martelo

Esperanto

Substantivo

 martel + o ( eo , SB )

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	martelo	marteloj
Akuzativo	martelon	martelojn

martelo

Signifoj

1. ((ilo)) manlabora ilo por bati uzata en diversaj metioj kaj konsistanta el peza ofte fera bloko kaj ofte ligna tenilo

Tradukoj

 (ilo)  

afrikansa: hamer → af angla: hammer → en

sveda: hammare → sv komuna

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

(neniuj)

Referencoj kaj literaturo

•  martelo

portugala

 Substantivo

	Ununombro	Multenombro
maskla genro	o martelo	os martelos

Prononco

• IFA:  /maʁtelʊ/ 

Signifoj

1. ((ilo)) martelo