vivo de Jesuo. Tiu libro enhavas tre debatitan tezon, laŭ kiu la biografio de Jesuo devas esti priskribata, kiel tiu de iu ajn homo kaj la Biblio devas esti submetata al kritika ekzameno, kiel iu ajn historia dokumento. Tio estigis pasiajn debatojn kaj la koleron de la katolika Eklezio.

Renan famiĝis pro la difino de nacio, kiun li donis en sia parolado en 1882 « Kio estas nacio? ». Dum la germanaj filozofoj, kiuj Fichte estis difinintaj la nacion laŭ okjektivaj kriterioj kiaj la « raso » aŭ la etna grupo (la Popolo), havanta komunajn karakterizojn (la lingvo por ekzemplo), Renan difinis ĝin simple per la volo kune vivi. En la kunteksto de la kverelo pri la aparteneco de la regiono Alzaco-Loreno, li deklaris, ke la ekzisto de nacio dependas de «ĉiutaga plebiscito».

La difino de Renan plaĉis al Edmond Privat, kiu trovis ĝin tute taŭga por la esperantistaro. Ĝi estis elektita kiel la slogano de la unua Forumo por la Esperanta Civito (1998).

  • De l'origine du langage (1848)
  • L'âme bretonne (1854)
  • Histoire générale et systèmes comparés des langues sémitiques (1855)
  • Études d'histoire religieuse (1857)
  • Essais de morale et de critique (1859)
  • Prière sur l'Acropole (1865)
  • Histoire des origines du christianisme - 7 volumoj - (1863-1881)
    • Vie de Jésus (1863)
    • Les apôtres (1866)
    • Saint Paul (1869)
    • L’antéchrist (1873)
    • Les évangiles et la seconde génération chrétienne (1877)
    • L’église chrétienne (1879)
    • Marc-Aurèle et la fin du monde antique (1882)
    • Index (1883)
  • La réforme intellectuelle et morale de la France (1871)
  • Drames philosophiques
    • Caliban (1878)
    • L’eau de Jouvence (1881)
    • Le prêtre de Némi (1885)
    • L’abbesse de Jouarre (1886)
  • Souvenirs d’enfance et de jeunesse (1883)
  • Histoire du peuple d’Israël (1887-1893), 5 volumes
  • L’avenir de la science, pensées de 1848 (1890)
Politiko
  • Questions contemporaines (1868)
Literaturo
  • Essais de morale et de critique (1859)
  • Henriette Renan, souvenir pour ceux qui l’ont connue (1862)
  • Mélanges d’histoire et de voyages (1878)
  • Discours et conférences (1887)
  • Feuilles détachées (1892)
  • Patrice (1908)
  • Fragments intimes et romanesques (1914)
  • Voyages : Italie, Norvège (1928)
  • Sur Corneille, Racine et Bossuet (1928)
Filozofio
  • Averroës et l’averroïsme (1852)
  • De philosophia peripatetica, apud Syros (1852)
  • Dialogues et fragments philosophiques (1876)
  • Examen de conscience philosophique (1889)
Historio pri religio
  • Étude d’histoire religieuse (1857)
  • Le livre de Job (1858)
  • Le cantique des cantiques (1860)
  • Histoire littéraire de la France au XIVe siècle (1865), kunlaborita kun Victor Le Clerc
  • La réforme intellectuelle et morale de la France (1871)
  • Conférences d’Angleterre (1880)
  • L’ecclésiaste (1881)
  • Nouvelles études d’histoire religieuse (1884)
  • Le bouddhisme Arkivigite je 2007-09-27 per la retarkivo Wayback Machine (1884), Editions Lume
  • Études sur la politique religieuse du règne de Philippe le Bel (1899)
  • Mélanges religieux et historiques (1904)
  • Essai psychologique sur Jésus-Christ (1921)
Lingviko kaj arkeologio
  • De l’origine du langage (1848-1858)
  • Histoire générale des langues sémitiques (1855)
  • Mission de Phénicie (1864-1874)
Korespondo

En Esperanto aperis

[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]