apartigo

apartigo (esperanto)

morfologia:

apart•ig•o

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) oddzielenie, oderwanie, rozdział

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	apartigo	apartigoj
akuzativo	apartigon	apartigojn

przykłady:

(1.1) Dum la unuaj tagoj, la sola rimedo, ebliganta la proksimuman kalkulon de horoj kaj la apartigon de la tago el la nokto, estis la regula alveno de la vagoneto alportanta la tag- aŭ la vespermanĝon. → Podczas pierwszych dni, jedynym sposobem, umożliwiającym przybliżony rachunek godzin i oddzielenie dnia od nocy, był regularny przyjazd wagoniku dostarczającego obiad lub kolację.

(1.1) En ĉiu ŝia vorto oni sentis ekstazon, tiun apartigon de la vivo, en kiu vivis ĉiuj malliberigitoj. → W każdym jej słowie czuło się uniesienie, i to oderwanie od życia, w którym żyli wszyscy uwięzieni.

(1.1) Tiu ŝarĝo estis cetere plumeto kompare kun aliaj, per kiuj oni intencis ĝin ŝarĝi kaj per kies apartigo kaj alligado estis okupataj Kali kaj Mea. → Ten ładunek był zresztą piórkiem w porównaniu do innych, którymi zamierzano go objuczyć, a których rozdziałem i wiązaniem zajęci byli Kali i Mea.

składnia:

kolokacje:

(1.1) apartigo de la eklezio disde la ŝtato → oddzielenie kościoła od państwa • mat. apartigo de variabloj → oddzielenie zmiennych • apartigo de peco el teksto → oddzielenie części tekstu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. apartaĵo, aparteco, apartiĝo

czas. apartigi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: