mürekkep

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish مركب (mürekkab, mürekkeb, “compound; ink”), from Arabic مُرَكَّب (murakkab), passive participle of رَكَّبَ (rakkaba, “to assemble, to compose, to combine”).

Pronunciation

• IPA^(key): /my.ɾecˈcep/
• Hyphenation: mü‧rek‧kep

Noun

mürekkep (definite accusative mürekkebi, plural mürekkepler)

1. ink

Declension

Inflection
Nominative	mürekkep
Definite accusative	mürekkebi
	Singular	Plural
Nominative	mürekkep	mürekkepler
Definite accusative	mürekkebi	mürekkepleri
Dative	mürekkebe	mürekkeplere
Locative	mürekkepte	mürekkeplerde
Ablative	mürekkepten	mürekkeplerden
Genitive	mürekkebin	mürekkeplerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular mürekkebim mürekkeplerim 2nd singular mürekkebin mürekkeplerin 3rd singular mürekkebi mürekkepleri 1st plural mürekkebimiz mürekkeplerimiz 2nd plural mürekkebiniz mürekkepleriniz 3rd plural mürekkepleri mürekkepleri Definite accusative Singular Plural 1st singular mürekkebimi mürekkeplerimi 2nd singular mürekkebini mürekkeplerini 3rd singular mürekkebini mürekkeplerini 1st plural mürekkebimizi mürekkeplerimizi 2nd plural mürekkebinizi mürekkeplerinizi 3rd plural mürekkeplerini mürekkeplerini Dative Singular Plural 1st singular mürekkebime mürekkeplerime 2nd singular mürekkebine mürekkeplerine 3rd singular mürekkebine mürekkeplerine 1st plural mürekkebimize mürekkeplerimize 2nd plural mürekkebinize mürekkeplerinize 3rd plural mürekkeplerine mürekkeplerine Locative Singular Plural 1st singular mürekkebimde mürekkeplerimde 2nd singular mürekkebinde mürekkeplerinde 3rd singular mürekkebinde mürekkeplerinde 1st plural mürekkebimizde mürekkeplerimizde 2nd plural mürekkebinizde mürekkeplerinizde 3rd plural mürekkeplerinde mürekkeplerinde Ablative Singular Plural 1st singular mürekkebimden mürekkeplerimden 2nd singular mürekkebinden mürekkeplerinden 3rd singular mürekkebinden mürekkeplerinden 1st plural mürekkebimizden mürekkeplerimizden 2nd plural mürekkebinizden mürekkeplerinizden 3rd plural mürekkeplerinden mürekkeplerinden Genitive Singular Plural 1st singular mürekkebimin mürekkeplerimin 2nd singular mürekkebinin mürekkeplerinin 3rd singular mürekkebinin mürekkeplerinin 1st plural mürekkebimizin mürekkeplerimizin 2nd plural mürekkebinizin mürekkeplerinizin 3rd plural mürekkeplerinin mürekkeplerinin

Adjective

mürekkep

1. (dated) composed, compounded
2. (dated, with ablative) consisting of, made up of

Derived terms

• mürekkep balığı
• mürekkep cümle
• mürekkep siyga
• mürekkep yalamak
• mürekkepçi
• mürekkepli

 

Related terms

• irtikâp
• merkep
• mürekkebat
• rikâp
• terkip

 

Further reading

• “mürekkep”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “mürekkep”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 3385