kunesto
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) współistnienie, bycie razem, przebywanie razem
- odmiana:
- (1.1)
ununombro multenombro nominativo kunesto kunestoj akuzativo kuneston kunestojn
- przykłady:
- (1.1) La homo estas laŭ sia naturo kaj genstrukturo socia estaĵo, kio signifas ke li ne povas vivi sen kunesto kun aliaj vivestaĵoj[1]. → Człowiek jest według swojej natury i struktury genetycznej istotą społeczną, co znaczy, że nie może on żyć bez współistnienia z innymi żywymi istotami.
- (1.1) Ili ĝuis sian kuneston for de ĉiuj ceteraj homoj, kaj tute ne deziris rapidi hejmen[2]. → Cieszyli się ze swego przebywania razem z dala od wszystkich pozostałych ludzi i wcale nie chcieli spieszyć się do domu.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) netrudema kunesto[3] → nienatrętne bycie razem • longtempa kunesto → długotrwałe współistnienie • paca kunesto → pokojowe współistnienie
- synonimy:
- (1.1) kunestado
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kunestado, kunestanto
- czas. kunesti
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: