vina

vina (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wina

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	vina	viny
dopełniacz	viny	vin
celownik	vině	vinám
biernik	vinu	viny
wołacz	vino	viny
miejscownik	vině	vinách
narzędnik	vinou	vinami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przyim. vinou

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

vina (esperanto)

morfologia:

vin•a

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) winny, dotyczący wina

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	vina	vinaj
akuzativo	vinan	vinajn

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. vino

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

vina (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wina

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

vina (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) (o wietrze lub o czymś szybko poruszającym się w powietrzu, np.: ptasie skrzydła, kule) świstać, świszczeć, gwizdać, wyć

odmiana:

(1.1) att vina, viner, ven, vinit, vin! ; pres. part. vinande, perf. part. -

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) susa, tjuta, yla, vissla

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. vin, vinande

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

nie mylić z: vinna → wygrywać

zobacz też: Czasowniki nieregularne w języku szwedzkim

źródła: